Με αφορμή τον άστατο καιρό της εποχής θελήσαμε να κάνουμε το δικό μας μετεωρολογικό δελτίο.Έτσι τα παιδιά ενθαρρύνονται να πάρουν τον λόγο και να γίνουν τηλεπαρουσιαστές .

“Ο καιρός σήμερα στην θήβα είναισυννεφιασμένος,το βράδυ όμως θα βρέξει .

Αύριο θα έχουμε ήλιο με λίγα σύννεφα.Το απόγευμα ίσως βρέξει στην Θεσσαλονίκη.

Τα παιδιά το διασκέδασαν πάρα πολύ ενώ ακόμη και τα πιο συνεσταλμένα πήραν τον λόγο.

Με τον ερχομό του Οκτώβρη αφήνουμε τον Σεπτέμβρη που μοιάζει  με καλοκαιράκι και μπαίνουμε επίσημα στο φθινόπωρο προάγγελο του χειμώνα.Μια βόλτα να κάνει κανείς θα διαπιστώσει το ταλέντο της φύσης που επέλεξε αυτά τα χρυσοκίτρινα χρώματα για να βάψει ένα τεράστιο γήινο καμβά.

Ο Οκτώβριος είναι κατεξοχήν μήνας της σποράς ,γι αυτό ονομάζεται Σπαρτός ,Σποριάς και Σπαρτιάτης.Το πιο σημαντικό δώρο του Οκτώβρη στους γεωργούς είναι οι πολλές βροχές εξού και το όνομα Βροχάρης που του αποδίδεται.Οι βροχές του θεωρούνται ευλογία Θεού για την σπορά γι αυτό ο λαός μας λέει”Οκτώβρη και δεν έσπειρες ,οκτώ σακιά δεν γέμισες.”

Τα παιδιά φέρνουν εικόνες του Φθινοπώρου και συζητάμε για τα χρώματα των φύλλων :κίτρινα,πράσινα,καφέ.Κάποια δέντρα ρίχνουν τα φύλλα τους (φυλλοβόλα) και κάποια όχι (αειθαλή)

Φέρνουν φύλλα σε διάφορα σχήματα ,χρώματα.μεγέθη.Ομαδοποιούν τα φύλλα ανάλογα με το σχήμα,το χρώμα ,το μέγεθος .Σειροθετούν από το μικρότερο στο μεγαλύτερο.

Κάνουν με κολάζ το δέντρο του Φθινοπώρου.Ζωγραφίζουν με πινέλα και χρώματα τον δικό τους πίνακα ζωγραφικής.

Φέρνουμε σπόρους και τους φυτεύουμε σε γλάστρες.Συζητάμε για το μέγεθος και το χρώμα τους και για όσα  χειάζεται για να μεγαλώσει ένα φυτό.Φως,νερό ,αέρας .Αναλαμβάνουν σε ομάδες να τα  φροντίζουν  και να παρακολουθούν την ανάπτυξη τους.Βάζουν σε σειρά εικόνες  που περιγράφουν την εξέλιξη ενός σπόρου.

Γνωρίζουμε τα βασικά μέρη του υπολογιστή(οθόνη,ποντίκι.πληκτρολόγιο)αν και στα περισσότερα παιδιά είναι γνωστά .  Αναγνωρίζουν τα γράμματα υπάρχουν στο όνομα τους.Παρουσιάζουμε το λογισμικό tux paint και προσπαθούν να ζωγραφίσουν ένα φθινοπωρινό δέντρο.

Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα των ταχυδρομείων μιλήσαμε για τον τρόπο που επικοινωνούσαμε παλιά, όταν δεν υπήρχαν ούτε τηλέφωνα ούτε κινητά.

Προβληματιστήκαμε  για το πώς μπορούσαν να μάθουν  τα νέα των συγγενών τους ή πως τους ενημερώναν για διάφορα γεγονότα.Αφού τα παιδιά  δεν μπορούσαν να απαντήσουν είπαμε ότι έγραφαν γράμματα τα οποία τα πήγαιναν στο ταχυδρομείο.Έγραφαν το όνομα και την διεύθυνση και έβαζαν επάνω γραμματόσημα.Αφού είδαμε  γραμματόσημα διαφόρων εποχών αποφασίσαμε να φτάξουμε κι εμείς τα δικά μας.Στην συνέχεια τα κολήσαμε σ΄εναν φάκελο και μέσα βάλαμε ένα γράμμα ή μία ζωγραφιά για ένα αγαπημένο μας πρόσωπο.Τον μπαμπά ,την μαμά τον παππού ή την γιαγιά.

Έγραψαν το όνομα τους και σε ποιόν το στέλνουν.

Στο γράμμα τα παιδιά μου υπαγόρευαν τι θέλουν να γράψουν.Κάποια αντέγραφαν από καρτέλες αναφοράς.

“Μαμά και μπαμπά σας αγαπώ πολύ.”

“‘Παππού σε περιμένω να έρθεις.”

