Δύσκολη φέτος η σημερινή γιορτή στην σκιά των συγκρούσεων στην Παλαιστίνη με έναν ακόμη πόλεμο πάλι στο προσκήνιο.
Με αυτήν την επικαιρότητα καλούμαστε να προσεγγίσουμε την επέτειο του 1940 όπου η μικρή και ανίσχυρη Ελλάδα ήρθε αντιμέτωπη με ισχυρούς και αδυσώπητους κατακτητές. Ένας νάνος εναντίον γιγάντων…
Επιλέξαμε ποιήματα που εξιστορούν με απλό, αναπτυξιακά κατάλληλο και κατανοητό τρόπο τα ιστορικά γεγονότα και εστιάζουμε στην σημασία της ειρηνικής συνύπαρξης των ανθρώπων.
Ευχαριστούμε πολύ την συνάδελφο και συγγραφέα Εύη Τσιτιρίδου Χριστοφορίδου τα ποιήματά της (από το 7ο εώς το 13ο). Τα βρήκαμε στο βιβίο “Εδώ προνήπιο” εκδ., Παπαδόπουλος.
Και για το τέλος σας αφιερώνουμε το αγαπημένο μας τραγούδι για έναν στρατιώτη που νόμιζε ότι ο πόλεμος είναι ένα αστείο παιχνίδι!
«Η θεματική ενότητα της εθνικής επετείου της 28ης Οκτωβρίου είναι μια πρόκληση για το νηπιαγωγείο! Είναι από τα θέματα που θέλουν ιδιαίτερη προσοχή στην προσέγγισής τους. Το πλεονέκτημα στο νηπιαγωγείο είναι ότι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε παραμύθια, θεατρικό παιχνίδι, ταργούδια και παιχνίδια».
Ξεκινάμε από ένα παραμύθι. Μπορείτε το δείτε σε βίντεο ή να το ξαναδιαβάσετε!!
Από το σχολικό ανθολόγιο
Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένας γίγαντας, ένας μεγάλος γίγαντας, τόσο μεγάλος όσο σαράντα εκατομμύρια άνθρωποι μαζί. Τον ίδιο καιρό κάπου κοντά στο γίγαντα, ζούσε ένας νάνος, ένας μικρός χαρούμενος νάνος. Νάνος και γίγαντας ζούσαν ο καθένας στον τόπο τους χωρίς να ενοχλεί ο ένας τον άλλον. Τους χώριζε άλλωστε ένα τεράστιο αυλάκι, μια θάλασσα. Ζούσαν ευτυχισμένοι… Και περνούσε ο καιρός. Ο νάνος κοίταζε τη δουλειά του και ο γίγαντας τη δικιά του και ζούσαν αγαπημένοι…
Ένα πρωί όμως ο μεγάλος γίγαντας φόρεσε ένα περίεργο καπέλο και μια ακόμη πιο περίεργη στολή. Φόρεσε και κάτι μεγάλες μπότες και μετά έκανε ένα μεγάλο πήδημα, έφτασε μπροστά στην πόρτα του μικρού νάνου και, βάνοντάς του μια λόγχη μπροστά στην κοιλιά του, είπε: «Ήρθα να σου πάρω το σπίτι παραδώσου!».
Ο μικρός νάνος στην αρχή το πέρασε για χωρατό. «Κοίτα χωρατατζής που ’ναι ο μεγάλος γίγαντας!» σκέφτηκε. Και φέρνοντας στο νου το γνωστό τους χαιρετισμό, του φώναξε:
– Γεια σου, γείτονα!
Ο γίγαντας όμως δεν καταλάβαινε πια από τέτοια.
Πίεσε τη λόγχη πάνω στην κοιλιά του μικρού νάνου και άγρια ξαναφώναξε:
–Παραδώσου!
Ο μικρός νάνος τότε κατάλαβε· κοίταξε λυπημένος κατάματα το μεγάλο γίγαντα και χωρίς κανένα φόβο τού είπε:
– Όχι, δεν παραδίνομαι!
Αμέσως μετά έτρεξε, έφτασε στο μικρό καλύβι του και σε λίγο ξαναγύρισε κρατώντας στα χέρια του μια σφεντόνα. Στάθηκε μπροστά στο γίγαντα και περίμενε.
