Το βιβλίο ” η τελεία ” αποτέλεσε έμπνευση για άλλη μια φορά!!!

Τα παιδιά δημιούργησαν τις δικές τους τελείες..

Γνωρίσαμε την “τελίτσα” μέσα από το βιβλίο ” Μια τελεία μια φορά”.

Την εικονογραφήσαμε και είδαμε το ταξίδι της.

Φτιάξαμε αυτοκινητόδρομο και ονοματίζαμε τις γραμμές πάνω στις οποίες οδηγούσαμε τα αυτοκινητάκια μας.

Σε μικρές ομάδες παίξαμε με το γραμμοζάρι μας και εξασκηθήκαμε στη δημιουργία γραμμών.

Χρώματα, τελείες, σχήματα, γραμμές.

Πώς μπλέκονται όλα αυτά τόσο ταιριαστά. Πώς το ένα μπαίνει μέσα στο άλλο και δημιουργούν μαγικές εικόνες…μοναδικές.

Απλά, επιλέγεις ένα χρώμα, ένα υλικό, απλό στην αρχή, ένα μαρκαδόρο, ας πούμε. Ακουμπάς την χρωματιστή μύτη του στο χαρτί και αφήνεσαι να σε παρασύρει σε μια διαδρομή … τελίτσες στη σειρά, ευθεία, καμπύλη, ζιγκ-ζαγκ.

Δύο βιβλία επιλέξαμε, απ΄ τη βιβλιοθήκη του σχολείου μας, κλασικά, αγαπημένα πολύ, που όσο και να τα δουλέψεις, πάντα έχουν να σου δώσουν.

Από αυτά ξεκίνησε το ταξίδι μας για φέτος.

Από αυτά γέμισαν τα χαρτιά μας χρώματα, και γραμμές.

Απ΄ αυτά δημιουργήθηκαν τα πρώτα έργα τέχνης μας. Απ΄ αυτά γεμίσαμε με χρώμα την τάξη μας.

Απ΄ αυτά τραβήξαμε τις πρώτες οργανωμένες και ανοργάνωτες γραμμούλες μας. Απ΄ αυτά “γράψαμε” και ζωγραφίσαμε παράλληλα.

 Ζωγραφίσαμε την δική μας τελεία ,την κόψαμε, την ψάχναμε στο πάτωμα με την συνοδεία μουσικής, γνωρίσαμε την μικρή την μεσαία και την μεγάλη. Την αποτυπώσαμε και εικαστικά στο καβαλέτο με δαχτυλομπογιές ( και ο καθένας έφτιαξε την δική του τελεία) και σε φύλλο εργασίας .

Βάψαμε δενδράκια με χρώματα φθινοπωρινά με βατονέτες και την μέθοδο του πουαντισμού.

Παίξαμε, γελάσαμε και δραματοποιήσαμε την παρακάτω ιστορία.

“Μια φορά κι έναν καιρό στην άκρη του δάσους ζούσε ένα κοριτσάκι, που το λέγανε Γραμμή.

Η Γραμμή ένιωθε πολύ μόνη της, γιατί κάθε φορά που ξεκινούσε να περπατά, πήγαινε μονάχα ευθεία σε ευθείες γραμμές και αυτό την εμπόδιζε να δει δεξιά και αριστερά της και να κάνει φίλους.

Σε έναν από αυτούς τους περίεργους περιπάτους της στο δάσος, συνάντησε ένα άλλο κοριτσάκι που το έλεγαν Καμπύλη. Η Γραμμή μόλις την είδε, στάθηκε να την θαυμάσει γιατί μπορούσε να κάνει υπέροχες κινήσεις με όλο το σώμα της και να μην μένει μόνο σε μία ευθεία, όπως έκανε εκείνη.

Η Καμπύλη βλέποντας την Γραμμή με πόση λατρεία και θαυμασμό την κοιτούσε είπε:

-Ξέρω πως εσύ δεν μπορείς να κινηθείς όπως εγώ, αλλά μπορώ να σε βοηθήσω, και ξέρεις πως;

Θα σε κρατάω από το χέρι και θα γίνω η ουρά σου! Μαζί θα μπορούμε να κάνουμε υπέροχες κινήσεις και θα σε βοηθήσω να δεις τον κόσμο από όλες τις μεριές, θα γίνουμε οι καλύτερες φίλες. Έτσι η Καμπύλη πήρε την Γραμμή από το χέρι και μαζί σχημάτιζαν περίεργα αλλά υπέροχα γράμματα!

Με αυτό τον τρόπο, η Γραμμή μπόρεσε και είδε βουνά και θάλασσες, ρυάκια και πεδιάδες και μαζί δημιουργούσαν τις πιο μοναδικές ιστορίες.

Λίγο πριν τελειώσει το ταξίδι της Γραμμής και της Καμπύλης, βρέθηκαν μπροστά σε ένα μοναδικό γεγονός! Ένας γέρος σοφός στάθηκε μπροστά τους και τους είπε.

-Είμαι ο Κύκλος και βοηθάω να γίνονται τα όνειρα και οι ευχές αληθινά! Δημιουργώ νέα γράμματα και από κει τα παιδιά μπορούν και διαβάζουν και ζουν ειρηνικά και χαμογελαστά. Μπορώ και εγώ να καθοδηγώ εσένα Γραμμή και εσένα Καμπύλη και να δημιουργήσουμε μαζί ένα νέο ταξίδι.

Έτσι και έγινε. Το ταξίδι των γραμμάτων άρχισε την πορεία του στον κόσμο των βιβλίων. Τα γράμματα έγιναν ιστορίες και παραμύθια, που διαβάζονται ακόμη και σήμερα. Η Γραμμή έγινε το πιο ευτυχισμένο κορίτσι του κόσμου και έζησε με την φίλη της την Καμπύλη και τον σοφό γέρο Κύκλο στο παλάτι των βιβλίων με τους ήχους των ευχών να πραγματοποιούν κάθε τους κρυφό όνειρο.