Όταν στις 9 Οκτωβρίου του 1874 ιδρυότα η Παγκόσμια Ταχυδρομική Ένωση,μια νέα εποχή ανέτελλε για τον κόσμο.
Οι αποστάσεις εκμηδενίζονταν και η επικοινωνία ανάμεσα στους ανθρώπους, που βρίσκονταν από τη μια άκρη του κόσμου στην άλλη, καθίστατο πλέον δυνατή.Κανείς δεν περίμενε πως σε λιγότερο από ενάμιση αιώνα οι τεχνολογίες θα υποσκέλιζαν το κλασικό ταχυδρομείο, το οποίο σε μεγάλο βαθμό αντικαθίσταται πλέον από τις διαδικτυακές υπηρεσίες.
Κανείς, όμως, δεν φανταζόταν και τις περίεργες ιστορίες που θα συνόδευαν την ιστορία των ταχυδρομείων αποδεικνύοντας πως η επικοινωνία δεν υφίσταται μόνο μεταξύ του παραλήπτη και του αποστολέα αλλά καθιστά και τον ενδιάμεσο ταχυδρόμο ιδιότυπο κοινωνό αυτής της αμφίδρομης σχέσης.
Εκατομμύρια ταχυδρομικοί υπάλληλοι στον κόσμο σημαίνει εκατομμύρια παράξενες ιστορίες. Αλλοτε χιουμοριστικές άλλοτε παράδοξες.
Επιστολές που ταχυδρομούνται με κέρματα στη θέση των γραμματοσήμων από κάποιον που βαρέθηκε να ακολουθήσει την τυπική διαδικασία, γράμματα που αποστέλλονται ακόμη και δεκαετίες μετά τη σύνταξή τους, ταχυδρόμοι που άφησαν ανεπίδοτες μέχρι και 20.000 επιστολές λόγω… έλλειψης χρόνου, ταχυδρομικά κουτιά στον βυθό της θάλασσας είναι μερικές μόνο από αυτές.

ReadΕΧΟΥΝ ΣΙΓΟΥΡΑ ΤΗ ΜΙΚΡΟΤΕΡΗ… ΟΥΡΑ
Υποβρύχια… ταχυδρομεία
..Είναι αναμφισβήτητα τα ταχυδρομεία στα οποία χρειάζεται κανείς να υπομείνει τη μικρότερη «ουρά». Πέντε υποβρύχια ταχυδρομεία έχουν στηθεί σε ωκεανούς του πλανήτη περιμένοντας να εξυπηρετήσουν όσους επιθυμούν να στείλουν την κάρτα ή το γράμμα τους με έναν πρωτότυπο και ξεχωριστό τρόπο.
Το πρώτο υποβρύχιο γραμματοκιβώτιο εγκαταστάθηκε στο εξωτικό Νησί Hideaway των Μαλβίδων και το τοπικό ταχυδρομείο διέθεσε υπάλληλο για να κατεβάζει τα γράμματα σε πλαστική σακουλίτσα με ειδικό γραμματόσημο. Η συνέχεια δόθηκε στην Ιαπωνία, όπου το υποβρύχιο ταχυδρομικό κουτί εγκαταστάθηκε στα 33 πόδια κάτω από την επιφάνεια του νερού σπάζοντας το σχετικό ρεκόρ Γκίνες.
Κάθε μέρα, σύμφωνα με τις αναφορές των Ιαπώνων ταχυδρομικών υπαλλήλων, συλλέγονται περίπου 200 επιστολές ενώ αυξημένη κίνηση παρουσιάζουν και τα υποβρύχια ταχυδρομικά κουτιά στο Reef Dive Resort της Μαλαισίας, στο Paradise Island στις Μπαχάμες και στον Αγιο Θωμά στα νησιά της Παρθένου.

//www.i-diadromi.com/2009/10/9_09.html

Έχοντας μαζέψει αρκετά σταφύλια αποφασίσαμε να δούμε πως γίνεται ο μούστος και να τα πατήσουμε στην αυλή του σχολείου μας.Τα παιδιά το διασκέδασαν πάρα πολύ .

Μόλις επιστρέψαμε τα παιδιά ζωγράφισαν τις εντυπώσεις τους από την επίσκεψη.

Με τα φύλλα που μάζεψαν μιλήσαμε για τα μεγέθη μικρό ,μεγάλο και τα τοποθέτησαν από το μικρότερο στο μεγαλύτερο.

Έκαναν τύπωμα με το φύλλο στο χαρτόνι και με τα άνθη βαμβακιάς στόλισαν τα κλαδιά που ζωγράφισαν.

Τελειώνοντας η εβδομάδα και αφού έχουμε μάθει αρκετά πράγματα σχετικά με τον τρύγο αποφασίσαμε να επισκεφτούμε έναν αμπελώνα της περιοχής για να δούμε από κοντά από που παίρνουμε τα σταφύλια και να μιμηθούμε τους μεγάλους στο μάζεμα των σταφυλιών.Έτσι συζητήσαμε για το πως θα πάμε και τι θά πάρουμε μαζί μας.Είπαμε ότι θα πάμε με το λεωφορείο και ορίσαμε κανόνες που έβγαλαν τα ίδια τα παιδιά όπως:

Φοράμε ζώνες ασφαλείας.

Δεν σηκωνόμαστε από την θέση μας.

Δεν φωνάζουμε δυνατά.

Δεν μαλώνουμε μεταξύ μας.

Είπαμε ότι θα πάρουμε μαζί μας φωτογραφική μηχανή και καλαθάκια για να μαζέψουμε σταφύλια.

Τέλος διαβάσαμε τον μύθο του Αισώπου “Η αλεπού και τα σταφύλια”Συζητήσαμε για την σημασία του μύθου και την παροιμία που βγαίνει από αυτόν.

“΄Οσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια”.

Τα παιδιά ζωγράφισαν εικόνες από τον μύθο του Αισώπου.