Κάθε χρόνο, στις 30 Ιανουαρίου, η Χριστιανική Εκκλησία τιμά από κοινού τους τρεις Μεγάλους Πατέρες και Οικουμενικούς Δασκάλους, τον Μέγα Βασίλειο, τον Γρηγόριο τον Θεολόγο και τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο. Στην Ελλάδα τιμώνται ως προστάτες της εκπαίδευσης και των γραμμάτων. Η εορτή των Τριών Ιεραρχών, εκτός από τον εκκλησιαστικό χαρακτήρα, έχει και εκπαιδευτικό. Θεωρείται ως η εορτή των ελληνικών γραμμάτων, καθόσον οι Τρεις Ιεράρχες συνετέλεσαν στην ανάπτυξη της χριστιανικής διδασκαλίας, σε συνδυασμό με την ανάπτυξη των αρχαίων ελληνικών γραμμάτων.
Ο εκπαιδευτικός χαρακτήρας της εορτής των Τριών Ιεραρχών καθιερώθηκε στις 9 Αυγούστου του 1841 από το ακαδημαϊκό συμβούλιο του Οθωνείου Πανεπιστημίου (νυν Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών) και πρωτογιορτάστηκε στις 30 Ιανουαρίου του 1842. Τα επόμενα χρόνια, ο εορτασμός επεκτάθηκε σ’ όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.
Το ταξίδι μας στους πόλους της Γης ήταν ιδιαίτερο. Γνωρίσαμε τα ζώα των πόλων, τις συνθήκες ζωής τους, τους πιγκουίνους και τις πολικές αρκούδες, τους Ινουίτ και τα ζώα που πέφτουν σε χειμερία νάρκη.
Με χρώματα και πολύ διάθεση τα κατασκευάσαμε.
Παίξαμε memory με κάρτες ζώων.
Τα αγαπημένα μας ζώα βέβαια οι πιγκουίνοι, γνωρίσαμε τις συνθήκες της ζωής τους, τα είδη τους και φτιάξαμε τους δικούς μας.
Οι πολικές μας αρκούδες που φτιάξαμε με την κυρία Αλεξάνδρα.
Ξεκινήσαμε τη θεματική για το Χειμώνα με το βιβλίο της Λότη Πέτροβιτς Ανδριτσοπούλου “Τα παιδιά του Χειμώνα”. Ο Γενάρης, ο Φλεβάρης και ο Δεκέμβρης, όμοια σαν τα παιδιά των ανθρώπων, αντιμετωπίζουν τα δικά τους προβλήματα, τις δικές τους δυσκολίες, χωρίς να παύουν να παίζουν και γελούν, αλλά και χωρίς να παραλείπουν να μας θυμίζουν με πρωτότυπο τρόπο, όσα γνωρίζουμε από την παράδοση για τους χειμωνιάτικους μήνες.
Τραγουδήσαμε “το τραγούδι του Χειμώνα” του Διονύση Σαββόπουλου και δεν παραλείψαμε να μιλήσουμε για τα ρούχα του Χειμώνα και τα μέσα θέρμανσης.
Φτιάξαμε και τα πουλοβεράκια μας για την ντουλάπα του χειμώνα και τα σκουφιά μας.
Μάθαμε “Το τραγούδι του χειμώνα” ή “Το τραγούδι των φωνηέντων”. Μέσα από το τραγούδι αυτό τα παιδιά κατανοούν 5 φωνήματα (φθόγγους) της ελληνικής γλώσσας και τα αντίστοιχα γράμματα. Το Τραγούδι του Χειμώνα είναι ένα παλιό γερμανικό παιδικό τραγούδι του Γερμανού εκπαιδευτικού και μουσικού Hoffmann von Fallersleben.
Παίξαμε παιχνίδια με τα φωνήεντα. Τα παιδιά γράψανε τα φωνήεντα στο “πιάνο του χειμώνα” και τα τραγουδήσαμε. Με αφορμή τα φωνήεντα που “φωνάζουν” μιλήσαμε για τη διάρκεια και το ρυθμό.
Τα βρήκαμε και τα κυκλώσαμε.
Ο “χιονάνθρωπος που δεν ήθελε να λιώσει” του Μάνου Κοντολέων μας βοήθησε να καταλάβουμε τον κύκλο του νερού αλλά ήταν και μια αφορμή να μιλήσουμε για το λευκό του Χειμώνα και τα παιχνίδια του. Τα παιδιά έφτιαξαν τους δικούς τους χιονάνθρωπους με τα ονόματά τους και ζωγράφισαν χειμωνιάτικα τοπία.
“Και πότε κυρία θα χιονίσει να παίξουμε χιονοπόλεμο;” Χμμμ… ο Χειμώνας φέτος άργησε να έρθει. Εμείς όμως τον φέραμε στην τάξη μας. Φτιάξαμε χιόνι με δύο υλικά, αφρό ξυρίσματος και μαγειρική σόδα, φτιάξαμε τα “χιονομπαλάκια” μας και τους δικούς μας χιονάνθρωπους.
Και τα ζωάκια, τί κάνουν τώρα το Χειμώνα που δυσκολεύονται να βρουν την τροφή τους; Η αρκούδα, η νυχτερίδα, το ποντίκι, ο σκίουρος, ο σκαντζόχοιρος, ο βάτραχος, η χελώνα, το φίδι πέφτουν για ύπνο μέχρι την Άνοιξη, πέφτουν σε χειμερία νάρκη.
Διδακτική αξιοποίηση του παραδοσιακού παραμυθιού “Το μαγικό Γάντι”
Ένα πραγματικά υπέροχο παραμύθι που σου δίνει τη δυνατότητα να επεξεργαστείς πολλές έννοιες και να ασχοληθείς με πάρα πολλά γλωσσικά και λογικομαθηματικά παιχνίδια!!!
Οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν παρατηρήσει μέσα στη καρδιά του χειμώνα, λίγες μέρες ηλιόλουστες, χωρίς σύννεφα και ανέμους. Οι μέρες αυτές τοποθετούνται στο χρονικό διάστημα από την 15η Ιανουαρίου έως και την 15η Φεβρουαρίου κάθε έτους, ονομάζονται “Αλκυονίδες” και η ονομασία τους προήλθε από την αλκυόνα, το πολύχρωμο, πανέμορφο θαλασσοπούλι που τις μέρες αυτές γεννά τα αβγά της.
Κούτσα κούτσα κατεβαίνει, όλη η πλάση τον προσμένει!!
Μήνυμα πως δεν αργεί, φτάνει η Άνοιξη στη Γη..
Στο γαλάζιο το στεφάνι, του ήλιου κάποια αχτίδα εφάνη..
Το ‘παν και το λένε τόσοι, άνθρωποι με τόση γνώση:
«Ο Φλεβάρης και αν φλεβίσει. Καλοκαίρι θα μυρίσει!!
Ρένα Καρθαίου
Με αυτό το ποίημα ξεκίνησε η κουβέντα μας για τον Φλεβάρη, γνωρίσαμε τις χάρες του, τις γιορτές του, είπαμε παροιμίες για αυτόν και φυσικά συζητήσαμε για τις ονομασίες του και γιατί λέγεται έτσι. Κουτσοφλέβαρος, Λειψομηνάς, Μικρός και Κουτσός.
Διαβάσαμε το καταπληκτικό βιβλίο της Γιολάντα Τσορώνη – Γεωργιάδη, “Ο Γλετζοφλέβαρος”
Ο Φλεβάρης είναι πολύ στενοχωρημένος. Οι άνθρωποι χάρισαν στα έντεκα αδέρφια του από τριάντα ή τριάντα μία μέρες, ενώ σε εκείνον μονάχα είκοσι οκτώ! Αισθάνεται μειονεκτικά έτσι κουτσός ανάμεσά τους και αποφασίζει να… φύγει! Και τώρα τι θα γίνει; Δε θα ανθίσουν μυγδαλιές; Δε θα χαρούμε αλκυονίδες μέρες; Δε θα ’ρθει το καρναβάλι να χαρούν μικροί μεγάλοι;
Ακολούθησε μία πολύ μεγάλη συζήτηση. Γιατί είναι στενοχωρημένος ο Φλεβάρης; Επειδή είναι κουτσός, γιατί έχει λιγότερες μέρες. Τελικά όμως οι άλλοι μήνες τον κάνουν να καταλάβει ότι είναι μοναδικός και απαραίτητος στον τροχό του χρόνου. Και πρέπει να είναι υπερήφανος γιατί στη διάρκειά του συμβαίνουν τόσα πολλά και ωραία γεγονότα….
