3 Δεκεμβρίου : “παγκόσμια ημέρα ατόμων με αναπηρία”

αμεα

Όταν αναφερόμαστε σε ειδικές ανάγκες εννοούμε κάθε πνευματική ή σωματική αναπηρία η οποία χρήζει ειδικής μεταχείρισης ώστε το άτομο να αναπτύξει ισότιμα όλες τις ικανότητες του και να ενταχθεί στη κοινωνία. Αυτές μπορεί να είναι αισθητηριακές αναπηρίες (τύφλωση, κώφωση) σωματικές αναπηρίες, (εγκεφαλική παράλυση, ακρωτηριασμένα άκρα) νοητική καθυστέρηση, χρωμοσωμικά σύνδρομα, Διάχυτη Αναπτυξιακή Διαταραχή (αυτισμός), ειδικές μαθησιακές δυσκολίες (δυσλεξία κλπ).

Με την ευκαιρία της ημέρας, μπορείτε με το παρακάτω παιχνίδι “Παιχνίδι με νόημα!”, να γνωρίσετε κάπως την ελληνική νοηματική γλώσσα, την επίσημη γλώσσα των κωφών. Καλή διασκέδαση!

Κ κ, όπως Καλικάντζαροι και όπως κουραμπιές!

Γεια σας παιδιά!

Τι ξέρετε για τους καλικάντζαρους;

Από τα παλιά τα χρόνια ο λαός μας, μαζί με τις ετοιμασίες για τις γιορτές του Δωδεκαημέρου (Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, Θεοφάνια), όπως την παρασκευή των γιορτινών φαγητών και γλυκών, την αγορά των δώρων, το νοικοκύρεμα και το στόλισμα των σπιτιών, έπαιρνε και τα μέτρα του για να κρατήσει μακριά από το σπίτι του τους καλικάντζαρους. Τα τζάκια δεν έσβηναν καθόλου, τα σπίτια αγιάζονταν, διαβάζονταν ευχές και προσευχές, φυλαχτά κρεμιούνταν στις εξώπορτες.

      

Και ήταν, λέει, οι καλικάντζαροι κάτι κακομούτσουνα, μαυριδερά, τριχωτά πλάσματα, με νύχια μακριά και γαμψά και στριφογυριστές ουρές, πόδια τράγου ή γαϊδάρου. Ζούσαν στα έγκατα της γης και ολόκληρο το χρόνο πριόνιζαν το δέντρο της ζωής για να το κόψουν και να φέρουν την καταστροφή. Τρομερά πειραχτήρια και λαίμαργοι πολύ, οι καλικάντζαροι, συνήθιζαν τις γιορτινές αυτές μέρες να τρυπώνουν στα σπίτια από τις καμινάδες των τζακιών. Τρελαίνονταν να βρωμίζουν τα νοικοκυριά, να πασαλείβουν παντού και να τρώνε τα γιορτινά φαγητά και γλυκά και να κάνουν ένα σωρό αταξίες και ζημιές. Ο λαός μας τους έδινε διάφορα ονόματα, όπως καρκαντζέλια και παγανά.

     

Τα καρκαντζέλια

Κίνησαν τα καρκαντζέλια
κίνησαν τα καρκαντζέλια
βρε βρε βρε τα καρκαντζέλια
χα χα χα τα καρκαντζέλια.

Κίνησαν με το πριόνι
κίνησαν με το πριόνι
βρε βρε βρε με το πριόνι
χα χα χα με το πριόνι.

Βρήκαν της ζωής το δένδρο
βρήκαν της ζωής το δένδρο
βρε βρε βρε ζωής το δένδρο
χα χα χα ζωής το δένδρο.

Και πριονίζαν να το κόψουν
και πριονίζαν να το κόψουν
βρε βρε βρε για να το κόψουν
χα χα χα για να το κόψουν.

Και κει πάνω που τελειώναν
και κει πάνω που τελειώναν
τα Χριστούγεννα σημαίνουν
χα χα χα και ζήτω ζήτω!

    

Ακούστε εδώ το υπέροχο, ρυθμικό και…ξεσηκωτικό τραγούδι των καλικάντζαρων του ξεχωριστού τραγουδοποιού Ορφέα Περίδη. Πάμε να το χορέψουμε;

     

Μόλις γινόταν ο αγιασμός των νερών από τους ιερείς τα Θεοφάνια, οι καλικάντζαροι το έβαζαν στα πόδια και επέστρεφαν στα βάθη της γης. Εκεί ξανάπιαναν το πριόνι τους προσπαθώντας να κόψουν το δέντρο της ζωής και αφήνοντας τους ανθρώπους στην ησυχία τους, μέχρι τα επόμενα Χριστούγεννα.

«Φεύγετε να φεύγωμε
τι έρχεται ο τρελόπαπας
με την αγιαστούρα του
και με τη βρεχτούρα του.
Μας άγιασε, μας έβρεξε
και μας, μας εκατέκαψε

Ακούστε εδώ τον καταπληκτικό μουσικό δίσκο-παραμύθι «Η αγέλαστη πολιτεία και οι καλικάντζαροι» των σπουδαίων τραγουδοποιών Αδερφών Κατσιμίχα.

Πάμε να γνωρίσουμε μερικούς Καλικάντζαρους με τ’ όνομα!

1) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ ΜΑΛΑΓΑΝΑΣ

Ο Μαλαγάνας θέλει πολύ προσοχή, γιατί ξεγελάει τα παιδιά με γλυκόλογα και έτσι καταφέρνει να τους παίρνει τα γλυκά.

2) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ ΤΡΙΚΛΟΠΟΔΗΣ

Ο Τρικλοπόδης έχει χταποδίσιο χέρι που το χώνει παντού και σκουντουφλάνε πάνω του οι άνθρωποι. Του αρέσει πολύ να μπερδεύει τις κλωστές από το πλεχτό της γιαγιάς.

3) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ ΠΛΑΝΗΤΑΡΟΣ

Ο Πλανήταρος ξεγελάει τους ανθρώπους, γιατί μπορεί να μεταμορφώνεται σε ζώο ή σε κουβάρι .

4) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ ΜΑΛΑΠΕΡΔΑΣ

Του Μαλαπέρδα του αρέσει να…κάνει πιπί στα φαγητά την ώρα που μαγειρεύονται. Γι’ αυτό όσες νοικοκυρές τον ξέρουν, φροντίζουν να κλείνουν καλά το καπάκι της κατσαρόλας τους.

5) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ ΜΑΓΑΡΑΣ

Ο Μαγάρας έχει μια κοιλιά σαν τούμπανο και αφήνει βρομερά…πριτς στα φαγητά των ανθρώπων.

6) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ ΠΕΡΙΔΡΟΜΟΣ

Ο Περίδρομος είναι ο φαταούλας της παρέας.

7) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ ΚΟΥΛΟΧΕΡΗΣ

Ο Κουλοχέρης είναι σαραβαλιασμένος, μ’ ένα χέρι κοντό κι ένα μακρύ, κι όλο μπερδεύεται και πέφτει κάτω.

8) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ ΠΑΡΩΡΙΤΗΣ

Ο Παρωρίτης έχει μύτη σαν προβοσκίδα και πολύ μαλακή. Εμφανίζεται λίγη ώρα πριν λαλήσει ο πετεινός κι έχει μανία να παίρνει τις φωνές των ανθρώπων.

9) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ ΓΟΥΡΛΟΣ

Ο Γουρλός έχει τα μάτια του τεράστια σαν αυγά και πεταμένα έξω. Φυσικά δεν του ξεφεύγει τίποτα.

10) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ ΚΟΨΟΜΕΣΙΤΗΣ

Ο Κοψομεσίτης είναι κουτσός κα καμπούρης και πιο πολύ απ’ όλους τους άλλους καλικάντζαρους του αρέσουν οι τηγανίτες με το μέλι.

11) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ ΣΤΑΒΟΛΑΙΜΗΣ

Ο Στραβολαίμης στριφογυρνάει διαρκώς σα σβούρα το κεφάλι του.

12) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ ΚΩΛΟΒΕΛΟΝΗΣ

Ο Κωλοβελόνης είναι μακρύς σαν μακαρόνι κι έτσι μπορεί εύκολα να περνάει από τις κλειδαρότρυπες κι από τις τρύπες του κόσκινου. Είναι ιδιαίτερα σβέλτος και γρήγορος στις κινήσεις του. Λένε πως έχει ουρά που καταλήγει σε βέλος.

13) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ ΒΑΤΡΑΚΟΥΚΟΣ

Ο Βατρακούκος είναι θεόρατος και ολόιδιος βάτραχος.

14) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ ΚΑΤΣΙΚΟΠΟΔΑΡΟΣ

Ο Κατσικοπόδαρος είναι φαλακρός και έχει ένα κατσικίσιο ποδάρι . Είναι κακορίζικος και γρουσούζης. Όπου βάλει το κατσικίσιο του ποδάρι, φέρνει καταστροφή.

  

Και τώρα ας διασκεδάσουμε με χειροτεχνίες και κατασκευές!

Τι θα λέγατε να διαλέξετε και να ζωγραφίσετε ή να φτιάξετε με χαρτοκοπτική και διάφορα υλικά από την ανακύκλωση τον καλικάντζαρο που η περιγραφή του σας έκανε να γελάσετε περισσότερο;

Δείτε εδώ και δύο φύλλα εργασίας που μπορείτε να αποθηκεύσετε στον υπολογιστή σας, να τα εκτυπώσετε και να δουλέψετε δημιουργικά με αυτά! Αν σας αρέσει, μπορείτε να μάθετε απέξω το ποιηματάκι και να το πείτε στον παππού και τη γιαγιά!

     

Περιμένουμε με αγωνία να δούμε τα έργα σας στο πάντλετ-φελλοπίνακά μας!

Και για να μην παραπονιέται και ο…κουραμπιές, που η λέξη του επίσης αρχίζει από το γράμμα Κ κ, διαβάστε παρακάτω το υπέροχο παραμυθάκι που έφτιαξαν συνεργατικά μερικά από τα παιδιά του σχολείου μας, με τη μέθοδο της δημιουργικής γραφής. Εμπνευστήκαμε από τα γιορτινά γλυκά που έφτιαξαν στο σπίτι τους με τους γονείς τους. Δεν είναι υπέροχο;

Το θαύμα του αστεριού-κουραμπιέ

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ο Λουκάνικος, ένας χνουδωτός σκύλος. Ήταν και 5 φίλοι κουραμπιέδες, ένα δέντρο-κουραμπιές, ένα αστέρι-κουραμπιές, ένα φεγγαράκι-κουραμπιές, ένα σύννεφο-κουραμπιές και μια καρδιά-κουραμπιές.

Μια μέρα ο Λουκάνικος ξεκίνησε να πάει στην παιδική χαρά. Εκεί συνάντησε το δέντρο-κουραμπιέ! Από κάτω του στεκόταν ένα Ποντικάκι, που ήθελε να πιάσει το αστέρι στην κορυφή του. Μόνο που και το αστέρι ήταν κουραμπιές! Τότε ο Λουκάνικος είπε στο Ποντικάκι:

-Πρέπει να πας σχολείο για να μάθεις πως μπορείς να πιάσεις ένα αστέρι!

-Προτιμώ να πάω σ’ ένα Μπισκοτόσπιτο, για να φάω έναν κουραμπιέ-καρδιά και έναν κουραμπιέ-φεγγαράκι!, απάντησε το Ποντικάκι.

-Αν φας τόσα πολλά γλυκά, θα χαλάσουν τα δόντια σου που τώρα είναι γερά, επέμεινε ο Λουκάνικος.

-Καλά, θα το σκεφτώ. Αλλά μπορεί να ροκανίσω λίγη σκεπή από το Μπισκοτόσπιτο, απάντησε το Ποντικάκι.

Εκείνη τη στιγμή το σύννεφο-κουραμπιές άρχισε να βρέχει. Κι επειδή δεν ήταν κανονικό σύννεφο αλλά σύννεφο-κουραμπιές, δεν έβρεχε κανονική βροχή, αλλά ζαχαροβροχή. Τότε όλοι οι άνθρωποι και μαζί τους και ο Λουκάνικος και το Ποντικάκι γύρισαν το πρόσωπό τους προς τον ουρανό. Έκλεισαν τα μάτια τους και άνοιξαν διάπλατα το στόμα τους. Το στόμα τους γέμισε ζαχαροβροχή και γλυκάθηκαν πολύ!

Λίγο αργότερα ο Λουκάνικος και το Ποντικάκι άνοιξαν ξανά τα μάτια τους. Είδαν ότι το αστέρι-κουραμπιές είχε πέσει από την κορυφή του δέντρου-κουραμπιέ επάνω στη σκεπή του Μπισκοτόσπιτου. Έτρεξαν αμέσως εκεί, για να το δουν από κοντά.

Όταν σκαρφάλωσαν στη σκεπή όλο χαρά και το αγκάλιασαν σφιχτά, πρόσεξαν ότι του είχε φύγει όλη η ζάχαρη άχνη που είχε επάνω του. Δεν ήταν πια αστέρι-κουραμπιές, αλλά αστέρι αληθινό. Έλαμπε σαν να ήταν χρυσό! Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!

Οι Συγγραφείς μας και οι Ήρωες που σκέφτηκαν είναι: Χάρης (5 κουραμπιέδες), Νικολέττα (μπισκοτόσπιτο), Φαίδρα (ποντικάκι), Εβελίνα (σχολείο), Γιώργος Γ. (Λουκάνικος), Θοδωρής και Γιάννης Ν., από το 2ο Τμήμα του Νηπιαγωγείου μας.

Και σε μορφή που μπορείτε να το κατεβάσετε και να το εκτυπώσετε!



Λήψη αρχείου

Τα Χριστούγεννα της Νιφάδας και του Σκουφάκη

ΝΙΦΑΔΑ: Ουφ πια! Ούτε να χουζουρέψει κανείς στο ασημένιο συννεφάκι του δεν μπορεί. Τί έπαθες, φιλαράκι μου, και ξεφωνίζεις έτσι;

Σ: Τρέξε, Νιφάδα, να δεις παιδιά! Τόσα παιδιά στην οθόνη του υπολογιστή δεν θα έχεις ξαναδεί!

Ν: Τι παιδιά, καλέ; Πάλι είσαι νηστικός και ονειρεύεσαι ξύπνιος;

Σ: Να, εκεί, μέσα σε κάτι τετραγωνάκια! Παιδιά ξανθά, παιδιά μελαχρινά, παιδιά κοκκινομάλλικα. Παιδιά με γυαλιά, με κοτσιδάκια, με γένια, με μουστάκια, παιδιά με φόρμες και με πυτζαμάκια! Παιδιά μεγάλα, παιδιά μικρά, παιδιά τοσοδούλικα και παιδιά γιγάντιαααααα!

Ν: Δεν είμαστε στα καλά μας! Τί ασυναρτησίες λες, Σκουφάκη μου; Μήπως το χιόνι το ’στρωσε μέσα στο κεφαλάκι σου; Ακούς εκεί «παιδιά…γιγάντια»!

Σ: Μα, βρε Νιφάδα, δεν τα βλέπεις εκεί που κάθονται και μας κοιτάζουν περίεργα; Λες να είναι επικίνδυνα;

Ν: Χαχαχαχαχα! Χοχοχοχοχο! Χιχιχιχιχι! Χρόνια είχα να γελάσω έτσι! Σκουφάκη μου, είσαι στ’ αλήθεια φοβερός! Αυτοί που βλέπεις στην οθόνη είναι τα παιδιά του σχολείου μας, μαζί με τους γονείς, τ’ αδερφάκια, τις γιαγιάδες, τους παππούδες, τις νονές τους. Ήρθαν για να γιορτάσουμε παρέα τα Χριστούγεννα. Γι’ αυτό δεν ήρθατε, παιδιά;

Σ: Τα Χριστούγεννα; Τί να γιορτάσουμε, δηλαδή; Τον Αϊ Βασίλη που θα ’ρθει από την…πιτσαρία και θα μας φέρει τον καινούργιο χρόνο μαζί με τους 3 Μάγους, τους βοσκούς, τα προβατάκια, τις αγελαδίτσες και τα γαϊδουράκια;

Ν: Αχ, Σκουφάκη μου! Εσύ θα με τρελάνεις μια και καλή! Πώς τα μπέρδεψες πάλι έτσι; Τί σχέση έχει ο Αϊ Βασίλης, που δεν ήρθε ασφαλώς από την…πιτσαρία αλλά από την Καισαρεία, με τη φάτνη όπου γεννήθηκε ο Χριστός;

Σ: Δεν τα είπα σωστά, Νιφάδα μου;

Ν: Όχι βέβαια! Συγκεντρώσου και δώσε βάση! Τα Χριστούγεννα τα γιορτάζουμε στις 25 Δεκεμβρίου, κάθε χρόνο. Ο Χριστός γεννήθηκε μέσα στη βαρυχειμωνιά, σε μια μικρή πόλη της Παλαιστίνης, τη Βηθλεέμ και…

Σ: Πω πω πω, ονόματα και χρονολογίες! Μα πώς μπορείς και τα θυμάσαι απέξω; Τί λέτε κι εσείς, παιδιά, μικρά μεγάλα και γιγαααάντια; Δεν είναι σοφή η φίλη μου η Νιφάδα;

Ν: Μη με διακόπτεις, τέλος πάντων! Άσε με να τα μπουρδουκλώσω…εεε, να ολοκληρώσω, ήθελα να πω. Το ξέρεις ότι μου δημιουργείς άγχος;

Σ: Εγώ δεν είμαι βλάχος! Και σε προκαλώ να μη με ξαναπαρακαλέσεις έτσι!

Ν: Έχω άγχος είπα, όχι ότι είσαι βλάχος, καλέ! Με παρακαλείς, θες να πεις, να μη σε αποκαλέσω ξανά έτσι. Όταν κανείς μπουκώνεται συνεχώς με μελομακάρονα και κουραμπιέδες, αυτά παθαίνει. Χάνει τα λόγια του! Πού είχα μείνει; Α, ναι! Σου έλεγα, λοιπόν, για τη Βηθλεέμ και για τη φάτνη, όπου μέσα στο καταχείμωνο και με το λαμπρότερο άστρο να φέγγει στον ουρανό, γεννήθηκε ο μικρός Χριστός…

Σ: Νιφαδούλα, θα μου λύσεις μια απορία;

Ν: Εντάξει, πες την. Αλλά περίμενε πρώτα να φορέσω το…φωτοστέφανό μου! Θ’ αγιάσω τόση υπομονή που κάνω με σένα!

Σ: Τί είναι η φάτνη; Πουλάνε τίποτα κρουασάν εκεί; Μήπως μελωμένα τουλουμπάκια που μ’ αρέσουν, μιαμ μιαμ, σλουρπ;

Ν: Θα πάθουν τα νεύρα μου, χριστουγεννιάτικα! Ο νους σου συνέχεια στο φαγητό βρίσκεται. Η φάτνη είναι μια μικρή σπηλιά, που χρησιμεύει για αχυρώνας. Κι είναι ακόμη το σπιτάκι, ο στάβλος, δηλαδή, όπου κουρνιάζουν τα ζώα στην εξοχή, όταν έχει κακοκαιρία και παγωνιά.

Σ: Και γιορτάζουμε επειδή ο Χριστός γεννήθηκε σ’ ένα τέτοιο σπιτάκι;

Ν: Βέβαια, γιατί αυτό σημαίνει πολλά για μας.

Σ: Αααχ και βααχ, είναι μεγάλη αδικία! Αδύνατο να το υποφέρω, Νιφάδα μου!

Ν: Ποιο πάλι, βρε Σκουφάκη;

Σ: Να! Εγώ γεννήθηκα σε κοτζάμ μαιευτήριο στην Αθήνα κι όχι σ’ ένα καλυβάκι στην ερημιά. Αλλά κανείς δεν σκέφτηκε να γιορτάσει προς τιμή μου…Σκουφούγεννα!

Ν: Αααα, εσύ δεν τρώγεσαι με τίποτα! Μα δεν καταλαβαίνεις τη διαφορά;

Σ: Έχει διαφορά, σοφή μου κουκουβάγια…εεε Νιφάδα;

Ν: Ο Χριστός είναι ο Γιος του Θεού! Γεννήθηκε για να φέρει στον κόσμο την ειρήνη και την αγάπη. Καθόλου δεν τον ένοιαζε αν θα γεννηθεί σε παλάτι ή σε φτωχοκάλυβο. Ήθελε μόνο να μας δείξει ότι μπορεί κάποιος να είναι σπουδαίος και ταυτόχρονα ταπεινός. Κι όχι να έρθει σα βασιλιάς ντυμένος στα χρυσά Του, για να μας επιβάλει με το ζόρι το θέλημά Του…

      

Σ: Με συγχωρείς, Νιφάδα μου, δεν το είχα καταλάβει. Ευτυχώς, όμως, που έχω εσένα φίλη μου και μου τα εξηγείς όλα τόσο ωραία!

Ν: Ε, παιδιά! Μου υπόσχεστε ότι δεν θα μαρτυρήσετε πουθενά την κοτσάνα που αμόλησε σήμερα ο Σκουφάκης;…Μπράβο σας! Είστε τόσο καλά παιδιά! Ε, Σκουφάκη, πού πήγες πάλι; Γιατί κρύβεσαι; Μην ντρέπεσαι, τα παιδιά δεν θα σε μαρτυρήσουν. Δεν θα τα ευχαριστήσεις;

Σ: Ευχαριστώ, μικρά, μεγάλα και γιγααααάντια παιδιά, είστε όλα πολύ καλόκαρδα κι ευγενικά!

Ν: Λοιπόν, Σκουφάκη μου, πώς λες να γιορτάσουμε εμείς τα φετινά Χριστούγεννα; Έτσι θα τη βγάλουμε, μοναχούληδες στο σπιτάκι μας, χωρίς παρέα, τραγούδι και χορό;

Σ: Και χωρίς λιχουδιές; Ε, όχι, ασφαλώς! Μμμμ, ξέρεις τί λέω εγώ, Νιφαδούλα μου; Να γιορτάσουμε τα Χριστούγεννα μαζί με ΟΟΟΟΟΟΛΑ τα παιδιά, αν φυσικά μας θέλουν στην παρέα τους. Κι ας βρίσκονται μέσα στα τετραγωνάκια της οθόνης του υπολογιστή. Συμφωνείς;

Ν: Αγαπητέ μου Σκουφάκη, αυτή ήταν η ωραιότερη ιδέα που κατέβασε το μελωμένο τουλουμπάκι, εεε…μυαλουδάκι σου σήμερα! Μπορώ να μη συμφωνήσω μαζί σου; Μας θέλετε στην παρέα σας, παιδιά; ΓΙΟΥΠΙ, Ο ΛΑ ΡΙ ΛΑ ΛΑ!

ΝΙΦΑΔΑ ΚΑΙ ΣΚΟΥΦΑΚΗΣ ΜΑΖΙ:

Είναι μούρλια, είναι τρέλα!

Βλέπω μια βαθιά πιατέλα,

με γλυκίσματα γεμάτη

και μια πίτα τόσο αφράτη,

που θα ορμήσω, δε βαστάω

κι άλλο να μη σας κρατάω!

 

Τέλειωσε η παράστασή μας,

αλλά όχι κι η γιορτή μας!

Τραγουδήστε και χορέψτε,

στην κουζίνα μετά τρέξτε!

Κι αν κρυώνετε λιγάκι,

πιείτε ένα ζεστό τσαγάκι!

ΤΕΛΟΣ

Αυτά μου ψιθύριζαν σήμερα τη νύχτα στο αυτί όσο κοιμόμουν η Νιφάδα και ο Σκουφάκης, παιδιά. Ελπίζω να έμαθαν και να κατάλαβαν πια τι σημαίνει φάτνη, Χριστούγεννα και τι ακριβώς γιορτάζουμε σ’ αυτή τη γιορτή, τη μία από τις δύο μεγαλύτερες γιορτές της Χριστιανικής θρησκείας. Εσείς;

Και τώρα ανασκουμπωθείτε για να φτιάξετε τη δική σας φάτνη! Θα χρειαστείτε ένα χαρτόνι για βάση, χαρτί και μαρκαδόρους ή ξυλομπογιές για να ζωγραφίσετε τους βασικούς της “πρωταγωνιστές”, ψαλιδάκι, κόλλα, και χρυσόσκονη, μπαμπάκι, για να προσθέσετε, αν θέλετε, λάμψη και χιόνι.

Πόσες και ποιες “φιγούρες” πρέπει να φτιάξετε; Για να μετρήσουμε…Σημειώστε τις σε ένα χαρτί με τη βοήθεια κάποιου μεγαλύτερου, φτιάχνοντας έναν πρόχειρο κατάλογο, για να μην ξεχάσετε καμία!

  1. Χριστός
  2. Παναγία
  3. Ιωσήφ
  4. ………..
  5. ………..
  6. ………..
  7. ………..
  8. ………..
  9. ………..
  10. ………..
  11. ………..
  12. ………..

Στις εικόνες του κειμένου βλέπετε κάποιες ιδέες. Δείτε και πως μπορείτε να φτιάξετε μια φάτνη με τη μέθοδο του ψηφιδωτού, χρησιμοποιώντας μικρά κομματάκια από γυαλιστερά πολύχρωμα χαρτόνια:

      

Εδώ μπορείτε να δείτε και να τυπώσετε μια ιδέα για κατασκευή φάτνης σε συσκευασία…ταξιδιού!

Εννοείται ότι μπορείτε να φτιάξετε τον Σκουφάκη και τη Νιφάδα, τις δικές σας χαρτόκουκλες ή…καλτσόκουκλες και να παίξετε μαζί τους κουκλοθέατρο!

Και καθώς θα εργαζόσαστε, ακούστε υπέροχα παραδοσιακά κάλαντα του Ελληνισμού από την Εστουδιαντίνα Νέας Ιωνίας Βόλου και ένα “μπουκέτο” εξαιρετικούς καλλιτέχνες μας εδώ:

Θα περιμένουμε, όπως πάντα, να θαυμάσουμε τα έργα σας στο πάντλετ-φελοπίνακά μας!

Καλό Σαββατοκύριακο! 

Γ γ, όπως γράμμα και όπως γλυκό!

Γεια σας παιδιά!

Η Χριστουγεννιάτικη Αλφαβήτα μας σήμερα μας παρακινεί να γράψουμε ένα γράμμα και να φάμε γιορτινά γλυκά!

Μα ποιος γράφει γράμματα πια στην εποχή του διαδικτύου;, θα ρωτήσετε. Στέλνεις ένα ηλεκτρονικό μήνυμα (e-mail) από τον υπολογιστή, το τάμπλετ ή το κινητό σου και ξένοιασες! Δεν ήταν όμως πάντα τόσο εύκολο και τόσο απλό να επικοινωνήσουν οι άνθρωποι.

    

   

Οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας, για παράδειγμα, αντάλλασσαν γράμματα, επιστολές όπως λέγονται και αλλιώς, γράφοντας με πένα που βουτούσαν στο μελάνι, με μολύβι ή με στυλό τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τα νέα τους, σε επιστολόχαρτα. Σελίδες από χαρτί, δηλαδή, που χρησιμοποιούνταν ειδικά για αυτόν τον σκοπό.

   

Μετά έκλειναν το γράμμα τους σε φάκελο αλληλογραφίας, έγραφαν το ονοματεπώνυμό τους και την ταχυδρομική τους διεύθυνση (την τοποθεσία όπου βρισκόταν το σπίτι τους δηλαδή) στη θέση του Αποστολέα επάνω αριστερά στο φάκελο, το ονοματεπώνυμο και την ταχυδρομική διεύθυνση του προσώπου όπου έστελναν το γράμμα τους στη θέση του Παραλήπτη κάτω δεξιά στο φάκελο και πήγαιναν στο Ταχυδρομείο. Αγόραζαν γραμματόσημο, το κολλούσαν επάνω δεξιά στο φάκελο και το έριχναν στο ταχυδρομικό κουτί.

   

         

Στη συνέχεια αναλάμβαναν οι υπάλληλοι των ΕΛΤΑ (το ΕΛΤΑ είναι συντομογραφία της φράσης Ελληνικά Ταχυδρομεία) να το μεταφέρουν στον τόπο του προορισμού τους με αεροπλάνα, καράβια και φορτηγά, μέσα σε ταχυδρομικούς σάκους. Για να ξεχωρίσουν και να τα διανείμουν εύκολα τα γράμματα, χρησιμοποιούσαν τους ταχυδρομικούς κώδικες, κάποιους πενταψήφιους αριθμούς διαφορετικούς για κάθε περιοχή της χώρας. Τέλος, έπαιρνε το γράμμα ο ταχυδρόμος και το έφερνε στην πόρτα του παραλήπτη του. Εκεί, το έριχνε μέσα στο γραμματοκιβώτιο, για να είναι ασφαλές και να το βρει εύκολα ο ενδιαφερόμενος.

   

Θέλετε να γράψετε κι εσείς γράμμα στον Αϊ Βασίλη; Στην ιστοσελίδα των ΕΛΤΑ θα βρείτε όλες τις σχετικές πληροφορίες. Δείτε εδώ και παρακολουθήστε το βιντεάκι της φετινής δράσης εδώ. Ρίξτε το γράμμα σας στο κόκκινο κουτί των ΕΛΤΑ και θα λάβετε σίγουρα απάντηση!

    

    

Και αφού γράψαμε το γράμμα μας, ήρθε η ώρα να γλυκαθούμε με τα αγαπημένα γιορτινά γλυκίσματα των Χριστουγέννων, τόσο τα παραδοσιακά ελληνικά όσο και κάποια που «δανειστήκαμε» από τα ήθη και έθιμα άλλων λαών.

Μελομακάρονα, Κουραμπιέδες, Δίπλες, Καλιτσούνια, Χριστόψωμο, Χριστουγεννιάτικος κορμός, Χριστουγεννιάτικα μπισκότα, Χριστουγεννιάτικο κέικ, Κουλουράκια, Χριστουγεννιάτικα κεκάκια! Δείτε τις παρακάτω φωτογραφίες και πείτε εσείς τις ονομασίες τους. Ποια είναι τα δικά σας αγαπημένα χριστουγεννιάτικα γλυκά; Πόσα διαφορετικά μετρήσατε στις φωτογραφίες μας; Φτιάχνετε εσείς κάποια από αυτά στο σπίτι σας; Με ποιον μαζί;

    

    

    

     

    

Περιμένουμε να δούμε και τα δικά σας γράμματα προς τον Αϊ Βασίλη «καρφιτσωμένα» στο πάντλετ-φελλοπίνακά μας. Και μην ξεχάσετε εκτός από το δικό σας δώρο-παραγγελιά να ζητήσετε κάτι και για τα υπόλοιπα παιδιά του κόσμου και όχι μόνο. Η χαρά της γιορτής διπλασιάζεται όταν όλοι τη μοιραζόμαστε ισότιμα…

Β β, όπως Βηθλεέμ…

Γεια σας, παιδιά!

Ωραίος καιρός, σήμερα! Λες και ήξερε ότι θα μιλήσουμε για το γράμμα με το οποίο ξεκινά η λέξη της βροχής. Θυμάστε το παιχνιδοποιηματάκι που λέγαμε στην τάξη, όποτε έβρεχε;

“Στάλα στάλα η βροχή κι όλο δυναμώνει, 

στάλα στάλα η βροχή, βρέχεσαι κι εσύ!”.

Θέλετε να το τραγουδήσετε στους γονείς, στ’ αδέρφια σας, στον παππού και στη γιαγιά;

Ξεκινήσαμε προχθές να μαθαίνουμε τη Χριστουγεννιάτικη Αλφαβήτα; Στο γράμμα Α α συναντήσαμε το λαμπρό Αστέρι που φώτισε τον κόσμο εκείνη την Άγια Νύχτα και τους Αγγέλους, που έψαλλαν χαρμόσυνους ύμνους για να τιμήσουν τη γέννηση του Χριστού.

Ξέρετε ποια γιορτινή λέξη «κρύβεται» πίσω από το γράμμα Β β;

Β Η Θ Λ Ε Ε Μ               Β η θ λ ε έ μ

Θα μου πείτε, τι λέξη είναι πάλι αυτή; Ομιλείτε ελληνικά; Η Βηθλεέμ είναι σήμερα μία πόλη κοντά στην Ιερουσαλήμ, στους Αγίους Τόπους. Μπορείτε, με τη βοήθεια ενός μεγαλύτερου, να ψάξετε σ’ έναν παγκόσμιο χάρτη να τη βρείτε;

Στα Εβραϊκά, Βηθλεέμ σημαίνει «πόλη του ψωμιού». Όταν γεννήθηκε ο Χριστός εκεί, η Βηθλεέμ ήταν ένα μικρό, ασήμαντο χωριουδάκι. Στην εικόνα παρακάτω, βλέπετε μια τρισδιάστατη αναπαράσταση της Γέννησης του Χριστού στη Βηθλεέμ. Μια προσπάθεια, δηλαδή, να μας δείξουν αυτοί που τη φιλοτέχνησαν πώς περίπου ήταν εκείνα τα χρόνια το σημείο όπου βρισκόταν η φάτνη και συνέβησαν όλα αυτά τα θαυμαστά γεγονότα.

Στα Χριστουγεννιάτικα Κάλαντα λέμε:

Χριστός γεννάται σήμερον,
εν Βηθλεέμ τη πόλη,
οι ουρανοί αγάλλονται,
χαίρει η φύσης όλη.

Πλήθος αγγέλων ψάλλουσι,
το Δόξα εν Υψίστοις,
και τούτο άξιον εστί,
η των ποιμένων πίστις.

Ακούστε τα Χριστουγεννιάτικα Κάλαντα εδώ!

Μια άλλη λέξη που αρχίζει από Β β είναι η λέξη βοσκός. Η λέξη ποιμένες που ακούσαμε στα κάλαντα, σημαίνει βοσκοί. Οι διαφορετικές λέξεις που σημαίνουν το ίδιο πράγμα, παιδιά, λέγονται συνώνυμες.

Β Ο Σ Κ Ο Ι               β ο σ κ ο ί

Οι πρώτοι που έτρεξαν να προσκυνήσουν το νεογέννητο Χριστό και να βοηθήσουν τους γονείς του, τον Ιωσήφ και τη Μαρία, που είχαν βρει καταφύγιο σε μία φάτνη, που σημαίνει αχυρώνας, στάβλος για τα ζώα (είδατε; κι άλλες συνώνυμες λέξεις…), ήταν οι ποιμένες, οι βοσκοί, δηλαδή, που έβοσκαν τα πρόβατά τους στην περιοχή.

