Απόσταση αναπνοής από το τέρας
Κι ούτε φωτιά απ’ το στόμα του
Ούτε βουή Ούτε σιωπή
Το κάθε άλλο
Κι όταν στα μάτια σε κοιτά
προπάντων ψυχραιμία
Δεν προκαλεί τον τρόμο
δεν κράζει δεν λυσσομανά
Πώς να το πω δεν σε πονά
απλώς τον κόπο σου απομυζά
μέρα και νύχτα

Κι είναι στ’ αλήθεια καθώς λεν
Ωραίο Τέρας
Βλέμμα που σαν το δεις ξεχνάς
τη γλώσσα του Εθνικού μας Υμνου
τον τρόπο που πληρώνεσαι
την παιδική σου προσευχή
το ποιος θα φύγει ποιος θα ‘ρθει
ποιος πέθανε που με μισεί
Τα εγκοσμίως ουσιώδη
με ρότα στα επουσιώδη:
Ευθύς απλώνεσαι στο πάτωμα να σε
σπαράξει
το έργο που τον έφερε στη γη να
διαπράξει

Αριστέα Παπαλεξάνδρου