Ο Άγιος Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός ή ο Θεολόγος, γνωστός και
ως Γρηγόριος της Ναζιανζού, ήταν Έλληνας, Καππαδόκης , που
διατέλεσε Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως τον 4ο αιώνα μ.Χ.
Θεωρείται ευρέως ως ο πιο ταλαντούχος ρήτορας μεταξύ των
Πατέρων της Εκκλησίας προσόν πο του έδωσε το χαρακτηρισμό
"Θεολόγος". Γεννήθηκε το 329 μ.Χ., στην πόλη Ναζιανζό της
Καπαδοκίας. Σπούδασε στα πιο ονομαστά πνευματικά κέντρα της
εποχής του, στην Καισάρεια, την Αλεξάνδρεια και την Αθήνα, όπου
είχε συμμαθητή τον Μέγα Βασίλειο.
Μετά τις σπουδές του γύρισε στη Ναζιανζό, σε ηλικία 30 ετών.
Αφού βαπτίστηκε, έφυγε για την έρημο, όπου έγινε μοναχός.
Αργότερα, ο Μέγας Βασίλειος, που ήταν αρχιεπίσκοπος στην
Καισάρεια, τον χειροτόνησε επίσκοπο, παρά τη θέλησή του.
Ο Γρηγόριος δεν έμεινε για πολύ στη θέση αυτή. Μετά τον θάνατο
του πατέρα του προτίμησε να φύγει και πάλι στην έρημο.
Το πλούσιο συγγραφικό του έργο χωρίζεται σε:
1. Λόγους (αντιαιρετικούς, εόρτιους, εγκωμιαστικούς κλπ)
2. Επιστολές (διασώζονται 246)
3. Ποιήματα (θεολογικά και ιστορικά)

Το θρησκευτικό δράμα «Χριστός Πάσχων», που αποδιδόταν σ’
αυτόν, είναι έργο αρκετά μεταγενέστερο.
Υπήρξε σπουδαία εκκλησιαστική προσωπικότητα και ένας από
τους Τρεις Ιεράρχες. Ήταν καρδιακός φίλος του Μεγάλου
Βασιλείου.Η μνήμη του γιορτάζεται σε Ανατολή και Δύση στις 25
Ιανουαρίου, αλλά γιορτάζει και στις 30 Ιανουαρίου ως ένας από
τους τρεις Ιεράρχες.Την ημέρα της μνήμης του, γιορτάζουν όσες
και όσοι φέρουν το όνομα Γρηγόριος και Γρηγορία.

Ο Γρηγόριος ο Θεολόγος κοιμήθηκε στις 25 Ιανουαρίου του 390,
σε ηλικία 61 ετών. Στις 25 Ιανουαρίου κάθε χρόνο, γιορτάζεται η
μνήμη του.