Η παγκόσμια ημέρα της μητέρας ή αλλιώς «γιορτή της μητέρας» είναι μια παγκόσμια κινητή γιορτή για να τιμήσουμε τις μανούλες όλου του κόσμου.

Φυσικά τις μανούλες μας τις τιμάμε και τις αγαπάμε κάθε μέρα του χρόνου, αλλά η μέρα αυτή μας δίνει ακόμη μια ευκαιρία, να εκφράσουμε την αγάπη μας!

Τα παιδιά του νηπιαγωγείου μας, μίλησαν για τις μανούλες τους με τα πιο γλυκά λόγια, μοιράστηκαν μαζί μας όμορφες στιγμές και οι μέρες που πέρασαν ξεχείλιζαν από αγάπη!

Μερικές από τις δραστηριότητές μας….

 

Η μητέρα του χθες – Η μητέρα του σήμερα

ψάξαμε στο διαδίκτυο και βρήκαμε εικόνες που να δείχνουν μητέρες παλαιότερων εποχών αλλά και της σύγχρονης εποχής.

Τις επεξεργαστήκαμε, τις περιγράψαμε, βρήκαμε ομοιότητες και διαφορές.

‘Αραγε με ποια από αυτες τις μαμάδες μοιάζει η δική μας η μαμά;

 Τα ζώα και τα μικρά τους

Μιλήσαμε και για τις μαμάδες του ζωικού βασιλείου με τη βοήθεια εικόνων και διαβάσαμε το υπέροχο παραμύθι “Θα σ’αγαπώ ό,τι κι αν γίνει” της Debi Gliori που παρουσιάζει με τρόπο όμορφο την αδιαπραγμάτευτη αγάπη της μητέρας προς το παιδί της.

 

 

 

 

 

 

 

Η δική μου μαμά..

Το κάθε παιδί μίλησε για τη δική του μαμά, την περιεγράψε και ξεχώρισε μία από τις πολλές όμορφες στιγμές που μοιράζεται μαζί της.

Αποτύπωσε αυτήν τη στιγμή μέσα σε μια καρδία και της έστειλε το μήνυμα “ΣΑΓΑΠΩ” 

 

Μάνα – Μητέρα – Μανούλα – Μαμά

Παίξαμε γλωσσικά παιχνίδια με τις λέξεις και μάθαμε να τις εντοπίζουμε μέσα από ένα σύνολο λέξεων αλλά και να γράφουμε τη λέξη ΜΑΜΑ βάζοντας τα γράμματα στη σειρά!

Άραγε από πήραμε τα γράμματα της λέξης ΜΗΤΕΡΑ;

Και πόσα πράγματα κάνει η δική μας μανούλα για εμάς;

 

Φυσικά δεν έλειψαν τα τραγούδια για τη μαμά..τα ακούσαμε και χορέψαμε αφερώνοντας στις γλυκές μας μανούλες τον χορό μας!

Το δωράκι μας..

Ευωδιαστά..πολύχρωμα λουλούδια που στολίσαμε με τα μικρά μας χεράκια βάζοντας όλη μας την αγάπη..και μια συνταγή-μυστικό που μοιραστήκαμε με τις υπέροχες μαμάδες μας!

Χρόνια πολλά στις μανούλες του νηπιαγωγείου μας αλλά και σε όλες τις μανούλες του κόσμου!

“Κι ένα τέταρτο μητέρας αρκεί για δέκα ζωές, και πάλι κάτι θα περισσέψει που να το ανακράξεις σε στιγμή μεγάλου κινδύνου”

Οδυσσέας Ελύτης