Ω σκοτάδι φυλακής, πίσσα οι τέντες σου.
Το σκοτάδι μας αρέσει,

γιατί μετά τις σκοτεινές ώρες της νύχτας
θα ανατείλει η αυγή της περηφάνειας.

Ο κόσμος, με όλη του τη μακαριότητα, θα
ξεθωριάσει,
όσο εμείς θα χαριζόμαστε στο Θεό.

Ενα αγόρι μπορεί να απελπίζεται μπροστά σε
ένα πρόβλημα,
αλλά εμείς ξέρουμε πως ο Θεός έχει σχέδιο.

Ακόμα και αν τα δεσμά σφίγγουν και
φαίνονται αδιάρρηκτα,
θα συντριβούν.

Εκείνοι που επιμένουν θα κερδίσουν τον
σκοπό τους.
Εκείνοι που επιμένουν να χτυπούν την πόρτα
θα μπούνε μέσα.

Ω κρίση, δυνάμωσε!
Κοντεύει να ξημερώσει.

Αμπντούλ Αζίζ