Σε αυτήν τη σπάνια και υπέροχη φωτογραφία του φωτογράφου Fred Boissonas βλέπετε ένα βοσκό με το κοπάδι του στην Αθήνα, κάτω από την Ακρόπολη! Άλλοι άνθρωποι, άλλες εποχές…

Παρατηρήστε, τώρα, προσεκτικά αυτήν την όμορφη εικόνα της Γέννησης του Χριστού. Μπορείτε να βρείτε και να δείξετε με το δαχτυλάκι σας τους βοσκούς; Πόσους μετρήσατε;

Εδώ μπορείτε να δείτε βοσκούς με τα κοπάδια τους σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες του εξαιρετικού φωτογράφου μας Τάκη Τλούπα.

Να κι ένα βοσκαρουδάκι από την αγαπημένη μου Κρήτη! Δεν είναι γλύκα;

Πάμε, τώρα, ν’ ακούσουμε το μύθο του Αισώπου με τίτλο «Ο ψεύτης βοσκός και ο λύκος». Πατήστε εδώ:

Πως σας φάνηκε ο μύθος; Τι σας έκανε μεγαλύτερη εντύπωση;

Προσπαθήστε να διηγηθείτε με δικά σας λόγια το μύθο του ψεύτη βοσκού σε ένα αγαπημένο σας πρόσωπο. Τι θα απαντούσατε σε όποιον σας ρωτούσε, ποιο είναι το μήνυμα που θέλει να θυμόμαστε ο μύθος του ψεύτη βοσκού;

2 γνωστές παροιμίες του σοφού λαού μας λένε:

  1. Όποιος λέει την αλήθεια, έχει το Θεό βοήθεια.
  2. Όποιος λέει ψέματα, πέφτει μες στα αίματα.

Κάπου εκεί “κρύβεται” το μήνυμα του μύθου. Σπουδαίος παραμυθάς ο Αίσωπος!

Η κατασκευή της ημέρας είναι προβατάκια για τη φάτνη! Δείτε τις παρακάτω εικόνες, διαλέξτε όποια κατασκευή σας αρέσει περισσότερο, ακολουθήστε τις οδηγίες και καλή επιτυχία!

                                                                                      

Περιμένουμε να δούμε τις χειροτεχνίες σας στο πάντλετ-φελλοπίνακά μας!

Καλό Σαββατοκύριακο!

Αστέρια και αγγελούδια

Γεια σας, παιδιά!

Από σήμερα θα ξεκινήσουμε να μαθαίνουμε την Αλφαβήτα. Την ξέρουμε, καλέ κυρία, θα μου πείτε. Απέξω κι ανακατωτά! Ναι, ε; Για να σας ακούσω να τη λέτε…

Πολύ ωραία! Ξέρετε σίγουρα την «κανονική» Αλφαβήτα, την καθημερινή. Γιατί, θα ρωτήσετε, έχει κι άλλες Αλφαβήτες; Φυσικά! Εγώ ξέρω πολλές, αλλά δεν θα σας τις μαρτυρήσω ακόμη. Ξεχωρίζω, όμως μία, την πιο γιορτινή: τη Χριστουγεννιάτικη! Αυτήν θα ξεκινήσουμε να μαθαίνουμε από σήμερα.

Ποια γιορτινή, χριστουγεννιάτικη λέξη «κρύβεται» στο πρώτο της γράμμα, το Α α; Ίσως να το μαντέψατε ήδη. Θα σας προτείνω 2 τέτοιες λέξεις:

Α Σ Τ Ε Ρ Ι            α σ τ ε ρ ά κ ι

Α Γ Γ Ε Λ Ο Σ          α γ γ ε λ ά κ ι        και      α γ γ ε λ ο ύ δ ι

Στα Χριστουγεννιάτικα Κάλαντα λέμε:

Πλήθος αγγέλων ψάλλουσι το «Δόξα εν Υψίστοις»…

Και παρακάτω:

Εκ της Περσίας έρχονται τρεις Μάγοι με τα δώρα,
άστρο λαμπρό τους οδηγεί…

Παρατηρήστε προσεκτικά αυτήν την υπέροχη εικόνα της Γέννησης του Χριστού. Είναι ζωγραφισμένη με ζεστό κερί, γι’ αυτό λέγεται «εγκαυστική» και προέρχεται από την Ιερά Μονή Αγίας Αικατερίνης Σινά, (7ος αιώνας μ.Χ).

Μπορείτε να βρείτε και να δείξετε με το δαχτυλάκι σας το Αστέρι και τους Αγγέλους; Πόσους μετρήσατε;

Θα σας δείξω τώρα έναν πανεύκολο τρόπο να ζωγραφίζετε αστεράκια. Ο τρόπος αυτός λέγεται μονοκονδυλιά. Με μία συνεχόμενη κίνηση, δηλαδή, χωρίς να σηκώσω το μολύβι μου από το χαρτί, ολοκληρώνω το σχέδιο ενός αστεριού.

Παρατηρήστε προσεκτικά την κίνηση του χεριού μου εδώ:

Σχεδιάστε πολλά τέτοια αστέρια, μεγάλα και μικρά και βάψτε τα με χαρούμενα, γιορτινά χρώματα! Αν τα σχεδιάσετε σε χαρτόνι, μπορείτε να τα κόψετε με το ψαλιδάκι σας προσεκτικά και να στολίσετε το δωμάτιό σας. Καλή επιτυχία!

Και τώρα ήρθε η ώρα να δούμε μια υπέροχη ταινία. «Το ποντικάκι που ήθελε ν’ αγγίξει ένα αστεράκι» του αγαπημένου μας παραμυθά Ευγένιου Τριβιζά.

