Τα Χριστούγεννα είναι η εποχή που προσφέρεται για να δείξουμε την αγάπη μας κάνοντας δώρα! Η αγάπη είναι αυτό το κάτι που μόνο να αισθανθείς μπορείς… Μοιράζεται, πολλαπλασιάζεται, αποδεικνύεται με τα έργα. Υπάρχει, όμως και μια άλλη αγάπη. Είναι η αγάπη που δεν θα έπρεπε να κοιμάται έντεκα μήνες το χρόνο και να ξυπνάει τον δωδέκατο, όμως συνήθως έτσι γίνεται. Βέβαια, είναι εύκολο να λέμε ότι η αγάπη για τον συνάνθρωπο, θα έπρεπε να λειτουργεί ως καθήκον κάθε μέρα της ζωής μας.

Όμως, έστω και τώρα, τον δωδέκατο μήνα του χρόνου, με αφορμή τη γιορτή της αγάπης μπορούμε να κάνουμε πράξη την αγάπη προς τον συνάνθρωπο με κινήσεις απλές και μικρές, που δεν κάνουν εμάς ανώτερους, ούτε θίγουν την αξιοπρέπεια αυτών για τους οποίους προορίζονται. Είναι οι πράξεις που γίνονται χωρίς άλλο κίνητρο από την προσφορά, από τον άνθρωπο… στον άνθρωπο.

Έτσι κι εμείς αποφασίσαμε να επισκεφθούμε το Γηροκομείο της θήβας για να προσφέρουμε με τα παιδιά ότι μπορούσε ο καθένας.Αυτό όμως που είχαν περισσότερη ανάγκη ήταν η παρουσία μας.Άνθρωποι που για κάποιο λόγο βρίσκονται μακριά από τις οικογένειες τους αυτές τις ημέρες μας υποδέχτηκαν με χαρά.Τα παιδιά  είπαν τα κάλαντα και άλλα Χριστουγεννιάτικα τραγούδια συζήτησαν μαζί τους και τους πρόσφεραν Χριστουγεννιάτικη κάρτα με τις ευχές μας.Κάποιοι ένιωσαν την ανάγκη να μας τραγουδήσουν και να γίνουν σαν μικρά παιδιά.

Μας κέρασαν γλυκά και μας ευχαρίστησαν πολύ για όλα.

πηγήwww.epithimies.gr

Την Τέτάρτη 21 Δεκεμβρίου επισκεφθήκαμε το μουσείο συναισθημάτων.

Είναι ένα διεθνώς μοναδικό, διαδραστικό μουσείο, που χρησιμοποιεί τα εκθέματα του, το παιχνίδι και τα παραμύθια για να ενθαρρύνει τα παιδιά να γνωρίσουν τον εαυτό τους και να κατανοήσουν τον κόσμο των συναισθημάτων!… ενώ ταυτόχρονα ευαισθητοποιεί τους ενήλικες σε θέματα που αφορούν τη συναισθηματική ανάπτυξη.

Ιδρύθηκε το 2006, ανήκει στις μη κυβερνητικές οργανώσεις και είναι μέλος του «HANDS ON INTERNATIONAL» διεθνούς συμβουλίου παιδικών μουσείων και στο «ΔΙΚΤΥΟ ΜΟΥΣΕΙΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΑΘΗΝΩΝ».

Ενήλικες και παιδιά μαζί  ανακαλύψαμε τη διαδραστική έκθεση με τίτλο «Ποιος είμαι εγώ;» και γνωρίσαμε περισσότερο τον εαυτό μας μέσα από το παιχνίδι με τα εκθέματα και τα παραμύθια.

Εκεί τα παιδιά έπαιξαν παιχνίδια γνωριμίας,μίλησαν για το αγαπημένο τους ζώο και για το τι καταφέρνουν να κάνουν καλύτερα.Είπαμε ότι όλοι δυσκολευόμαστε σε κάποια πράγματα και ο καθένας μίλησε για τον εαυτό του.Οπως να τελείωσουν μία ζωγραφιά ή να ξυπνήσουν το πρωί.Είναι σημαντικό ότι πήραν τον λόγο ακόμη και τα πιο συνεσταλμένα και έκφρασαν τα συναισθήματα τους μέσα από ψυχοκινητικά παιχνίδια.

Ζωγράφισαν τις επιθυμίες τους και τις παρουσίασαν στην ομάδα.

Θα ήθελα: να ανέβω στα σύννεφα

Ένα βουνό με παγωτά

Να ήμουν πύργος

Να ήμουν πρίγκιπας

Να ήμουν τίγρης

Να φροντίζω ένα δέντρο

Σήμερα μας ξεκίνησε η μέρα μας με μια απρόσμενη επίσκεψη.Επισκέφθηκε το σχολείο μας ο κύριος Γρηγόρης ό οποίος είναι “ποδηλάτης του κόσμου” που σηναίνει ότι ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο  με ένα ποδήλατο.Τα παιδιά κι εμείς τον δεχτήκαμε με μεγάλη χαρά και μείναμε έκπληκτοι  με όσα μας είπε.

Το ταξίδι του ξεκίνησε από την Θεσσαλονίκη και πήγαινε στην Αθήνα και από εκεί σε πολλά μέρη του κόσμου.Όπως μας είπε  στην συνέχεια θα έκανε  τον γύρο της Κίνας.Η διάρκεια αυτού του μεγάλου ταξιδιού θα είναι τέσσερα χρόνια.

Μας έδειξε το ποδήλατο του και τον εξοπλισμό του που είχε μέσα σε μία βαλίτσα.Τα ρούχα του μπαίνουν σε σακούλα για να προφυλάγονται από την υγρασία.Φοράει κράνος που είναι απαραίτητο για να προστατεύεται από τους κινδύνους.Έχει ένα αδιάβροχο για το ποδήλατο όταν βρέχει και σκηνή για να κοιμάται.Δεν ταξιδεύει όταν οι καιρικές συνθήκες είναι πολύ άσχημες.

Αποφεύγει να πηγαίνει σε μεγάλους δρόμους που έχουν κίνηση  γιατί είναι επικίνδυνο .Έχει επάνω του έναν πομπό για να μπορούν να τον βρουν όπου κι αν βρίσκεται.Τα παιδιά τον ρώτησαν πως πίνει νερό και τι τρώει.Έχει στην πλάτη του ένα μπουκάλι με νερό που πηγαίνει με ένα σωληνάκι στο στόμα του όταν διψάει.Όσο για το φαγητό τις περισσότερες φορές τρώει ξηρούς καρπούς για να παίρνει ενέργεια.Έχει μαζί του τρία ζευγάρια γάντια για το κρύο και μία μικρή συσκευή που τον θερμαίνει σαν σόμπα μέσα από τα ρούχα .

Πολλές φορές έχει συναντήσει στον δρόμο ζώα όπως αρκούδα ,δεν δείχνει όμως ότι φοβάται για να μην τον πειράξουν.

Μας είπε ότι εκτός από ποδηλάτης είναι και δημοσιογράφος και έχει μαζί του μικρόφωνο και έναν φορητό υπολογιστή για να συγεντρώνει πληροφορίες.

Τέλος είπε στα παιδιά ότι δεν παίρνουμε ποτέ το ποδήλατο να φύγουμε χωρίς να ενημερώσουμε την οικογένεια μας .

Τον κεράσαμε γλυκό και χυμό και βγάλαμε αναμνηστικές φωτογραφίες.