Το βιβλίο θέλει να αναδείξει (όπως γράφει η ίδια στο τέλος του βιβλίου) την εκφρασμένη χαμηλή αυτοεκτίμηση που νιώθουν πολλές φορές τα παιδιά όταν μειονεκτούν σε κάποιους τομείς έναντι των αδελφών τους ή των φίλων τους. Από την άλλη θέλει να προβάλλει τρόπους με τους οποίους ο περίγυρος του παιδιού μπορεί να τονώσει την αυτοπεποίθηση του “πάσχοντος”, κάνοντάς το μέσω της αποδοχής να συνειδητοποιήσει ότι έχει κάθε δικαίωμα να θεωρεί τον εαυτό του ισότιμο μέλος της παρέας.
Ζωγραφίσαμε λοιπόν τις χάρες του Γλετζοφλέβαρου και αν είμασταν εμείς ο Φλεβάρης γιατί θα είμασταν υπερήφανοι;
Στη συνέχεια είπαμε ότι και εμείς είμαστε μοναδικοί και διαφορετικοί και αγαπάμε και τον εαυτό μας και τους άλλους όπως είναι.
Κάναμε λοιπόν ένα παζλ, όπου γράψαμε και ζωγραφίσαμε για τι πράγμα είναι ο καθένας υπερήφανος για τον εαυτό του. Αλλά σίγουροι ενωμένοι όλοι μαζί είμαστε πιο δυνατοί.
“Ο Χειμώνας αν δεν πιάσει κι ο χιονιάς αν δεν πλακώσει, ούτε λάδι ούτε σιτάρι ούτε ανθούς η γη θα δώσει”.
Τώρα που το κρύο είναι τσουχτερό συζητάμε για την εποχή του Χειμώνα και τα χαρακτηριστικά της για τις αλλαγές που συμβαίνουν στηνφύση,στην ζωή των ανθρώπων και των ζώων και στον καιρό.
Γνωρίζουμε τα ζώα των πόλων και αυτά που πέφτουν σε χειμερία νάρκη.
Να και οι αρκούδες μας..
Η Κυρία Φανή μας έμαθε τα καιρικά φαινόμενα στα αγγλικά και τα παρουσιάσαμε στην τηλεόραση.
Και συνεχίσαμε με πολύ παιχνίδι…
Γνωρίσαμε τα χειμερινά αθλήματα και κάναμε σκι με τα έλκηθρα μας
Διαβάσαμε το παραμύθι “Ξενοδοχείο η Χειμερία Νάρκη”
Συλλέγουμε πληροφορίες για τα ζώα που ζουν στους πόλους μέσα από βιβλία γνωστικά, αλλά και μέσα από το διαδύκτιο. Λίστες αναφοράς. Ποια ζώα ζουν στο Βόρειο και ποια στο Νότιο Πόλο;
Αφού μιλήσουμε για τους δύο πόλους της γης, τα κοινά χαρακτηριστικά τους και τις διαφορές τους, ψάχνουμε και βρίσκουμε στην υδρόγειο σφαίρα τα σημεία τους. Γιατί επικρατεί ψύχος και παγωνιά στους πόλους; Πώς πέφτουν οι ακτίνες του ήλιου σ’ αυτούς και πώς στο ισημερινό; Γιατί ο φίλος μας ο πιγκουίνος Παγώνης θέλει να πάει προς τον Ισημερινό; Θα τα καταφέρει; Μπορεί να επιβιώσει σ’ενα τόσο ζεστό μέρος;
Βρίσκουμε τα δύο ημισφαίρια της γης, βόρειο και νότιο και εντοπίζουμε τον ισημερινό, που τα χωρίζει.
Ακούμε το τραγούδι ” ο πιγκουίνος”. Το χορεύουμε, περπατάμε σαν πιγκουίνοι, προσπαθούμε να μεταφέρουμε και να ζεστάνουμε το αυγό που μας εμπιστεύθηκε το ταίρι μας. Κάνουμε κύκλο και για να ζεσταθούμε από την χιονοθύελλα που έχει ξεσπάσει.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότερα
