Στο πλαίσιο της εναρμόνισης του εορτασμού της 10ης Ημέρας Σχολικού Αθλητισμού 2023 με την Ευρωπαϊκή Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού , την Παρασκευή 29 Σεπτεμβρίου 2023, με κοινό σύνθημα: «Η Κίνηση δίνει Ζωή» υλοποιήθηκαν αθλητικές δράσεις/δραστηριότητες προκειμένου να αναδειχθεί η θεμελιώδης σημασία της σωματικής άσκησης και του αθλητισμού για την υγεία και την ευημερία του ατόμου. Με αυτό το στόχο οργανώσαμε και υλοποιήσαμε στο Νηπιαγωγείο μας, αθλητικές δραστηριότητες και παιχνίδια για τους μικρούς μας μαθητές, οι οποίοι συμμετείχαν με πολύ διάθεση, κέφι και ενθουσιασμό!!! 
Κατηγορία: Η ζωή στο σχολείο
Η πόλη που έδιωξε τον πόλεμο ή η επέτειος της 28ης Οκτωβρίου 1940
- Λέμε στα παιδιά ότι στο θέατρο που θα κάνουμε στην τάξη θα είναι σε ρόλο κατοίκων μιας όμορφης ειρηνικής πόλης. (διακειμενικότητα : διαβάζουμε το βιβλίο “Ειρήνη” και φανταζόμαστε και καταγράφουμε τι σημαίνει ειρήνη για μας)
- Οι μαθητές κάνουν καταιγισμό ιδεών για την πόλη στην οποία μένουν: πως θα είναι τα σπίτια, θα έχει σχολεία, μουσεία, εκκλησίες, πλατείες, δρόμους; Πως θα είναι αυτά; Τι άλλο θα έχει;
- Σε ένα μεγάλο κομμάτι χαρτί του μέτρου τα παιδιά ζωγραφίζουν την πόλη τους.
- Ο κάθε μαθητής επιλέγει το σπίτι του, το μέρος που εργάζεται, μιλάει για την οικογένεια που έχει, την ηλικία του, τα χόμπι του κ.λπ. Ο κάθε μαθητής συμπληρώνει σε ρόλο το φυλλάδιο καταγράφοντας στοιχεία της προσωπικότητάς του. (κάποιος είναι ο δήμαρχος, και οι δύο δασκάλες της τάξης είναι γραμματείς του δημάρχου )
- Δραματοποιούμε τη ζωή στην πόλη: οι μαθητές σε ρόλο επιλέγουν ένα χώρο στην τάξη που θα βρίσκεται η κατοικία τους ή η δουλειά τους. Δραματοποιούν αυτοσχεδιάζοντας τι κάνουν στο σπίτι τους ή στη δουλειά τους εκείνη τη στιγμή. Εκείνη την ώρα τους λέμε να «παγώσουν» στη συγκεκριμένη στάση που δείχνουν τι δουλειά κάνουν. Ενώ τα παιδιά είναι παγωμένα, περνάμε και αγγίζουμε κάποια παιδιά στον ώμο και τους ζητάμε να εξηγήσουν τι ακριβώς κάνουν.
- Διαβάζουμε (εκτός ρόλου) το παραμύθι «Η πόλη που έδιωξε τον πόλεμο» μέχρι τη σελίδα πριν φτάσει ο πόλεμος. Δίνουμε στοιχεία υπερβατικά/ μαγικά και στη δική μας πόλη.
- Στην πόλη μας φτάνει ένα γράμμα από τον στρατηγό Γ. Πόλεμο στο δήμαρχο της πόλης. Διαβάζουμε δυνατά το γράμμα.
Προς όλους τους κατοίκους αυτής της πόλης
Σας διατάζω να μου παραχωρήσετε την πόλη σας αμέσως. Θέλω να την χρησιμοποιήσω ως ορμητήριο, δηλαδή θα ορμήσω από αυτή σε άλλες πόλεις για να τις καταλάβω, ώστε να τις χρησιμοποιήσω και αυτές ως ορμητήριο για να καταλάβω ακόμα περισσότερες πόλεις, μέχρι να κάνω δικό μου όλο τον κόσμο. Έχετε 2 μέρες καιρό για να μου επιτρέψετε να καταλάβω την πόλη σας. Αν η απάντηση είναι αρνητική θα διατάξω επίθεση και θα την καταστρέψω.
Για το καλό σας, σας συνιστώ να φερθείτε λογικά και να πειθαρχήσετε.
Αρχιστράτηγος Γεώργιος Ν. Πόλεμος
Η ομάδα της τάξης ( σε ρόλο κατοίκων) συζητά για το περιεχόμενο του γράμματος και προβληματίζονται για το τι πρέπει να κάνουν.
- Η δασκάλα σε ρόλο γραμματέως δέχεται ένα τηλεφώνημα από, τη φωτογράφο της Κατοχής, κυρία Βούλα Παπαϊωάννου. Θέλει να μιλήσει στους κατοίκους γιατί έχει να τους πει σημαντικά πράγματα που θα βοηθήσουν στην λήψη απόφασης.
- Συζητάμε με τα παιδιά για την καινούργια εξέλιξη. Αποφασίζουμε να δεχτούμε την Β. Παπαϊωάννου.
- Η δασκάλα σε ρόλο Β. Παπαϊωάννου: Εξηγούμε στα παιδιά ότι από τη στιγμή που θα κάτσουμε στην καρέκλα θα είμαστε η Β. Παπαϊωάννου και τα παιδιά θα πρέπει να κάνουν ερωτήσεις σε ρόλο κατοίκων της πόλης προκειμένου να διαπιστώσουν τι έχει να τους πει. Εξιστορούμε στα παιδιά, δείχνοντας παράλληλα πραγματικές φωτογραφίες, τι είχε συμβεί στον πόλεμο του ’40. Η δασκάλα αποχωρεί προτείνοντας στους κατοίκους να σκεφτούν πολύ σοβαρά πριν αποφασίσουν τι θα κάνουν και τι θα απαντήσουν στον Πόλεμο.
- Εκτός ρόλου διαβάζουμε βιβλία, αναζητούμε πληροφορίες στο διαδίκτυο, παρακολουθούμε ντοκιμαντέρ, ακούμε και μαθαίνουμε τραγούδια της εποχής.. Με αφορμή τη φωτογραφία της έπαρσης της ελληνικής σημαίας μετά τη λήξη του πολέμου φτιάχνουμε σημαίες.
- Πάνω σε ένα μεγάλο χαρτί σχεδιάζουμε το περίγραμμα του στρατηγού. Τα παιδιά έχοντας συγκεντρώσει πληροφορίες μέσα από την εξέλιξη του δράματος τις προσθέτουν πάνω στο χαρτί τονίζοντας γεγονότα κλειδιά, συναισθήματα, στοιχεία της προσωπικότητας και κίνητρα του Πολέμου. Το περίγραμμα τοποθετείται στον τοίχο, έτσι ώστε τα παιδιά να αντιληφθούν την παρουσία του χαρακτήρα και εμπλουτίζεται κατά τη διάρκεια του μαθήματος.
- Συζητάμε με τα παιδιά ότι έχει συμβεί μέχρι τώρα, τις πληροφορίες που έχουμε συγκεντρώσει, τους παροτρύνουμε όταν αποφασίσουν για την απάντηση που θα δώσουν στον πόλεμο να λάβουν υπόψη τους όλα τα παραπάνω.
- Τα παιδιά και οι δασκάλες σε ρόλο κατοίκων της πόλης παίρνουμε τη μεγάλη απόφαση: μετά από ψηφοφορία αποφασίζουμε να μην παραδώσουμε την πόλη μας στον πόλεμο και να του απαντήσουμε στέλνοντας ένα μήνυμα με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο. Απάντηση στον Πόλεμο
- Στέλνουμε το e mail στον στρατηγό και καταγράφουμε ποιες νομίζουν τα παιδιά ότι θα είναι οι πιθανές αντιδράσεις του Στρατηγού Πόλεμου. Θα τον πείσουμε να μη μας πάρει την πόλη; Θα μας επιτεθεί ή θα έρθει να μείνει μαζί μας για να συνυπάρξουμε ειρηνικά;
Η πόλη που έδιωξε τον πόλεμο: η θεωρία πίσω από την πράξη
Ξέρουμε ότι η ιστορία είναι η συστηματική μελέτη των ανθρώπων στο παρελθόν, όπως έλεγε ο Γάλλος ιστορικός Μαρκ Μπλοκ. Αυτό σημαίνει ότι για να προσεγγίσει το παρελθόν ο ιστορικός είναι αναγκασμένος να χρησιμοποιήσει πηγές, τεκμήρια, ίχνη δηλαδή που άφησε το παρελθόν ως τις μέρες του. Η ιστορία είναι εξ ορισμού κάτι που έχει περάσει και για να μελετηθεί χρειάζεται να πλησιάσει κανείς τους ανθρώπους της περασμένης εποχής μέσα από τα κατάλοιπά τους: έγγραφα, κατάστιχα, κείμενα αλλά και εικόνες, τεχνουργήματα, αρχαιολογικά ευρήματα και, για πιο σύγχρονες εποχές, προφορικές μαρτυρίες, Τύπο, ραδιοφωνικό και κινηματογραφικό υλικό. Η πληροφορία που μπορεί να δώσει κάθε πηγή, κάθε τεκμήριο δεν είναι δεδομένη και αυτονόητη, δεν προκύπτει αυτόματα, αλλά εξαρτάται από τον τρόπο µε τον οποίο θα τη χρησιμοποιήσει ο ιστορικός. Ανάλογα µε τα ερωτήματα που ο ιστορικός θα θέσει στις πηγές, θα πάρει και τις πληροφορίες που χρειάζεται για να απαντήσει στο ερώτημά του. Ανάλογα δηλαδή µε τα ενδιαφέροντά του στο σήμερα, ανάλογα µε τη θεωρητική του τοποθέτηση, ανάλογα µε το ποιος είναι και από πού έρχεται, κάθε ιστορικός διαμορφώνει διαφορετικά ερωτήματα και παίρνει διαφορετικές απαντήσεις από τις ίδιες ή διαφορετικές πηγές.
Επίσης ξέρουμε ότι το σημερινό σχολείο επιδιώκει να μορφώσει τους μελλοντικούς πολίτες ενός κράτους με τρόπο που να εξασφαλίζει την απαραίτητη εγραμματοσύνη και την απαραίτητη συνοχή, που θα επιτρέψουν σε όλους να συνεργαστούν προς όφελος της ομαλής συνύπαρξής τους στο έθνος-κράτος, του οποίου είναι πολίτες. Επομένως το σύγχρονο σχολείο είναι εξ ορισμού και για ιστορικούς λόγους ένας από τους βασικούς μηχανισμούς εθνικής διαπαιδαγώγησης επιδιώκοντας να καλλιεργήσει την αίσθηση της κοινής ταυτότητας, της ομοιότητας στο εσωτερικό και της διαφοράς στο εξωτερικό, δηλαδή την εθνική συνείδηση και ταυτότητα. Άρα, είναι πράγματι ένα μάθημα επιφορτισμένο με στόχους που ξεπερνούν την πρόσκτηση γνώσεων και επεκτείνονται στην καλλιέργεια στάσεων, αντιλήψεων. Σε ένα άλλο επίπεδο αλληλένδετο με το προηγούμενο, είναι εκείνο των υπερεθνικών θεσμών ( Ουνέσκο, συμβούλιο της Ευρώπης) που συστηματικά επιδεικνύουν μεγάλο ενδιαφέρον για το μάθημα της ιστορίας. Σήμερα, οι συνθήκες της Ενωμένης Ευρώπης, από τη μια, και της εξω-ευρωπαϊκής μετανάστευσης, από την άλλη, θεωρείται ότι θέτουν νέες προτεραιότητες στο μάθημα της ιστορίας: αφενός να καλλιεργήσει την ευρωπαϊκή ταυτότητα των μαθητών και των μαθητριών δίπλα στην εθνική και αφετέρου να διευκολύνει τη σχολική ένταξη αλλοεθνούς μαθητικού πληθυσμού στο εθνικό σχολείο.
