Κατηγορία: Χωρίς κατηγορία

Την Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2019 πραγματοποιήθηκε  στο σχολείο η εκδήλωση στο πλαίσιο των ERASMUSDAYS 2019, όπως είχε δηλωθεί στην επίσημη ιστοσελίδα

https://www.erasmusdays.eu/event/solidarity-with-the-pieria-region-greece-education-democratic-citizenship-health-environment/?getStoreDescription=2894&fbclid=IwAR0pQFfVxaq8FZjsYWiXGXvjRY322MhlauZLqMOMShAMEsJq–4nGUD51xc

Η παιδαγωγική ομάδα του προγράμματος, που συμμετείχε στις δράσεις στο πλαίσιο του προγράμματος Erasmus+ KA229  με τίτλο “Solidarity with the Pieria region (Greece): -Education-Democratic Citizenship-Health-Environment” παρουσίασε στους υπόλοιπους μαθητές του σχολείου τις δράσεις, τις επισκέψεις, τις εκπαιδευτικές ανταλλαγές που πραγματοποιήθηκαν κατά το σχ. έτος 2018-19, αλλά προπαντός μοιράστηκε μαζί τους τις εμπειρίες, τα συναισθήματα, τις εντυπώσεις, όλα αυτά που χαράσσει ανεξίτηλα στη μνήμη και στην ψυχή η συμμετοχή σε ένα τέτοιο πρόγραμμα.

Οι 14 μαθητές που συμμετείχαν κι ανέλαβαν την παρουσίαση παρουσίασαν διαδραστικά και ζωντανά, χιουμοριστικά και βιωματικά όλα όσα είδαν, έζησαν, επισκέφθηκαν, γνώρισαν, κέρδισαν κι αποκόμισαν από αυτή την εμπειρία, παροτρύνοντας έτσι και τους υπόλοιπους να μη διστάσουν να το κάνουν όποτε τους δοθεί η ευκαιρία.

Την οργάνωση και τον συντονισμό  της δράσης είχε η εκπαιδευτικός του σχολείου Σοφία Χαριτοπούλου

Την έκθεση ζωγραφικής με τίτλο “Αριστουργήματα της ελληνικής ζωγραφικής του 20ου αιώνα από τον Παρθένη στον Μόραλη” , η οποία φιλοξενείται στο αρχοντικό-πρώην οικία Τσαλόπουλου επισκέφτηκαν σήμερα, 6 Μαρτίου 2019,  οι μαθητές του σχολείου.

Εκτός από την ευκαιρία να γνωρίσουν από κοντά τα έργα μιας από τις μεγαλύτερες συλλογές ζωγραφικής που ταξίδεψαν στην ελληνική περιφέρεια, γνώρισαν και το εσωτερικό ενός χαρακτηριστικού αρχιτεκτονικού μνημείου, που αποτελεί στολίδι για την πόλη μας κι επιτέλους είναι πλέον επισκέψιμο από το κοινό.

Παρακολούθηση θεατρικής παράστασης στη Μονή Λαζαριστών

της μαθήτριας Ιωάννας Γκόλια (Β1)

Την Πέμπτη  24 Ιανουαρίου 2019 το σχολείο μας είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει τη θεατρική παράσταση  “Ποιος  σκότωσε το σκύλο τα μεσάνυχτα” στη Μονή Λαζαριστών,  στη Θεσσαλονίκη.

Θερμά συγχαρητήρια πρέπει να δοθούν  σε όλους τους συντελεστές για την πειστική και καθηλωτική ερμηνεία που μας πρόσφεραν.

Κύριος  χαρακτήρας του έργου είναι ένα αυτιστικό παιδί, ο Κρίστοφερ, ο οποίος στην ηλικία των δεκαπέντε καλείται να κατανοήσει των κόσμο των μεγάλων, κάτι που του φαίνεται πιο δύσκολο από τις μαθηματικές εξισώσεις που λύνει με ευκολία.  Με αφορμή, λοιπόν, τη δολοφονία ενός σκύλου στη γειτονιά του, βιώνει μια μεγάλη περιπέτεια, στο τέλος της οποίας οδηγείται στη χαμένη μητέρα του. Μέχρι να φτάσει εκεί όμως, μαθαίνει τον εαυτό του και ανακαλύπτει τα όριά του, ξεπερνώντας αυτά που η κοινωνία τον έπεισε πως έχει.

Στόχος του έργου  είναι να μας προβληματίσει σχετικά με τη  στάση που έχουμε όλοι μας απέναντι σε κάθε διαφορετικό  άτομο που αντικρίζουμε γύρω μας.

Και μπορούμε να πούμε πως ο στόχος επιτεύχθηκε, εφόσον βλέποντας τη ζωή ενός διαφορετικού απο μας παιδιού, που δεν του αρέσει να τον αγγίζουν και αποφεύγει το καφέ και κίτρινο χρώμα, καταλάβαμε τις δυνατότητες που έχει και μπορεί να αξιοποιήσει, αν του δοθούν τα  κατάλληλα μέσα.

Γιατί ο Κρίστοφερ κατάφερε να γράψει άριστα στις εξετάσεις των ανώτερων μαθηματικών, κατάφερε να λύσει το μυστήριο του σκύλου, κατάφερε  να βρει τη χαμένη μητέρα του, κατάφερε να έρθει αντιμέτωπος με την πραγματικότητα.

Κι έτσι, έδωσε απάντηση και στην ερώτηση με την οποία τελείωνει η παράσταση: “μπορώ να καταφέρω τα πάντα;”

Ευχαριστούμε, λοιπόν, για την εξαιρετική απόδοση και για τον χρόνο που αφιέρωσαν στο τέλος  οι ηθοποιοί συμβάλλοντας στην διεξαγωγή μιας ενδιαφέρουσας συζήτησης με μας τα παιδιά-θεατές της παράστασης.

Το τρέιλερ της παράστασης:

Πληροφορίες για την παράσταση την ιστοσελίδα του ΚΘΒΕ: https://www.ntng.gr/default.aspx?lang=el-GR&page=2&production=48096

Η ταινία αποτελεί παραδοτέο της ερευνητικής εργασίας που εκπονήθηκε το Β΄ τετράμηνο 2017-18 στο τμήμα Α1 με υπεύθυνο καθηγητή τον Σταύρο Φιλιππίδη (ΠΕ86)

Γυρίζοντας μια ταινία μικρού μήκους στο σχολείο.

της Ελένης Μπίνια (Α1)

Στο πλαίσιο της ερευνητικής εργασίας αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε  όλα μαζί  τα παδιά του τμήματος μου (Α1) μια ταινία με ένα αρκετά επίκαιρο θέμα, τον ενδοσχολικό εκφοβισμό. Έχοντας παρακολουθήσει ανάλογες ταινίες με το συγκεκριμένο θέμα στο σχολείο, αλλά και έχοντας συμμετάσχει σε συζητήσεις με τους καθηγητές μας, σκεφτήκαμε πως αυτό το θέμα θα ήταν το κατάλληλο για να εξαλείψουμε τις έχθρες που έχουν αναπτυχθεί για διάφορους λόγους εντός του ενδοσχολικού χώρου, αλλά και, γιατί όχι, να ευαισθητοποιήσουμε τους μαθητές σε αυτό το φαινόμενο. Είναι κάτι καθημερινό και μπορεί να συμβεί στον καθένα μας. Αυτό λοιπόν στάθηκε η αφορμή για να ξεκινήσουμε το  έργο μας.

Ουσιαστικά στην ταινία που προσπαθούμε να γυρίσουμε προβάλλεται ο χώρος του διαδικτύου, ο θύτης προσελκύει το θύμα του διαδικτυακά, χωρίς το ίδιο να αναγνωρίζει το πρόσωπο που της στέλνει όλα αυτά τα απειλητικά μηνύματα. Τελικά όμως, καταλήγουν να είναι συμμαθητές. Όλα ξεκινούν με μια απειλή, με ένα μήνυμα, μόνο αυτό φτάνει για να ταράξει την ήσυχη ζωή του θύματος. Ο εκφοβισμός που ασκείται στην πρωταγωνίστρια, την  Έλενα,  έχει ως αποτέλεσμα να την απομακρύνει από τις παρέες της και από  το σχολείο και να έχει πάντα ένα βλέμμα φόβου για κάθε τι που  συμβαίνει. Ο Σπύρος , από την άλλη, δηλαδή το πρόσωπο που την απειλεί, πιστεύει πως όλα  αυτά είναι μια πλάκα, χωρίς να έχει συνείδηση της σοβαρότητας των παράξεών του.

Οι περισσότερες ταινίες με παρόμοιο θέμα έχουν συνήθως ένα άσχημο και θλιβερό τέλος, εμείς θέλαμε όμως να δώσουμε μια άλλη νότα στην τραγική κατάσταση και να τονίσουμε πως ποτέ δεν είναι αργά για να αλλάξει οτιδήποτε, τα πάντα μπορούν να πάρουν άλλη τροπή, προς το καλύτερο φυσικά. Με αυτό τον τρόπο γεφυρώνουμε ένα χάσμα ανάμεσα σε θύτη και θύμα συμφιλιώνοντας τις δύο πλευρές. Κάθε μαθητής πρέπει να δείχνει κατανόηση να δέχεται και να συγχωρεί, μπορεί να κάνουμε λάθος επιλογές αλλά ποτέ δεν πρέπει να αφήσουμε αυτές τις επιλογές να σταθούν εμπόδιο στη χαρά μας και να μας αποτρέψουν από το να «ζήσουμε».

Για να τελειοποιηθεί όλη η ταινία που έχουμε αναλάβει, ο καθένας μας έχει λάβει από έναν ρόλο που θα βοηθήσει στην ομαλή σύνθεσή της. ‘Έχουμε  χωριστεί σε ανάλογες ομάδες: σεναριογράφοι, σκηνοθέτες, ηχολήπτες, κλακετίστες, ηθοποιοί, cameramen κλπ. Όλοι αυτοί συνεργαζόμαστε για να επιτύχουμε όσο το δυνατόν περισσότερο το καλύτερο αποτέλεσμα , αλλά η διαδικασία ασφαλώς δεν είναι εύκολη, διότι αντιμετωπίζουμε διάφορα προβλήματα όπως π.χ. αδυναμία των ηθοποιών να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες των σκηνοθετών. Πολλές φορές επίσης, για να γυριστεί μια σκηνή με το επιδιωκόμενο όραμα που θέτουν τα ανάλογα πρόσωπα πρέπει εκτελεστεί από πολλές οπτικές γωνίες.

Όλη αυτή η διαδικασία για εμάς θα έλεγα εκ μέρους των συμμαθητών μου πως είναι κάτι  ευχάριστο. Μας έχει καλλιεργηθεί το ομαδικό πνεύμα κάτω από ένα κλίμα συνεργασίας και φιλίας αντιμετωπίζοντας με αισιοδοξία τα τυχόν λάθη και προσπαθώντας για το καλύτερο.