Επιτέλους! Οι χαρούμενες παιδικές φωνές αντηχούν ξανά στην αυλή και δίνουν νέα πνοή στο σχολείο που μαράζωνε από τη σιωπή. Τα παιδιά περίτρανα εκδηλώνουν τη χαρά τους για την επιστροφή τους στο σχολείο.

Εδώ όπου μπορούν να βλέπουν από κοντά (έστω και από απόσταση) το πρόσωπο του δασκάλου τους, των συμμαθητών τους, να συνομιλήσουν, να παίξουν, να μοιραστούν συναισθήματα, να μάθουν μαζί.

Ελπίζουμε και ευχόμαστε να μη ξαναχρειαστεί να κλείσουμε. Γιατί και εμείς οι εκπαιδευτικοί ανυπομονούσαμε να επιστρέψουμε όλοι μαζί στο σχολείο. Γιατί και εμείς έχουμε την ανάγκη να μοιραστούμε σκέψεις, αγωνίες, συναισθήματα, προβληματισμούς, πλάνα εργασίας… Γιατί και εμείς έχουμε ανάγκη να βλέπουμε από κοντά τα προσωπάκια των μαθητών μας, να πορευτούμε παρέα (έστω και από απόσταση) στο μακρύ, δύσκολο αλλά ελπιδοφόρο ταξίδι της γνώσης.

Ναι, παιδιά και σε μας έλειψε το σχολείο! Πολύ!

Σαρρούδη Ιωάννα