Μία από τις κυριότερες ατραξιόν του Christchurch είναι η Γόνδολα, ή κατά το …Ελληνικότερο, το τελεφερίκ…

Η θέα προς τη χερσόνησο της Ακαρόα από το τελεφερίκ, καθώς ανεβαίνουμε…Ευτυχώς δεν είχε αέρα και δεν κουνούσαν τα κουβούκλια, ενώ είχε και πολύ καλή ορατότητα, ειδικά προς την πόλη, μιας και αυτή τη μέρα δεν είχε σχεδόν καθόλου νέφος, πράγμα σπάνιο τον χειμώνα…

Το ημικυκλικό κτίριο και η θέα προς το Pegasus bay, και τα ανατολικά προάστεια της πόλης…Η μικρή κλειστή λιμνοθάλασσα που φαίνεται ακριβώς μέσα στις εκβολές των δύο ποταμιών της πόλης που σχηματίζουν μια πολύ μεγαλύτερη λεκάνη, είναι οι εγκαταστάσεις του βιολογικού καθαρισμού…Μέσω των εκβολών, όλα τα (ημι-)επεξεργασμένα λύματα, καταλήγουν στη θάλασσα του Sumner, όπου το καλοκαίρι κάνουν μπάνιο χιλιάδες ανθρωποι…Ελάχιστοι δίνουν σημασία στις προειδοποιητικές πινακίδες…Εμείς πάντως, μόνον για καφέ, εκεί…

Η θέα προς τις Άλπεις και η επεξηγηματική ταμπέλα, καθώς και η θέα από την άλλη πλευρά του παρατηρητηρίου προς το λιμάνι του Lyttleton και την χερσόνησο της Ακαρόα…Είχε τόσο πολύ κρύο εκεί πάνω (έχουμε συνθήκες Φλεβάρη), που αποφασίσαμε να κατεβούμε δίπλα στη θάλασσα για καφέ και φαγητό για τα παιδιά, μόλις θα τελειώναμε την βόλτα…

Η καφετέρια-παρατηρητήριο…Αν έκανε περισσότερη ζέστη θα βγαίναμε έξω από το κτίριο και θα περπατούσαμε στη ράχη του λόφου, αλλά δυστυχώς, λόγω των συνθηκών δεν γινόταν…

Το ένα από τα καταστήματα μέσα στο παρατηρητήριο και η αναφορά στα είδη πουλιών που χάθηκαν από την πρώτη αποίκιση των νησιών από τους ανθρώπους…Το πουλί Huia, με το κυρτό (για τα θηλυκά) ράμφος, κυνηγήθηκε ανηλεώς, επειδή ο δούκας του York, γυρίζοντας πίσω στην Αγγλία από ένα ταξίδι του στην Αυστραλία και τη ΝΖ το 1901, στόλισε το καπέλο του με ένα ασπρόμαυρο φτερό από την ουρά ενός Huia…Δημιούργησε νέα μόδα σε όλη την Ευρώπη και καταδίκασε το είδος σε ολοκληρωτική εξαφάνιση, μέσα σε μόλις 6 χρόνια, το 1907…