Δεινόσαυροι

Οι δεινόσαυροι είναι ένα από τα αγαπημένα θέματα των παιδιών στο νηπιαγωγείο. Όταν μάλιστα έχεις μαθητές που ήδη γνωρίζουν πολλά από τα είδη των δεινοσαύρων, τη ζωή τους πάνω στη γη, τις συνήθειες τους και την εξαφάνιση τους, τότε η πρόκληση για διερεύνηση και προσέγγιση του θέματος, γίνεται μεγαλύτερη.

Ξεκινήσαμε με κάποιες βασικές παραδοχές: ☆ Ποτέ κανένας άνθρωπος δεν είδε ζωντανούς δεινόσαυρους. Αυτοί έζησαν πριν από πολλά πολλά εκατομμύρια χρόνια, όταν η γη μας είχε διαφορετική γεωλογική μορφή. ☆ Ότι γνωρίζουμε γι’ αυτούς, το γνωρίζουμε χάρη σε κάποια ίχνη που άφησαν. ☆ Σήμερα μόνο σε μουσεία μπορούμε να δούμε αληθινούς σκελετούς δεινοσαύρων ή αναπαραστάσεις σε φυσικό μέγεθος.

Έτσι μέσα από πλούσιο εποπτικό υλικό και γνωστικά βιβλία (πολλά από τα οποία μας τα έφεραν τα παιδιά) αλλά και video από το διαδίκτυο, προσπαθήσαμε να γνωρίσουμε τους δεινόσαυρους.

 

Διαμορφώσαμε τη γωνιά των δεινοσαύρων.

     

Παίξαμε με παζλ και παιδαγωγικό υλικό, κάναμε ομαδοποιήσεις φυτοφάγων και σαρκοφάγων δεινόσαυρων.

Συναρμολογήσαμε τα οστά από το πόδι ενός δεινόνυχα και τα τοποθετήσαμε στη γωνιά των δεινοσαύρων.

Γίναμε παλαιοντολόγοι και πήραμε συνέντευξη από έναν τυραννόσαυρο.

“Πώς μπορούμε να σε αναγνωρίσουμε ανάμεσα σε άλλους δεινόσαυρος;” (Από το μεγάλο κεφάλι μου και τα κοφτερά δόντια μου. Είμαι δίποδος και έχω ασυνήθιστα κοντά “χέρια” με δύο δάκτυλα).

“Πότε έζησες και που;” (Έζησα κατά την ύστερη Κρητιδική και είχα εξαπλωθεί στη Βόρεια Αμερική και την ανατολική Ασία). 

“Είσαι σαρκοφάγος;” (Χμμμμ… ναι.. το λέει άλλωστε και το όνομα μου….σαύρα τύραννος).

“Πώς εξαφανιστήκατε εσείς οι δεινόσαυρου;” (Ένας τεράστιος μετεωρίτης από το διάστημα προσέκρουσε τη γη με πολύ μεγάλη ταχύτητα και εξολόθρευσε κάθε ίχνος ζωής σε ακτίνα πολλών χιλιομέτρων. Τα πάντα σκεπάστηκαν από σκόνη και πετρώματα. Οι φυτοφάγοι δεινόσαυροι δεν έβρισκαν τροφή αλλά ούτε και νερό, έτσι σιγά σιγά άρχισαν να χάνονται. Κατόπιν ακολούθησε και η δική μας εξαφάνιση).

Γίναμε ερευνητές και ανασκαφείς οστών δεινοσαύρων.

 

Συναρμολογήσαμε τον σκελετό των δεινοσαύρων (με μακαρόνι κοφτό).

Μάθαμε ότι η μαμά δεινοσαυρίνα γεννάει αυγά και τα προσέχει σαν τα μάτια της από τους οβιράπτορες  “τους κλέφτες αυγών”.

Γίναμε στεγόσαυροι.

Παίξαμε με τις σκιές των δεινοσαύρων.

Και δημιουργήσαμε τα έργα μας “στη σκιά των δεινοσαύρων”

Φτιάξαμε Δεινόσαυρους με χάρτινα πιάτα και ρολά.

Και φυσικά παίξαμε με την ψυχή μας…

Δεινόσαυροι του χθες, ζώα του σήμερα

ΔΕΙΝΟΣΑΥΡΟΙ ΤΟΥ ΧΘΕΣ – ΖΩΑ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ

Ηλιακό σύστημα, Πλανήτες

Μέσα από βιβλία, εποπτικό υλικό, τραγούδια και πληροφορίες από το διαδίκτυο, μάθαμε γι΄ αυτούς, παίξαμε γλωσσικά, μαθηματικά, ψυχοκινητικά παιχνίδια και κάναμε αντίστοιχες κατασκευές.

   

Απολαύσαμε τον “Φεγγαροσκεπαστή”

Ετοιμάσαμε τη γωνιά του διαστήματος, φτιάξαμε τον γαλαξία μας και τοποθετήσαμε το ηλιακό μας σύστημα (πλανήτες από πλαστελίνη).

   

Φτιάξαμε το δικό μας solar system.

Βάλαμε στη σειρά τους πλανήτες σύμφωνα με την απόσταση τους από τον ήλιο αλλά και σύμφωνα με το μέγεθος τους.

Μάθαμε τα πάντα για τους αστροναύτες, μιλήσαμε για την βαρύτητα στην γη, και για την απουσία της στο διάστημα, είδαμε σχετικά βίντεο με τη ζωή των αστροναυτών στο διάστημα και μέσα στο διαστημόπλοιο τους.