Τι μπορεί να κάνει σήμερα το σχολείο για να δημιουργήσει ισορροπία στα παραπάνω και ταυτόχρονα να βοηθήσει τα παιδιά να αγαπήσουν το μάθημα της ιστορίας; Η κατάλληλη διδασκαλία της ιστορίας μπορεί να καλλιεργήσει την κριτική ικανότητα. Κριτική ικανότητα σημαίνει πρώτα απ’ όλα μαθαίνω να θέτω ερωτήματα. Ερωτήματα που μπορεί να µου τα γεννήσει κάτι που βλέπω γύρω µου , κάτι που βλέπω σε ένα μουσείο ή κάτι που διαβάζω σε ένα βιβλίο. Πρώτο και βασικό ερώτημα στην ιστορία είναι: πώς το ξέρω αυτό που διαβάζω (που µου λένε, που µου διδάσκουν, που ακούω); Πού στηρίζεται και πώς έχει προκύψει;
Κατά δεύτερο λόγο η κριτική ικανότητα προκύπτει και μέσα από την ανάπτυξη συγκεκριμένων δεξιοτήτων που συνδέονται με την επεξεργασία των πηγών, των τεκμηρίων. Τα παιδιά, σε όποια τάξη και αν πηγαίνουν μπορούν όμως να εξοικειωθούν με αυτή τη διαδικασία. Δώσαμε έμφαση στις πηγές, στα τεκμήρια και στους πολλαπλούς δυνατούς τρόπους επεξεργασίας τους. Έχοντας σαν τεκμήρια φωτογραφικό υλικό της εποχής, ραδιοφωνικό και κινηματογραφικό υλικό του 1940, το μελετήσαμε και θέσαμε τα δικά μας ερωτήματα, τα οποία και προσπαθήσαμε να απαντήσουμε.
Η ενεργητική μάθηση της ιστορίας ακονίζει το μυαλό. Ωθεί να σκεφτεί κανείς πάνω σε ζητήματα όπως η αξιοπιστία μιας πληροφορίας, τα αίτια μιας πράξης ή ενός φαινομένου, ο χρόνος και οι αλλαγές που αυτός φέρνει. Μου επιτρέπει να μάθω να προσεγγίζω τους ανθρώπους του παρελθόντος μέσα από συστηματική διερεύνηση, ταξινόμηση και αξιολόγηση των πληροφοριών που συγκεντρώνω γι’ αυτούς, από την ανάλυσή τους κτλ. Σ΄ αυτό το κομμάτι μας βοήθησε το εκπαιδευτικό θέατρο, μέσα από το οποίο ζήσαμε καταστάσεις πολέμου δύσκολες και αγχωτικές, που προσομοίαζαν σε πραγματικές, χωρίς να είναι, και που ήταν αδύνατο να ζήσει ένα νήπιο. Η ιστορία παύει να είναι το μακρινό παρελθόν με το οποίο δε με συνδέει παρά μια αφήγηση που πρέπει να μάθω απέξω, δηλαδή κάτι που δεν έχει καμία σχέση με μένα. Γίνεται κάτι το χειροπιαστό, μπορώ να αντιληφθώ καλύτερα ότι η κάθε εποχή έχει πολλές όψεις που μπορώ να μελετήσω, και επομένως αντλώ μεγαλύτερο ενδιαφέρον και ευχαρίστηση από αυτή μου τη μελέτη.
Βιβλιογραφία
Αβδελά Ε., Ιστορία και σχολείο, Νήσος, Αθήνα, 1998
Βεντούρα Λ. & Κουλούρη Χρ., «Η διδασκαλία της εθνικής ιστορίας στη δυτική Ευρώπη: αναζητήσεις και προοπτικές», Σεµινάριο 17, 1994, σ. 118-147
Blackey R. (επιµ.), History Anew. Innovations in the Teaching of History Today, The University Press, California State University, Long Beach, Καλιφόρνια, 1993
Bloch M., Απολογία για την ιστορία. Το επάγγελµα του ιστορικού, µτφρ. Κ. Γαγανάκης, Εναλλακτικές Εκδόσεις, Αθήνα, 1994 (α’ γαλλική έκδοση 1949)
Ferro M., Πώς αφηγούνται την ιστορία στα παιδιά όλου του κόσµου, µτφρ. Π. Μαρκέτου, Μεταίχµιο, Αθήνα, 2001
Φραγκουδάκη Α. & Δραγώνα Θ. (επιµ.), «Τι είν’ η πατρίδα µας;». Εθνοκεντρισµός και εκπαίδευση, Αλεξάνδρεια, Αθήνα, 1997
Άκου μια ιστορία – Η πόλη που έδιωξε τον πόλεμο
Μπορείτε να ακούσετε όσες φορές θέλετε το αγαπημένο σας παραμύθι!
Από το εγώ …..στο εμείς: Από την θεωρία στην πράξη
Το παιδαγωγικό πλαίσιο στο οποίο κινηθήκαμε στη θεματική ενότητα: «Από το εγώ στο εμείς» περιλαμβάνει την έμφαση στη διαπραγμάτευση της ταυτότητας και τη γνωστική πρόκληση, προβάλλοντας τρεις περιοχές εστίασης: α) την διερεύνηση και την αποδοχή όλων των στοιχείων που κουβαλά κάθε παιδί μαζί του ερχόμενο στο χώρο του σχολείου, β) την προσφορά στα παιδιά άφθονων ευκαιριών και ενθάρρυνσης για να εκφράσουν τον εαυτό τους -την αναπτυσσόμενη ταυτότητά τους, γ) την οργάνωση της τάξης ως κοινότητα μάθησης.
Για να πετύχουμε τους προηγούμενους στόχους εργαζόμαστε μέσα στις τάξεις ακολουθώντας, περίπου την παρακάτω μαθησιακή διαδικασία:
Εντοπίζουμε, καταγράφουμε και μετράμε πόσα αγόρια και πόσα κορίτσια έχει η τάξη μας. Ποια είναι περισσότερα;
Παίζουμε παιχνίδια γνωριμίας:
- Ο «μάντης» βγαίνει έξω από την τάξη και η ομάδα επιλέγει ένα παιδί για μυστικό μαθητή. Όταν ο μάντης έρχεται στην τάξη προσπαθεί να μαντέψει το μυστικό μαθητή κάνοντας ερωτήσεις στην ομάδα: «είναι αγόρι, έχει ξανθά μαλλιά, έχει καστανά μάτια, φοράει κόκκινη μπλούζα κ.α.»
- Χρησιμοποιώντας τον καθρέπτη το κάθε παιδί περιγράφει τα εξωτερικά χαρακτηριστικά του. Παρατηρούμε ότι έχουμε ομοιότητες και διαφορές. Σχηματίζουμε ομάδες με κριτήριο όμοια εξωτερικά χαρακτηριστικά : καστανά, ξανθά, μαύρα μαλλιά, καστανά, μπλε, πράσινα μάτια, κοντά, μακριά μαλλιά κ.α. Παίζουμε το παιχνίδι : “Έλα στον καθρέφτη να παίξουμε μαζί”.
- Χωριζόμαστε σε ομάδες των δύο παιδιών. Το κάθε παιδί παρατηρεί το ζευγάρι του και συζητά μαζί του για το αγαπημένο του παιχνίδι. Στη συνέχεια το παρουσιάζει στην ολομέλεια της τάξης : «το ζευγάρι μου είναι κορίτσι, έχει μακριά μαύρα μαλλιά, καστανά μάτια, τη λένε Νάνσυ και της αρέσει να παίζει με τις κούκλες». Αρχίζουμε να εντοπίζουμε ομοιότητες και διαφορές και στα αγαπημένα μας παιχνίδια.
- Είμαστε σε κύκλο. Η θέση δίπλα στην δασκάλα είναι αδειανή και καλείται να την καλύψει το παιδί που θα ακούσει το όνομά του. Έτσι μένει άλλη αδειανή και το παιχνίδι συνεχίζεται….
Μετράμε τα ύψη μας με το μέτρο. Τα σημειώνουμε σε ένα χαρτί και εντοπίζουμε ότι κάποια παιδιά έχουν ίδιο ύψος.
Ζωγραφίζουμε τον εαυτό μας: πόσο διαφορετικά τον αποδίδει ο καθένας μας! Δεν μοιάζει κανένα μεταξύ του αλλά είναι όλα τόσο όμορφα!
Βάζουμε το δακτυλικό μας αποτύπωμα, χρησιμοποιώντας το ταμπόν μελανιού για σφραγίδες.
Φτιάχνουμε το περίγραμμα από ένα αγόρι και από ένα κορίτσι. Στοιχειοθετούμε χαρακτήρα και προσωπικότητα στο καθένα: όνομα, ηλικία, οικογένεια, φίλους, συνήθειες, αγαπημένο παιχνίδι κα.
Τα παιδιά ανταλλάσουν απόψεις που τις καταγράφουμε για τη χρήση των χεριών μας. Επεξεργαζόμαστε το βιβλίο «Τα χέρια δεν είναι για να τα δέρνουμε», Μάρτιν Αγκάσι, Εκδ. Μεταίχμιο.
Παντομίμα: κάθε παιδί παρουσιάζει με τη γλώσσα του σώματος την αγαπημένη του ασχολία. Η ομάδα τη μαντεύει και την καταγράφουμε σε έναν πίνακα. Στο τέλος μετράμε και παρατηρούμε τις δημοφιλέστερες αγαπημένες ασχολίες των παιδιών της τάξης (το μπαλέτο, το καράτε και η μπάλα).
Δημιουργούμε έναν τροχό με το αγαπημένο μας παιχνίδι, ρούχο, φίλο, φαγητό κ.α.
Επεξεργαζόμαστε, διαβάζουμε και συζητάμε τα παρακάτω βιβλία και παραμύθια:
- ΣΕΙΡΑ: «Όλη η γη ένα χωριό». Βιβλία: Μια μέρα με τα παιδιά όλου του κόσμου, Οι άνθρωποι του κόσμου, Τα σώματα των ανθρώπων. Εκδόσεις Σαββάλας.
- Δεν πειράζει να είσαι διαφορετικός. Τοντ Παρ. Εκδ. Μεταίχμιο.
- Δώρα γενεθλίων, Paul Stewart, Eκδ. Ελληνικά Γράμματα.
- Πώς είμαστε φτιαγμένοι. Εκδ. Μαργαρίτα.
- Για να γνωρίσεις το σώμα σου. Αν Τάουνσεντ. Εκδ. Μίνωας.
- Ο Αυτιάς. Τζούλια Γκόσε. Εκδ. Πατάκη.
- Ποιος αγαπάει ποιον; Anne Soyer-Gismonde Curiage. Εκδ. Παπαδόπουλος.
- Θέλω μια αγκαλιά. Τζον Ρόου. Εκδ. Πατάκη.
- Το χρώμα του δέρματος. Σ. Μοννιέ-Μυραριού από το νησί των παραμυθιών. Εκδ. Πατάκη.
- Ας ήμουν ένα πρόβατο σπουδαίο. Μ.Schober.Εκδ. Αίσωπος.
- Ολίβια. Εκδ. Πατάκη.