Ο μεγάλος γίγαντας τα ’χασε για λίγο. Ύστερα χύθηκε πάνω στο μικρό νάνο θέλοντας να τον συντρίψει. Έγινε όμως κάτι απίστευτο. Ο μικρός νάνος νίκησε το μεγάλο γίγαντα! Ο μεγάλος γίγαντας το ’βαλε στα πόδια…
Έτσι οι Έλληνες του Σαράντα, όπως ο μικρός νάνος του παραμυθιού, όταν η Ιταλία ζήτησε να της παραδώσουν τη χώρα τους, απάντησαν όπως και κείνος, μ’ ένα θαρραλέο και αποφασιστικό ΟΧΙ!
Γαλάτεια Σουρέλη
Συνεχίζουμε με τα ιστορικά γεγονότα στο παρακάτω βίντεο
Αυτά έγιναν πριν χρόνια, πάνω στις Πίνδου τις κορφές με χιόνια!!!
Σήμερα Ελλάδα κι Ιταλία έχουν αγάπη και φιλία!!
Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβουμε όλοι ότι ο πόλεμος δεν χωράει πουθενά. Οι άνθρωποι μάθαμε να λύνουμε τις διαφορές μας με διπλωματία!!! Κι έχουμε πάντα στο μυαλό μας ότι δεν κάνουμε σε κανέναν ότι δεν μας αρέσει να μας κάνουν!! Όλοι μπορούμε να ζούμε αρμονικά πάνω στη γη, όσο διαφορετικοί κι αν είμαστε, σε όποια χώρα κι αν ζούμε, οποίο χρώμα κι αν έχουμε … ακόμα κι αν έχουμε διαφορετικό σχήμα!!!
Θα καταλάβετε τι εννοούμε μόλις διαβάσετε το πρώτο μας αυτοσχέδιο παραμύθι με ολοδική μας εικονογράφηση!!
Το παραμύθι μας είναι εμπνευσμένο από το παραμύθι “Ο γίγαντας κι ο νάνος” και το τραγούδι “Ένα τρίγωνο στη χώρα των κύκλων”
Στο πλαίσιο της συζήτησης στην παρεούλα μας θέτουμε στα παιδιά τις παρακάτω ερωτήσεις:
Αν είχε χρώμα ο πόλεμος τι χρώμα θα είχε;
Μαύρο, γκρι, μπλε (αναμενόμενες απαντήσεις)
Αν η Ειρήνη είχε χρώμα τι χρώμα θα ήταν;
Ρόζ, κόκκινο, κίτρινο, πορτοκαλί και αν θα ταν πράσινο θα ήταν φυστικί!! (αναμενόμενες απαντήσεις και απαραίτητες διορθώσεις)
Με βάση τις απαντήσεις των παιδιών χωρίζουμε τα χρώματα σε θερμά και ψυχρά και παρουσιάζουμε τον σχετικό πίνακα αναφοράς
Συνεχίζουμε με μουσικοκινητικό παιχνίδι και ζωγραφική. Τοποθετούμε στο πάτωμα δυο μεγάλα χαρτόνια ένα για την ειρήνη – με σύμβολο το περιστέρι- κι ένα για τον πόλεμο – με σύμβολο μια βόμβα ή ότι άλλο προτείνουν οι μαθητές. Βάζουμε μουσική και οι μαθητές περπατούν στο ρυθμό της μουσικής γύρω – γύρω από τα χαρτόνια. Όταν σταματήσει η μουσική σταματούν και ζωγραφίζουν ανάλογα τον πόλεμο ή την ειρήνη!
Η δραστηριότητα ολοκληρώνεται με μια ακόμα ερώτηση:
Αν οι σκέψεις γίνουν λέξεις ποιες ταιριάζουν στον πόλεμο και ποιες στην Ειρήνη;;
25/4/1850: Ο Πάουλ Γιούλιους φον Ρόιτερ, ιδρυτής του πρακτορείου ειδήσεων Reuters, χρησιμοποιεί 40 περιστέρια για να μεταφέρει στους πελάτες του το κλείσιμο των τιμών του χρηματιστηρίου.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότερα
