Αφήγηση ιστορίας Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΑΡΚΑΣ
Μια φορά και έναν καιρό, σε ένα μικρό χωριό, ζούσε ένα αξιολάτρευτο παιδάκι με το όνομα Άννα. Η Άννα έπρεπε να πηγαίνει συχνά στο νοσοκομείο για ιατρικές εξετάσεις και θεραπεία. Παρ’ όλα αυτά, η Άννα είχε ένα υπέροχο χαμόγελο και ήταν γεμάτη αισιοδοξία. Τα φίλαράκια της στο χωριό πάντα την υποστήριζαν. Ένα από αυτά ήταν ο Νίκος, ένα αγόρι με μια μεγάλη καρδιά. Κάθε φορά που η Άννα χρειαζόταν να πάει στο νοσοκομείο, ο Νίκος ήταν εκεί για να την συνοδεύσει. Έφερνε μαζί του ένα μικρό αρκουδάκι που ονόμαζε “Αρκάς” για να της κρατά την παρέα. Ο “Αρκάς” έγινε ο καλύτερος φίλος της Άννας. Κάθε φορά που ένιωθε φόβο ή ανησυχία στο νοσοκομείο, ο Αρκάς ήταν εκεί για να την παρηγορήσει. Και ο Νίκος ήταν εκεί για να της δείξει πόσο πολύ την αγαπούσε και τη στήριζε. Η Άννα πέρασε πολλές δύσκολες στιγμές, αλλά με την αγάπη των φίλων της και την παρέα του “Αρκά”, πάντα βρίσκεται τον τρόπο να χαμογελά και να διατηρεί την αισιοδοξία της. Και κάθε φορά που γύριζε στο χωριό, το χαμόγελο της έλαμπε σαν τον ήλιο. Και έτσι, αυτό το παραμύθι μας διδάσκει ότι η αγάπη, η φιλία και η αισιοδοξία μπορούν να βοηθήσουν ένα άρρωστο παιδί να ξεπεράσει τις δυσκολίες και να βρει χαρά ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές.
Συζήτηση , Σχολιασμός, συναισθήματα. .
Τα παιδιά μίλησαν για τυχόν προσωπικά βιώματα, εμπειρίες από δικούς τους ανθρώπους σε Νοσοκομείο και μοιράστηκαν συναισθήματα.
Τα παιδιά έφτιαξαν τον δικό τους Αρκά, δαχτυλόκουκλα
Τα παιδιά δημιούργησαν το δικό τους κείμενο για κάποιον φανταστικό φίλο τους στο Νοσοκομείο.
Αγαπημένε μου φίλε
Σου γράφω αυτό το γράμμα με πολλή αγάπη . Μπορεί να μην γνωρίζω την ιστορία σου , αλλά θέλω να ξέρεις πόσο ξεχωριστός, μοναδικός και πολύτιμος είσαι. Είσαι ένας αληθινός μαχητής και έχω τόσο μεγάλο σεβασμό για τη δύναμη και τον θάρρος που δείχνεις καθημερινά.
Ξέρω ότι οι μέρες στο νοσοκομείο μπορεί να είναι δύσκολες, αλλά θέλω να ξέρεις ότι υπάρχω εδώ για εσένα και σε στηρίζω. Είσαι πολύ αγαπημένος μου και σκέπτομαι συνεχώς εσένα και την οικογένειά σου.
Είναι απόλυτα φυσιολογικό να νιώθεις κάποιες φορές φόβο, αγωνία και αβεβαιότητα, αλλά θέλω να θυμάσαι ότι είσαι πολύ δυνατός. Η αισιοδοξία και η αγάπη που κουβαλάς μέσα σου είναι πηγή δύναμης. Και όταν διαβάζεις αυτό το γράμμα, θέλω να ξέρεις ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που σε στηρίζουν στον αγώνα σου.
Αν έχετε όρεξη, θα ήταν υπέροχο να ακούσω για τις αγαπημένες σου δραστηριότητες, ενδιαφέροντα, ή οτιδήποτε άλλο θέλεις να μοιραστείς. Είμαι πάντα εδώ για να σου γράφω και να ακούω τις ιστορίες σου.
Με αγάπη και θετικές σκέψεις,
Ο φίλος/φίλη σου από το 12ο Νηπιαγωγειο Χαλκίδας
Τα παιδιά έγραψαν το γράμμα και το έστειλαν στο νοσοκομείο παιδων αγλαια κυριακού . ευχαριστούμε την νοσηλεύτρια Μαντά Γεωργία που παρέδωσε την επιστολή εκεί που πρέπει. Κυρία Γεωργία σας ευχαριστούμε πολύ!
Tα παιδιά έφτιαξαν κάρτα ευχών για τον φίλο τους στο Νοσοκομείο κι έγραψαν όπως μπορούν τις ευχούλες τους στην κάρτα.
Έκοψαν την καρδούλα
Έγραψαν την ευχούλα τους σε χαρτί, το έκοψαν και Κόλλησαν το χαρτί με την ευχούλα στο εσωτερικό της κάρτας .
Έγραψαν Σ ΑΓΑΠΩ έξω από την κάρτα τους
Ακρόαση ιστορίας δραματοποίηση
Ο Μικρός Περιπλανώμενος μαριονετίστας
Μια φορά κι έναν καιρό, σε ένα μικρό χωριό, ζούσε ένας μικρός μαριονετίστας με το όνομα Μάρκο. Ο Μάρκο ήταν ένα παιχνιδιάρικο αγοράκι που αγαπούσε να χορεύει και να παίζει με τις μαριονέτες του. Είχε μια μαγική ικανότητα να κάνει τα χαμόγελα των ανθρώπων να λάμπουν. Ωστόσο, ένα πρωί, ο Μάρκο ξύπνησε αισθητά αδύναμος. Η αρρώστια είχε επισκεφτεί το μικρό του σώμα και τον έκανε να νιώθει ακόμα πιο μικρός από ποτέ. Ο γιατρός του εξήγησε πως χρειαζόταν πολλή ηρεμία και φροντίδα. Ο Μάρκο άρχισε να περνάει πολλές μέρες στο κρεβάτι του, αισθανόμενος απόμακρος από τον κόσμο. Ωστόσο, δεν παραιτήθηκε ποτέ. Σκεφτόταν τις ευχάριστες στιγμές που είχε ζήσει, τα παιχνίδια του και τις ιστορίες που είχε πει με τις μαριονέτες του. Μια νύχτα, ενώ ο Μάρκο κοιμόταν αναπαυτικά, μια μαγική μαριονέτα που ονομάστηκε Αλίκη ζωντάνεψε και ήρθε στη ζωή. Η Αλίκη ήταν μια ξεχωριστή μαριονέτα που μίλαγε με τον Μάρκο για τη δύναμη της αγάπης και της ελπίδας. Μέσα από τις ιστορίες της, ο Μάρκο έμαθε πώς η αντοχή και η θέληση μπορούν να τον βοηθήσουν να ξεπεράσει την αρρώστια. Κάθε βράδυ, η Αλίκη του έδινε τη δύναμη και την ελπίδα που χρειαζόταν για να ονειρεύεται και να πιστεύει σε ένα καλύτερο αύριο. Με το πέρασμα του χρόνου, ο Μάρκο άρχισε να αισθάνεται πιο δυνατός. Η αρρώστια έφευγε σιγά-σιγά, αφήνοντας πίσω της την αναγέννηση και την αισιοδοξία. Και έτσι, ο Μάρκο μεγάλωσε με την εμπειρία ότι η αγάπη, η ελπίδα και η αντοχή μπορούν να φέρουν θαύματα στη ζωή του ανθρώπου. Κάθε μαριονέτα, όπως και κάθε παιδί, μπορεί να χορέψει ξανά με τις χαρούμενες νότες της ζωής του.
Ακολούθησε συζήτηση της ιστορίας, σχολιασμός, έκφραση συναισθημάτων και δραματοποίηση
Τα παιδιά έφτιαξαν τις δικές τους κούκλες μαριονέτες
Και μια ιδιαίτερη κι αυθόρμητη φωτογραφία που δυστυχώς δεν βγήκε ολόκληρη . Το τρυφερό χέρι του παιδιού που χαϊδεύει το άλλο παιδί στο κεφαλάκι του. Κι αυτό είναι το μήνυμα του μικρού περιπλανώμενου μαριονετίστα.
