Η μεσαιωνική Εύβοια
(1204 – 1470)
Μετά την άλωση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από τους Σταυροφόρους το 1204, στην Εύβοια εγκαθιδρύεται ένα ιδιότυπο φεουδαρχικό σύστημα. Το νησί χωρίζεται σε τρία τιμάρια που διοικούνται από τους ‘τριτημόριους’ , υποτελείς του Λατίνου αυτοκράτορα. Προοδευτικά ωστόσο η εξουσία περνάει στην Βενετία και τον αντιπρόσωπό της τον Βάιλο. Το Νεγκροπόντε (σημ. Χαλκίδα) αναδεικνύεται σε σημαντικό κόμβο του διεθνούς εμπορίου και η Εύβοια γνωρίζει περίοδο δημογραφικής και οικονομικής ακμής.Μάρτυρες αυτής της ευημερίας είναι τα πολυάριθμα θρησκευτικά και κοσμικά μνημεία (κυρίως οχυρωματικού χαρακτήρα) που διατηρούνται σε όλες τις περιοχές του νησιού. Η περίοδος αυτή λήγει με την οθωμανική κατάληψη, επιστέγασμα της οποίας είναι η σκληρή πολιορκία και πτώση του Νεγκροπόντε το 1470.
Το δωμάτιο – κατοικία Φεουδάρχη
Στον ιδιωτικό χώρο του φεουδάρχη και της οικογένειας του υπάρχουν κατασκευές
που εξυπηρετούν την ζωή του μεσαιωνικού ανθρώπου.
Η Εστία
Το τζάκι είναι μια επιμελημένη κατασκευή, με πρόσοψη κτισμένη με λαξευτούς πωρόλιθους. Η φωτιά καίει στην στάθμη του δαπέδου και ο καπνός οδηγείται μέσω πλίνθινου αγωγού σε οπές στον εξωτερικό τοίχο.
Το Προσκυνητάρι
Στην εσοχή της βορειανατολικής γωνίας σώζεται φθαρμένη παράσταση με την Παναγία ένθρονη βρεφοκρατούσα να περιστοιχίζεται από αγγέλους. Στο ξύλινο πρέκι από πάνω θα υπήρχε πιθανόν αναρτημένη κανδήλα.
Το Αποχωρητήριο – καταχύστρα
Λίθινοι πρόβολοι στήριζαν πιθανόν μικρό κλειστό εξώστη με οπή στο δάπεδο. Σε καιρό ειρήνης λειτουργούσε ως αποχωρητήριο, ενώ σε περιπτώσεις κινδύνου οι αμυνόμενοι πετούσαν πέτρες, τόξα ή καυτά υγρά στους εχθρούς
Ο Πύργος Βασιλικού αποτελείται από το ισόγειο, τον 1ο όροφο, τον 2ο όροφο και το δώμα
Κείμενα της 23ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων
Ομάδα Προγράμματος Πολιτιστικών 2ου Γυμνασίου Χαλκίδας
Υπεύθυνες Καθηγήτριες: Καταροπούλου Φρόσω – Πίσχινα Αικατερίνη