Φιλομήλα

Για την ταινία “Ψυχή Βαθιά” του Παντελή Βούλγαρη

Δημοσιεύθηκε την 19 Μαρτίου 2015 από ΓΕΛ ΚΑΤΩ ΜΗΛΙΑΣ

Παναγιώτα Κούρτη (Γ1)

Στο πλαίσιο του μαθήματος της Ιστορίας Γ’ Λυκείου προβλήθηκε η ταινία «Ψυχή Βαθιά» σε σκηνοθεσία του Παντελή Βούλγαρη. Η ταινία πραγματεύεται γεγονότα του Εμφυλίου Πολέμου που γνώρισε η Ελλάδα, μετά το τέλος του β΄ παγκοσμίου πολέμου. Σε αυτόν τον πόλεμο συμμετέχουν δύο αδέρφια, ο Ανέστης και ο Βλάσης, οι οποίοι πολεμούν σε αντίπαλα στρατόπεδα. Καθώς η ιστορία εξελίσσεται, γνωρίζουμε τους αγωνιστές και από τις δύο πλευρές: άνθρωποι με κοινά ενδιαφέροντα, κοινές ρίζες και κοινό παρελθόν αλληλοσκοτώνονται. Τα δύο αδέρφια δεν μπορούν να ζήσουν μαζί, παρά μόνο μοιράζονται μικρές στιγμές στις δύσκολες εκείνες ώρες. Τελικά, όμως, ο αποχωρισμός τους είναι οριστικός, όπως επιβεβαιώνεται από την έκβαση της μάχης.

Ο σκηνοθέτης θέλησε να μεταδώσει στο κοινό τη φρίκη ενός πολέμου και ιδιαίτερα του εμφυλίου. Έλληνες εναντίον Ελλήνων και φυσικά νικητής δεν υπάρχει, μονάχα τεράστια ψυχικά και σωματικά τραύματα. Όπως αποδεικνύεται τόσες ανθρώπινες ζωές χάθηκαν άδικα για συμφέροντα ξένα. Η ταινία περιγράφει ρεαλιστικά όσα διαδραματίζονται σε έναν τέτοιου είδους πόλεμο . Αρκεί να δούμε τις απώλειες σε ανθρώπινες ζωές και θα καταλάβουμε τη σφοδρότητα αυτού του πολέμου: στα πεδία των μαχών των Βαλκανικών πολέμων χάθηκαν 12.000 έλληνες στρατιώτες, στη Μικρασιάτικη εκστρατεία 37.000, στην Ιταλογερμανική επίθεση 15.000 και στον Εμφύλιο 70.000, στρατιώτες και αντάρτες. Μία αρκετά σκληρή ταινία που αναπαριστά τη σκληρή πραγματικότητα του εμφυλίου.

«Δεν είναι πόλεμος τούτο που μας βρήκε κύριε ταξίαρχε. Ντροπή είναι… Έλληνες να τουφεκάνε Έλληνες», είπε ο παππούς του νεκρού στρατιώτη.

Ας αναλογιστούμε όλοι την αλήθεια που κρύβουν αυτά τα λόγια!

“Ο κύκλος των χαμένων ποιητών”- Carpe Diem! Σκέψεις…

Δημοσιεύθηκε την 14 Μαρτίου 2015 από ΓΕΛ ΚΑΤΩ ΜΗΛΙΑΣ

της Ελευθερίας Σησιού (Γ2)

Για τους Ονειροπόλους.

Ένα συνονθύλευμα συναισθημάτων σε συνεπαίρνει καθώς ξετυλίγονται οι εικόνες της ιστορίας. Η μελαγχολία, ωστόσο, επικρατεί. Τόσα ιδανικά, τόσες αξίες είχαν χαθεί – ακόμα και σήμερα κάπου θα είναι κρυμμένα. Ξάφνου όμως αρχίζουν να αναδύονται στην επιφάνεια και ξαναζωντανεύουν. Ο “Καπετάνιος” τα φέρνει στη ζωή. Ποιο το νόημα της στείρας διδασκαλίας; Πού είναι η αυθεντική γνώση, η ειλικρίνεια απέναντι στην εκπαίδευση, μαθητές και καθηγητές; Τι έχει αξία τελικά; Να ακολουθείς τα όνειρά σου με κάθε κόστος ή να παραμένεις υποταγμένος στα θέλω των άλλων; Ακόμα κι αν εκείνοι οι άλλοι που στέκονται απέναντι από σένα είναι η ίδια σου η οικογένεια. Δεν είναι λύση η αυτοχειρία. Είναι το απόλυτο θάρρος απέναντι στο θάνατο, η έσχατη δειλία απέναντι στη ζωή. Όχι, δεν ξεφεύγεις. Γιατί να μην κυνηγάς τα όνειρά σου; Σε μια εποχή που οι ονειροπόλοι άνθρωποι έχουν χαθεί. Ή μήπως κι αυτοί είναι κάπου κρυμμένοι, σαν τους χαμένους ποιητές; Εμφανιστείτε! Βρείτε κι εσείς τον “καπετάνιο” σας και φωτίστε τη σκοτεινιά αυτής της εποχής, τη μιζέρια, τη φυγοπονία, τον φθόνο, τη δειλία, τη … Όχι! Να αγαπάτε το διαφορετικό. Να αγαπάτε τον εαυτό τους. Να αγαπάτε αλλήλους. Να μένετε πιστοί σε ό,τι πιστεύετε και να το υποστηρίζετε θερμά! Να γίνετε φλογεροί στρατηλάτες της δικής σας ιστορίας. Χωρίς εισαγωγές και υποδείξεις! Ξεσκίστε κάθε εισαγωγή! Να λυτρωθούμε, Ονειροπόλοι! Να λυτρώσουμε και τη σάπια κοινωνία μας! Οι λαμπρές μέρες θα έρθουν, γιατί η ελπίδα τελευταία πεθαίνει. Πίστη κι αφοσίωση στον “Καπετάνιο”, Ονειροπόλοι. Carpe Diem!

Υ.Γ.

Σκέφτηκα να γράψω και στίχο ποιήματος, αλλά είναι όλα τόσο όμορφα που θα ήταν σαν να κάνω διάκριση. Τι είναι πιο όμορφο; Ένα μπουκέτο βιολέτες ή ένα μπουκέτο αζαλέες;

Σενάριο: Tom Schulman
Σκηνοθεσία: Peter Weir
Ηθοποιοί: Robin Williams, Ethan Hawke, Robert Sean Leonard
Μουσική: Maurice Jarre
Παραγωγή: Touchstone Pictures
Γλώσσα: Αγγλικά
Αμερικάνικη (Η.Π.Α.) δραματική ταινία του 1989

"Bullying" - ταινία, Εκδηλώσεις, Σχολικός Εκφοβισμός

Με αφορμή την ταινία Bullying (2009), που προβλήθηκε στις 6 Μαρτίου, την ημέρα κατά της ενδοσχολικής βίας

Δημοσιεύθηκε την 12 Μαρτίου 2015 από ΓΕΛ ΚΑΤΩ ΜΗΛΙΑΣ

Στις 6 Μαρτίου, παγκόσμια ημέρα κατά της σχολικής βίας σε όλα τα σχολεία, αφιερώθηκαν 3 εκπαιδευτικές ώρες, με απόφαση του Υπουργείου, για ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των μαθητών σχετικά με το πρόβλημα της ενδοσχολικής βίας (bullying) που βιώνουν πολλά παιδιά στη σύγχρονη εποχή.

Έτσι, λοιπόν, και στο δικό μας σχολείο αποφασίστηκε να παρακολουθήσουμε μαθητές και καθηγητές την ταινία “Βullying (2009), με θέμα την ενδοσχολική βία.

Στην ταινία πρωταγωνιστής είναι ένα παιδί γύρω στα 16,το οποίο λόγω θανάτου του πατέρα του αναγκάζεται με τη μητέρα του να αλλάξουν πόλη και να ξεκινήσουν μία καινούργια ζωή. Το παιδί στο νέο του σχολείο, βιώνει τραγικά βίαιες καταστάσεις, που προκαλούν σε όλους μας συγκίνηση και θυμό για την άσχημη μεταχείριση ενός παιδιού που δεν είχε ενοχλήσει κανέναν. Δεν ζητά βοήθεια από κανέναν… Αποκορύφωμα της όλης κατάστασης είναι ο άσχημος ξυλοδαρμός της κοπέλας του, που βίωνε ίδιες καταστάσεις στο σχολείο της, που τον οδηγεί τελικά στην αυτοκτονία…!

Συμπέρασμα αυτών;…

Δεν είναι μαγκιά να φέρεσαι με τέτοιο βίαιο τρόπο…

Αν είσαι παιδί που βιώνεις τέτοιες βίαιες συμπεριφορές, μίλησε, ζήτα βοήθεια, μην φοβάσαι..Κανείς και τίποτα δεν έχει το δικαίωμα να σου στερήσει τη χαρά της ζωής και το χαμόγελό σου!

Αν πάλι, είσαι απλά μάρτυρας τέτοιου συμβάντος, αναφερέ το. Θα σώσεις μία ΖΩΗ!

Κούβαρου Όλγα, Β1

Το ψυχόδραμα ενός δεκαεξάχρονου.

Ο Jordi, ένας έφηβος μετακομίζει με την μητέρα του σε μια νέα πόλη και αναγκαστικά φοιτά σε ένα νέο σχολείο. Η ζωή του όμως γίνεται «κόλαση»: πέφτει θύμα σχολικού εκφοβισμού και υποφέρει από τα φρικτά βασανιστήρια των συμμαθητών του. Δεν μιλάει όμως σε κανέναν, για να μην τους στεναχωρήσει αλλά και γιατί τα θεωρεί ασήμαντα με αποτέλεσμα να προσπαθεί να τα σβήσει από το μυαλό του. Τελικά δεν αντέχει και αυτοκτονεί.

Η ταινία συγκλόνισε και συγκίνησε όλους τους μαθητές του ΓΕ.Λ. Κάτω Μηλιάς που την παρακολούθησαν. Μια τέτοια σκληρή ταινία τους ευαισθητοποίησε, επειδή απεικόνιζε την ωμή πραγματικότητα της σημερινής εποχής. Η ταινία ήταν πολύ καλή και μας πέρασε πολλά σημαντικά μηνύματα.

Κωνσταντίνος Σαϊδές, Άννα Σαμαρά, Βάγια Σιώκα, Βασίλης Τζήκας (A3)

Γ. Η ζωγραφιά της μαθήτριας Παναγιώτας Σιασιοπούλου (Α3) με αφορμή την προβολή της ταινίας:

Άρθρα, Λογοτεχνία, Τα φύλα στη λογοτεχνία

Οι “Νύφες” του Παντελή Βούλγαρη

Δημοσιεύθηκε την 23 Ιανουαρίου 2015 από ΓΕΛ ΚΑΤΩ ΜΗΛΙΑΣ

της Βάγιας Σιώκα (Α3)

Με αφορμή το διδακτικό σενάριο “Τα φύλα στη Λογοτεχνία” στο μάθημα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, παρακολουθήσαμε πρόσφατα την ταινία του Παντελή Βούλγαρη, “Νύφες”. Η πολυβραβευμένη ταινία σε σενάριο της Ιωάννας Καρυστιάνη διαδραματίζεται το 1922 πάνω σε ένα υπερωκεάνιο με προορισμό τη Νέα Υόρκη. Σε αυτό το πλοίο υπάρχουν 700 γυναίκες από την Ελλάδα, την Ρωσία και την Αρμενία που ταξιδεύουν με σκοπό να παντρευτούν άνδρες που γνωρίζουν μονό από φωτογραφίες. Μία από αυτές τις γυναίκες είναι και η Νίκη από την Σαμοθράκη, μια μοδίστρα που ταξιδεύει για να παντρευτεί τον Πρόδρομο και να αποκαταστήσει έτσι την τιμή της οικογένειάς της, μιας και η μεγαλύτερη αδερφή της δεν τα κατάφερε και γύρισε πίσω. Στο πλοίο αυτό ταξιδεύει και ένας χρεοκοπημένος αμερικανός φωτογράφος, ο Νόρμαν Χάρις, που εγκαταλείπει την κάλυψη του πολέμου και επιστρέφει στην πατρίδα του. Δύο άνθρωποι τόσο διαφορετικοί γνωρίζονται και ερωτεύονται. Ο Νόρμαν αποφασίζει να φωτογραφίσει όλες τις κοπέλες που προορίζονται για νύφες.

Όμως η ιστορία περιπλέκεται, όταν μαθαίνουν πως ο καπετάνιος μαζί με έναν προαγωγό συστηματικά εκδίδουν τις ρωσίδες υποψήφιες νύφες. Παράλληλα, ο ανιψιός του καπετάνιου ερωτεύεται μια ρωσίδα νύφη και η φίλη της Νίκης, Χαρώ, δεν αντέχει άλλο τον πόνο για τον έρωτα που αναγκάστηκε να αφήσει πίσω και αυτοκτονεί, ενώ και άλλοι επιβάτες του πλοίου διασταυρώνουν τις ζωές τους.

Η ταινία “Νύφες” είναι δραματική και ηθογραφική. Σε αυτήν την ταινία μπορούμε να διακρίνουμε την θέση της γυναίκας εκείνη τη εποχή. Βλέποντας τις γυναίκες αυτές να είναι “νύφες διά αλληλογραφίας”, βιώνουμε ένα συναίσθημα θλίψης και συμπόνιας, γιατί είναι υποταγμένες στη μοίρα τους και γνωρίζουν πως αυτό το ταξίδι είναι χωρίς επιστροφή και πρέπει να σταθούν στα ποδιά τους για να αντιμετωπίσουν αυτό που τους επιφυλάσσει η μοίρα.

https://www.youtube.com/watch?v=XSLfRdziVuw

tumblr_static__mg_2849nikolopoulos_mg_2849_mg_2849

Άρθρα, Λογοτεχνία, Μικρά Αγγλία, Τα φύλα στη λογοτεχνία

“Μικρά Αγγλία” – Η ιστορία ενός ανεκπλήρωτου έρωτα

Δημοσιεύθηκε την 18 Ιανουαρίου 2015 από ΓΕΛ ΚΑΤΩ ΜΗΛΙΑΣ

της Γεωργίας Κατερινοπούλου και της Σοφίας Ίτσιου (Α1)

Στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, εξετάζοντας το θέμα “Φύλα της Λογοτεχνίας”, παρακολουθήσαμε την ταινία του Παντελή Βούλγαρη , «Μικρά Αγγλία». Η ταινία σε σενάριο της Ιωάννας Καρυστιάνη που στηρίχθηκε στο δικό της μπεστ σέλερ, διαδραματίζεται στην Άνδρο και αφηγείται τη ζωή των γυναικών της περιοχής τη δεκαετία του 1930 και 1940. Κεντρικός χαρακτήρας της ιστορίας είναι η Όρσα, της οποίας η μητέρα Μίνα όντας σύζυγος ναυτικού που λείπει διαρκώς σε ταξίδια, είναι αναγκασμένη να ανατρέφει μόνη της τα παιδιά της. Παντρεύει την Όρσα με τον νεαρό καπετάνιο και πλοιοκτήτη Νίκο Βατοκούζη και όχι με τον ορφανό υποπλοίαρχο Σπύρο Μαλταμπέ με τον οποίο είναι ερωτευμένη.

Λίγα χρόνια αργότερα όταν η Όρσα δείχνει να έχει αποδεχτεί την όλη κατάσταση, ο Σπύρος, ο πρώτος και μεγάλος της έρωτας γίνεται περιζήτητος καπετάνιος και παντρεύεται την αδερφή της Μόσχα ως ένδειξη φιλοδοξίας και αντεκδίκησης με αποτέλεσμα να παγιδευτεί σ’ ένα τρίγωνο που θα του εξασφαλίσει ισόβια δυστυχία. Όσον αφορά τη μητέρα, διακρίνουμε πως, όντας επηρεασμένη από την παράλληλη σχέση του άντρα της στην Αργεντινή αλλά και κυρίως από τα παλιομοδίτικα πρότυπα της εποχής, θεωρεί ότι ο έρωτας είναι κακός μπελάς και πόνος και παρακάμπτοντας τα αισθήματα των κοριτσιών της, συνωμοτεί, αξιοποιεί γνωριμίες και τις παντρεύει με γνώμονα το συμφέρον. Αυτή, λοιπόν, η εξαιρετικά συγκινητική και ειλικρινής ταινία έχει ρεαλισμό και ακρίβεια, φωτίζει τις σκιές της καθημερινότητας, τα κρυμμένα μυστικά, τις ταραγμένες σχέσεις και το κόστος της υποταγής. Η κραυγή της Όρσας ραγίζει κάθε ψυχή . Μας αφήνει άφωνους το μεγαλείο του αγνού έρωτα που ποτέ δεν ξεχνά και τελικά δεν υποτάσσεται σε κανένα συμβιβασμό. Για τους ήρωες μας ο θάνατος είναι η μοναδική τους λύτρωση!!!

Το τρέιλερ της ταινίας:

"Άθικτοι", Άρθρα, Εκδηλώσεις

“Άθικτοι” – οι μαθητές μιλούν για την ταινία

Δημοσιεύθηκε την 14 Οκτωβρίου 2014 από ΓΕΛ ΚΑΤΩ ΜΗΛΙΑΣ

Με αφορμή την ¨Αθλητική Ημέρα¨ και την ¨Ημέρα του Ρατσισμού και της Διαφορετικότητας¨ το διδακτικό προσωπικό του σχολείου μας επέλεξε να προβληθεί η ταινία ¨ Άθικτοι¨. Μια ταινία ιδιαίτερα χιουμοριστική, αλλά με πολλά μηνύματα που προβληματίζουν τον θεατή για επίκαιρα κοινωνικά θέματα που απασχολούν με διάφορους τρόπους την ανθρωπότητα. Η ταινία λαμβάνει χώρα στην όμορφη και πολυπολιτισμική πόλη του Παρισιού. Ένας νεαρός άντρας, ο Ντρις, ο οποίος είναι μετανάστης από κάποια χώρα της Αφρικής και άνεργος, γίνεται βοηθός-μεταφορέας-φίλος-ψυχαγωγός ενός εύπορου μεσήλικα, του Φίλιπ, ο οποίος είναι ανάπηρος. Οι δύο άντρες παρά τις αρχικές δυσκολίες φτάνουν στο σημείο να περνούν πολλές καθημερινές προσωπικές καταστάσεις, άλλοτε χαρούμενες και άλλοτε δυσάρεστες. Ο ένας δρα ως παυσίπονο για τον άλλον. Δύο άτομα με διαφορετικές πεποιθήσεις, τρόπο ζωής, κύρος, οικονομική επιφάνεια γίνονται φίλοι και ίσως κάτι παραπάνω, κάτι πιο βαθύ! Ήταν μια επιτυχημένη επιλογή ταινίας. Μολονότι πραγματευόταν ένα βαρύ θέμα πέρασε τα μηνύματά της στους μαθητές μέσω του χιούμορ. Το χρονικό διάστημα που διήρκεσε η ταινία, εφόσον είχε κατά βάθος έντονο εκπαιδευτικό χαρακτήρα, δεν ήταν χάσιμο διδακτικών ωρών.

Άννα Μπατσίλα (Α2)

Την περασμένη εβδομάδα, καθηγητές και μαθητές παρακολουθήσαμε στο χώρο του σχολείου μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ταινία με τίτλο ” Άθικτοι”. Πρόκειται για μια ταινία που αναφέρεται στη φιλία, στη χαρά της ζωής καθώς και στο άνοιγμα σε καινούργιους κόσμους και εμπειρίες. Βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα καθώς ο αληθινός ήρωας Φίλιπ Πότζο ντι Μπόρτζο, στη ζωή του οποίου βασίζεται η ταινία, είπε χαρακτηριστικά: «Εάν κάνετε αυτήν την ταινία, πρέπει να είναι αστεία. Επειδή αυτή η ιστορία πρέπει να αντιμετωπιστεί με χιούμορ. Εάν δεν είχα συναντήσει τον Αμπντέλ (που ενσαρκώνει στην ταινία ο Ντρίς), θα ήμουν νεκρός.»

Η ιστορία ξεκινάει με τον Φιλίπ (Φρανσουά Κλουζέ), έναν δισεκατομμυριούχο αριστοκράτη που έχει μείνει καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι μετά από ένα ατύχημα με αλεξίπτωτο. Θέλοντας βρει τον κατάλληλο για να τον βοηθάει στην καθημερινότητα του επιλέγει τον Ντρίς (Ομάρ Σι), τον πιο απρόσμενο υποψήφιο, έναν πρόσφατα αποφυλακισμένο μαύρο νεαρό, από τις φτωχές συνοικίες στα προάστια του Παρισιού. Δύο διαφορετικοί κόσμοι συναντιούνται και παρόλες τις διαφορές τους οι πρωταγωνιστές μοιράζονται μια αληθινή φιλία, κωμική και δυνατή, χαρίζοντας γέλιο αλλά και γνήσια συγκίνηση, με ένα θέμα που εκ πρώτης όψεως μόνο αστείο δεν φαντάζει.

Σκοπός των σκηνοθετών (Olivier Nakoche, Eric Toledano) ήταν να παρουσιάσουν την τραγική αυτή ιστορία με ιδιαίτερα έξυπνο χιούμορ. Η βαθιά δραματική της βάση επίσης, που πηγάζει αφενός από την παραπληγικότητα του αριστοκράτη Φιλίπ, και αφετέρου από την κάπως προαποφασισμένη μοίρα ατόμων του περιθωρίου όπως ο Ντρις, έρχεται και γυρίζει τούμπα, αποδεικνύοντας ότι τίποτα δεν είναι μοιραίο στη ζωή, μέχρι εσύ να το αποφασίσεις πως είναι. Η δεύτερη ευκαιρία, η ομορφιά του να σου προσφέρουν και να προσφέρεις και η κατάργηση των κοινωνικών στεγανών, αποτελούν τα βασικά μοτίβα πάνω στα οποία φαίνεται να έχει γεννηθεί η ταινία η οποία έγινε επιτυχία χάρη στην ανεπιτήδευτη ζεστασιά, την ανθρώπινη ματιά και το αναπόφευκτα αντιρατσιστικό της μήνυμα.

Αγγελάκη Δήμητρα, Γιαννώτα Βάγια, Ίτσιου Σοφία, Κατερινοπούλου Γεωργία (Α1)

Το τρέιλερ της ταινίας