Ε1

Στα πλαίσια του μαθήματος της Βυζαντινής Ιστορίας , οι μαθητές του Ε1 τμήματος με πολλή χαρά πραγματοποίησαν μια δράση κατασκευής ψηφιδωτού, χρησιμοποιώντας απλά υλικά , υλοποιώντας όλα όσα έμαθαν για τα περίφημα ψηφιδωτά που κοσμούσαν τις χριστιανικές εκκλησίες, καθ’ όλη τη διάρκεια της Βυζαντινής εποχής. Πολλά μπράβο στους μαθητές και μαθήτριες του Ε1!

Στα πλαίσια του μαθήματος των Φυσικών Επιστημών, οι μαθητές του Ε1 τμήματος και στην Ενότητα του Ηλεκτρισμού, γνώρισαν το ηλεκτρικό κύκλωμα και εξέφρασαν με ενθουσιασμό την επιθυμία να κατασκευάσουν και οι ίδιοι ένα τέτοιο κύκλωμα, δίνοντάς του και μια εικαστική νότα. Καθένας και καθεμία, βάζοντας τη φαντασία του, δημιούργησαν εκπληκτικές κατασκευές! Πολλά συγχαρητήρια στους μαθητές και μαθήτριες του τμήματος!

Οι μαθητές της Ε1 τάξης του σχολείου μας συμμετείχαν στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Τι καιρό θα κάνει;» του Κέντρου Εκπαίδευσης για το Περιβάλλον και την Αειφορία Κ.Ε.ΠΕ.Α. Καστρίου, το οποίο πραγματοποιήθηκε στο χώρο του σχολείου μας την Παρασκευή 9 Φεβρουαρίου 2024.

Στόχος του προγράμματος, που εντάσσεται στο πλαίσιο των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων της Θεματικής Ενότητας για την Κλιματική Αλλαγή και τις Φυσικές καταστροφές, ήταν να καταφέρουν οι μαθητές μέσα από τις δραστηριότητες που πραγματοποίησαν να κατανοήσουν τις έννοιες του καιρού και του κλίματος, όπως και του φυσικού και ανθρωπογενούς φαινομένου του θερμοκηπίου, να γνωρίσουν τα καιρικά φαινόμενα και τον τρόπο δημιουργίας τους, τις ιδιότητες της ατμόσφαιρας της Γης και της ατμοσφαιρικής ρύπανσης.

Μέσα από τα παιχνίδια και τα πειράματα με τα οποία καθοδήγησαν τους μαθητές οι υπεύθυνοι του Κέντρου, η κα Πηνελόπη Καζακώνη και ο κος Γεώργιος Σαββόπουλος, τα παιδιά είδαν με ενθουσιασμό πώς σχηματίζονται τα νέφη, τα παρατήρησαν στο πεδίο, έλυσαν απορίες σχετικά με τους μηχανισμούς ατμοσφαιρικών φαινομένων όπως το ουράνιο τόξο, η ομίχλη και το φωτοχημικό νέφος των πόλεων. Παράλληλα κατανόησαν την σοβαρότητα των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής καθώς και την ανάγκη ανάληψης ατομικών και συλλογικών δράσεων για τον μετριασμό του φαινομένου του θερμοκηπίου.

Το πρόγραμμα υλοποιήθηκε με τη συνεργασία της εκπαιδευτικού Θεατρικής Αγωγής και υπεύθυνης του Εργαστηρίου Δεξιοτήτων, κας Θεοδώρας Μπαρουτάκη.

Οι μαθητές του Ε1 και του Ε2 τμήματος επισκέφτηκαν την Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2014 τον Παλιό νερόμυλο της Κυπαρισσίας.

Η ιστορία του νερόμυλου

Ο παλιός νερόμυλος κτίστηκε και λειτούργησε πριν από το 1850. Είναι ο μύλος του Μαυρογένη ή του Κατσαμπρόκου. Ο 10ος νερόμυλος από μια σειρά μύλων (από αυτούς πήρε και την ονομασία του «Μύλοι» ο οικισμός, ο οποίος παλιότερα ήταν γνωστός και ως «Περιβόλια», από την εύφορη γη και τα πλούσια αγροκτήματα) που λειτουργούσαν με το ίδιο νερό, ξεκινά από ψηλά, τις Βρύσες, και τελειώνει στο γεφύρι των Μύλων. Απαρτίζεται από το μύλο και το νερόπυργο, την κύρια κατοικία του μυλωνά κι ένα βοηθητικό κτίσμα, ενώ σε αυτόν σώζεται κινητός εξοπλισμός, όπως παλιά μηχανήματα, μυλόπετρες, το υπόγειο πετρόχτιστο κανάλι που μετέφερε το νερό, εργαλεία, αλλά και αντικείμενα από την οικοσκευή του μυλωνά. Οι μύλοι εγκαταλείφθηκαν σιγά σιγά, πλην του «Παλιού Νερόμυλου», ο οποίος λειτούργησε ως το 1974. Σταμάτησε να αλέθει, όταν ο Δήμος Κυπαρισσίας πήρε το νερό για να εξασφαλίσει επάρκεια ύδρευσης στην πόλη και αποζημίωσε το μυλωνά. Σε αντιστάθμισμα αυτής της απώλειας για τους κατοίκους του οικισμού ο Δήμος Κυπαρισσίας τα καλοκαίρια στους Μύλους παρέχει νερό από τον Αρκαδικό ποταμό, για να ποτίζονται τα πολλά περιβόλια που υπάρχουν. Τελευταίος μυλωνάς ήταν ο Γιάννης Μαυρογένης του Δημητρίου. Αγόρασε, δε, το μύλο το 1942 από τον Μπραχάκο. Τα παλιά χρόνια η πρόσβαση στην περιοχή ήταν δύσκολη και γινόταν μόνο με άλογο. Για το λόγο αυτό, μάλιστα, ο νερόμυλος επιλέχθηκε και ως αρχηγείο των αντιστασιακών κατά την κατοχή 1941-1944, καθώς και των ανταρτών του ΕΑΜ μετά την απελευθέρωση. Ο νερόμυλος πολλά χρόνια πριν από τον πόλεμο και μέχρι το 1945 ήταν και ταβέρνα. Μετά τον πόλεμο η ταβέρνα έγινε καφενεδάκι, μικρομπακάλικο και ψιλικατζίδικο. Έτσι συνέχισε να λειτουργεί και μετά το 1974 που σταμάτησε ο μύλος. Στο μαγαζί του μύλου σταματούσαν οι περαστικοί, πεζοί ή με τα άλογά τους, που περνούσαν για τα χωριά τους, της Τριπύλης. Στο μύλο, δε, έφταναν τα ξημερώματα και οι Κυπαρίσσιοι ξενύχτηδες για να ακούσουν τα αηδόνια!

http://www.tharrosnews.gr/news/content/%C2%AB%CE%B6%CF%89%CE%AE%C2%BB-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%80%CE%AC%CE%BB%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%80%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CF%8C-%CE%BD%CE%B5%CF%81%CF%8C%CE%BC%CF%85%CE%BB%CE%BF-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CF%85%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CF%86%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B5%CF%82

Ο νερόμυλος λειτουργεί όπως παλιά , δηλαδή αλέθει σιτάρι , με τη διαφορά ότι δεν υπάρχει πλέον το φυσικό νερό από το 1974. Σήμερα το νερό που απαιτείται για τη λειτουργία του μύλου έρχεται από μια υπόγεια δεξαμενή που κατασκευάστηκε, μπαίνει με τη βοήθεια αντλίας στην παλιά διαδρομή και αφού γυρίσει τη φτερωτή και επιτελέσει το έργο του , ανακυκλώνεται. Δηλαδή γυρίζει πάλι στην υπόγεια δεξαμενή και ξαναρχίζει τη διαδρομή του.

–