Ogne lingua per certo verria meno
INFERNO, XXVIII, 4
Περνούν τρένα τον Μάρτιο γεμάτα δάκρυα
λόγια ή ψίθυροι κάτω από έναν ουρανό κοιμισμένο,
μάγουλα βιαστικά που γίνονται ξάφνου
ένα μίγμα από σίδερα την αυγή.

Διαύγεια του αίματος. Το σούρουπο
συναντηθήκαν τα σιωπηλά πρόσωπα.
Σε όλες τις ομπρέλες του πόνου μονότονα ηχούσε
η συμπόνια της βροχής.

Αντρές Σάντσεθ Ρομπάυνα