Η είσοδος στα πυροβολεία μας επιφύλασσε μια έκπληξη…Όπως και σε διάφορα μέρη της πόλης, έτσι κι εδώ κάποιος άγνωστος καλλιτέχνης γκράφιττι, ζωγράφισε μια καταπληκτική ζέβρα, πάνω σε έναν από τους τοίχους των κτιρίων, λίγο μετά την είσοδο…

Ο ουρανός ήταν σχετικά λαμπερός ακόμα, ειδικά πάνω από τον ωκεανό, αλλά προς την πλευρά της πόλης έκλεινε από βαριά σύννεφα…Στις 2 πρώτες φωτό τα αντιαεροπορικά πυροβολεία, προς την πλευρά του Taylor’s mistake, το ένα σε πιο κακή κατάσταση από το άλλο…

Τα πυροβολεία από την πλευρά του Lyttelton, μετά από αρκετό περπάτημα κι ενώ ο καιρός αρχίζει να κλείνει…Οι φωτό είναι τραβηγμένες μέσα από τις 2 σκεπαστές εγκαταστάσεις αλλά και από τον πλαϊνό τοίχο της μιας…

Το μοναδικό ανοιχτό πυροβολείο στο γειτονικό χώρο των ραντάρ, ενώ στο βάθος φαίνεται μια σκεπασμένη εγκατάσταση καθώς και κάποια από τα βοηθητικά κτίρια…

Οι εγκαταστάσεις των ραντάρ, η απότομη σκάλα που οδηγεί στο υπόγειο και μια από τις δυο αίθουσες τραβηγμένη χωρίς φλας…Τα φώτα ανάψανε αυτομάτως με φωτοκύτταρο…Αμφιβάλλω να κατεβαίνουν πολλοί πάντως…

Οι κοιτώνες και κάποια από τα βοηθητικά κτίρια, πίσω από τις στρατιωτικές εγκαταστάσεις, με φόντο τον ωκεανό και την βορειοανατολική άκρη της Banks peninsula…

Η θέα προς το Scarborough και την πόλη, στα βόρεια, μαζί με ένα γονατισμένο πεύκο…

Καπουτσίνο, muffin με φραγκοστάφυλλα για δυο και στριφτό τσιγάρο για μένα στο Sumner, στο αγαπημένο μας καφέ, το Scarborough Fare…

Λίγο πριν την αναχώρηση για το σπίτι…Δεν είναι όμως δειλινό, αλλά μόλις 1.30 το μεσημέρι…Πάλι καλά που δεν βρέχει, να λέμε, να μας χαλάει τις βόλτες…Άντε και έρχεται η άνοιξη…