Ο Τρωκτικούλης, ο Ποντικούλης, κάθε φορά που βλέπει τ’ αστέρια στον ουρανό λαχταράει να τ’ αγγίξει. Όσο ο Παππούς του προσπαθεί να του δώσει να καταλάβει ότι κάτι τέτοιο είναι αδύνατον, τόσο η επιθυμία του μεγαλώνει. Συχνά αψηφά τη συμβουλή του και μπαίνει σε επικίνδυνες περιπέτειες…Ώσπου ένα χριστουγεννιάτικο βράδυ, ενώ βγαίνει από την ποντικότρυπά του, βλέπει στη μέση του σαλονιού ένα στολισμένο έλατο και στην κορυφή ένα ασημένιο αστεράκι. Ο δρόμος, όμως, μέχρι την κορυφή του δέντρου κρύβει εκπλήξεις. Το Στρατιωτάκι, η Κούκλα, το Ναυτάκι -όλα στολίδια του δέντρου- προσπαθούν να του αλλάξουν τα σχέδια. Αλλά ο Τρωκτικούλης είναι αποφασισμένος να πραγματοποιήσει το όνειρό του. Θα τα καταφέρει;

Δείτε την ταινία εδώ:

Αφού απολαύσετε την ταινία, ζωγραφίστε τη στιγμή που σας άρεσε περισσότερο και σας έκανε να νιώσετε τα πιο δυνατά συναισθήματα. Περιμένουμε να δούμε τα έργα σας στο πάντλετ-φελλοπίνακά μας, για να μαντέψουμε την πιο αγαπημένη σας σκηνή!

Παραμύθι μύθι μύθι, το κουκί με το ρεβύθι…

Εδώ είμαστε και σήμερα! Σήμερα γιορτάζουν οι Κατερίνες και πρώτες και καλύτερες οι δικές μας. Χρόνια πολλά και όμορφα, χαρούμενα, μαγευτικά! Να σας χαιρόμαστε! Χρωστάμε ευχετήρια κάρτα – υπερπαραγωγή, όταν επιστρέψουμε με το καλό στο σχολείο μας. Δείτε παρακάτω μια υπέροχη αγιογραφία της Αγίας Αικατερίνης:

Ωραία τα είπαμε χθες για το Ε ε. Αλλά σήμερα είναι Τετάρτη, ημέρα παραμυθιού. Γιατί είναι ημέρα παραμυθιού η Τετάρτη και όχι κάποια άλλη μέρα; Δεν ξέρω, έτσι μου ήρθε. Αυτό το μικρό πειραχτηράκι που έχω μέσα στο κεφάλι μου, ώρες ώρες με τσιγκλάει και με βάζει να πω και να κάνω τα δικά του. Άλλο που δεν θέλω, δηλαδή! Ίσως επειδή σήμερα κάνει κρύο, φυσάει και είμαι και λίγο άρρωστη, φαντάστηκα το καλύτερό μου: ξάπλα στο κρεβάτι, ανάμεσα σε πολύχρωμες φουσκωτές μαξιλάρες, με αρωματικό τσαγάκι, κουλουράκια κανέλας και τη γιαγιά ή τον παππού να μου λένε ιστορίες και παραμύθια…

Καθήστε αναπαυτικά! Θα σας πω με την καλή μου τη φωνή, την ηχογραφημένη (όχι τη σημερινή που έχει κρυφτεί μέσα στο λαιμό μου και δεν βγαίνει), την αρχή ενός παραμυθιού. Μιλάει για ένα κοριτσάκι, την Εβίτα, που ψάχνει ένα θησαυρό. Ακούστε εδώ:

Το παραμύθι συνεχίζεται. Η Εβίτα θα έχει διάφορες περιπέτειες, που θα τις πούμε μια άλλη φορά. Τώρα, ας παίξουμε λίγο!

α) Πόσους ήρωες συναντήσαμε στο παραμύθι; Θυμάστε τα ονόματά τους; Μμμ, ας δώσω μια μικρή βοήθεια:

Ε _ _ _ Α (το κορίτσι)

Ζ _ _ _ _ Σ (ο γάτος)

Φ _ Ε _ _ _ Η    Ε _ Α _ _ _ Α (η ελαφίνα)

Γράψτε και τον αριθμό, παρακαλώ!

Οι ήρωες που συναντήσαμε είναι   _  .

β) Τι ψάχνουν να βρουν οι ήρωές μας σε αυτό το παραμύθι; Ευκολάκι!

Τον μεγαλύτερο Θ _ _ Α _ _ Ο του κόσμου!

γ) Που μπήκαν για να ψάξουν; Πανευκολάκι!

Στο Π _ _ Α _ Ι !

Και ξαφνικά…ΦΡΡΡΡΣΤ…βρέθηκαν μέσα στην κοιλιά της Γ _ Σ !

Τις βρήκατε όλες τις λέξεις που λείπουν; Συγχαρητήρια! Σημαίνει ότι παρακολουθήσατε προσεκτικά την αφήγηση του παραμυθιού. Σας αξίζει ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ κι ένα τραγούδι. Ακούστε το εδώ:

Και τώρα, ώρα για ζωγραφική! Πάρτε τους μαρκαδόρους ή τις ξυλομπογιές σας και ζωγραφίστε στο χαρτί σας ένα τοπίο, ανθρώπους, ζώα, φυτά, πράγματα, με χρώματα…ανάποδα, σαν αυτά που συνάντησαν η Εβίτα και ο γάτος της ο Ζωηρός στην κοιλιά της Γης. Θυμάστε; Εκεί που οι ελέφαντες δεν ήταν γκρι, αλλά κι εγώ δεν ξέρω τι χρώμα! Μήπως εσείς; Εκεί που οι ντομάτες δεν ήταν κόκκινες, αλλά…ποιος ξέρει τι χρώμα! Μήπως εσείς; Εκεί που τα δέντρα δεν ήταν πράσινα, αλλά κάποιοι φοβεροί μαγοζωγράφοι θα μας δείξουν τι χρώμα! Μήπως εσείς;

Θα περιμένουμε με αγωνία να δούμε τις ζωγραφιές σας με τα ανάποδα…τρελοχρώματα «καρφιτσωμένες» στο πάντλετ μας!

Οι εικόνες του παραμυθιού είναι φιλοτεχνημένες από την υπέροχη ζωγράφο-εικονογράφο παιδικών βιβλίων Ίριδα Σαμαρτζή.