Πρώτη απόπειρα να γράψουμε το όνομά μας. Παρουσίαση των ονομάτων των παιδιών της τάξης σε καρτέλες. Παίζουμε με τις καρτέλες: μετράμε τα γράμματα στα ονόματά μας, βρίσκουμε και καταγράφουμε σε πίνακα, τα ονόματα που έχουν ίδιο αριθμό γραμμάτων, παρατηρούμε ομοιότητες και διαφορές: κάποια έχουν ίδιο αρχικό γράμμα, κάποια έχουν ίδιο τελικό γράμμα, κάποια έχουν πολλά γράμματα, κάποια έχουν λίγα κ.α. Δημιουργούμε το παρουσιολόγιό μας και φτιάχνουμε το προσωπικό μας συρτάρι.
Πειραματιζόμαστε με την πλαστελίνη , δίνοντας της μορφή, για να δημιουργήσουμε το αρχικό γράμμα του ονόματός μας.
Χρησιμοποιήσαμε τις τεχνικές του τυπώματος και του κολάζ για τις πρώτες καλλιτεχνικές μας δημιουργίες.
Συζητάμε για συμπεριφορές που μας αρέσουν και συμπεριφορές που μας ενοχλούν. Τις καταγράφουμε και αποφασίζουμε να υιοθετήσουμε μέσα στην τάξη τις συμπεριφορές που μας ευχαριστούν, προάγοντας αξίες όπως, της ευγένειας, του σεβασμού, της δημοκρατίας, της αλληλοϋποστήριξης και αλληλοβοήθειας. Έτσι δημιουργούμε ένα σύνθημα που να μας εκφράζει: “Είμαστε τα καλύτερα παιδιά! Είμαστε μια ομάδα και παίρνουμε ο ένας τον άλλον αγκαλιά!” και το αποτυπώνουμε εικαστικά, αποτυπώνοντας σε μία καρδιά τις παλάμες μας.
Ξετυλίγουμε ένα κουβάρι κλωστής και γινόμαστε μια αγαπημένη ομάδα!
Συμμετέχοντας στην Εβδομάδα Κώδικα κατασκευάζουμε “βραχιόλια φιλίας” με χάντρες.
Τα ανταλλάσσουμε και τα συνοδεύουμε με το μήνυμα του μήνα Οκτωβρίου:
…Αυτοί που ονομάζουμε ‘εμείς’ δεν είναι παρά ένα κομμάτι που για μια στιγμή ξεχώρισε από τους «άλλους». Ανάμεσα σε εμάς και στους άλλους δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα διαφορές. Υπάρχει μόνο μία μεγάλη οικογένεια, η οικογένεια των ανθρώπων.
2η ομαδική Συγκέντρωση γονέων
Καλησπέρα σας αγαπητοί μας γονείς,
τη χρονική αυτή περίοδο έχουμε επικεντρωθεί σε δραστηριότητες που αφορούν τη συμμετοχή των παιδιών σε εκπαιδευτικό δράμα με τίτλο “Η πόλη που έδιωξε τον πόλεμο” με αφορμή την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940 και την εβδομάδα κώδικα.
Για τον λόγο αυτό σάς προσκαλούμε:
Την Τετάρτη 25/10/23 και ώρα 6.00 μ.μ. σάς περιμένουμε στο σχολείο, χωρίς παιδιά, για να:
α. σας ενημερώσουμε για την πορεία του τμήματός μας, (σε επίπεδο τάξης/ομάδας και όχι ατομικό) τους 2 πρώτους μήνες της σχολικής χρονιάς (θα ακολουθήσει τον Νοέμβριο ατομική συνάντηση που θα ενημερωθείτε για την εξέλιξη κάθε παιδιού)
β. σας ενημερώσουμε για τον εκπαιδευτικό μας σχεδιασμό μέχρι τα Χριστούγεννα και να συναποφασίσουμε δράσεις που μπορούν να συμμετέχουν οι γονείς.
γ. να απαντήσουμε σε ερωτήματά σας γύρω από την εκπαιδευτική διαδικασία και τη λειτουργία του σχολείου και να ανταλλάξουμε απόψεις, γιατί η γνώμη σας είναι πολύ σημαντική για εμάς.
Σάς ευχαριστούμε για τη συνεργασία,
Η ομάδα των εκπαιδευτικών του σχολείου
