Κατηγορία: Άρθρα

Την Τρίτη 31 Μαρτίου 2015 πραγματοποιήθηκαν οι αγώνες στίβου λυκείων Πιερίας, με συμμετοχή αρκετών μαθητών και μαθητριών από το σχολείο μας, με αρκετές διακρίσεις και μία πρώτη θέση με τον Ίτσιο Αθανάσιο στη δισκοβολία.

Πιο συγκεκριμένα, αγωνίστηκαν   9 μαθητές και 4 μαθήτριες και διακρίθηκαν στα εξής αγωνίσματα:

Ίτσιος Αθανάσιος, δισκοβολία, πρώτη θέση

Παπανικολάου Νίκος, δισκοβολία, τρίτη θέση

Μπαλαούρας Αθανάσιος, ακοντισμός, δεύτερη θέση

Ευαγγελόπουλος Ευάγγελος, ακοντισμός, τρίτη θέση

Τζίλας Πέτρος, άλμα σε ύψος, δεύτερη θέση.

Χανδόλιας Διονύσιος, 800 μ, δεύτερη θέση

Μπαλαούρας Γιώργος, 800 μ, τρίτη θέση

Κούρτη Ελένη, σφαιροβολία, τρίτη θέση

Πατσιογιάννη Μαρία, σφαιροβολία, τέταρτη θέση

Μέλλιου Ελένη, τριπλούν, δεύτερη θέση

Μπαλαούρα Ευγενία, τριπλούν, τρίτη θέση

Οι μαθητές Σιώκας Βασίλης και Καραθάνας Απόστολος συμμετείχαν στα 400 μ, αλλά ακυρώθηκαν γιατί εγκατέλειψαν.

Συγχαρητήρια στους μαθητές και τις μαθήτριές μας για τη συμμετοχή και τις διακρίσεις τους.

                                                                                         Η γυμνάστρια

                                                                                      Ιφιγένεια Καούρη

Ελένη Ν. Κούρτη (Β2)

Οι  λάτρεις των μαθηματικών θα καταλάβουν…

Μοναδική για τον  21^ο  αιώνα η 14^η  ημέρα του Μαρτίου  (3^ου μήνα), ειδικά για τους λάτρεις των μαθηματικών. Κι αν θέλουμε να είμαστε πιο ακριβολόγοι, όχι όλο το 24ωρο αλλά η στιγμή που τα ρολόγια έδειξαν 9:26 π.μ. Και για ακόμα μεγαλύτερη ακρίβεια αναφερόμαστε στο 53ο δευτερόλεπτο.
Βγάζουν νόημα τόσοι πολλοί αριθμοί;
Σε πρώτη ανάγνωση, όχι. Αλλά αν δει κανείς πιο προσεκτικά θα καταλάβει ότι – ειδικά με βάση την αμερικανική γραφή όπου προηγείται ο μήνας και ακολουθούν η ημέρα και το έτος – ο αριθμός που θα προκύψει αν γράψουμε την  ημερομηνία, το συγκεκριμένο λεπτό και το συγκεκριμένο δευτερόλεπτο είναι ο εξής:
3/14/15 9:26:53
Τώρα, αν αφαιρέσουμε τα σύμβολα και δίπλα στο 3 βάλουμε ένα κόμμα, τότε ο αριθμός γίνεται 3,141592653,  γίνεται δηλαδή, ο διάσημος αριθμός «π» με τα πρώτα εννέα ψηφία του στην ατελείωτη αλληλουχία αριθμών.

Να  θυμηθούμε  όμως  τι είναι ο αριθμός  «π=3,14». Ο  αριθμός π συμβολίζει το λόγο της περιφέρειας ενός οποιουδήποτε κύκλου, προς τη διάμετρό του. Ειδικότερα ο αριθμός  π είναι ένας άρρητος αριθμός(δηλαδή δεν μπορεί να εκφραστεί ως λόγος δύο ακεραίων αριθμών) όπως αποδείχθηκε το 1766 από τον Johann Heinrich Lambert. Είναι επίσης και υπερβατικός αριθμός (δηλαδή δεν αποτελεί ρίζα καμιάς αλγεβρικής εξίσωσης με ρητούς συντελεστές) όπως αποδείχθηκε από τον Ferdinand von Lindeman το  1882.

Ο υπολογισμός του π απασχόλησε τον άνθρωπο εδώ και χιλιάδες  χρόνια, όταν αρχικά χρησιμοποιήθηκε από τους Βαβυλώνιους και τους Αιγύπτιους, ενώ τον 3^ο και 4^ο π.Χ. αιώνα αρχαίοι Έλληνες μαθηματικοί και φιλόσοφοι διατύπωσαν τα δικά τους θεωρήματα για τον αριθμό. Ο αριθμός π  ονομάζεται και σταθερά του Αρχιμήδη γιατί ήταν ο πρώτος που προσέγγισε τον υπολογισμό του.

Στην πιο πρόσφατη προσπάθεια (με την βοήθεια υπολογιστών) καταγράφηκαν  1.241.100.000.000 δεκαδικά του ψηφία.  Αξιοσημείωτο  είναι πως αν κάποιος ψάξει αρκετά ανάμεσα στα δεκαδικά του ψηφία , θα βρει τον αριθμό της ταυτότητας του , τον αριθμό του διαβατηρίου του, τον αριθμό του τηλεφώνου του, την ημερομηνία γέννησης του και γενικά οποιονδήποτε αριθμό. Για παράδειγμα η ημερομηνία 28 Οκτωβρίου 1940 γραμμένη στη μορφή 28101940 εμφανίζεται μετά από 7.641.792 δεκαδικά ψηφία  (π=3,14159…………379121928101940………)

Η ημέρα εορτασμού του π συμπίπτει  και με τα γενέθλια του Albert Einstein ο οποίος γεννήθηκε στις  14 Μαρτίου 1879 στην γερμανική πόλη Ulm

Το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης  για να γιορτάσει, μάλιστα, την κυριολεκτικά μοναδική αυτή στιγμή του 21ου αιώνα έστειλε όλες τις επιστολές αποδοχής νέων φοιτητών για το 2015 ακριβώς στις 14/3 στις  9:26π.μ.

Φέτος η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης  στο σχολείο μας ήταν αφιερωμένη στον θεσσαλονικιό ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη. Το Έτος 2015 είναι έτος Μανόλη Αναγνωστάκη (1925-2005), καθώς φέτος συμπληρώνονται 90 χρόνια από τη γέννησή του και 10 από τον θάνατό του.  Με αφορμή το διδακτικό σενάριο  “Παράδοση και Μοντερνισμός στην Ποίηση, που εφαρμόζεται στην Α΄λυκείου, αποφασίσαμε να “γνωριστούμε” με τον Μανόλη Αναγνωστάκη και να διαβάσουμε ποιήματά του.

 Έτσι, σχεδόν αυθόρμητα, ετοιμάστηκε ένα μικρό αφιέρωμα  στον ποιητή  κι αναρτήθηκαν στον πίνακα ανακοινώσεων του σχολείου η βιογραφία του, αρκετά ποιήματά του, τα σχόλια και οι ερμηνείες των μαθητών για ορισμένα από αυτά και κάποιες ζωγραφιές που προέκυψαν από την ανάγνωσή τους.

Η Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης εορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Μαρτίου. Η αρχική έμπνευσή της ανήκει στον έλληνα ποιητή Μιχαήλ Μήτρα, ο οποίος το φθινόπωρο του 1997 πρότεινε στην Εταιρεία Συγγραφέων να υιοθετηθεί ο εορτασμός της ποίησης στην Ελλάδα, όπως και σε άλλες χώρες, και να οριστεί συγκεκριμένη μέρα γι’ αυτό.

Η εισήγησή του έφτασε με επιστολή στα χέρια του ποιητή και μελετητή της ποίησης Κώστα Στεργιόπουλου, προέδρου τότε της Εταιρείας Συγγραφέων. Η ποιήτρια Λύντια Στεφάνου πρότεινε ως ημέρα εορτασμού την 21η Μαρτίου, την ημέρα της εαρινής ισημερίας, που συνδυάζει το φως από τη μία και το σκοτάδι από την άλλη, όπως η ποίηση, που συνδυάζει το φωτεινό της πρόσωπο της αισιοδοξίας με το σκοτεινό πρόσωπο του πένθους. Η πρώτη Ημέρα Ποίησης γιορτάστηκε το 1998 στο παλιό ταχυδρομείο της πλατείας Κοτζιά. Ετοιμάστηκε με ελάχιστα έξοδα και πολλή εθελοντική δουλειά, και είχε μεγάλη επιτυχία.

Την επόμενη χρονιά ο συγγραφέας Βασίλης Βασιλικός, πρέσβης της Ελλάδας στην UNESCO, εισηγήθηκε στο Εκτελεστικό Συμβούλιο του οργανισμού η 21η Μαρτίου να ανακηρυχθεί Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, όπως η 21η Ιουνίου είναι Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής. Οι Γάλλοι, οι Ιταλοί, οι Τυνήσιοι και άλλοι πρέσβεις από χώρες της Μεσογείου υποστήριξαν την εισήγηση και η ελληνική πρόταση υπερψηφίστηκε.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/worldays/8#ixzz3V1Pj2kXN

Παναγιώτα Κούρτη (Γ1)

Στο πλαίσιο του μαθήματος της Ιστορίας Γ’ Λυκείου προβλήθηκε η ταινία «Ψυχή Βαθιά» σε σκηνοθεσία του Παντελή Βούλγαρη. Η ταινία πραγματεύεται γεγονότα του Εμφυλίου Πολέμου που γνώρισε η Ελλάδα, μετά το τέλος του β΄ παγκοσμίου πολέμου. Σε αυτόν τον πόλεμο συμμετέχουν δύο αδέρφια, ο Ανέστης και ο Βλάσης, οι οποίοι πολεμούν σε αντίπαλα στρατόπεδα. Καθώς η ιστορία εξελίσσεται, γνωρίζουμε τους αγωνιστές και από τις δύο πλευρές: άνθρωποι με κοινά ενδιαφέροντα, κοινές ρίζες και κοινό παρελθόν αλληλοσκοτώνονται. Τα δύο αδέρφια δεν μπορούν να ζήσουν μαζί, παρά μόνο μοιράζονται μικρές στιγμές στις δύσκολες εκείνες ώρες. Τελικά, όμως, ο αποχωρισμός τους είναι οριστικός, όπως επιβεβαιώνεται από την έκβαση της μάχης.

  Ο σκηνοθέτης θέλησε να μεταδώσει στο κοινό τη φρίκη ενός πολέμου και ιδιαίτερα του εμφυλίου. Έλληνες εναντίον Ελλήνων και φυσικά νικητής δεν υπάρχει, μονάχα τεράστια ψυχικά και σωματικά τραύματα. Όπως αποδεικνύεται τόσες ανθρώπινες ζωές χάθηκαν άδικα για συμφέροντα ξένα. Η ταινία περιγράφει ρεαλιστικά όσα διαδραματίζονται σε έναν τέτοιου είδους πόλεμο . Αρκεί να δούμε τις απώλειες σε ανθρώπινες ζωές και θα καταλάβουμε τη σφοδρότητα αυτού του πολέμου: στα πεδία των μαχών των Βαλκανικών πολέμων χάθηκαν 12.000 έλληνες στρατιώτες, στη Μικρασιάτικη εκστρατεία 37.000, στην Ιταλογερμανική επίθεση 15.000 και στον Εμφύλιο 70.000, στρατιώτες και αντάρτες.  Μία αρκετά σκληρή ταινία που αναπαριστά τη σκληρή πραγματικότητα του εμφυλίου.

«Δεν είναι πόλεμος τούτο που μας βρήκε κύριε ταξίαρχε. Ντροπή είναι… Έλληνες να τουφεκάνε Έλληνες», είπε ο παππούς του νεκρού στρατιώτη.

Ας αναλογιστούμε όλοι την αλήθεια που κρύβουν αυτά τα λόγια!

της Ελευθερίας Σησιού (Γ2)

Για τους Ονειροπόλους.

Ένα συνονθύλευμα συναισθημάτων σε συνεπαίρνει καθώς ξετυλίγονται οι εικόνες της ιστορίας. Η μελαγχολία, ωστόσο, επικρατεί. Τόσα ιδανικά, τόσες αξίες είχαν χαθεί –  ακόμα και σήμερα κάπου θα είναι κρυμμένα. Ξάφνου όμως αρχίζουν να αναδύονται στην επιφάνεια και ξαναζωντανεύουν. Ο “Καπετάνιος” τα φέρνει στη ζωή. Ποιο το νόημα της στείρας διδασκαλίας; Πού είναι η αυθεντική γνώση, η ειλικρίνεια απέναντι στην εκπαίδευση, μαθητές και καθηγητές; Τι έχει αξία τελικά; Να ακολουθείς τα όνειρά σου με κάθε κόστος ή να παραμένεις υποταγμένος στα θέλω των άλλων; Ακόμα κι αν εκείνοι οι άλλοι που στέκονται απέναντι από σένα είναι η ίδια σου η οικογένεια. Δεν είναι λύση η αυτοχειρία. Είναι το απόλυτο θάρρος απέναντι στο θάνατο, η έσχατη δειλία απέναντι στη ζωή. Όχι, δεν ξεφεύγεις. Γιατί να μην κυνηγάς τα όνειρά σου; Σε μια εποχή που οι ονειροπόλοι άνθρωποι έχουν χαθεί. Ή μήπως κι αυτοί είναι κάπου κρυμμένοι, σαν τους χαμένους ποιητές; Εμφανιστείτε! Βρείτε κι εσείς τον “καπετάνιο”  σας  και φωτίστε τη σκοτεινιά αυτής της εποχής, τη μιζέρια, τη φυγοπονία, τον φθόνο, τη δειλία, τη … Όχι! Να αγαπάτε το διαφορετικό. Να αγαπάτε τον εαυτό τους. Να αγαπάτε αλλήλους. Να μένετε πιστοί σε ό,τι πιστεύετε και να το υποστηρίζετε θερμά! Να γίνετε φλογεροί στρατηλάτες της δικής σας  ιστορίας. Χωρίς εισαγωγές και υποδείξεις! Ξεσκίστε κάθε εισαγωγή! Να λυτρωθούμε, Ονειροπόλοι! Να λυτρώσουμε και  τη σάπια  κοινωνία μας! Οι λαμπρές μέρες θα  έρθουν, γιατί η ελπίδα τελευταία πεθαίνει. Πίστη κι αφοσίωση στον “Καπετάνιο”, Ονειροπόλοι. Carpe Diem!

Υ.Γ.

Σκέφτηκα να γράψω και στίχο ποιήματος, αλλά είναι όλα τόσο όμορφα που θα ήταν σαν να κάνω διάκριση. Τι είναι πιο όμορφο; Ένα μπουκέτο βιολέτες ή ένα μπουκέτο αζαλέες;

Σενάριο: Tom Schulman
Σκηνοθεσία: Peter Weir
Ηθοποιοί: Robin Williams, Ethan Hawke, Robert Sean Leonard
Μουσική: Maurice Jarre
Παραγωγή: Touchstone Pictures
Γλώσσα: Αγγλικά
Αμερικάνικη (Η.Π.Α.) δραματική ταινία του 1989