Παγκόσμια ημέρα ατόμων με ειδικές ανάγκες

Σήμερα είναι η παγκόσμια ημέρα ατόμων με αναπηρία και είχαμε σχεδιάσει να επισκεφτεί το σχολείο μας ένας άνθρωπος με αναπηρία. Δυστυχώς όμως λόγω των κρουσμάτων με covid οι απουσίες είναι πάρα πολλές και τα σχέδια μας άλλαξαν. Ωστόσο μπορούμε να δούμε τις παρακάτω εικόνες και να αναρωτηθούμε πως είναι η καθημερινότητα ενός ανθρώπου με αναπηρία. Τις εικόνες της πήραμε από το Πυθαγόρειο Νηπιαγωγείο και πολύ ευχαριστούμε που τις μοιράζετε μαζί μας!!

 

Τελικά μπορούμε να κάνουμε πολλά πράγματα μαζί!!!  Θα μας το πει και η Ζωή στο παρακάτω βίντεο:

Το ίδιο και  η Αργυρώ!!

Τελικά τα πράγματα είναι πιο εύκολα από ότι φαίνεται στην αρχή!! Παρακολουθήσαμε την ιστορία με το δώρο του αγοριού και συζητήσαμε για το πώς ένιωθε στην αρχή και πώς στο τέλος…

Τα πιο σπουδαία δώρα είναι η φιλία και η αποδοχή του διαφορετικού!! Εξάλλου όλοι είμαστε διαφορετικοί κι όλοι είμαστε μοναδικοί!!!

 

 

 

 

Είμαι Εγώ! Είμαι μοναδικός! (Μέρος 1ο)

Είμαι εγώ κι είμαι μοναδικός!

Φυσικά μιλάμε για τον ένα και μοναδικό εαυτό μας!

Είναι ο πιο πολύτιμος θησαυρός που όλοι έχουμε.

Δεν είναι αυτονόητο ότι το ξέρουμε όλοι, γι’ αυτό λοιπόν, στο πλαίσιο των “Εργαστηρίων δεξιοτήτων”, θα δώσουμε λίγο χρόνο παραπάνω. Χρόνο απαραίτητο για να ανακαλύψουμε όλοι τον θησαυρό που κρύβουμε μέσα μας.

Περιγράφω τι βλέπω μέσα στο μαγικό κουτί. Σημείωση: Μέσα στο μαγικό κουτί έχουμε κολλημένο έναν καθρέπτη.

Περιγράφοντας τον εαυτό μας διαπιστώνουμε ότι έχουμε πολλά όμοια αλλά και πολλά διαφορετικά χαρακτηριστικά με τους άλλους. Για να το καταλάβουμε καλύτερα, και με σκοπό να βελτιώσουμε τις ικανότητες μας στην περιγραφή, παίζουμε το παιχνίδι “Στο κεφάλι μου σε έχω”.

Παραλλαγή από παιχνίδι του εμπορίου

Χρησιμοποιούμε ένα στεφανάκι από το αντίστοιχο παιχνίδι και κάρτες με τις φωτογραφίες μας. Ένα παιδί φοράει το στεφανάκι. Χωρίς να βλέπει τοποθετούμε στο στεφάνι μια φωτογραφία ενός συμμαθητή του. Το παιδί ρωτάει αν είναι κορίτσι ή αγόρι, αν έχει κοντά ή μακριά μαλλιά κλπ. Από τις απαντήσεις προσπαθεί να μαντέψει ποιον έχει στο κεφάλι του!!

Κι αφού μαντέψαμε σωστά φτιάξαμε την προσωπογραφία μας… σαν ξεχωριστοί καλλιτέχνες που είμαστε. Τα έργα μας ξεχωριστά σαν κι εμάς. Όλοι έχουμε κάποιο ξεχωριστό χαρακτηριστικό, όλοι έχουμε “Το κάτι άλλο” και “Το Κατιτί” που μας κάνει μοναδικούς. Αυτό πολλές φορές είναι δύσκολο να το καταλάβουμε και νιώθουμε σαν τον λύκο, τον Ζαχαρία που ήθελε να αλλάξει χρώμα!!

Παραμύθι για τα χρώματα, τις μέρες της εβδομάδας και την αποδοχή του εαυτού μας

Στην πραγματικότητα αυτό “Το κάτι άλλο” και “Το Κατιτί” που μας κάνει μοναδικούς το βρήκαμε στο ομότιτλο παραμύθι. Πατώντας πάνω στην εικόνα μπορείτε να το απολαύσετε ξανά και ανακαλύψετε κι άλλες ομοιότητες και διαφορές με τους άλλους.

 

https://www.youtube.com/watch?v=86SfCcVPbP4

Κι αν ακόμα δεν νιώθετε καλύτερα με τον εαυτό σας θα σας γνωρίσουμε την Λία μέσα από ένα άλλο παραμύθι. Η Λία νόμιζε ότι δεν μπορεί να ζωγραφίσει τίποτα ώσπου μια μέρα τα πάντα άλλαξαν ..

Βλέποντας την έκθεση της Λίας  εμπνευστήκαμε και εμείς από τις τελείες και με τα χρώματα τα οποία χρησιμοποίησε μεταμορφώσαμε το αποτύπωμα της παλάμης μας σε ένα πανέμορφο λουλούδι, τόσο μοναδικό όσο και εμείς, τόσο διαφορετικό όπως κι εμείς.

Κι ευτυχώς δηλαδή αλλιώς ο κήπος μας δεν θα ήταν τόσο όμορφος αν όλοι είχαμε ζωγραφίσει με τα ίδια χρώματα και με τον ίδιο τρόπο.

Όλοι λοιπόν είμαστε ξεχωριστοί, έχουμε μια ταυτότητα με τα χαρακτηριστικά μας, εξωτερικά και εσωτερικά… κυρίως εξωτερικά!!

Φτιάξαμε αληθινές ταυτότητες για τη δανειστική βιβλιοθήκη, για εκλογές και όπου αλλού τις χρησιμοποιούν οι μεγάλοι!! Βέβαια εμείς τον περισσότερο καιρό παίζουμε, κι αυτό,  γιατί με το παιχνίδι μαθαίνουμε καλύτερα και περισσότερα πράγματα!!

Μαθαίνουμε να παίζουμε ντόμινο εντοπίζοντας ομοιότητες!!

Τελικά μάλλον καλύτερα που είμαστε διαφορετικοί, ο ένας συμπληρώνει τον άλλο κι όλοι μαζί φτιάχνουμε την πανέμορφη τάξη μας!!

Θα τα ξαναπούμε σύντομα!!