Φτιάξαμε διαστημόπλοια με οικοδομικό υλικό και με σχήματα.

Ακούσαμε και μάθαμε το τραγούδι του Γ. ΣΑΚΕΛΑΡΙΔΗ “Θα γίνω αστροναύτης” και το ζωγραφίσαμε.

Και το δικό μας video στο youTube

Μιλήσαμε για την ανάγκη και συνήθεια των ανθρώπων από παλιά να βλέπουν και να παρατηρούν τα αστέρια και τους σχηματισμούς τους. Γνωρίσαμε τους πιο γνωστούς αστερισμούς και το πώς πήραν τις ονομασίες τους και τους ζωγραφίσαμε με βατονέτα.

 

Μιλήσαμε για το δικό μας φανταστικό αστερισμό και τον αποδώσαμε σε φύλλο οπτικού συντονισμού.
Παρατηρήσαμε τον πίνακα του Van Gogh “έναστρη νύχτα” και τον ζωγραφίσαμε με πινέλα και τέμπερες προσπαθώντας να ακολουθήσουμε την τεχνοτροπία του καλλιτέχνη.
Κατασκευάσαμε και είδαμε τη θέση μας στο συμπάν : εγώ, το σπίτι μου, η χώρα μου, ο πλανήτης μου, το ηλιακό μας σύστημα, ο γαλαξίας μας.
Μιλήσαμε για την γέννηση του σύμπαντος, την μεγάλη έκρηξη και την αναπαραστήσαμε ψυχοκινητικά: τα παιδιά σχημάτισαν μια συμπαγή μάζα στο κέντρο. Όλοι μαζί περιστρέφονταν στην αρχή αργά, με ένα μονότονο μουρμουρητό, αααα. Στη συνέχεια η κίνηση γίνεται πιο έντονη, το ίδιο και το μουρμουρητό. Η μάζα διασπάται και κάθε παιδί ξεκινά να κινείται σε κυκλική τροχιά γύρω από τον εαυτό του. Έχουν γίνει πια “πλανήτες”, “δορυφόροι”, “διαστημόπλοια”.
Παίξαμε “το διαστημόπλοιο”. Δύο ομάδες, δύο διαστημόπλοια. Το καθένα έχει και μια αποστολή, να βρει και να προσφέρει τα κατάλληλα δώρα, το ένα στη “χώρα των μεγάλων” και το άλλο στη “χώρα των μικρούληδων”. Προσοχή στο τί θα συλλέξουν να προσφέρουν “μεγάλα” αντικείμενα για τη χώρα των μεγάλων “μικρά” για τους μικρούληδες. Ταυτόχρονα ακούμε όσο παίζεται το παιχνίδι το τραγούδι του Χάρη Κατσιμίχα “Μια γιορτή στη γειτονιά του ήλιου”.
Αποκρυπτογραφήσαμε, για να βοηθήσουμε τον “Βζιν” τον “Βζον” και τον” Βζουν” τους τρεις εξωγήινους να επιστρέψουν στους πλανήτες τους.
Γνωρίσαμε καλύτερα το δορυφόρο της γης, τη σελήνη μας, είδαμε την πρώτη αποστολή σε αυτό από τους αστροναύτες, γνωρίσαμε τις φάσεις της, φτιάξαμε κατασκευές.
  
Ας παίξουμε…..

Λιγουλάκι Χειμώνας ακόμα…..

Φτιάξαμε χιονάνθρωπο με ρολά από χαρτί κουζίνας.

Ζωγραφίσαμε, κόψαμε και φτιάξαμε γιρλάντα με χιονάνθρωπους.

Φτιάξαμε και έναν για την πόρτα μας.

Δημιουργήσαμε χειμωνιάτικα τοπία.

 

Παίξαμε με τα γάντια μας. “Βρες το ταίρι μου”

Γίναμε Σκιέρ…..

 

Πολικά Ζώα

Συλλέγουμε πληροφορίες για τα ζώα που ζουν στους πόλους μέσα από βιβλία γνωστικά, αλλά και μέσα από το διαδύκτιο. Λίστες αναφοράς. Ποια ζώα ζουν στο Βόρειο και ποια στο Νότιο Πόλο;

Αφού μιλήσουμε για τους δύο πόλους της γης, τα κοινά χαρακτηριστικά τους και τις διαφορές τους, ψάχνουμε και βρίσκουμε στην υδρόγειο σφαίρα τα σημεία τους. Γιατί επικρατεί ψύχος και παγωνιά στους πόλους; Πώς πέφτουν οι ακτίνες του ήλιου σ’ αυτούς και πώς στο ισημερινό; Γιατί ο φίλος μας ο πιγκουίνος Παγώνης θέλει να πάει προς τον Ισημερινό; Θα τα καταφέρει; Μπορεί να επιβιώσει σ’ενα τόσο ζεστό μέρος;

Βρίσκουμε τα δύο ημισφαίρια της γης, βόρειο και νότιο και εντοπίζουμε τον ισημερινό, που τα χωρίζει.

Ακούμε το τραγούδι ” ο πιγκουίνος”. Το χορεύουμε, περπατάμε σαν πιγκουίνοι, προσπαθούμε να μεταφέρουμε και να ζεστάνουμε το αυγό που μας εμπιστεύθηκε το ταίρι μας. Κάνουμε κύκλο και για να ζεσταθούμε από την χιονοθύελλα που έχει ξεσπάσει.