Στο πλαίσιο της συζήτησης στην παρεούλα μας θέτουμε στα παιδιά τις παρακάτω ερωτήσεις:
Αν είχε χρώμα ο πόλεμος τι χρώμα θα είχε;
Μαύρο, γκρι, μπλε (αναμενόμενες απαντήσεις)
Αν η Ειρήνη είχε χρώμα τι χρώμα θα ήταν;
Ρόζ, κόκκινο, κίτρινο, πορτοκαλί και αν θα ταν πράσινο θα ήταν φυστικί!! (αναμενόμενες απαντήσεις και απαραίτητες διορθώσεις)
Με βάση τις απαντήσεις των παιδιών χωρίζουμε τα χρώματα σε θερμά και ψυχρά και παρουσιάζουμε τον σχετικό πίνακα αναφοράς
Συνεχίζουμε με μουσικοκινητικό παιχνίδι και ζωγραφική. Τοποθετούμε στο πάτωμα δυο μεγάλα χαρτόνια ένα για την ειρήνη – με σύμβολο το περιστέρι- κι ένα για τον πόλεμο – με σύμβολο μια βόμβα ή ότι άλλο προτείνουν οι μαθητές. Βάζουμε μουσική και οι μαθητές περπατούν στο ρυθμό της μουσικής γύρω – γύρω από τα χαρτόνια. Όταν σταματήσει η μουσική σταματούν και ζωγραφίζουν ανάλογα τον πόλεμο ή την ειρήνη!
Η δραστηριότητα ολοκληρώνεται με μια ακόμα ερώτηση:
Αν οι σκέψεις γίνουν λέξεις ποιες ταιριάζουν στον πόλεμο και ποιες στην Ειρήνη;;
Μαθαίνουμε το τραγούδι “Μέσα σε ένα μηλαράκι” στην παρεούλα.
Μέσα σε ένα μηλαράκι ζούσε ένα σκουληκάκιΘύμωσα τότε που λες και του βάζω τις φωνές!«Φίλε βγες από το μήλο γιατί δεν θα σε έχω φίλο.»Μα εκείνο δε μιλιέται ούτε σειέται, ούτε λυγιέται.Με απορία το ρωτώ: «Γιατί κάνεις τον κουτό;»Και εκείνο μου απαντάει: «Όποιος τρώει δεν μιλάει!»
Το τραγούδι γίνεται αφορμή για μια κατασκευή!!
Η κατασκευή γίνεται αφορμή για συζήτηση
Γνωρίζουμε τα φρούτα της εποχής και μιλάμε για τη σημασία τους για μια υγιεινή διατροφή.
Ταξινομούμε τα φρούτα με βάση το χρώμα. Με την ευκαιρία κάνουμε επανάληψη στα χρώματα.
Ζωγραφίζουμε πολλά φρούτα και παίζουμε με τη λέξη ΦΡΟΥΤΑ την οποία αντιγράφουμε στις ζωγραφιές μας.
Η συζήτηση βοηθάει στην καλλιέργεια της γλώσσας
Μαθαίνουμε τις πρώτες παροιμίες «που μας μεταφέρουν λόγια σοφά σε μια φράση μοναχά!»
Παίζουμε το παιχνίδι “Στο κεφάλι μου το έχω” ή αλλιώς “Μάντεψε τι φρούτο είμαι”. Πρέπει να κάνεις τη σωστή ερώτηση για να βρεις τι φρούτο είσαι. Τι χρώμα είμαι; Έχω κουκούτσια; Γίνομαι χυμός κλπ. Μαθαίνουμε σιγά – σιγά να περιγράφουμε, να ρωτάμε και να απαντάμε!
Διαβάζουμε τη Χιονάτη και την περιπέτεια της με το δηλητηριασμένο μήλο και μάθαμε πως να χρησιμοποιούμε τη βιβλιοθήκη.
Κι η ώρα του παιχνιδιού είναι η πιο σημαντική
Παραδοσιακό παιχνίδι «Ανέβα μήλο, κατέβα ρόδι»
Μουσικοκινητικό παιχνίδι με τις κάρτες των φρούτων: χορεύουν όσοι έχουν φρούτο που τρώγεται με τη φλούδα, όσοι έχουν φρούτο που γίνεται γλυκό ή χυμός ή κρασί κλπ.
Παιχνίδι σε δυο ομάδες: Έχουμε φρούτα φυσικά ή πλαστικά – παιχνίδια και διπλές εικόνες για κάθε φρούτο. Τις μοιράζουμε για να χωριστούμε σε δυο ομάδες. Κάθε ομάδα έχει τα ίδια φρούτα. Καθόμαστε αντικριστά στη σειρά και σε απόσταση μεταξύ μας. Στη μέση υπάρχει ένα καλάθι με τα φρούτα σε φυσική μορφή ή παιχνίδι. Σύμφωνα με το παράγγελμα “όποιος κρατάει πορτοκάλι να βρει το πορτοκάλι” τα παιδιά – πορτοκάλια πρέπει να τρέξουν και να προλάβουν να πάρουν το φρούτο τους για την ομάδα. Νικήτρια ήταν η ομάδα που μάζεψε τα περισσότερα φρούτα.
Και η δραματοποίηση είναι παιχνίδι
Με ένα μεγάλο χαρτόκουτο το οποίο γίνεται το μήλο και ένα πράσινο σεντόνι για το σκουλήκι κάνουμε δραματοποίηση του τραγουδιού …
Κι όλα γίναν παιχνιδάκι ... με ένα μόνο μηλαράκι!!!
... κι όλα γίναν και ... βιντέακι!!!
τα στάδια παραγωγής του κρασιού για κατανόηση και ψυχαγωγία.
Λογοτεχνία
«Η Αλεπού και τα σταφύλια» του Αισώπου
Προβληματισμός: γιατί η Αλεπού δεν έφτανε τα σταφύλια.
Μαθηματικά
Έννοιες ψηλά – χαμηλά
Παραδοσιακό τραγούδι / Δραματοποίηση
Μπαίνω μες τ’ αμπέλι
Μπαίνω μες τ’ αμπέλι
σαν νοικοκυρά (2)
τραλα….
Να κι ο νοικοκύρης
έρχεται κοντά (2)
τραλα….
Έλα νοικοκύρη να τρυγήσουμε
κόκκινα σταφύλια να πατήσουμε (2)
τραλα….
Εντοπίζουμε τους ήρωες του τραγουδιού : νοικοκύρης και νοικοκυρά, βρίσκουμε ένα καπέλο κι ένα μπαστούνι για τον νοικοκύρη ενώ για την νοικοκυρά βρίσκουμε ένα καλάθι κι ένα μαντήλι και η δραματοποίηση ξεκίνα …
Στην πρώτη στροφή βγαίνει η νοικοκυρά και πάει στο αμπέλι (κινείται κυκλικά και σταματάει στο κέντρο του κύκλου) όταν φτάνει αφήνει το καλάθι της και χτυπάει παλαμάκια. Στη δεύτερη τροφή ο νοικοκύρης πάει στο αμπέλι (όμοια κινείται κυκλικά και φτάνει στο κέντρο του). Στην τρίτη στροφή πιάνονται χέρι – χέρι αντικριστά και πατούν τα σταφύλια. Οι θεατές/υπόλοιποι μαθητές συμμετέχουν χτυπώντας παλαμάκια κάθε φορά.
Παραλλαγή: χορογραφία για όλη την τάξη:
Έχουμε δυο ομάδες. Η κάθε ομάδα μπαίνει σε γραμμή αντικριστά από την άλλη και σε απόσταση 4 μέτρων. Στη μέση έχουμε μια γραμμή. Στην πρώτη στροφή η πρώτη ομάδα προχωράει ρυθμικά έως τη γραμμή χτυπά παλαμάκια και επιστρέφει στην αρχική θέση με βήματα προς τα πίσω… ρυθμικά πάντα! ‘Όμοια η δεύτερη ομάδα στη δεύτερη στροφή ενώ στην τρίτη στροφή κινούνται προς την γραμμή όλοι, δίνουν τα χέρια κάνουν ζευγάρια και πατούν τα σταφύλια!
Παιχνίδι
Έχουμε ένα πιάτο με ρόγες σταφυλιού και αλεύρι. Προσπαθούμε να φάμε μια ρόγα σταφυλιού με τα χέρια στην πλάτη και χωρίς να αλευρωθούμε! Πολύ γέλιο..
Παντομίμα
Γινόμαστε σερβιτόροι στην ταβέρνα … δύσκολο επάγγελμα! Καλύτερα ήταν όταν χορεύαμε και διασκεδάζαμε.
Ακόμα μαζεύουμε και πατάμε σταφύλια, βγάζουμε το μούστο μετά από λίγο πίνομε κρασί. Με τη φαντασία μας … μην πανικοβληθείτε!
Τραγούδι
Στου Μανώλη την ταβέρνα.
Χειροτεχνία
Έμπνευση για αυτή τη χειροτεχνία αποτελεί ο θεός του κρασιού Διόνυσος, με τις απίθανες ιστορίες του από τη Μυθολογία.
Η αρπαγή του Διονύσου από τους Τυρρηνούς πειρατές
Μεγάλοι ζωγράφοι
Όπως ο Θεόφιλος, ο οποίος ζωγράφισε το Διόνυσο ή αλλιώς Βάκχο (πω πω δύσκολο όνομα!) με το δικό του μοναδικό τρόπο.
Επανάληψη – αξιολόγηση
Κι όλα αυτά … με μια ρώγα από σταφύλι … Για να δούμε τι θυμόμαστε!
ΑΙΝΙΓΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ
Πολλά, πολλά αδερφάκια, πιασμένα χέρι, χέρι, τι είναι!
κι ακόμα περισσότερα από τη λαϊκή μας παράδοση
Από στραβό κλαδί κρέμεται κίτρινο φλουρί, το κρέας του δροσίζει, το αίμα του ζαλίζει. Τι είναι (κλήμα, σταφύλι, κρασί)
Στο δρόμο που περπάταγα μια πέρδικα εμάδαγα τα φτερά της έτρωγα το κορμί της πέταγα. Τι είναι;
Για να δούμε ποιος θα το πει και ποιος θα το βρει…
Η διαγνωστική αξιολόγηση είναι η αρχή του σχεδιασμού μιας εκπαιδευτικής παρέμβασης. Στο νηπιαγωγείο έχουμε την ευελιξία να χρησιμοποιούμε ευφάνταστους και ελκυστικούς τρόπους με εργαλεία το τραγούδι και το θεατρικό παιχνίδι!!
Δραστηριότητα: Οι αριθμοί που γνωρίζω
Βήμα 1ο : Ακρόαση τραγουδιού
Βήμα 2ο : Επεξεργασία και ανάλυση κειμένου. Εστιάζουμε στην στροφή: “Γιατί λέτε παιδάκια το μερμηγκάκι λέει εφτά αντί για τρεις?” Ακούμε τις απόψεις και τους προβληματισμούς των παιδιών χωρίς παρεμβάσεις.
Βήμα 3ο : Δραματοποίηση τραγουδιού
Υλικά: 3 σπόροι, ένα ποταμάκι και μπόλικη φαντασία!
Μοιράζουμε τους ρόλους σε 3 παιδιά. Φορτώνονται στην πλάτη τους τους σπόρους και κάνουν την διαδρομή δίπλα στο ποτάμι. Τα υπόλοιπα παιδιά κάνουν την χορωδία. Στο ρεφραίν αφήνουν τους σπόρους και καυχιούνται “Τι ωραία τι καλά περάσαμε και εφτά”. Στην συνέχεια περνούν το ποτάμι και συνεχίζουν όμοια. Όταν τελειώσει το τραγούδι αλλάζουν ρόλους και χορωδία.
Μακέτα κυψέλης, ένα ζάρι και 3 ή 4 εργάτριες μέλισσες=πιόνια (ανάλογα του αριθμού των παιχτών ή ομάδων).
Μακέτα παιχνιδιού
Πώς παίζεται
Μοιράζουμε τα πιόνια- εργάτριες στις ομάδες ή τους παίχτες . Κάθε παίχτης- εργάτρια ρίχνει το ζάρι και ανάλογα με το τί θα φέρει το ζάρι μετακινεί προς τα εμπρός την εργάτρια- πιόνι.
Αν πέσει πάνω σε καφέ εξάγωνο τότε:
αν έχει βασίλισσα (φαίνεται το πρόσωπό της) τότε εκείνη την «ευχαριστεί για την αφοσίωσή» της και την στέλνει τόσα εξάγωνα μπροστά όσες οι βούλες και των δυο φτερών της βασίλισσας (αντιστοίχηση, πρόσθεση)
αν έχει κηφήνα (κοιμάται – δε φαίνεται το πρόσωπό του) της πιάνει την κουβέντα και την στέλνει πίσω τόσα εξάγωνα όσες οι βούλες στα φτερά του
κι αν φαίνεται «άδειο» μένει ακούνητη και χάνει τη σειρά της για να μην σπάσει τα αβγά που μόλις γέννησε η βασίλισσα.
Νικητής …
δεν υπάρχει απλά η πρώτη εργάτρια φτάνει στο πρώτο λουλούδι, η δεύτερη στο δεύτερο και η τρίτη στο τρίτο …λίγο καθυστερημένα! (αντιστοίχηση, τακτικοί αριθμοί).
Τι κερδίζουμε όλοι μας!!
Μαθαίνουμε για τις κοινωνίες των μελισσών: πως χωρίζονται, τι κάνει η καθεμιά, τι τρώνε, πως αναπαράγονται και τι μας προσφέρουν.
23/4: Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου Στις 23 Απριλίου 1616 έφυγαν από την ζωή δύο μεγάλα ονόματα των γραμμάτων: ο ισπανός συγγραφέας του «Δον Κιχώτη» Μιγκέλ Ντε Θερβάντες και ο άγγλος δραματουργός Γουίλιαμ Σαίξπηρ. Με αφορμή το διπλό αυτό γεγονός, η UNESCO έχει καθιερώσει την 23η Απριλίου ως την Παγκόσμια Ημέρα του Βιβλίου. - Σχετικές αναρτήσεις
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότερα
