Γενικό Λύκειο Λυγουριού

Λήψη αρχείου

ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΥΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Α΄ ΤΕΤΡΑΜΗΝΟ
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2017~ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2018
Ε Ι Σ Α Γ Ω Γ Η
Η επιλογή του θέματος έγινε, γιατί διαχρονικά ο άνθρωπος αναζητά να εξηγήσει την αρχή της ύπαρξής του μιας και συνδέεται άρρηκτα με την προέλευσή του και την εξελικτική του πορεία.
Η δίψα αυτή του ανθρώπου για την κατανόηση του Σύμπαντος είναι ίσως τόσο παλαιά, όσο και η παρουσία του πάνω στη Γή, καθώς προσπαθεί να δώσει απαντήσεις στο προαιώνιο ερώτημα, που αφορά στη δημιουργία του Σύμπαντος. Το ερώτημα αυτό απασχόλησε, όχι μόνο την Αστρονομία αλλά και την Φιλοσοφία, τις αρχαίες θρησκείες και τις μυθολογίες όλων των λαών.
Η εργασία αυτή αποβλέπει στο να ανιχνεύσουν οι μαθητές/τριες τις απόψεις που επικράτησαν στις ανθρώπινες κοινωνίες, σε σχέση με την γένεση του σύμπαντος στην πορεία της ανθρώπινης ιστορίας. Μέσα από την έρευνα αυτή είχαν τη δυνατότητα να έρθουν σε επαφή με τις επιστημονικές θεωρίες της αστρονομίας, τους μύθους και τις δοξασίες των διαφόρων λαών για τη δημιουργία του σύμπαντος από την αρχαιότητα έως σήμερα και να γίνουν κοινωνοί του θαυμαστού κόσμου του σύμπαντος.
Κι επίσης μπορεί να συσχετισθεί και με άλλα διδασκόμενα μαθήματα, όπως :
– Φυσική,
– Αστρονομία,
– Φιλοσοφία,
– Ιστορία Φυσικών Επιστημών ,
– Θεολογία,
– Πληροφορική,
– Λογοτεχνία – Μυθολογία.

Οι επιμέρους ερευνητικοί άξονες – κεφάλαια του θέματος καθώς και οι μαθητές/τριες που μετείχαν στις ομάδες εργασίας είναι :

1 ) Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥΣ

Ομάδα Α : – ΓΕΩΡΓΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ
– ΓΚΑΤΖΙΟΥ ΜΑΡΙΑ
– ΚΑΤΣΑΡΟΥ ΟΛΓΑ

2 ) Η ΓΕΝΕΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΈΛΛΗΝΕΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ

Ομάδα Β : – ΞΥΠΟΛΙΑ ΕΛΕΝΗ
– ΛΙΛΛΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
– ΜΕΝΤΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
– ΜΠΑΤΖΑΒΑΛΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

3 ) Η δημιουργία του κόσμου στην Π. Διαθήκη- Μύθοι για τη Δημιουργία
του κόσμου από την Βόρεια Ευρώπη (Σκανδιναβία, Γερμανία).

Ομάδα Γ : – ΓΚΟΓΚΑΚΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ
– ΚΟΛΛΙΑ ΔΗΜΗΤΡΑ
– ΟΥΡΟΥΤΣΗ ΑΝΕΣΤ

4 ) ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΘΕΩΡΙΕΣ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Ομάδα Δ : – ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
– ΔΟΥΡΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
– ΠΛΑΚΟΥ ΝΤΕΝΙΣ
– ΠΟΡΣΟΥΛ ΡΟΑΝ-ΓΙΑΝΙΚ

Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥΣ
ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ
Οι αρχαίοι Έλληνες προσπάθησαν να εξηγήσουν όλα τα φυσικά φαινόμενα με μύθους και εξιστορούσαν πολλές κοσμογονίες. Αυτή που έχει διατηρηθεί καλύτερα είναι η Θεογονία του Ησιόδου. Πρώτα υπήρχε το χάος, ένα άδειο διάστημα («ἤτοι μὲν πρώτιστα Χάος γένετο»). Από το χάος γεννήθηκαν η Γη, η νύχτα και η μέρα. Από την Γη γεννήθηκαν τα βουνά, η θάλασσα, και ο Ουρανός ο πρώτος θεός. Από τον Ουρανό και την Γη γεννήθηκε μια ολόκληρη στρατιά θεών και τεράτων, ανάμεσα στους οποίους ήταν οι Εκατόγχειρες, 3 τέρατα με 50 κεφάλια και 100 χέρια που ονομαζόντουσαν Βριάρεως (στιβαρός), Κόττος (μανιώδης) και Γύης (αυτός που έχει ανίκητα μέλη) και οι Κύκλωπες που είχαν μόνο ένα μάτι στο κέντρο του μετώπου τους. Μετά ήρθαν οι Τιτάνες, 6 γιοι και 6 κόρες.
Επειδή ο Ουρανός φοβόταν πως μια μέρα, ένα από τα παιδιά του θα του πάρει τον θρόνο, τα φυλάκισε στα Τάρταρα, τα σπλάχνα της Γης. Ένα από τα παιδιά του ο Κρόνος, ο νεώτερος, ήταν πολύ έξυπνος και αποφασιστικός. Δραπέτευσε και με την βοήθεια της μητέρας του πήρε τον θρόνο από τον Ουρανό. Παντρεύτηκε τη Ρέα και γέννησαν τρεις θεές και τρεις θεούς: την Ήρα, την Εστία και τη Δήµητρα, τον Πλούτωνα, τον Ποσειδώνα και το Δία. Μα κι ο Κρόνος φοβόταν πως κάποιο απ’ τα παιδιά του θα έπαιρνε το θρόνο του. Γι’ αυτό, όταν γεννιόνταν, τα κατάπινε. Απελπισµένη η Ρέα πήγε και γέννησε το έκτο της παιδί, το Δία, σε µια σπηλιά, σ’ ένα βουνό της Κρήτης. Έκρυψε το παιδί εκεί. Το φρόντιζαν οι Νύµφες κι έπινε το γάλα µιας κατσίκας, της Αµάλθειας. Στον Κρόνο έδωσε να καταπιεί µια φασκιωµένη πέτρα.
Όταν ο Δίας μεγάλωσε, πάλεψε με τον Κρόνο και τον ανάγκασε να βγάλει τα πέντε αδέρφια του που είχε καταπιεί. Άρχισε τότε ένας πόλεµος. Από τη µια οι Τιτάνες κι από την άλλη οι θεοί. Δέκα χρόνια κράτησε η Τιτανοµαχία. Νίκησαν οι θεοί και τους Τιτάνες τους έριξαν στα Τάρταρα. Μετά οι θεοί πάλεψαν µε τους Γίγαντες. Η Γιγαντοµαχία κράτησε πολύ καιρό. Νίκησαν όμως και πάλι οι θεοί. Έτσι ο Δίας έγινε κυρίαρχος όλου του κόσµου. Παντρεύτηκε την Ήρα και μαζί µε τα παιδιά του και τ’ αδέρφια του εγκαταστάθηκε στον Όλυμπο.
ΠΕΡΣΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ
Σύμφωνα με τις δοξασίες της μέσης εποχής της Περσίας ο κόσμος δημιουργήθηκε από τη θεότητα Ahura Mazda. Το μεγάλο βουνό Alburz μεγάλωνε για 800 χρόνια μέχρι που άγγιξε τον ουρανό. Τότε έπεσε βροχή που σχημάτισε τη θάλασσα Vourukasha και δύο μεγάλους ποταμούς. Το πρώτο ζώο που ήταν ένας λευκός ταύρος έζησε στις όχθες του ποταμού Veh Rod. Όμως το κακό πνεύμα Angra Mainyu τον σκότωσε. Το σπέρμα του μεταφέρθηκε στη Σελήνη και εξαγνίστηκε κι έτσι δημιουργήθηκαν πολλά ζώα και φυτά. Δίπλα στον ποταμό ζούσε ο πρώτος άνθρωπος ο Gayomard, που ήταν φωτεινός σαν τον Ήλιο. Ο Angra Mainyu τον σκότωσε και εκείνον. Ο Ήλιος όμως εξάγνισε το σπέρμα του για 40 χρόνια απ’ όπου μετά βλάστησε το φυτό ραβέντι. Το φυτό μεγάλωσε και μεταμορφώθηκε στους Mashya και Mashyanag, τους πρώτους θνητούς. Αντί να τους σκοτώσει όμως ο Angra Mainyu τους ξεγέλασε και τους έκανε να τον λατρεύουν. Μετά από 50 χρόνια γέννησαν δίδυμα, αλλά τα δίδυμα αυτά κουβαλούν τις αμαρτίες των γονέων τους. Μετά από πολύ καιρό γεννήθηκαν άλλα δύο δίδυμα και από αυτά προήλθαν όλοι οι άνθρωποι και ιδιαίτερα οι Πέρσες.
ΝΟΡΒΗΓΙΑ
Σύμφωνα με τις νορβηγικές παραδόσεις πριν από την ύπαρξη της Γης (Midgard) υπήρχε η Muspell, μια φλεγόμενη χώρα με φύλακες που κράδαιναν πύρινα σπαθιά, το αχανές κενό διάστημα (Ginnungagap) και το Niflheim που ήταν μια περιοχή σκεπασμένη με πάγο. Όταν το ψύχος του Niflheim άγγιξε τις φλόγες του Muspell ο γιγάντιος Ymir και η αγελάδα μεγαθήριο Auehumla αναδύθηκαν από τους λιωμένους πάγους. Στη συνέχεια η αγελάδα έγλειψε τον θεό Bor και τη γυναίκα του και τους έφερε στη ζωή. Το ζευγάρι γέννησε τον Buri που έκανε τρεις γιους, τους Odin, Vili και Ve. Οι γιοι μεγάλωσαν και σκότωσαν τον Ymir και από το σώμα του δημιούργησαν: από τη σάρκα του τη Γη, από τα οστά του τα βουνά, από τις τρίχες του τα δέντρα και από το αίμα του τα ποτάμια, τις λίμνες και τη θάλασσα. Τέλος, από το κρανίο του οι θεοί δημιούργησαν τον ουρανό με τα αστέρια.
ΒΑΒΥΛΩΝΑ
Ο βαβυλωνιακός δημιουργικός μύθος, το Enuma Elish, ξεκινά με τους θεούς των νερών, τον Apsu (φρεσκάδα) και την Tiamat (αλμύρα), που δημιούργησαν διάφορες γενιές θεών με αρχηγό τον Ea και τους πολλούς του αδελφούς. Αλλά αυτοί οι νέοι θεοί έκαναν τόσο θόρυβο που οι Apsu και Tiamat δεν μπορούσαν να κοιμηθούν. Έτσι ο Apsu σχεδίασε να τους σκοτώσει αλλά πρόλαβε και τον σκότωσε ο Ea. Η Tiamat ορκίστηκε εκδίκηση και δημιούργησε μια σειρά από τέρατα, μεταξύ των οποίων ήταν ο τρελός σκύλος και ο άνθρωπος σκορπιός. Ο Ea και η θεά Damkina έκαναν τον Marduk, έναν γιγάντιο θεό με τέσσερα μάτια και τέσσερα αυτιά για να τους προστατεύει. Παλεύοντας με την Tiamat ο Marduk χρησιμοποίησε τους ανέμους σαν όπλα του και εκτόξευσε έναν κακό άνεμο στο λαιμό της με αποτέλεσμα να την εξουδετερώσει. Τότε τη σκότωσε με ένα μοναδικό βέλος που της έριξε στην καρδιά. Χώρισε στη συνέχεια το σώμα της στα δύο και το χρησιμοποίησε για να φτιάξει τους ουρανούς και τη Γη. Αργότερα έφτιαξε τον άνθρωπο για να κάνει τις σκληρές δουλειές που οι θεοί αρνούνταν να κάνουν, όπως την καλλιέργεια της γης και την κτηνοτροφία.
ΑΡΧΑΙΑ ΑΙΓΥΠΤΟΣ
Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι είχαν διάφορους μύθους δημιουργίας. Όλοι ξεκινούν με τα στροβιλώδη, χαοτικά νερά της Nun. Ο Atum ήρθε στη ζωή και στη συνέχεια δημιούργησε ένα βουνό, ώστε να υπάρχει ένα μέρος για να σταθεί. Δεν είχε φύλο και διέθετε ένα μάτι που μπορούσε να δει τα πάντα. Γέννησε έναν γιο τον Shu που ήταν ο θεός του αέρα. Στη συνέχεια έκανε εμετό μια κόρη την Tefnut, που ήταν η θεά της υγρασίας. Ο ρόλος τους ήταν να δημιουργήσουν τάξη από το χάος. Ο Shu και η Tefnut δημιούργησαν τον Geb και τη Nut που ήταν αντίστοιχα η γη και ο ουρανός. Στην αρχή ήταν ενωμένοι αλλά στη συνέχεια ο Geb άφησε τη Nut να υψωθεί πάνω από αυτόν. Σταδιακά σχηματίστηκε η κοσμική τάξη, αλλά ο Shu και η Tefnut χάθηκαν στο σκοτάδι που είχε απομείνει. Ο Atum έβγαλε το μάτι του που έβλεπε τα πάντα και το έστειλε για να τους ψάξει. Όταν ο Shu και η Tefnut γύρισαν εξαιτίας του ματιού, ο Atum δάκρυσε από χαρά. Στα σημεία που έπεσαν τα δάκρυα ξεφύτρωσαν οι άνθρωποι.
ΚΙΝΑ
Ένα κοσμικό αυγό επέπλεε στο άχρονο διάστημα και περιείχε τις αντίθετες δυνάμεις του yin και του yang. Μετά από αιώνες επώασης το πρώτο ον, ο Pan Gu ήρθε στη ζωή. Τα βαριά τμήματα του αυγού (yin) παρασύρθηκαν προς τα κάτω σχηματίζοντας τη Γη. Τα ελαφρύτερα τμήματα (yang) υψώθηκαν και σχημάτισαν τον ουρανό. Ο Pan Gu φοβούμενος ότι τα τμήματα του αυγού θα επανενωθούν, στάθηκε επάνω Ψήλωνε 3 μέτρα κάθε μέρα για 18.000 χρόνια μέχρι που ο ουρανός έφτασε σε απόσταση 30.000 μιλίων ψηλά. Όταν τελείωσε η αποστολή του, πέθανε. Τα μέλη του μεταμορφώθηκαν σε στοιχεία του κόσμου, κάποια από αυτά έγιναν ζώα, κάποια έγιναν καιρικά φαινόμενα ή ουράνια σώματα.

Κάποιοι λένε ότι οι ψύλλοι που κάθονταν πάνω του έγιναν άνθρωποι, αλλά υπάρχει και μια δεύτερη εκδοχή. Η θεά Nuwa ένιωθε μοναξιά και έτσι έφτιαξε τους ανθρώπους από λάσπη που βρήκε στον Κίτρινο Ποταμό. Αυτοί οι πρώτοι άνθρωποι τη γοήτευσαν αλλά επειδή έπαιρνε πολύ χρόνο για να τους φτιάξει, σκόρπισε σταγόνες λάσπης σε όλη τη Γη και κάθε μία από αυτές έγινε ένας νέο άνθρωπος. Αυτοί οι βιαστικά φτιαγμένοι άνθρωποι έγιναν οι κοινοί άνθρωποι, ενώ οι προηγούμενοι ήταν οι εκλεκτοί.

ΙΝΔΙΑ

Η ινδική κοσμολογία περιλαμβάνει πολλούς μύθους δημιουργίας και οι αρχικοί πρωταγωνιστές έχουν ανεβεί και κατεβεί σε σημαντικότητα κατά τη διάρκεια των αιώνων. Το αρχαίο βεδικό κείμενο, η Rig Veda, αναφέρεται σε ένα γιγάντιο ον, το Purusha, που είχε χίλια κεφάλια, μάτια και πόδια και μπορούσε να αγκαλιάσει τη Γη. Όταν οι θεοί το θυσίασαν, το σώμα του παρήγαγε καθαρό βούτυρο από το οποίο δημιουργήθηκαν τα πουλιά και τα ζώα. Τα μέλη του σώματός του μεταμορφώθηκαν στα στοιχεία του κόσμου και στους θεούς Agni, Vayu και Indra.
Επίσης, από το σώμα του δημιουργήθηκαν οι τέσσερις κάστες της ινδικής κοινωνίας: οι ιερείς, οι πολεμιστές, οι πολίτες και οι υπηρέτες. Αργότερα στην ιστορία η τριάδα των Brahma (δημιουργός), Vishnu (διατηρητής) και του Shiva (καταστροφέας) απέκτησαν εξέχουσα θέση στην ινδική κοσμολογία. Ο Brahma εμφανίζεται επάνω σε έναν λωτό που ξεφυτρώνει από τον αφαλό του κοιμούμενου Vishnu. Ο Brahma είναι ο δημιουργός του σύμπαντος που διαρκεί για μια μέρα του Brahma, ή 4,32 δισεκατομμύρια χρόνια. Μετά ο Shiva καταστρέφει το σύμπαν και ο κύκλος αρχίζει ξανά.
ΙΑΠΩΝΙΑ
Οι θεοί δημιούργησαν δύο θεϊκά αδέλφια τον Izanagi και την αδελφή του την Izanami που στάθηκαν πάνω σε μια γέφυρα που έπλεε στον αρχέγονο ωκεανό. Χρησιμοποιώντας την χρυσοποίκιλτη λόγχη των θεών τάραξαν τα νερά και αναδύθηκε το πρώτο νησί, το Onogoro. Τα δύο αδέλφια παντρεύτηκαν επάνω στο νησί και έκαναν τέσσερις απογόνους που ήταν παραμορφωμένοι.
Οι θεοί το απέδωσαν σε κάποια παράβαση ενός πρωτοκόλλου. Κατά τη διάρκεια της τελετής του γάμου, η Izanami μίλησε πρώτη. Στην τελετή του γάμου τους τα δύο αδέλφια διεκδίκησαν τον σχηματισμό των νησιών της Ιαπωνίας καθώς και τη δημιουργία μερικών ακόμα θεοτήτων. Ωστόσο, στη γέννα του Kagutsuchi Kami, του θεού της φωτιάς, η Izanami πέθανε.
Συντετριμμένος ο Izanagi την ακολούθησε στο Yomi, τη χώρα των νεκρών. Η Izanami που είχε φάει την τροφή του Yomi δεν μπορούσε να γυρίσει πίσω. Όταν ο Izanagi είδε ξαφνικά το σώμα της να αποσυντίθεται ένιωσε τρόμο και απομακρύνθηκε τρέχοντας. Η Izanami εξοργίστηκε και τον καταδίωξε παρέα με αποκρουστικές γυναίκες. Ο Izanagi πέταξε κατά πάνω τους προσωπικά αντικείμενα, τα οποία μετατράπηκαν σε διαστροφές.
Διαφεύγοντας από τη σπηλιά που ήταν η είσοδος του Yomi την έφραξε με έναν ογκόλιθο και έτσι διαχώρισε για πάντα τη ζωή από το θάνατο.
INKAΣ
Στη μυθολογία των Ίνκας, ο Κον Τίκι Βιρακότσα, ή απλά Βιρακότσα ή Ουιρακότσα (η «Αόρατη Φωτιά, αυτός που γεννιέται από τον αφρό της θάλασσας») , θεωρείται ο δημιουργός του σύμπαντος, του χρόνου και του πολιτισμού κι ένας από τους σημαντικότερους θεούς των Ίνκας. Είχε ένα γιο, τον Ίντι, και δυο κόρες, τη Μάμα Κίγια και την Πατσαμάμα.
Σύμφωνα με ένα μύθο, ο Βιρακότσα προκάλεσε ένα μεγάλο κατακλυσμό, που ονομάζεται Unu Pachakuti, γύρω από τη λίμνη Τιτικάκα. Αφανίστηκαν όλοι οι άνθρωποι εκτός από δυο, που επέλεξε να σώσει: το Μάνκο Κάπακ, γιο του Ίντι ή του ίδιου του Βιρακότσα σε διάφορους μύθους, και τη Μάμα Όκλιο. Αυτοί οι δυο ίδρυσαν τον πολιτισμό των Ίνκας..
Ο Βιρακότσα έφτιαξε τον κόσμο με χώμα και ουρανό και τον άφησε στο σκοτάδι. Έφτιαξε τους ανθρώπους-γίγαντες για να κατοικήσουν αυτό τον κόσμο, αλλά δεν έμεινε ευχαριστημένος μαζί τους γιατί ήταν ανυπάκουοι. Τότε, πέτρωσε πολλούς από αυτούς και τους κατέστρεψε με μια μεγάλη πλημμύρα, απ’ την οποία μόνο δύο γλίτωσαν. Έπειτα δημιούργησε μια νέα φυλή ανθρώπων, μικρότερων σε μέγεθος, έφτιαξε τον ήλιο και τη μέρα, τη σελήνη και τα αστέρια.
Σύμφωνα με τον Χουάν ντε Μπετάνζος (χρονικογράφος του 16ου αιώνα) ο μύθος της Δημιουργίας έλεγε:
Από τη λίμνη Κολλασούγιο βγήκε ο Kon Tiki Viracocha, Παντοδύναμος Κύριος, που δημιούργησε τον Ουρανό, τη Γη και τα ανθρώπινα όντα, αφήνοντας τα όλα στο σκοτάδι. Με την ανυπακοή τους αυτοί οι άνθρωποι προκάλεσαν το θυμό του Θεού που τους μεταμόρφωσε σε πέτρες. Αυτή η περίοδος ονομάζεται «Πουρούμ Πάτσα». Στη συνέχεια ,ο Kon Tiki Viracocha βγήκε για δεύτερη φορά από τη λίμνη Τιτικάκα και κατευθύνθηκε κατά μήκος της λίμνης προς τον τόπο που ονομάζεται Τιαχουανάκο.
Εκεί έφτιαξε τον ήλιο και την ημέρα και διέταξε τον ήλιο να ξεκινήσει την πορεία του, που ακόμα ακολουθεί.
Έφτιαξε έπειτα τη σελήνη και τα αστέρια και κατεργάστηκε τους ανθρώπους – πέτρες σαν πρίγκιπας για να τους κυβερνήσει. Οι αγγελιοφόροι του Viracocha διέτρεξαν τη χώρα και ζωντάνεψαν τους ανθρώπους-πέτρες, διατάζοντας τους να βγουν από τις σπηλιές, τους ποταμούς και τις πηγές όπου είχαν γεννηθεί για να πάνε να κατοικήσουν την περιοχή και να εγκατασταθούν σε διάφορα εδάφη. Έτσι, σιγά-σιγά κατοικήθηκε η χώρα μετά τον κατακλυσμό Χούνο Παρατσούτι, που είχε καταστρέψει την πρώτη ανθρωπότητα.
Σταλμένος για να εκπολιτίσει τους ανθρώπους, τους μετέδωσε τους δίκαιους νόμους, νίκησε θριαμβευτικά τους εχθρούς του, διέτρεξε τη χώρα των Άνδεων μέχρι την ακτή και περπατώντας πάνω στα κύματα εξαφανίστηκε στη θάλασσα. Επειδή περπατούσε πάνω στα νερά, όπως ο αφρός, ονομάστηκε Viracocha: «αφρός της θάλασσας».
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ – ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΑΡΧΑΙΑ ΑΙΓΥΠΤΟΣ, ΠΕΡΣΙΑ, ΝΟΡΒΗΓΙΑ, ΒΑΒΥΛΩΝΑ:
ΓΚΑΤΖΙΟΥ ΜΑΡΙΑ
www.otherside.gr
http://ebooks.edu.gr
http://e-mythologia.blogspot.gr
ΚΙΝΑ, ΙΝΔΙΑ, ΙΑΠΩΝΙΑ: ΚΑΤΣΑΡΟΥ ΟΛΓΑ
http://historyreport.gr
el.wikipedia.org
ΙΝΚΑΣ: ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΓΕΩΡΓΑ

Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥΣ

ΗΣΙΟΔΟΣ
Στην Θεογονία του Ησίοδου προϋπάρχουν τρία στοιχεία, το Χάος, η Γαία και ο Έρως. Αυτές οι τρεις μορφές δεν έχουν γεννηθεί η μία από την άλλη. Είναι αυτογέννητες κι απέχουν μόνο χρονικά στη σειρά της γέννησής τους. Από τους τρεις πρώτους θεούς μόνο ο Έρως δε γεννά απογόνους. Αυτός ενώνει και ωθεί τις άλλες δυνάμεις σε δημιουργία.
Από το Χάος γεννήθηκαν το Έρεβος και η Νύχτα. Κι από την ένωση των δυο τους γεννήθηκαν ο Αιθέρας και η Ημέρα.
Η Γαία χωρίς ερωτική ένωση γεννά μόνη της τον Ουρανό, που έχει όση έκταση έχει κι εκείνη. Γέννησε επίσης τα Όρη και τον Πόντο. Έτσι όλη η διαμόρφωση του κόσμου ξεκινά από εκείνη. Η Γαία δημιουργεί το σύμπαν γεννώντας τα συστατικά του.

Παραχωρεί μέρος από τις εξουσίες της στον Ουρανό και τεκνοποιεί από το σπέρμα του τον Ωκεανό, τον Κοίο, τον Κρείο, τον Υπερίονα, τη Θεία, τη Ρέα, τη Θέμιδα, τη Μνημοσύνη, τη Φοίβη, την Τηθύα, τον Κρόνο. Εκτός από τους Τιτάνες γέννησε τους Κύκλωπες και τους Εκατόγχειρες.
ΘΑΛΗΣ
Ο Θαλής ο Μιλήσιος, (περ 630/635 π.Χ. – 543 π.Χ.) είναι ο αρχαιότερος προσωκρατικός φιλόσοφος, ο πρώτος των επτά σοφών της αρχαιότητας, μαθηματικός, φυσικός, αστρονόμος, μηχανικός, μετεωρολόγος και ιδρυτής της Μιλησιακής σχολής της φυσικής φιλοσοφίας.
Ο Θαλής ο Μιλήσιος ανακάλυψε τις τροπές (ηλιοστάσια), το ετερόφωτο της Σελήνης, καθώς και τον ηλεκτρισμό και τον μαγνητισμό, από τις ελκτικές ιδιότητες του ορυκτού μαγνητίτη και του ήλεκτρου (κεχριμπάρι).
Αναξίμανδρος ( 610-547 π.X. )
Ο Αναξίμανδρος ήταν ένας από τους σημαντικότερους φυσικούς φιλοσόφους. Καταγόταν από τη Μίλητο της Ιωνίας και έζησε μεταξύ του 610 και 547 π.Χ. Ως φυσικός φιλόσοφος, ο Αναξίμανδρος ασχολήθηκε με ζητήματα όπως η δημιουργία του σύμπαντος, η εμφάνιση της ζωής κ.λ.π.
Ο Αναξίμανδρος, εξήγησε την δημιουργία του κόσμου εκκινώντας από το άπειρο. Από το άπειρο ξεχώρισε μια φλόγα και ο νεφελώδης αέρας. Στον πυρήνα του νεφελώματος συμπυκνώθηκε η Γη, ενώ φλόγα έζωνε τον αέρα.

Κατόπιν η πύρινη σφαίρα εξερράγη και διαλύθηκε σε κύκλους τυλιγμένους από νεφελώδη αέρα. Οι κύκλοι απλώθηκαν και σχημάτισαν τα ουράνια σώματα.
Ο Αναξίμανδρος θεωρεί πως τα άστρα είναι συμπυκνώσεις αερίων και πυρός, που δημιουργήθηκαν από περιδινήσεις. Τελευταίο στάδιο της κοσμογονίας του φιλόσοφου, είναι η αποξήρανση τμημάτων της Γης υπό την επίδραση του Ήλιου. Ό,τι απέμεινε από αυτή την αρχική αποξήρανση διαμόρφωσε τη θάλασσα. Τούτη η βαθμιαία αποξήρανση είναι τμήμα μιας κυκλικής διαδικασίας που δεν οδηγεί, όμως, στην επαναπορρόφηση της γης από το άπειρο.
Ο Αναξίμανδρος διατύπωσε επίσης και μια πρώιμη εξελικτική θεωρία, βάσει της οποίας η ζωή εμφανίστηκε -μέσω προφανώς της αυτόματης γένεσης εξαιτίας της ηλιακής θερμότητας- στον πηλό ή τη λάσπη.
Συμπερασματικά, οι θεωρίες του Αναξίμανδρου έχουν πολλά κοινά σημεία με σημερινές ισχύουσες θεωρίες σχετικά με τη δημιουργία και εξέλιξη του σύμπαντος. Οι σκέψεις του, αν και ακόμα σε πολύ πρώιμο στάδιο, βρίσκονταν στο σωστό μονοπάτι.
Αναξιμένης ( 585-528 π.Χ. )
Αναζήτησε την αρχή του κόσμου στον αέρα, τον οποίο όρισε ως μοναδική και άπειρη αρχή. Ο αέρας είναι ποσοτικά άπειρος και αυτό τον καθιστά ανεξάντλητη πηγή του γίγνεσθαι. Με την θεωρία της πύκνωσης και της αραίωσης ερμήνευσε όλα όσα δεν είναι αέρας, προκειμένου να γίνουν αντιληπτά ως καταστάσεις που προέκυψαν από τις μεταβολές του αέρα. (Από τον αέρα μέσω της αραίωσης δημιουργείται το πυρ, ενώ μέσω της συμπύκνωσης δημιουργείται η γη και το ύδωρ).
Θεωρούσε ως προϋπόθεση των μεταβολών του αέρα τη συνεχή κινητικότητά του. Καθοριστικός παράγοντας για την επιλογή του αέρα ως βασικού στοιχείου για την κοσμογονία του, είναι η ταύτιση της ψυχής με τον αέρα. “Όπως η ψυχή μας ,όντας αέρας, μας συγκρατεί, έτσι και το πνεύμα και ο αέρας περιέχουν ολόκληρο τον κόσμο”. Πρόκειται ουσιαστικά για την πρώτη προσωκρατική ψυχολογική θέση.
Ηράκλειτος ( 540-480 π.Χ. )
 Ο κόσμος για τον Ηράκλειτο δεν είναι αποτέλεσμα δημιουργίας ή γένεσης, αλλά προϋπάρχει προαιώνια και περιγράφεται ως ζωντανή φωτιά, η οποία εναλλάξ δυναμώνει και εξασθενεί, χωρίς ποτέ να σβήνει εντελώς. Το αείζωον πυρ διανύει μια κυκλική τροχιά κατά την οποία μεταλλάσσεται σε θάλασσα, κατόπιν σε γη, για να ακολουθήσει η αντίστροφη διαδικασία μεταλλαγής της γης σε θάλασσα και της θάλασσας σε φωτιά.
Το πυρ του Ηράκλειτου είναι μια κοσμολογική σταθερά που αέναα κινείται και μεταμορφώνεται. Η διαρκής κίνηση και μεταβολή αποτελεί το θεμελιώδες χαρακτηριστικό της πραγματικότητας, το οποίο εξέφρασε ο φιλόσοφος με την εικόνα ενός ποταμού που παραμένει ίδιος, ενώ το νερό που κυλάει μέσα του αλλάζει διαρκώς.
Ο φιλόσοφος μάλλον δεν πίστευε σε μια καθολική ροή και μεταβολή, αλλά επέμενε στη σύνδεση αυτής της μεταβολής με σταθερές παραμέτρους. Η παροιμιώδης φράση που χαρακτηρίζει τη φιλοσοφία του Ηρακλείτου: “Τα πάντα ρει, μηδέποτε κατά τ’αυτό μένειν”.
ΟΜΗΡΟΣ

Σύμφωνα με την αρχαιότερη παράδοση που μας αφηγείται ο Όμηρος, πατέρας των θεών ήταν ο Ωκεανός, που περικύκλωνε ολόκληρο το σύμπαν. Από το σμίξιμό του με τη σύζυγό του Τηθύ προήλθαν όλοι οι υπόλοιποι θεοί.
Ο Ωκεανός παρουσιάζεται από τον Όμηρο σαν ένας ηλικιωμένος, ασπρομάλλης γέροντας, με γλυκό χαμόγελο, ήσυχος, που ποτέ δεν παίρνει μέρος στους καβγάδες των θεών και κατοικεί μακριά από τη γη και τον Όλυμπο. Δυστυχώς όμως ο Όμηρος δε μας απαριθμεί τους απογόνους του Ωκεανού και της Τηθύος.
ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΣΥΓΚΡΙΣΗ
Αρχικά εξετάζοντας τις θεωρίες των ελλήνων φιλοσόφων και σε αυτούς υπάρχει το στοιχείο της θεότητας, δηλαδή μιας ανώτερης δύναμης που πλάθει τον κόσμο αλλά κυρίως προσπαθούν να ερμηνεύσουν τη δημιουργία του κόσμου με έναν πιο επιστημονικό τρόπο γι αυτό και χρησιμοποιούν πολύ τα στοιχεία της ύλης (νερό, φωτιά, αέρας).
Συγκρίνοντας τους λοιπόν με την επιστημονική θεωρία βλέπουμε ότι παρουσιάζουν ομοιότητες καθώς ισχυριζόμενοι ότι ο κόσμος φτιάχτηκε από το νερό , τον αέρα, και τη φωτιά ή τη μείξη τους πλησιάζουν πιο πολύ στην επιστημονική θεωρία, σύμφωνα με την οποία αρχικά υπήρχε η λάβα που κάλυπτε τα πάντα μετά εμφανίστηκε το νερό και δημιουργήθηκε η ατμόσφαιρα.
Μάλιστα συγκεκριμένα στον Αναξίμανδρο συναντάμε την ιδέα για ένα περιστρεφόμενο νεφέλωμα από το οποίο δημιουργήθηκε ο κόσμος και η γη. Αυτός ο ισχυρισμός υποστηρίζεται και επιστημονικά αφού ο γαλαξίας μας δημιουργήθηκε σύμφωνα με τη θεωρία του νεφελώματος. Παράλληλα στη θεωρία του Ηράκλειτου συναντάμε μία πρώιμη μορφή της εξελικτικής θεωρίας που υπάρχει και στην επιστημονική θεωρία.
Όσον αφορά το στοιχείο της θεότητας παρατηρούμε ότι είναι κυρίαρχη στη μυθολογία της εποχής όπου συναντούμε τις θεότητες της Γης και του Ουρανού και των απογόνων τους κάτι που έρχεται σε αντίθεση με την επιστημονική θεωρία.
Ο Αναξίμανδρος είναι μάλλον ο πρώτος που χρησιμοποίησε το ουσιαστικό «το άπειρο». Επίθετα όμως από την ίδια ρίζα είναι γνωστά από την επική ποίηση.
Ο Όμηρος αποκαλεί συχνά «άπειρη» τη γη και τη θάλασσα, λόγω της πολύ μεγάλης τους έκτασης, αλλά και ένα μεγάλο κοπάδι με κατσίκες, ένα πολυάριθμο πλήθος ανθρώπων, ακόμη και τα άλυτα δεσμά ή τον βαθύ ύπνο του Οδυσσέα (Οδύσσεια ι 118, Ιλιάδα Ω 776, Οδύσσεια τ 174, θ 340, η 286).
«Άπειρο» λοιπόν χαρακτηρίζεται αυτό που καταλαμβάνει μια τεράστια, απέραντη έκταση, κάτι που είναι τόσο πολυπληθές ώστε να μοιάζει αμέτρητο, και γενικά κάτι που δεν μπορούμε να διατρέξουμε από το ένα άκρο ως το άλλο. Το επίθετο «άπειρος» δεν αναφέρεται σε ένα αντικείμενο χωρίς κανένα πέρας, όριο ή αριθμό, αλλά σε μια οντότητα ή κατάσταση την οποία κανείς δεν μπορεί να διαβεί, να εξαντλήσει, να γνωρίσει.

Δημιουργία του Κόσμου – Κοσμογονία

• Δημιουργία του Κόσμου κατά την
Παλαιά Διαθήκη – «Γένεσις»

Σύμφωνα με το πρώτο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης, τη «Γένεση», η δημιουργία του κόσμου και του ανθρώπου έγινε σε έξι μέρες, οι οποίες, όπως λένε οι Πατέρες της Εκκλησίας, δεν πρέπει να λογίζονται ως 24ωρα, αλλά ως πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα.
Να λοιπόν, τι αναφέρεται στα δύο πρώτα κεφάλαια του βιβλίου αυτού:
Στην αρχή ο Θεός δημιούργησε τον ουρανό και τη γη. Η γη όμως ήταν έρημη και ασχημάτιστη και παντού βασίλευε πυκνό σκοτάδι. Το Πνεύμα του Θεού περιφερόταν πάνω στην επιφάνεια των υδάτων.
Και είπε ο Θεός: «Να γίνει φως». Και έγινε φως. Και είδε ο Θεός ότι το φως ήταν καλό και το χώρισε από το σκοτάδι. Και ονόμασε το φως «Ημέρα» και το σκοτάδι το ονόμασε «Νύχτα». Και έγινε βράδυ και έγινε πρωί «Πρώτη ημέρα».
Μετά είπε ο Θεός: «Να γίνει το στερέωμα ανάμεσα στα νερά για να ξεχωρίζει νερά από νερά». Και έκαμε ο Θεός το στερέωμα και ξεχώρισε τα νερά που ήταν κάτω από το στερέωμα από εκείνα που ήταν πάνω από το στερέωμα. Και ονόμασε ο Θεός το στερέωμα «Ουρανό». Και έγινε βράδυ και έγινε πρωί «Δεύτερη ημέρα».
Τότε είπε ο Θεός: «Να συγκεντρωθούν τα νερά που βρίσκονται κάτω από τον Ουρανό σ’ ένα μέρος και να φανεί η στεριά». Έτσι κι έγινε. Και ονόμασε ο Θεός τη στεριά «Γη» και τα συγκεντρωμένα νερά «Θάλασσα». Και είδε ο Θεός ότι αυτό ήταν καλό. Τότε είπε ο Θεός: «Να πρασινίσει η γη. Να βλαστήσουν πάνω σ’ αυτήν χορτάρια που να βγάζουν σπόρους και καρποφόρα δέντρα που ανάλογα με το είδος τους να κάνουν καρπούς που να περιέχουν τους σπόρους τους». Έτσι κι έγινε. Και είδε ο Θεός ότι αυτό ήταν καλό. Και έγινε βράδυ και έγινε πρωί «Τρίτη ημέρα».
Τότε είπε ο Θεός: «Να γίνουν φωτεινά σώματα στον ουρανό για να χωρίζουν την ημέρα από τη νύχτα, για να είναι σημάδια για τις εποχές, τις ημέρες και τα έτη και για να φωτίζουν τη γη από το στερέωμα του ουρανού». Έτσι και έγινε. Δημιούργησε ο Θεός τα δυο μεγάλα φωτεινά σώματα, το μεγαλύτερο για να εξουσιάζει την ημέρα και το μικρότερο για να εξουσιάζει τη νύχτα. Δημιούργησε και τα άλλα αστέρια. Και είδε ο Θεός ότι αυτό ήταν καλό. Και έγινε βράδυ και έγινε πρωί «Τέταρτη ημέρα».
Και είπε ο Θεός: «Να γεμίσουν τα νερά με άφθονα ψάρια και πλήθος πουλιών να πετούν πάνω από τη γη προς το στερέωμα του ουρανού». Έτσι δημιούργησε ο Θεός τα μεγάλα κήτη και κάθε λογής ψάρια που κολυμπούν και γεμίζουν τα νερά. Επίσης δημιούργησε και όλα τα είδη των πτηνών. Και είδε ο Θεός ότι αυτό ήταν καλό. Τα ευλόγησε λοιπόν και είπε: «Να αυξάνεσθε και να πληθύνεστε. Τα ψάρια ας γεμίσουν τις θάλασσες και τα πουλιά ας πληθαίνουν πάνω από τη γη». Και έγινε βράδυ και έγινε πρωί «Πέμπτη ημέρα».
Και είπε ο Θεός: «Να γεννήσει η γη διάφορα είδη ζώων, θηρία και ερπετά». Και έγινε έτσι. Και είδε ο Θεός ότι αυτό ήταν καλό.
Τότε είπε ο Θεός: «Ας φτιάξουμε τον άνθρωπο σύμφωνα με την εικόνα τη δική μας και την ομοίωση και ας εξουσιάζει αυτός στης θάλασσας τα ψάρια, στου ουρανού τα πτηνά, στα ζώα και γενικά σε όλη τη γη και στα ερπετά που σέρνονται πάνω σ’ αυτήν». Δημιούργησε λοιπόν ο Θεός τον άνθρωπο σύμφωνα με τη δική Του εικόνα. Τον έκανε όμοιο με τον εαυτό Του.
Έπλασε τον άντρα και τη γυναίκα.
Τους ευλόγησε και τους είπε: «Να κάνετε πολλά παιδιά, ώστε να πολλαπλασιαστείτε, να γεμίσετε τη γη και να κυριαρχήσετε σ’ αυτήν. Να εξουσιάσετε στης θάλασσας τα ψάρια, στου ουρανού τα πτηνά και σε κάθε ζώο που κινείται πάνω στη γη». Είπε ακόμα ο Θεός: «Να, όλα τα φυτά πάνω στη γη που βγάζουν σπόρους σας τα δίνω καθώς και όλα τα δέντρα που έχουν καρπούς. Αυτά θα είναι η τροφή σας. Και όλα τα χλωρά χόρτα τα δίνω για τροφή στα ζώα της γης και τα πτηνά του ουρανού». Έτσι και έγινε.
Ο Θεός είδε τα δημιουργήματά Του και ήταν όλα πάρα πολύ καλά. Και έγινε βράδυ και έγινε πρωί «Έκτη ημέρα».
Έτσι ολοκληρώθηκε λοιπόν σταδιακά ο ουρανός και η γη και ό,τι υπάρχει σ’ αυτά. Μέχρι την έκτη ημέρα ο Θεός είχε τελειώσει το έργο Του και την έβδομη ημέρα σταμάτησε να δημιουργεί. Την έβδομη ημέρα την ευλόγησε και την καθαγίασε, γιατί αυτή την ημέρα ολοκλήρωσε τη δημιουργία Του και αναπαύθηκε.
• Αν και η ιστορία της δημιουργίας του κόσμου κατά την Βίβλο δεν είναι επιστημονικά βάσιμη, είναι συγκλονιστικό το γεγονός ότι η σειρά των γεγονότων που αφηγείται παραπέμπουν στις εξελικτικές φάσεις της διαμόρφωσης του πλανήτη Γη και της ζωής. Πιο συγκεκριμένα, κατά την δεύτερη και τρίτη μέρα η ιστορία μιλάει για διαχώριση του ουρανού από την γη, ύστερα για διαμόρφωση της στεριάς και της θάλασσας και έπειτα εμφανίζεται η ζωή των ζώων και μετά του ανθρώπου.
Αντίστοιχα και οι επιστήμες που αφορούν την κοσμογονία, αναφέρονται σε μια ανάλογη χρονική σειρά των γεγονότων. Δηλαδή, πρώτα η διαμόρφωση του πλανήτη, ύστερα ο σχηματισμός του φλοιού της γης και έπειτα η εμφάνιση της ζωής στα προϊστορικά ζώα, στην αρχή, και μετά του ανθρώπου. Συμπερασματικά, για αυτόν τον λόγο και οι Πατέρες της Εκκλησίας υποστηρίζουν πως κάθε μέρα αντιστοιχεί σε μια μεγάλη χρονική περίοδο.
Επιπλέον πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν μας ότι η περίοδος που πρωτοεμφανίστηκε η κοσμογονία κατά την Βίβλο, εκτός την θεολογικής σημασίας της, οι επιστήμες δεν είχαν αναπτυχθεί. Επομένως είναι πολύ πιθανό η “ιστορία” αυτή να έχει επινοηθεί λόγω της ανάγκης του ανθρώπου να κατανοήσει την φύση του και από που προήλθε.
• Μύθοι για την Δημιουργία του κόσμου από
την Βόρεια Ευρώπη (Σκανδιναβία, Γερμανία).
Οι λαοί της Σκανδιναβίας απλώθηκαν νότια κάποια στιγμή κι αναμίχτηκαν με τα γερμανικά φύλα, σκορπίστηκαν σε όλη την Ευρώπη και πέρασαν και στα νησιά. Μαζί τους μετέφεραν και πλήθος πανέμορφους μύθους για τη δημιουργία του κόσμου.
Πρώτα υπήρχε το Χάος. Στη μια του πλευρά αναπτύχθηκε το απέραντο κράτος του ψύχους και της ομίχλης. Στην άλλη του πλευρά δημιουργήθηκε το κράτος της φωτιάς. Το Ψύχος και η Φωτιά ενώθηκαν κι έτσι γεννήθηκε ο Ιμίρ, το πρώτο ον. Από τις σταγόνες της ομίχλης δημιουργήθηκε η αγελάδα, που πρόσφερε τροφή ώστε να μπορέσει ο Ιμίρ να μεγαλώσει.
Κάποια στιγμή, το πρώτο ον έπεσε να κοιμηθεί κι από τον ιδρώτα ή από την αναπνοή του γεννήθηκαν οι τρεις μεγάλοι θεοί με τον Όντιν μέγιστο ανάμεσά τους. Οι τρεις θεοί χώρισαν τη στεριά από τα νερά και ακινητοποίησαν τον Ήλιο, που έριξε τις ακτίνες του στη Γη κι έκανε να φυτρώσει η πρώτη χλόη.
Μετά, ο Χάιμδαλ, ο θεός του πολιτισμού, άρχισε να περιοδεύει την πλάση όλη. Φιλοξενήθηκε στην καλύβα του Άε και της Έδα, που έμεινε έγκυος. Γεννήθηκε ο Τρελ, γενάρχης των δούλων, παρ’ όλο που η Έδα είναι τόσο σεβαστή, ώστε να βαφτίσουν με το όνομά της τα ιερά κείμενα.
Ο Χάιμδαλ ενώθηκε, έπειτα, με την Άμα και γεννήθηκε ο Καρλ, γενάρχη όλων των ελεύθερων ανθρώπων. Τέλος, ο Χάιμδαλ ταίριαξε και με τη Μούδερ, που απέκτησε έτσι τον Σιέντλ, γενάρχη όλων των αριστοκρατών.
Historyreport.gr, www.pemptousia.gr

ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΘΕΩΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ

Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΚΡΗΞΗΣ (BIG BANG THEORY) :
Η Μεγάλη Έκρηξη είναι κοσμολογική θεωρία σύμφωνα με την οποία το Σύμπαν δημιουργήθηκε από μια υπερβολικά πυκνή και θερμή κατάσταση, πριν από περίπου 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια. Η θεωρία αυτή για τη δημιουργία του Σύμπαντος είναι η πιο διαδεδομένη σήμερα στην επιστημονική κοινότητα.
Εισηγητής της θεωρίας υπήρξε ο Βέλγος Αββάς και αστρονόμος Ζωρζ Λεμαίτρ.
Ύστερα από τις διαπιστώσεις ότι:
Οι λύσεις της Θεωρίας της Σχετικότητας προέβλεπαν ως αρχή του Σύμπαντος μια μαθηματική ανωμαλία.
Εφόσον η εντροπία (το μέτρο της αταξίας) του Σύμπαντος ολοένα και αυξάνει θα υπήρχε στιγμή στο παρελθόν με ελάχιστη εντροπία όπου η ύλη θα είχε τη μέγιστη δυνατή πυκνότητα.
κι έχοντας ως βάση αυτές τις δύο παρατηρήσεις, πρότεινε ως αρχή του Σύμπαντος το «πρωταρχικό άτομο», όπου ολόκληρη η μάζα του Σύμπαντος είναι συγκεντρωμένη σε ένα και μοναδικό σημείο και ο χωρόχρονος δεν έχει ακόμα δημιουργηθεί. Το «άτομο» αυτό κάποτε εξερράγη και από την ύλη που εκτοξεύθηκε δημιουργήθηκαν οι γαλαξίες και οι αστέρες.
Το 1948 ο Τζορτζ Γκάμοφ μελετώντας θεωρητικά την υπερβολικά πυκνή κατάσταση του αρχικού ατόμου συμπέρανε ότι:
Το ήλιο και τα άλλα ελαφρά χημικά στοιχεία πρέπει να δημιουργήθηκαν εντός τεσσάρων δευτερολέπτων
Μια διάχυτη ισότροπη ακτινοβολία, απομεινάρι της μεγάλης έκρηξης, θα πρέπει να είναι ακόμα και σήμερα ανιχνεύσιμη.

ΤΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΚΡΗΞΗΣ
Το Μοντέλο της Μεγάλης Έκρηξη: Η θεωρία του Big Bang περιγράφει την πρώιμη εξέλιξη του Σύμπαντος. Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, η Μεγάλη Έκρηξη συνέβη περίπου 13,77 δισεκατομμύρια χρόνια πριν, η οποία ως εκ τούτου θεωρείται η ηλικία του σύμπαντος. Την εποχή αυτή, το Σύμπαν ήταν υπερβολικά πυκνό και θερμό και η ύλη βρισκόταν σε κατάσταση πλήρους ιονισμού. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την αρχή της διαστολής του και την ψύξη του σε τέτοιο σημείο ώστε η ενέργεια μετατραπεί σε διάφορα υποατομικά σωματίδια, συμπεριλαμβανομένων των πρωτονίων, νετρονίων και ηλεκτρονίων. Αν και απλοί ατομικοί πυρήνες θα μπορούσαν να έχουν σχηματιστεί γρήγορα, χρειάστηκαν χιλιάδες χρόνια πριν από την εμφάνιση των πρώτων ηλεκτρικά ουδετέρων ατόμων.
Το πρώτο στοιχείο που παράχθηκε ήταν το υδρογόνο, μαζί με το ηλίου και το λίθιο. Τα αρχέγονα αυτά στοιχεία συγχωνεύτηκαν σε γιγαντιαία σύννεφα και δημιούργησαν τους αστέρες και τους γαλαξίες. Γενικότερα, το Big Bang είναι μια θεωρία ευρέως αποδεκτή στην επιστημονική κοινότητα και προσφέρει μια πλήρη εξήγηση για ένα ευρύ φάσμα των παρατηρούμενων φαινομένων. Οι βασικές ιδέες του Big Bang είναι η διαστολή, η πρώιμη θερμή κατάσταση, ο σχηματισμός του ηλίου, καθώς και ο σχηματισμός των γαλαξιών. Δεδομένου ότι η απόσταση μεταξύ των γαλαξιακών σμηνών αυξάνεται σήμερα, συνάγεται ότι όλα ήταν πιο κοντά στο παρελθόν. Το Big Bang στηρίζεται στις θεωρίες της Φυσικής.
Η σχέση χώρου, χρόνου και ύλης απορρέουν από τη Γενική θεωρία της Σχετικότητας του Αϊνστάιν. Η συμπεριφορά της ύλης στις διαδοχικές φάσεις της ζωής του Σύμπαντος προβλέπεται από τη Κβαντική Φυσική των στοιχειωδών σωματιδίων. Επιπλέον πρέπει να αναφέρουμε ότι η επιστημονική κοινότητα ήταν κάποτε χωρισμένη μεταξύ των υποστηρικτών του Big Bang και αυτές της Θεωρία της Σταθερής Κατάστασης. Οι περισσότεροι επιστήμονες πείστηκαν ότι κάποια εκδοχή του Big Bang ταιριάζει καλύτερα με τις παρατηρήσεις μετά την ανακάλυψη της κοσμικής ακτινοβολίας των μικροκυμάτων το 1964 , και ειδικά όταν το φάσμα του (δηλαδή, η ποσότητα της ακτινοβολίας που μετράται σε κάθε μήκος κύματος) βρέθηκε να ταιριάζει με εκείνο της θερμικής ακτινοβολίας από ένα μαύρο σώμα.

Η ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ
Το Big Bang σύμφωνα με την κοσμολογία, περιγράφει την ιστορία και το μέλλον του σύμπαντος και αποτελεί το επιστημονικό μοντέλο του πώς το σύμπαν ήρθε στην ύπαρξη και αναπτυχθεί διαχρονικά.
Την εξέλιξη του σύμπαντος τη διακρίνουμε σε 4 φάσεις: α) Την περίοδο των αδρονίων (ή βαρέων σωματιδίων) β) Την περίοδο των λεπτονίων (ή ελαφρών σωματιδίων) γ) Την περίοδο του πλάσματος και δ) Την περίοδο της ύλης. Οι περίοδοι των αδρονίων , των λεπτονίων και η περίοδος του πλάσματος συνιστούν την εποχή της ακτινοβολίας, ενώ η περίοδο της ύλης την εποχή της ύλης. Κατά την εποχή της ακτινοβολίας το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειας του Σύμπαντος βρίσκεται στα φωτόνια. Αντίθετα, την εποχή της ύλης η ενέργεια βρίσκεται κυρίως σε υλική μορφή.
Κοινό χαρακτηριστικό όλων αυτών των φάσεων της κοσμικής ιστορίας είναι η διαστολή του Σύμπαντος που ακολούθησε τη Μεγάλη Έκρηξη. Η διαστολή αυτή -που ήταν ταχύτατη στα αρχικά της στάδια- προκάλεσε συνεχή πτώση της θερμοκρασίας και της πυκνότητας του Σύμπαντος.
Ο ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ HUBBLE
Η σύγχρονη παρατηρησιακή κοσμολογία ξεκίνησε ουσιαστικά από μια ανακάλυψη του Edwin Hubble. Η ανακάλυψη δημοσιεύθηκε το 1929, σ’ ένα άρθρο με τίτλο «Μια σχέση ανάμεσα στην απόσταση και την ακτινική ταχύτητα των εξωγαλαξιακών νεφελωμάτων», στα Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ. Εκείνο που ανακάλυψε ο Hubble προέκυψε μετά από πολυετή μελέτη των φασμάτων των γαλαξιών, την οποία είχε αρχίσει με τον V. M. Slipher το 1914. Στα φάσματα αυτά εμφανίζονται οι σκοτεινές γραμμές απορρόφησης. Ας ξεκαθαρίσουμε πρώτα, που οφείλονται αυτές οι σκοτεινές γραμμές. Οι γραμμές Fraunhofer, όπως ονομάζονται, ανακαλύφθηκαν το 1814 από τον Josheph von Fraunhofer και αποτελούσαν μυστήριο για περισσότερο από έναν αιώνα.
Αυτό το μυστήριο λύθηκε μόνο μετά τη θεμελίωση της κβαντικής θεωρίας, η οποία έφερε επανάσταση στο θεωρητικό πλαίσιο της φυσικής. Φανταστείτε ένα αέριο π.χ. ατόμων υδρογόνου, το οποίο παρεμβάλλεται στην πορεία της ηλιακής ακτινοβολίας. Τα άτομα του υδρογόνου, σύμφωνα με την κβαντική θεωρία, απορροφούν (και εκπέμπουν) φωτόνια συγκεκριμένης ενέργειας (άρα και μήκους κύματος).
Ως αποτέλεσμα της απορρόφησης δημιουργείται «τρύπα» σ’ αυτό το μήκος κύματος της ηλιακής ακτινοβολίας, η οποία θα εμφανιστεί ως σκοτεινή γραμμή στο φωτεινό φάσμα. Οι σκοτεινές γραμμές αυτές είναι οι γραμμές απορρόφησης. Το φως του ήλιου ή άλλων άστρων και γαλαξιών περιέχει γραμμές απορρόφησης που οφείλονται στην αέρια ύλη που βρίσκεται στην επιφάνειά τους. Οι γραμμές αυτές μας αποκαλύπτουν την χημική σύσταση των άστρων, διότι κάθε στοιχείο έχει – τα δικά του δακτυλικά αποτυπώματα – τις δικές του φασματικές γραμμές εκπομπής και απορρόφησης.
ΘΕΩΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ
Η θέση της επιστήμης αυτή την εποχή είναι ότι η ύπαρξη του σύμπαντος, στο οποίο ζούμε, αρχίζει με τη μεγάλη έκρηξη (big bang). Από καιρού ασχολούνται οι επιστήμονες με τη διερεύνηση των λεπτομερειών, πώς πραγματοποιήθηκε αυτή η έκρηξη, τι υπήρχε πριν, τι ακολούθησε μετά κ.ο.κ.
Μια από τις επιστημονικές αυτές απόψεις θεωρεί ότι πριν από την έκρηξη υπήρχε ένα άλλο σύμπαν, το οποίο συρρικνώθηκε και στη συνέχεια εξερράγη. Μια άλλη δέχεται ότι μπορεί το σύμπαν να προέκυψε από ένα κενό ύλης με πολύ υψηλή ενεργειακή πυκνότητα μέσω μιας κβαντικής διαταραχής.
Ίσως, βέβαια, να ήταν η μεγάλη έκρηξη μία από τις πολλές που συμβαίνουν σε ένα υπερσύμπαν και ακολουθούν νόμους που δεν γνωρίζουμε ακόμα. Σ’ αυτή την περίπτωση λειτουργεί η αντίληψη των φυσαλίδων: το υπερσύμπαν είναι δηλαδή ένας αιώνιος αφρός άπειρων διαστάσεων και κάθε φυσαλίδα του αποτελεί ένα αυτοτελές σύμπαν, όπως αντιλαμβανόμαστε εμείς το δικό μας.
Αν και δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς συνέβη, ξέρουμε ότι αυτό πρέπει να έγινε πριν από περίπου 13,7 δισεκ. έτη. Αυτή η γνώση προκύπτει από τις μετρήσεις της ακτινοβολίας, η οποία διαχέεται στο σύμπαν που ζούμε.
Η γνωστή από την καθημερινή εμπειρία μας ύλη δεν είναι η μοναδική στο σύμπαν. Οι επιστήμονες θεωρούν ότι πρέπει να υπάρχει μια, ακόμα ανεξερεύνητη, «σκοτεινή ύλη», καθώς επίσης μια (επίσης ανεξερεύνητη) «σκοτεινή ενέργεια», μέσω των οποίων εξηγούνται διάφορα φαινόμενα στο σύμπαν.
Επειδή παραδοσιακά οι ερωτήσεις για το νόημα κάποιων γεγονότων υπάγονται στη θεολογική σφαίρα, η καθολική εκκλησία έχει δημιουργήσει ένα αστρονομικό παρατηρητήριο, μέσω του οποίου πραγματοποιούνται παρατηρήσεις και μελέτες της ουράνιας σφαίρας.
Στόχος είναι να φέρουν σε συμφωνία την επιστήμη με τη θρησκεία!
Βέβαια, η αστρονομική και κοσμολογική έρευνα δεν γίνεται σήμερα με εικασίες και τηλεσκόπια από την επιφάνεια της Γης, όπως έρευνα δεν γίνεται σήμερα με εικασίες και τηλεσκόπια από την επιφάνεια της Γης, όπως έκαναν οι αφορεσμένοι από τον εκκλησιαστικό μηχανισμό Κοπέρνικος και ο Γαλιλαίος πριν από μισή χιλιετία περίπου, αλλά με επιστημονικές θεωρίες από το χώρο της Φυσικής και με τα αναλυτικά εργαλεία των Μαθηματικών.
Έτσι, μια συμφωνία χριστιανικής θρησκείας και επιστήμης προϋποθέτει σύγκλιση των επιστημονικών θεωριών, της θεωρίας της Σχετικότητας και της Κβαντικής Φυσικής, της Θεωρίας της Εξέλιξης και της Βιολογίας με τα ιερά συγγράμματα, πράγμα που ήδη στα πρώτα βήματα αποδεικνύεται αδύνατον.
Μια προσπάθεια αποδέσμευσης από τις «γραφές», οι οποίες προέρχονται από λαούς της ερήμου, με τελείως διαφορετικές αντιλήψεις και διαφορετικά προβλήματα, όχι μόνο με τους σημερινούς ανθρώπους, αλλά και με εκείνους της παλιάς εποχής που ζούσαν στον ευρωπαϊκό χώρο, είναι εκείνη που αναφέρει (π.χ. Γιανναράς) ότι «Μια μετα-φυσική ερμηνευτική πρόταση δεν μπορεί να φιλοδοξήσει επιστημονική ερμηνεία των φυσικών γεγονότων.
Αφορά μόνο στο “νόημά” τους (ή στην απουσία “νοήματος”), μόνο στην υπαρκτική αιτία και στο υπαρκτικό τέλος-σκοπό τους…» Και ακόμα: « Το βιβλίο της Γένεσης, π.χ., στην Παλαιά Διαθήκη, είναι αμέσως φανερό ότι δεν γράφτηκε για να λειτουργήσει σαν επιστημονική ερμηνεία της καταγωγής του σύμπαντος. Ο στόχος του είναι, σαφέστατα, να προτείνει “νόημα” του κόσμου, να μιλήσει για την “αιτία” και τον “σκοπό” της λογικής ύπαρξης του ανθρώπου…» Έτσι ξεμπερδεύει από το άχθος της Παλαιάς Διαθήκης.
Μια άλλη προσπάθεια αποδέσμευσης (μητροπ. Ναυπακτίας Ιερόθεος) θεωρεί ότι «Πηγή της πίστεώς μας δεν είναι τα Ευαγγέλια… αλλά η αποκαλυπτική αλήθεια… όπως καθορίστηκε και οριοθετήθηκε από τις Οικουμενικές Συνόδους». Πάνε λοιπόν και τα ευαγγέλια, περνάνε κι αυτά στο περιθώριο! Επειδή όμως, εδώ και πάνω από 1.000 χρόνια, δεν γίνονται πλέον «οικουμενικές σύνοδοι» των ορθόδοξων εκκλησιών, έχει αυτοπαγιδευτεί η «ανατολική εκκλησία» και δεν υπάρχει περίπτωση να παρακολουθήσει τις επιστημονικές ανακαλύψεις και να συγχρονιστεί με την επιστήμη.
Αντίθετα, η καθολική εκκλησία μπορεί και πραγματοποιεί «οικουμενικές συνόδους», μόνο τον 20ο αιώνα έγιναν δύο. Έτσι αποδεσμεύτηκε από το ανάθεμα προς τον Κοπέρνικο, τον Γαλιλαίο και τους άλλους αστρονόμους, υιοθέτησε το big bang και θεωρεί της Εξέλιξη ως κάτι περισσότερο από μια απλή θεωρία – ουσιαστικά τρέχει δηλαδή ως ουραγός πίσω από την επιστήμη.
Στα επόμενα παραθέτουμε τις τρέχουσες επτά (7) θεωρίες για τη δημιουργία του κόσμου (σύμπαντος), οι οποίες είναι περίπου ισοδύναμες και αναμένουν επιβεβαίωση από πειραματικά αποτελέσματα. Το πιθανότερο είναι ότι κάποτε στο μέλλον θα αποδειχθεί ένας συνδυασμός μερικών εξ αυτών ως η σωστή λύση του προβλήματος. Κανείς δεν μπορεί να εικάσει, πότε θα συμβεί αυτό, όπως κανείς δεν μπόρεσε να προβλέψει άλλες ανακαλύψεις και επινοήσεις που προέκυψαν στην ιστορία της Επιστήμης και της Τεχνολογίας.
Οι θεωρίες για τη δημιουργία του σύμπαντος που έχουν διατυπωθεί μέχρι σήμερα, είναι οι εξής:
Ανυπαρξία αρχής και τέλους του σύμπαντος. Είναι τόσο παλιά αυτή η θεωρία όσο και οι άνθρωποι και είναι εξ ορισμού αποδεκτοί από τους πολιτισμούς της ανατολικής Ασίας (Ινδία, Κίνα κ.ά.) Μαθηματικοποιημένη μορφή της είναι η Κβαντική Θεωρία Βρόχων (LQG) που προτάθηκε από τους Bojowald, Ashtekar και άλλους. Δεν υπάρχει ακόμη καμία απόδειξη της. Σε επίπεδο εικασίας, την άποψη για αιώνιο σύμπαν είχε διατυπώσει στην Αρχαιότητα ο φιλόσοφος Επίκουρος.
Η εκπυρωτική θεωρία προτάθηκε το 2001 από τον Neil Turok και δεν υπάρχει καμία απόδειξη που να την επαληθεύει. Σε επίπεδο εικασίας, την άποψη για εκπυρωτικό σύμπαν είχε διατυπώσει στην Αρχαιότητα ο Ζήνων ο Κιτιεύς.
Το σύμπαν αποσπάστηκε από ένα μεγαλύτερο σύμπαν. Προτάθηκε από τον Cumrun Vafa το 1994 και προκύπτει από έμμεσα συμπεράσματα της αποστολής WMAP.
Το σύμπαν δημιουργήθηκε εκ του μηδενός. Υπάρχουν πολλοί που υποστηρίζουν τη θεωρία από το 1925, που αναπτύχθηκε η κβαντική θεωρία. Αποδείξεις υπάρχουν στην κβαντική θεωρία (π.χ. στο πείραμα της διπλής σχισμής).

Α τετραμήνου :

• Οι υγιεινές συνήθειες ως τρόπος ζωής (κείμενο) – Η εργασία αυτή πραγματοποιήθηκε με τον καθηγητή Γιαννούλη Μιχάλη.
• Ιστορία της ενδυμασίας: Αιώνες και Πολιτισμοί (κείμενο) – Η εργασία αυτή πραγματοποιήθηκε με την καθηγήτρια Φίλη Παρασκευή.
• Η Παναγία: Μητέρα του Θεού  (κείμενο) – Η εργασία αυτή πραγματοποιήθηκε με τον καθηγητή Θεοφάνη Οικονόμου.

 

Β τετραμήνου :

• Αριστοφάνης : Οι κωμωδίες από τους Αχαρνής στον Πλούτο (κείμενο) –  Η εργασία αυτή πραγματοποιήθηκε με την καθηγήτρια Φίλη Παρασκευή.
• Σχολικός εκφοβισμός (κείμενο) – Η εργασία αυτή πραγματοποιήθηκε με τον καθηγητή Γιαννούλη Μιχάλη.
• Μπροστά με τους Πατέρες (κείμενο) – Η εργασία αυτή πραγματοποιήθηκε με τον καθηγητή Θεοφάνη Οικονόμου.

Α τετραμήνου :

• Ευ αγωνίζεσθε και αθλητική παιδεία στα σχολεία (κείμενο) – Η εργασία αυτή πραγματοποιήθηκε με τον καθηγητή  Γιαννούλη Μιχάλη.
• Γένεση του Σύμπαντος (κείμενο) – Η εργασία αυτή πραγματοποιήθηκε με τον καθηγητή Κουτσιούρη Κώστα.
• Anglo-Ελληνικές παροιμίες και Idiomατισμοί (κείμενο) – Η εργασία αυτή πραγματοποιήθηκε με την καθηγήτρια Φίλη Παρασκευή.
• Ατομικός και οικογενειακός προϋπολογισμός (κείμενο) – Η εργασία αυτή πραγματοποιήθηκε με τον καθηγητή Παύλου Νικόλαο.

 

Β τετραμήνου :

• Ο αριθμός φ στα μαθηματικά, την τέχνη και την φύση (κείμενο) – Η εργασία αυτή πραγματοποιήθηκε με τον καθηγητή Κουτσιούρη Κώστα.
• Επαγγέλματα του παρελθόντος που χάνονται (κείμενο) -Η εργασία αυτή πραγματοποιήθηκε με τον καθηγητή Παύλου Νικόλαο.
• Όλοι διαφορετικοί όλοι ίσοι (κείμενο)  – Η εργασία αυτή πραγματοποιήθηκε με τον καθηγητή  Γιαννούλη Μιχάλη.
• Οι τραγωδίες του Σοφοκλή (κείμενο)  – Η εργασία αυτή πραγματοποιήθηκε με την καθηγήτρια Φίλη Παρασκευή.

Α τετραμήνου :

• Τα οφέλη της Φυσικής Δραστηριότητας  ( παρουσίαση) – Η εργασία αυτή πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με τον καθηγητή,  Γιαννούλη Μιχάλη.
• Αμερικανικός Κινηματογράφος ( κείμενο, παρουσίαση) – Η εργασία αυτή πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με τον καθηγητή,  Γιολδάση Κωνσταντίνο.
• Το Θέατρο στην Ελλάδα  (κείμενο) – Η εργασία αυτή πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με τον καθηγητή,  Θεοφάνη Οικονόμου.

Β τετραμήνου :

• Μετεωρολογία ( κείμενο , παρουσίαση ) – Η εργασία αυτή πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με τον καθηγητή,  Γιολδάση Κωνσταντίνο.
• Αυτοπρογραμματισμός της φυσικής δραστηριότητας ( παρουσίαση ) – Η εργασία αυτή πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με τον καθηγητή,  Γιαννούλη Μιχάλη.
• Θέατρο σκιών : Καραγκιόζης είσαι και φαίνεσαι (κείμενο) – Η εργασία αυτή πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με τον καθηγητή,  Θεοφάνη Οικονόμου.

Α τετραμήνου:

• Η κοινωνική δυναμική της μουσικής του Εικοστού αιώνα (κείμενο, παρουσίαση) – Η εργασία αυτή πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με τον καθηγητή,  Γιολδάση Κωνσταντίνο.
• Διατροφή και Υγεία  ( παρουσίαση) – Η εργασία αυτή πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με τον καθηγητή,  Γιαννούλη Μιχάλη.
• Εθελοντισμός ( Μάθε,  Δες,  Δράσε )  (κείμενο) – Η εργασία αυτή πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με τον καθηγητή,  Θεοφάνη Οικονόμου.
• Η επιχείρηση και το περιβάλλον της (κείμενο, παρουσίαση) – Η εργασία αυτή πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με τον καθηγητή,  Παύλου Νικόλαο.

Β τετραμήνου :

• Ηλεκτρονικό εμπόριο και τοπική κοινωνία ( κείμενο , παρουσίαση ) – Η εργασία αυτή πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με τον καθηγητή,  Γιολδάση Κωνσταντίνο.
• Αγχος και Υγεία ( παρουσίαση ) – Η εργασία αυτή πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με τον καθηγητή,  Γιαννούλη Μιχάλη.
• Θέατρο σκιών : Καραγκιόζης είσαι και φαίνεσαι ( κείμενο ) – Η εργασία αυτή πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με τον καθηγητή,  Θεοφάνη Οικονόμου.
• Φτώχεια…Γιατί; (κείμενο , παρουσίαση ) – Η εργασία αυτή πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με τον καθηγητή,  Παύλου Νικόλαο.

[slideboom id=791154&w=425&h=370]

Η εργασία αυτή πραγματοποιήθηκε από μαθητές της Β Λυκείου σε συνεργασία με την εκπαιδευτικό, Πλατή Φωτεινή.

[slideboom id=791144&w=425&h=370]

ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΑΣΚΛΗΠΙΕΙΟΥ

 

“ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΗΝΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ”

 Β΄ΤΕΤΡΑΜΗΝΟ –       2013

ΟΜΑΔΕΣ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

 

ΟΜΑΔΑ 1

ΜΕΛΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

ΜΠΟΓΡΗ ΑΓΓΕΛΙΚΗ

ΟΨΙΜΟΥΛΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

ΤΣΑΚΑΛΙΑΡΗΣ ΝΙΚΟΣ

ΘΕΜΑΤΑ: ΗΜΕΡΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ, ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ, ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΩΝ, PANCAKE TUESDAY ή PANCAKE DAY

 ΟΜΑΔΑ 2

ΑΒΝΤΙΟΥ ΑΝΤΡΕΑΣ

ΚΑΜΠΟΛΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

ΛΑΤΙΦΙ ΑΡΙΟΛ

ΜΠΑΒΕΛΑΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ

ΘΕΜΑΤΑ: CHRISTMAS EVE, CHRISTMAS DAY, ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΕΘΙΜΑ ΑΠΌ ΤΗ Μ. ΒΡΕΤΑΝΊΑ, BOXING DAY

 ΟΜΑΔΑ 3

ΜΟΥΡΚΟ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ , ΜΠΑΤΣΕΦ ΒΑΓΓΕΛΗΣ ,ΦΕΡΧΑΤΗ ΑΙΜΙΛΙΑΝΑ ,ΧΟΥΝΤΑΛΑΣ ΜΑΝΩΛΗΣ

ΘΕΜΑΤΑ: Η ΓΙΟΡΤΉ ΤΟΥ ΠΆΣΧΑ ΜΕΓΆΛΗ ΠΈΜΠΤΗ (MAUNDY THURSDAY) THE HORN DANCE (Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΚΕΡΑΤΩΝ)  

 ΟΜΑΔΑ 4

ΒΥΡΛΑΣ ΘΑΝΑΣΗΣ , ΜΑΥΡΟΜΜΑΤΙΔΗ ΑΦΡΟΔΙΤΗ , ΜΠΙΝΙΑΡΗ ΙΩΑΝΝΑ ,ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΩΤΑ ,ΤΣΕΚΟΥΡΑ ΔΗΜΗΤΡΑ,

ΧΟΥΡΣΑΛΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ

ΘΕΜΑΤΑ: GUY FAWKES HALLOWEEN SAINT GEORGE (ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ)

 ΕΠΙΒΛΕΠΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ : ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ   2

1.1 ΗΘΗ ΕΘΙΜΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ   2

2. Γενικός σκοπός   4

3. Εκθεση   4

3.1. Ημερα της ΑνεξαρτησΙας (Independence Day or 4th of July) 4

3.2. ΗμΕρα ΜνΗμης στον ΚαναδΑ (Remembrance Day) 6

3.3. Η ΗμΕρα των Ευχαριστιών (Thanksgiving ) 7

3.4. Pancake Tuesday Ή Pancake Day   9

3.5. CHRISTMAS EVE   11

3.6. CHRISTMAS DAY   11

3.7. ΧριστουγεννιΑτικα Εθιμα από τη Μ. ΒρετανΙα   12

3.8. BOXING DAY   14

3.9. Η ΓιορτΗ του ΠΑσχα   15

3. 10. The Horn Dance (ο ΧορΟς των ΚερΑτων) 18

3.11. Guy Fawkes   21

3.12. HALLOWEEN   24

3.13. Saint George (Αγιος ΓεΩργιος) 26

4. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ   28

1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας είναι μια πολυσύνθετη διαδικασία. Δεν αρκεί μόνο η εκμάθηση κανόνων γραμματικής και συντακτικού και η απομνημόνευση αναρίθμητων λέξεων και εκφράσεων για να μπορέσει κάποιος που δεν είναι φυσικός ομιλητής μιας γλώσσας να την χρησιμοποιήσει ορθά. Έχει γίνει αποδεκτό εδώ και πάρα πολλά χρόνια πως για να επιτευχθεί αυτό είναι απαραίτητη η προσέγγιση μιας γλώσσας και μέσω του πολιτισμού των κρατών όπου ομιλείται αυτή η γλώσσα.

Η λέξη πολιτισμός εμπεριέχει πολυάριθμα στοιχεία για ένα λαό. Οι ομάδες που συμμετέχουν σε αυτό το project αποφάσισαν να επικεντρωθούν στο κομμάτι του πολιτισμού που αναφέρεται στα έθιμα και τις παραδόσεις δύο χωρών, της Μεγάλης Βρετανίας και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.

Οι πιο βασικοί λόγοι που επιλέχθηκαν αυτές οι δυο χώρες από το σύνολο των Αγγλόφωνων χωρών που υπάρχουν είναι δύο: Η Αγγλική γλώσσα που μαθαίνουν είναι αυτή που ομιλείται σε αυτές τις δύο χώρες και επειδή έχουν έρθει σε επαφή με τα έθιμα και τις παραδόσεις τους, κυρίως μέσω ταινιών που έχουν αναφορές σε αυτά. Ένας τρίτος λόγος είναι το ότι κάποιοι από τους μαθητές έχουν συγγενείς που ζουν σε αυτές τις δύο χώρες και έτσι είχαν ήδη κάποια γνώση για αυτά τα θέματα.

Βλέποντας λοιπόν πως, όπως και στη χώρα μας, υπάρχει μια μακροχρόνια τήρηση εθίμων και παραδόσεων στις δύο αυτές χώρες, ανακάλυψαν πως όσο διαφορετική και αν είναι οι κουλτούρα τους πολύ περισσότερες είναι οι ομοιότητες των λαών. Η ενασχόληση με τις θρησκευτικές εορτές τους έδειξε πως υπάρχουν κοινά έθιμα και παραδόσεις και πως στις εθνικές εορτές ο λόγος και ο τρόπος εορτασμού τους δεν διαφέρει πολύ από τον δικό μας: ιστορική μνήμη, εθνική υπερηφάνεια και ενότητα, παρελάσεις, οικογενειακές συγκεντρώσεις, ομιλίες κλπ.

1.1 ΗΘΗ ΕΘΙΜΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ

Έθιμο: κάθε εκδήλωση της κοινωνικής ζωής που διατηρείται και επιβάλλεται από τη συνήθεια και την παράδοση.

Παράδοση: (συχνά στον πληθ.) 1.ό,τι αναπτύσσεται ιστορικά και μεταδίδεται (στα πλαίσια μιας ομάδας, κοινωνίας κτλ.) από γενιά σε γενιά σε σχέση με συμπεριφορές, αντιλήψεις, ιδέες, έθιμα, δραστηριότητες, πρακτικές κτλ.

2. Παλιές ιστορίες, μυθικές διηγήσεις, θρύλοι που δημιουργήθηκαν και μεταδόθηκαν κυρίως προφορικά στους μεταγενεστέρους.

(Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής)

Θα επιχειρήσουμε έναν ορισμό του τι είναι τα έθιμα και οι παραδόσεις από πληροφορίες που βρήκαμε στο Διαδίκτυο:

“Ο όρος ήθος σημαίνει το σύνολο των ψυχικών χαρακτηριστικών κάθε ανθρώπου. Ήθη λέγονται οι αντιλήψεις ενός λαού για την ηθική και κοινωνική συμπεριφορά. Είναι οι γενικές αρχές Δικαίου, οι θεμιτοί τρόποι συμπεριφοράς του κοινωνικού ανθρώπου, που μεταβάλλονται με τη μεταβολή του χρόνου, που διαφέρουν από τόπο σε τόπο και απηχούν την τρέχουσα ηθική μιας κοινωνίας. Δηλαδή τα ήθη ορίζουν αξίες, σχέσεις, συμπεριφορές.

Όταν, όμως, οι αντιλήψεις αυτές πάρουν και μια σταθερά επαναλαμβανόμενη τελεστική, περισσότερο ή λιγότερο τελετουργική μορφή, γίνονται έθιμα, όπως είναι τα γαμήλια έθιμα. Γίνονται δηλαδή συνήθεια με καθολικό χαρακτήρα, που τηρείται από όλα τα μέλη της κοινωνικής ομάδας. Τα στοιχεία του εθίμου είναι: α) το ιστορικό: μακρόχρονη και ομοιόμορφη άσκηση, δηλαδή ορισμένη συμπεριφορά των κοινωνιών που επαναλαμβάνεται ομοιόμορφα επί αρκετό χρόνο, ώστε να παγιωθεί ως κανόνας Δικαίου β) το ψυχολογικό: η πεποίθηση των κοινωνιών ότι, με τη συμπεριφορά τους εφαρμόζουν κανόνα δικαίου και ότι αν δεν τηρήσουν τη συμπεριφορά αυτή, θα έχουν κυρώσεις. Οι κυρώσεις που επιβάλλονται είναι η γενική κατακραυγή και η ηθική καταδίκη από μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Τα έθιμα διακρίνονται σε γενικά (ισχύουν σε όλη τη χώρα) και τοπικά (ισχύουν σε ορισμένη περιοχή). Υπάρχουν, επίσης, έθιμα επαγγελματικά και θρησκευτικά κ.λ.π.

Η έννοια των εθίμων προσεγγίζεται καλύτερα με το συσχετισμό τους με την έννοια των ηθών (λέμε ήθη και έθιμα). Στα νεότερα χρόνια η σχέση ηθών και εθίμων μεταβλήθηκε. Ήθη πάντα υπάρχουν. Αλλά δε δημιουργούνται νέα έθιμα. Αυτό σχετίζεται με τον τερματισμό της κλειστής ζωής της αγροτικής κοινωνίας, που ήταν ο κατεξοχήν χώρος δημιουργίας εθίμων. Γιατί εκεί συνέτρεχαν οι λόγοι που ευνοούσαν τη δημιουργία και διατήρησή τους (έντονη πίστη σε υπερφυσικές δυνάμεις, που έπρεπε, λατρευτικά, να καταστούν ευεργετικές, διάθεση ελεύθερου χρόνου, συλλογική ζωή). Υπάρχει, εντούτοις, μια τάση διατήρησης παλιών εθίμων, έστω κι αν εξέλιπαν οι αιτίες που τα είχαν δημιουργήσει. Το τελετουργικό, η παραστατικότητα και η θεαματικότητα του εθίμου ασκούν αρκετά ισχυρή γοητεία, ώστε να παρατηρείται, τις τελευταίες δεκαετίες, μια σκόπιμη αναβίωση των παλιών εθίμων, που προσφέρονται ως ένα είδος θεατρικής παράστασης, ή θεάματος…“.

(Νίκος Ζυγογιάννης)

“Οι λέξεις ήθη και έθιμα αλληλοσυμπληρώνονται νοηματικά. Απόδειξη γι’ αυτό είναι ότι πηγαίνουν μαζί όχι μόνο στην δικιά μας γλώσσα, αλλά σε όλες τις γλώσσες του κόσμου. Τα ήθη αποτελούν από μια άποψη, ένα όμορφο υλικό συμπεριφοράς των μελών των κοινωνικών ομάδων Είναι τα αισθήματα οι αντιλήψεις, οι νοοτροπίες οι κλίσεις που επικρατούν σε μια δεδομένη εποχή π.χ. ενδύματα, προϊόντα, διατροφές κ.τ.λ. Τα έθιμα είναι τα ήθη όταν παίρνουν μια ορισμένη, σταθερά επαναλαμβανόμενη τελεστική μορφή. Η επανάληψή τους αυτή σχηματίζει και την παράδοσή τους”.

(6ο ΓΕΛ Καβάλας)

2. Γενικός σκοπός

Σκοπός της έρευνας αυτής είναι να γνωρίσουμε κάποια από τα έθιμα και τις παραδόσεις της Μεγάλης Βρετανίας και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, δύο χωρών που αποτελούν τη βασική προέλευση της γλώσσας που διδασκόμαστε. Μέσω της ομαδοσυνεργατικής διδασκαλίας και της ενεργούς συμμετοχής στην έρευνα αυτή θα προσπαθήσουμε να ανακαλύψουμε τυχόν ομοιότητες ή/και διαφορές στην ιστορία και τις παραδόσεις μεταξύ της χώρας μας και των δύο αυτών κρατών.       Ελπίζουμε πως με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε περισσότερο τον πολιτισμό και την ιστορία τους καθώς και να γνωρίσουμε κάποια σημαντικά γεγονότα στην ιστορία τους. Ερευνώντας κάποιες από τις θρησκευτικές εορτές, κοινές μεταξύ τους, θα ανακαλύψουμε ομοιότητες και διαφορές στον εορτασμό τους.

Ένα άλλο όφελος που σίγουρα θα αποκτήσουμε θα είναι με πώς να συνεργαζόμαστε ομαδικά, θα ανακαλύψουμε την σπουδαιότητα της αυτενέργειας αναλαμβάνοντας πρωτοβουλίες, το πώς να αναζητούμε πληροφορίες από πηγές καθώς και το πως να τις αξιολογούμε και πολύ περισσότερο πώς να τις χρησιμοποιούμε. Με αυτόν τον τρόπο θα καλλιεργήσουμε την ομαδική συνεργασία και θα οξύνουμε την κριτική μας ικανότητα.

3. Έκθεση

Ομάδα 1 : (Μελάς Δ., Μπόγρη Α., Οψιμούλης Γ., Τσακαλιάρης Ν.)

3.1. Ημέρα της Ανεξαρτησίας (Independence Day or 4th of July)

Ο λόγος που επιλέξαμε αυτή την ημέρα είναι καθαρά συμβολικός. Είναι μία από τις σημαντικότερες γιορτές της Αμερικής και σηματοδοτεί ένα νέο ξεκίνημα για αυτήν.

Ιστορία

Το 1775, οι κάτοικοι της Νέας Αγγλίας ξεκίνησαν να αγωνίζονται για την ανεξαρτησία τους από τη Μεγάλη Βρετανία. Στις 2 Ιουλίου του 1776, το Κογκρέσο κρυφά ψήφισε υπέρ της ανεξαρτησίας. Η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας εκδόθηκε για πρώτη φορά δύο ημέρες αργότερα, την 4 Ιουλίου του 1776. Η πρώτη δημόσια ανάγνωσή της έγινε στις 8 Ιουλίου του 1776. Οι εκπρόσωποι άρχισαν να την υπογράφουν  στις 2 Αυγούστου του 1776.

 Το μεγαλειώδες της ημέρας

Η μέρα της Ανεξαρτησίας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 4 Ιουλίου. Πατριωτικές  και οικογενειακές εκδηλώσεις διοργανώνονται σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες. Πολλοί άνθρωποι αναρτούν την αμερικανική σημαία έξω από τα σπίτια τους ή σε διάφορα κεντρικά κτίρια. Οι εορτασμοί έχουν βαθιές ρίζες στην αμερικανική παράδοση της πολιτικής ελευθερίας.

Η δημόσια ζωή

Λίγοι άνθρωποι εργάζονται την Ημέρα της Ανεξαρτησίας. Είναι μέρα οικογενειακής γιορτής, με πικ-νικ και μπάρμπεκιου, δίνοντας μεγάλη έμφαση στην αμερικανική παράδοση της πολιτικής ελευθερίας. Οι δραστηριότητες που συνδέονται με την ημέρα αυτή περιλαμβάνουν διαγωνισμούς φαγητού (hotdog και καρπουζιού) όπως επίσης και αθλητικές εκδηλώσεις, αγώνες μπέιζμπολ, κολύμβησης και διελκυστίνδας.

Πολλές κοινότητες οργανώνουν θεάματα με πυροτεχνήματα που συχνά συνοδεύονται από ανάλογη μουσική. Τα πιο εντυπωσιακά πυροτεχνήματα προβάλλονται στην τηλεόραση. Μερικοί εργαζόμενοι χρησιμοποιούν μία ή περισσότερες ημέρες από την άδειά τους για να δημιουργήσουν ένα εορταστικό τριήμερο, έτσι ώστε να ξεφύγουν από τη ζέστη του καλοκαιριού και να απολαύσουν τις ημέρες άδειας στις αγαπημένες τους παραλίες ή σε άλλους δημοφιλείς τόπους αναψυχής. Αυτό μπορεί να προκαλέσει κυκλοφορική συμφόρηση.

Διάφοροι πολιτικοί εμφανίζονται σε δημόσιες εκδηλώσεις για να δείξουν τον σεβασμό τους για την ιστορία, την κληρονομιά και τους πολίτες της χώρας τους. Πάνω απ όλα, οι άνθρωποι στις Ηνωμένες Πολιτείες εκφράζουν τον σεβασμό και δίνουν τις ευχαριστίες τους για τις ιδέες για τις οποίες πολέμησαν τότε οι συμπατριώτες τους.

Πότε γιορτάζεται

H Ημέρα της Ανεξαρτησίας είναι ομοσπονδιακή αργία. Αν η 4 Ιουλίου είναι Σάββατο, εορτάζεται την Παρασκευή, 3 Ιουλίου. Αν είναι Κυριακή, εορτάζεται την Δευτέρα, 5 Ιουλίου. Οι δημόσιες υπηρεσίες και τα σχολεία είναι κλειστά. Οι ιδιωτικές επιχειρήσεις μπορούν να κλείσουν αν το επιθυμούν.

Επιπλέον πληροφορίες

Η πρώτη περιγραφή του τρόπου Ημέρα της Ανεξαρτησίας αναφέρεται σε μια επιστολή από τον John Adams (τον δεύτερο Αμερικανό πρόεδρο) στη γυναίκα του Abigail στις 3 Ιουλίου του 1776. Περιέγραψε «την λαμπρότητα και την παρέλαση, με τις παραστάσεις, τα παιχνίδια, τα σπορ, τα όπλα, τις  φωτιές, και την φωταγώγηση” σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ωστόσο, ο όρος “Ημέρα της Ανεξαρτησίας” δεν χρησιμοποιήθηκε μέχρι το 1791.

Είναι ενδιαφέρον, ο Τόμας Τζέφερσον (τρίτος Αμερικάνος πρόεδρος) και ο Τζον Άνταμς, οι δύο υπογράφοντες της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας και πρόεδροι των Ηνωμένων Πολιτειών, πέθαναν στις 4 Ιουλίου του 1826 – ακριβώς 50 χρόνια μετά την υιοθέτηση της δήλωσης.

Σύμβολα

Το πιο κοινό σύμβολο της Ημέρας της Ανεξαρτησίας είναι η αμερικανική σημαία και μπορεί να τη δει σε σπίτια και σε κτίρια. Άλλα σύμβολα που σχετίζονται με την Ημέρα της Ανεξαρτησίας είναι το Άγαλμα της Ελευθερίας στο Ellis Island της Νέας Υόρκης και πυροτεχνήματα σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες. Μερικές φορές μεγάλα πολιτικά έργα, όπως το Erie Canal στον ποταμό Hudson που διασχίζει τη Νέα Υόρκη και το μνημείο της Ουάσιγκτον εγκαινιάστηκαν στις 4 Ιουλίου, τονίζοντας έτσι τη συμβολή τους στην οικονομία και τον πολιτισμό των Ηνωμένων Πολιτειών.

3.2. Ημέρα Μνήμης στον Καναδά (Remembrance Day)

Επιλέξαμε την μέρα αυτή διότι είναι πολύ ιδιαίτερη για τους Καναδούς οι οποίοι μνημονεύουν  τους νεκρούς τους με έναν ξεχωριστό τρόπο.

Ιστορία

Η Ημέρα Μνήμης σηματοδοτεί την επέτειο της επίσημης λήξης των εχθροπραξιών στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο στις 11 Νοέμβρη 1918. Ο Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν μια τεράστια σύγκρουση σε όλο το κόσμο, αλλά ιδιαίτερα στην Ευρώπη, όπου τα στρατεύματα από τον Καναδά υποστήριξαν τις συμμαχικές δυνάμεις.

Στον Καναδά, η 11η Νοεμβρίου ονομάζεται επίσημα Ημέρα Μνήμης (Remembrance Day), αλλά είναι επίσης γνωστή ως Ημέρα της Ανακωχής (Armistice Day) και Ημέρα της παπαρούνας (Poppy Day). Η μέρα Μνήμης γιορτάζεται σε πολλές χώρες, ιδιαίτερα στα μέλη της Κοινοπολιτείας, συμπεριλαμβανομένης της Αυστραλίας και της Νέας Ζηλανδίας (όπου επίσης αναφέρεται ως Ημέρα Ανακωχής). Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η Ημέρα των Βετεράνων εορτάζεται την ίδια ημερομηνία.

Τι κάνουν οι άνθρωποι

Πολλοί άνθρωποι φορούν τεχνητές παπαρούνες στα ρούχα τους κατά τις εβδομάδες πριν από την Ημέρα Μνήμης. Οι κόκκινες παπαρούνες, που φύτρωναν στα μέρη της Φλάνδρας όπου διεξήχθησαν οι πιο αιματηρές μάχες,  συμβολίζουν το αίμα εκείνων που έχασαν τη ζωή τους και λευκές παπαρούνες για μη στρατιωτικές επεμβάσεις κατά τη διάρκεια των εχθροπραξιών. Στις 11 Νοεμβρίου, διεξάγονται ειδικές λειτουργίες στην εκκλησία. Αυτές περιλαμβάνουν συχνά την αναπαραγωγή του “The Last Post” (εμβατήριο το οποίο ακούγεται στα Βρετανικά στρατόπεδα για να σημάνει το τέλος της ημέρας όταν ο αξιωματικός υπηρεσίας έχει περάσει και ελέγξει όλες τις σκοπιές του στρατοπέδου (sentry posts). Δημόσια σαλπίζεται σε τελετές εις ανάμνηση των πεσόντων στα πεδία μάχης και κυρίως την Ημέρα Μνήμης σε όλες τις χώρες της Κοινοπολιτείας), ανάγνωση του τέταρτου στίχου του «Ωδή της Μνήμης» (Ode of Remembrance, ωδή από το ποίημα του Laurence Binyon “For the Fallen”- “Για τους πεσόντες”) και δύο λεπτά σιωπής στις 11:00.  Μετά από την εκδήλωση, ακολουθεί κατάθεση στεφάνων σε τοπικούς ήρωες.

Επίσημες τελετές πραγματοποιούνται στο Εθνικό Μνημείο Πολέμου στην Οτάβα, Οντάριο, σύμφωνα με ένα αυστηρό πρωτόκολλο. Τον Μάιο του 2000 τα οστά ενός Καναδού στρατιώτη, ο οποίος είχε πεθάνει στην Γαλλία τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο αλλά ποτέ δεν είχαν εντοπιστεί, τέθηκαν στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη στο Εθνικό Μουσείο Πολέμου.

Από τότε, αυτοί που επισκέπτονται τους τάφους αφήνουν παπαρούνες, γράμματα και φωτογραφίες. Ανάλογες υπηρεσίες και εκδηλώσεις πραγματοποιούνται σε όλο τον Καναδά. Ορισμένα σχολεία που είναι ανοιχτά την Ημέρα Μνήμης διαθέτουν ειδικές συνελεύσεις, μαθήματα και παρουσιάσεις σχετικά με τις ένοπλες συγκρούσεις και εκείνους που έχασαν τη ζωή τους σε αυτές.

Δημόσια ζωή

Η Ημέρα Μνήμης είναι εθνική αργία για πολλούς ομοσπονδιακούς κυβερνητικούς υπαλλήλους, ιδιωτικές επιχειρήσεις, επαρχιακές κυβερνήσεις και τα σχολεία στον Καναδά.

Κατά κάποιον τρόπο αυτή η μέρα είναι περισσότερο πένθιμη παρά γιορτινή, διότι οι Καναδοί πολίτες φέρνουν στις μνήμες τους,τους χαμένους συμπατριώτες τους.

Στο Ηνωμένο Βασίλειο

Στο Ηνωμένο Βασίλειο ενώ παρατηρείται δυο λεπτών σιγή την 11η Νοεμβρίου, ο βασικός εορτασμός διεξάγεται την δεύτερη Κυριακή του Νοεμβρίου και ονομάζεται Κυριακή Μνήμης (Remembrance Sunday). Ο εορτασμός  περιλαμβάνει και κατάθεση στεφάνων από παπαρούνες.

 3.3. Η Ημέρα των Ευχαριστιών (Thanksgiving)

Επιλέξαμε το συγκεκριμένο θέμα διότι θεωρείται μια από τις ωραιότερες και ενδιαφέρουσες εορτές του εξωτερικού με θρησκευτικό χαρακτήρα και ιδιαίτερο νόημα.

Η μέρα των Ευχαριστιών είναι μια εθνική εορτή που γιορτάζεται κυρίως στην Αμερική και τον Καναδά ως την ημέρα που ευχαριστούν οι άνθρωποι τον Θεό για την συγκομιδή της σοδειάς του επόμενου χρόνου. Σε πολλά άλλα μέρη του κόσμου παρατηρούνται παρόμοιοι εορτασμοί. Η μέρα των Ευχαριστιών γιορτάζεται την τέταρτη Πέμπτη του Νοέμβρη στην Αμερική και την δεύτερη Δευτέρα του Οκτώβρη στον Καναδά. Αυτή η γιορτή έχει ιστορικές ρίζες σε θρησκευτικές και πολιτιστικές παραδόσεις αλλά γιορτάζεται με κοσμικό τρόπο.

Στις ΗΠΑ η Ημέρα των Ευχαριστιών εορτάζεται κάθε χρόνο την τέταρτη Πέμπτη του Νοεμβρίου (μεταξύ 22 και 28 του μηνός). Ο εορτασμός γίνεται για να εκφραστεί η ευγνωμοσύνη κάθε οικογένειας προς το Δημιουργό για τα αγαθά που συγκεντρώθηκαν με το τέλος της σοδειάς. Η γιορτή αποκαλείται και “Ημέρα της Γαλοπούλας” (Turkey Day), διότι σηματοδοτεί την έναρξη της εορταστικής περιόδου που κρατάει ως την Πρωτοχρονιά.

Στις ΗΠΑ η γιορτή των Ευχαριστιών δεν συνδέεται με θρησκευτικές εκδηλώσεις ούτε έχει συνδεθεί με συγκεκριμένη θρησκευτική ομάδα. Η γιορτή στηρίζεται στα αγροτικά φεστιβάλ που διοργάνωναν πολλοί λαοί από την αρχαιότητα. Οι περισσότεροι άνθρωποι τη γιορτάζουν οικογενειακά ή με φίλους που καλούν στο σπίτι. Μια αγροτική παράδοση που επιβιώνει είναι να μοιράζονται τους καρπούς τους με όσους ήταν πιο άτυχοι τη συγκεκριμένη χρονιά.

Ιστορία

Οι Αμερικανοί θεωρούν πως η Ημέρα των Ευχαριστιών ξεκίνησε από μια γιορτή που έλαβε χώρα το 1621 στο Plymouth Plantation, στη περιοχή του σημερινού  Plymouth, από τους πρώτους αποίκους. Κατά την παράδοση, ο Squanto, ένας ινδιάνος της φυλής Patuxent που ζούσε με τη φυλή Wampanoag, έδειξε στους αποίκους πως να πιάνουν χέλια και να καλλιεργούν καλαμπόκι. Επίσης, ο αρχηγός Massasoit της φυλής των Wampanoag δώρισε τρόφιμα στην νεοσύστατη αποικία κατά τον πρώτο της χειμώνα και ενώ οι προμήθειες που είχαν από την Αγγλία ήταν ανεπαρκείς. Οι άποικοι τίμησαν με γιορτή την πρώτη τους συγκομιδή.

Ως θρησκευτική εορτή καθιερώθηκε για ευχαριστία προς Το Θεό για την ολοκλήρωση ενός κοινού σκοπού. Κύριοι ιστορικοί λόγοι είναι δύο: ο πρώτος ήταν το 1541 αφότου η αποστολή του Francisco Vasquez de Cronado διέσχισε με ασφάλεια τις πεδιάδες του Τέξας και βρήκε κυνήγι, απαραίτητο για την επιβίωσή τους, και ο δεύτερος ήταν το 1777 μετά τη νίκη της μάχης της Σαρατόγκα κατά την Αμερικανική Επανάσταση.

Το παραδοσιακό γεύμα

Κατά τον εορτασμό της Ημέρας των Ευχαριστιών, οικογένειες και φίλοι συγκεντρώνονται για γεύμα ή δείπνο. Συνήθως είναι τετραήμερη ή πενθήμερη αργία για τα σχολεία και τα πανεπιστήμια. Το παραδοσιακό γεύμα αυτής της ημέρας αποτελείται από (ψητή) γαλοπούλα, γέμιση, πουρέ πατάτας με σάλτσα, γλυκοπατάτες, σάλτσα από μύρτιλο (cranberries), καλαμπόκι και φθινοπωρινά λαχανικά (κυρίως κολοκυθάκια) και κολοκυθόπιτα. Συνηθίζεται ο οικοδεσπότης ή η οικοδέσποινα να λέει την Προσευχή (Grace) πριν το γεύμα.

Εορτασμός

Κατά τη διάρκεια του εορτασμού της Ημέρας των Ευχαριστιών, γίνονται μεγάλες παρελάσεις με άρματα, τεράστια μπαλόνια που απεικονίζουν ήρωες από κινούμενα σχέδια ή προσωπικότητες της τηλεόρασης, φιλαρμονικές κλπ. Στην Νέα Υόρκη η παρέλαση κλείνει με το άρμα του Αγίου Βασίλη, το οποίο ανεπίσημα σηματοδοτεί την έναρξη της χριστουγεννιάτικης περιόδου.

Μέρος του εορτασμού αποτελούν αγώνες του Αμερικάνικου ποδοσφαίρου που κατ’ εξαίρεση γίνονται αυτή την ημέρα (κατά κανόνα διεξάγονται μόνο Κυριακή ή Δευτέρα βράδυ), καθώς και σημαντικά τουρνουά κολεγιακού μπάσκετ διεξάγονται το Σαββατοκύριακο της ημέρας των Ευχαριστιών. Αγώνες δρόμου, που ονομάζονται Turkey Trot (το Τρέξιμο της Γαλοπούλας) διεξάγονται σε πολλές πόλεις και ποικίλουν από απλοί αγώνες του ενός μιλίου μέχρι κανονικούς μαραθώνιους! Συνήθως όμως είναι μεταξύ τριών και δέκα μιλίων (περίπου 5 και 16 χιλιομέτρων).

Η επόμενη της  Ημέρας των Ευχαριστιών είναι αργία για κάποιες επιχειρήσεις και τα περισσότερα σχολεία και αποτελεί την μεγαλύτερη μέρα για ψώνια του έτους. Από αυτούς που αντιτίθενται στην εμπορευματοποίηση της Ημέρας των Ευχαριστιών ονομάζεται Μαύρη Παρασκευή (Black Friday) ή Μέρα Να Μην Αγοράσεις Τίποτα (Buy Nothing Day). H Δευτέρα μετά την Ημέρα των Ευχαριστιών ονομάζεται και Cyber Monday.

Η μέρα των Ευχαριστιών στη Μεγάλη Βρετανία

Προσευχές Ευχαριστιών και ιδιαίτερες λειτουργίες που αφορούν στην ημέρα των Ευχαριστιών είναι κοινές σχεδόν σε όλες της θρησκείες μετά την συγκομιδή καρπών. Η ιστορία της ημέρας των Ευχαριστιών είναι συνδεδεμένη με Αγγλικές παραδόσεις από την εποχή του Προτεσταντισμού. Έχει επίσης στοιχεία και από εορτασμούς συγκομιδής καρπών, παρ’ όλο που η συγκομιδή στην Νέα Αγγλία συμβαίνει πολύ πριν την ημερομηνία κατά την οποία εορτάζεται η σύγχρονη γιορτή των Ευχαριστιών. Στην Αγγλική παράδοση οι μέρες των Ευχαριστιών και οι συγκεκριμένες θρησκευτικές λειτουργίες της ημέρας των Ευχαριστιών έγιναν σημαντικές κατά την διάρκεια του Αγγλικού Προτεσταντισμού επί βασιλείας του Henry VIII και ως αντίδραση του μεγάλου αριθμού των θρησκευτικών εορτασμών των Καθολικών. Πριν το 1536 υπήρχαν 95 εκκλησιαστικές γιορτές συν 52 Κυριακές που οι άνθρωποι ήταν αναγκασμένοι να παρευρίσκονται στην εκκλησία και δεν πήγαιναν στην δουλεία τους ενώ μερικές φορές έπρεπε να επωμίζονται τα έξοδα για αυτούς τους ακριβούς εορτασμούς. Το 1536 αναφέρεται μειωμένος ο αριθμός των εκκλησιαστικών εορτών σε 27, άλλα μερικοί Πουριτανοί επιθυμούσαν να αποκλειστούν όλες οι γιορτές, συμπεριλαμβανομένων του Πάσχα και των Χριστούγεννα. Οι γιορτές αντικαταστάθηκαν από ειδικά αποκαλούμενες ημέρες, τις ημέρες Νηστείας ή τις ημέρες Ευχαριστιών ως απάντηση στις γιορτές που οι Πουριτανοί θεωρούσαν πράξεις ειδικής πρόνοιας.

Αναπάντεχες καταστροφές ή απειλές λόγω μελλοντικής κρίσης από τον Ύψιστο απαιτούσαν μέρες νηστείας. Η ευλογία που θεωρούσαν ότι προερχόταν από τον Θεό απαιτούσε ημέρες Ευχαριστιών. Για παράδειγμα, ημέρες Νηστείας απαιτήθηκαν ως εξαγνισμός της ξηρασίας του 1611, της πλημμύρας του 1613 και του λοιμού του 1604 και 1022. Ημέρες Ευχαριστιών απαιτήθηκαν επίσης όταν σημειώθηκε νίκη εναντίον των Ισπανών, το 1588, και κατά την παράδοση της βασίλισσας Άννας, το 1705. Μια ασυνήθιστη ετήσια μέρα εορτασμού Ευχαριστιών εδραιώθηκε το 1606, μετά την αποτυχία της Συνωμοσίας του Μπαρουτιού (Gunpowder Plot)το 1605, η οποία καθιερώθηκε ως η Ημέρα του Guy Fawkes (Guy Fawkes Day).

Οι άνθρωποι θεωρούσαν αναγκαίο να προσεύχονται και να παρακαλούν τον Θεό για μια καλή σοδειά διότι τότε ήταν αναγκαίο για την διαβίωσή τους. Γιορτάζεται μέχρι σήμερα αν και δεν έχει πλέον ως στόχο την ζήτηση καλής σοδειάς αλλά περισσότερο την διατήρηση του εορτασμού αυτού με έναν πιο λαϊκό και λιγότερο θρησκευτικό τρόπο.

3.4. Pancake Tuesday ή Pancake Day

Επιλέξαμε το θέμα αυτό διότι είναι πολύ κοντά με τις δικές μας παραδόσεις και μάλιστα έχει ένα πιο ξεχωριστό τελετουργικό το οποίο το κάνει να φαίνεται πολύ πιο ενδιαφέρον από ότι κάποιος θα νομίσει στην αρχή.

H Pancake Tuesday είναι επίσης γνωστή ως Pancake Day. Είναι η ημέρα που προηγείται της Ash Wednesday, πρώτη ημέρα της Σαρακοστής. Η Καθαρά Δευτέρα καθορίζεται από το Πάσχα, αλλάζει η ημερομηνία της κάθε χρόνο. Είναι μια σημαντική μέρα  την οποία την τιμούν με σεβασμό οι περισσότεροι Άγγλοι. Ουσιαστικά είναι η τελευταία μέρα που οι πιστοί έχουν το δικαίωμα να τραφούν με απολαυστικά και πλούσια σε λιπαρά γεύματα πριν από την περίοδο της Σαρακοστής. Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλούν οι εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται εκείνη την μέρα.(π.χ. αγώνες τηγανίτας).

Παραδόσεις

Οι τηγανίτες συνδέονται με την ημέρα που προηγείται της Σαρακοστής, επειδή ήταν ένας τρόπος για να χρησιμοποιήσετε τις πλούσιες τροφές όπως τα αυγά, το γάλα, τη ζάχαρη, πριν από τη νηστεία από τις 40 αυτές μέρες της Σαρακοστής. Η λειτουργική  νηστείατονίζει την κατανάλωση των μη αρτύσιμων τροφίμων  και την αποχή από τα τρόφιμα που προσφέρουν ευχαρίστηση. Σε πολλούς πολιτισμούς, αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει κρέας, γαλακτοκομικά, αυγά ή ζάχαρη.

Στον Καναδά και το Ηνωμένο Βασίλειο η ημέρα είναι επίσης γνωστή ως “Τσικνοπέμπτη”, δεδομένου ότι είναι μια κοινή συνήθεια να τρώνε τηγανίτεςως  γεύμα.

Εκδηλώσεις

Στην Αγγλία, στο πλαίσιο του εορτασμού, πολλές πόλεις πραγματοποιούν εκείνη την ημέρα ένα παιχνίδι που ονομάζεται “ποδόσφαιρο όχλου” και χρονολογείται από τον 12ο αιώνα μ.Χ. Η συγκεκριμένη πρακτική ως επί το πλείστον χάθηκε τον 19ο αιώνα, μετά την ψήφιση του Νόμου “1835 Highway”, ο οποίος απαγόρευε το ποδόσφαιρο σε δημόσιους δρόμους. Μια σειρά από πόλεις όμως  έχουν διατηρήσει την παράδοση, συμπεριλαμβανομένης των Alnwick στο Northumberland, Ashbourne, Derbyshire, Atherstone, Warwickshire, Sedgefield, County Durhamκαι στο St Columb Major.

Η Pancake Tuesday ήταν κάποτε ημιαργία στη Βρετανία. Ξεκίναγε στις 11:00 π.μ. με τον ήχο μιας καμπάνας. Οι αγώνες τηγανίτας μια παράδοση λέει ότι προήλθαν όταν μια νοικοκυρά από το Olney ήταν τόσο απασχολημένη με το να φτιάχνει τηγανίτες που ξεχάστηκε μέχρι που άκουσε τις καμπάνες. Έτρεξε έξω από το σπίτι, προς την εκκλησία, με το τηγάνι και την τηγανίτα στο χέρι.

Η μέρα της τηγανίτας παραμένει μια σχετικά κοινή εορταστική παράδοση στο Ηνωμένο Βασίλειο, ειδικά στην Αγγλία, ακόμη και σήμερα. Οι συμμετέχοντες στον αγώνα τηγανίτας τρέχουν στους δρόμους πετώντας τηγανίτες στον αέρα και προσπαθούν να τις ξαναπιάσουν με το τηγάνι.

Ομάδα 2 : (Αβντίου Α., Καμπόλης Κ., Λατίφι Α., Μπαβέλας Θ.)

Επιλέξαμε τα χριστουγεννιάτικα έθιμα στη Αγγλία [Christmas Eve, Christmas day, Boxing day] επειδή είχαμε ακούσει πολλά για τα Χριστούγεννα στην Αγγλία και είχαμε την περιέργεια να δούμε γιατί είναι τόσο δημοφιλή. Συγχρόνως όμως θέλαμε να δούμε εάν εορτάζονται με τον ίδιο τρόπο όπως στην Ελλάδα και τι διαφορετικά έθιμα έχουν την περίοδο αυτή.

Μετά τις έρευνες που κάναμε και τις πληροφορίες που συλλέξαμε καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι δεν διαφέρουν, κατά μεγάλο ποσοστό, με τον τρόπο που εορτάζονται στην Ελλάδα. Ο τρόπος που εορτάζονται, οι συνήθειες, τα έθιμα, ο στολισμός, τα σύμβολα, οι προελεύσεις τους έχουν πολλές ομοιότητες με τα αντίστοιχα Ελληνικά Χριστούγεννα.

3.5. CHRISTMAS EVE

Τι κάνουν οι άνθρωποι

Christmas Eve [παραμονή Χριστουγέννων] είναι η τελευταία μέρα για πολλούς ανθρώπους να ψωνίσουν και να προετοιμαστούν για τις χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις και το γιορτινό γεύμα. Τα καταστήματα, ιδιαίτερα αυτά που πουλάνε φαγητά και δώρα, είναι συνήθως πολυάσχολα. Κάποιες οικογένειες διακοσμούν το σπίτι τους με χριστουγεννιάτικα δένδρα και άλλες εποχικές διακοσμήσεις, που περιλαμβάνουν:

ü  Χριστουγεννιάτικα δένδρα

ü  Μικρά χρωματιστά φώτα

ü  Φύλλα και καρπούς από ιερά δένδρα και γκι

ü  Διάφορες άλλες διακοσμήσεις με πλούσια χρώματα που τονίζουν την εορταστική διάθεση των Χριστουγέννων.

Δημόσια ζωή

Σε πολλές πόλεις και μεγαλουπόλεις, οι αγοραστικοί δρόμοι είναι επίσης διακοσμημένοι με φώτα και μεγάλα έλατα, που συχνά εισάγονται από την Νορβηγία. Σε μερικά μέρη στήνονται φάτνες. Αυτές απεικονίζουν την ιστορία της γέννησης του Ιησού χρησιμοποιώντας αγάλματα, ηθοποιούς και ζωντανά ζώα. Πολλές εκκλησίες έχουν ειδικές λειτουργίες τη νύχτα της παραμονής των Χριστουγέννων.

Η 24η Δεκεμβρίου είναι δημόσια γιορτή. Τα σχολεία είναι κλειστά για τις χριστουγεννιάτικες γιορτές και οι άνθρωποι έχουν μια μέρα αργίας ή φεύγουν νωρίτερα από ότι συνήθως. Νωρίς την ημέρα, τα μέσα μεταφοράς λειτουργούν κανονικά, αλλά ίσως να έχουν μειωμένο ωράριο ή να σταματήσουν το απόγευμα ή το βράδυ. Μπορεί να υπάρξει κυκλοφοριακή συμφόρηση στις κεντρικές στάσεις τρένων, λεωφορείων και αεροπλάνων. Αυτό συμβαίνει επειδή πολλοί άνθρωποι ταξιδεύουν για να περάσουν την ημέρα των Χριστουγέννων και το Boxing day με την οικογένεια ή τους φίλους τους.

3.6. CHRISTMAS DAY

Δημόσια ζωή

Σχεδόν όλες οι υπηρεσίες, εκτός των νοσοκομείων και τους ξενώνες των αστέγων, είναι κλειστά την ημέρα των Χριστουγέννων. Κάποιες δημόσιες υπηρεσίες και μικρότερα καταστήματα που πουλάνε φαγητό είναι ανοιχτά για λίγες ώρες το μεσημέρι. Τα μέσα μεταφοράς δεν εκτελούν τα κανονικά δρομολόγια και ίσως δεν λειτουργούν καθόλου. Η δημόσια ζωή σταματά εντελώς την ημέρα των Χριστουγέννων.

Πολλές εκκλησίες έχουν ειδικές λειτουργίες την Παραμονή και την Ημέρα των Χριστουγέννων. Μερικές από αυτές προσφέρουν περίθαλψη  και φαγητό στους αστέγους ή σε όσους χρειάζονται βοήθεια. Άλλες οργανώνουν εκδηλώσεις για ανθρώπους που επιθυμούν να βρεθούν πιο κοντά στην πνευματική υπόσταση των Χριστουγέννων και να απομακρυνθούν από την εμπορικότητα του σύγχρονου εορτασμού των Χριστουγέννων.

Προέλευση και σύμβολα

Η ημέρα των Χριστουγέννων θεωρείται ως η γιορτή της γέννησης του Ιησού Χριστού στη Βηθλεέμ 2 χιλιάδες χρόνια πριν. Πολλές πτυχές του εορτασμού όμως έχουν την προέλευσή τους στις παγανιστικές παραδόσεις της Αγγλίας, Ουαλίας , Σκωτίας και Ιρλανδίας. Αυτές περιλαμβάνουν τον στολισμό των σπιτιών με κλαδιά από αειθαλή δένδρα, οργάνωση πάρτι και κατανάλωση συγκεκριμένων φαγητών. Όταν οι ιεραπόστολοι προσηλύτιζαν τους κατοίκους αυτών των χωρών στο χριστιανισμό, πολλά από αυτά τα έθιμα συμπεριλήφθηκαν στους χριστιανικούς εορτασμούς.

Υπάρχουν πολλά χριστιανικά σύμβολα. Αυτά συμπεριλαμβάνουν:

φύλλα και καρπούς από ιερά δένδρα και γκι, έλατα, κεριά και μικρά φώτα.

Φιγούρες που συνδέονται με την εποχή είναι ο Father Christmas ή Santα Claus [Άγιος Βασίλης ], το μωρό Ιησούς, η η Μαρία [Παναγία], ο Ιωσήφ και άλλοι χαρακτήρες από την ιστορία της γέννησης.

Δώρα και χριστουγεννιάτικο φαγητό, όπως η γαλοπούλα, η χριστουγεννιάτικη πουτίγκα και ψιλοκομμένες πίτες επίσης συμβολίζουν τα Χριστούγεννα.

Μια ειδική αναφορά πρέπει να γίνει στον κοκκινολαίμη. Αυτό το μικρό πουλί, με το κόκκινό του στήθος είναι από τα πιο όμορφα πουλιά στο καταχείμωνο και συχνά εμφανίζεται ως διακόσμηση σε χριστουγεννιάτικες κάρτες, χαρτί περιτυλίγματος και κέικ.

3.7. Χριστουγεννιάτικα έθιμα από τη Μ. Βρετανία

Το χριστουγεννιάτικο “κράκερ” είναι ένας κύλινδρος από χαρτόνι, τυλιγμένο με πολύχρωμο χαρτί, το οποίο περιέχει μικρά δωράκια, γλυκά και ένα γνωμικό ή μια πρόβλεψη για το μέλλον, όπως αυτές των κινέζικων fortune cookies. Δύο άτομα τραβούν τις άκρες του, κάνοντάς το να σπάσει σε δύο άνισα κομμάτια. Όποιος τραβήξει το μεγαλύτερο κομμάτι κερδίζει και το περιεχόμενο. Το συγκεκριμένο παιχνίδι είναι εξαιρετικά δημοφιλές στη Βρετανία – λέγεται, μάλιστα, ότι γνωρίζει μεγάλη απήχηση στους κύκλους της βασιλικής οικογένειας, όπου το περιεχόμενό του αντικαθίσταται από αντικείμενα μεγαλύτερης αξίας. Συναντάται επίσης και σε κάποιες πολιτείες των ΗΠΑ και στον Καναδά.

Σε μερικές βρετανικές περιοχές το έθιμο του γλεντιού σε κήπους με μηλιές την παραμονή των Χριστουγέννων είναι παραλλαγή μιας ειδωλολατρικής τελετής. Αφού σκοτεινιάσει, οι αγρότες πηγαίνουν στα περιβόλια, σχηματίζουν παρέες γύρω από τα παλαιότερα δέντρα και πίνοντας μπύρα τραγουδούν τα κάλαντα. Πυροβολούν στα κλαριά για να διώξουν τα κακά πνεύματα και πριν από χρόνια άφηναν τριγύρω γλυκίσματα για να καλοπιάσουν τα πνεύματα και να εξασφαλίσουν καλή σοδειά.

Στη Μ. Βρετανία, τα παιδιά δεν ταχυδρομούν το γράμμα τους στον Father Christmas. Το ρίχνουν στη φωτιά στο τζάκι ώστε να ανέβει από την καμινάδα για να ταξιδέψει ως το Βόρειο Πόλο. Αν το γράμμα καεί αμέσως πρέπει να το ξαναγράψουν. Την Παραμονή των Χριστουγέννων κρεμούν τα καλτσάκια τους στο τζάκι ή στα πόδια του κρεβατιού για να τα βρουν γεμάτα με μικρά δωράκια όταν ξυπνήσουν το πρωί. Τα Χριστούγεννα στην Αγγλία εορτάζονται στις 25 Δεκεμβρίου. Οι κάλτσες των δώρων κρεμιούνται στο τζάκι ή στη πόρτα έτοιμες να υποδεχθούν τα δώρα από τον Father Christmas που τα ρίχνει από τη καμινάδα, καθώς περνάει πετώντας με το έλκηθρό του πάνω από τις στέγες των σπιτιών ενώ το έθιμο επιβάλει το σπίτι να είναι πλούσια διακοσμημένο για την υποδοχή του.

Το Χριστουγεννιάτικο δέντρο παίζει κεντρικό ρόλο στους εορτασμούς, ωστόσο, ποτέ δεν αντικατέστησε εντελώς τον συνδυασμό πρασινάδας και γκι, που ονομάζεται και «φυτό των φιλιών» (kissing bough). Το κούτσουρο που κατά παράδοση έπρεπε να ανάψει από κάρβουνα της χρονιάς που πέρασε και καιγόταν τα Χριστούγεννα στο τζάκι (Yule log) και το έθιμο της κεφαλής του Αγριόχοιρου (Boar’s Head ) δεν συνηθίζονται πλέον σήμερα.

Η κεφαλή του Αγριόχοιρου ( Boar’s Head) πιθανώς είναι η μακροβιότερη Χριστουγεννιάτικη παράδοση. Το 1940, χρονιά που συμπλήρωνε 600 χρόνια συνεχούς εορτασμού στη Βρετανία, εορτάστηκε για πρώτη φορά στην εκκλησία Christ Church στο Σινσινάτι των ΗΠΑ. Η παράδοση αυτή έχει τις ρίζες της στα αρχαία χρόνια όταν ο αγριόχοιρος ήταν ο βασιλιάς του δάσους. Όντας επικίνδυνο ζώο και απειλή για τους ανθρώπους, κυνηγήθηκε αδυσώπητα. Όταν η Χριστιανική πίστη υπερίσχυσε των παγανιστικών εθίμων στην Ευρώπη, η κεφαλή του Αγριόχοιρου συμβόλιζε τον θρίαμβο του νηπίου Χριστού ενάντια στην Αμαρτία. Ο εορτασμός όπως τον γνωρίζουμε σήμερα πρωτοξεκίνησε στο Queen’s College της Οξφόρδης το 1340. Ο μύθος λέει πως ένας λόγιος μελετούσε ένα βιβλίο του Αριστοτέλη καθώς περπατούσε στο δάσος κατευθυνόμενος σε ένα Χριστουγεννιάτικο γεύμα. Ξαφνικά βρέθηκε αντιμέτωπος με έναν Αγριόχοιρο. Μην έχοντας άλλο όπλο για να αμυνθεί, έχωσε το βιβλίο που κρατούσε στο λαιμό του επιτιθέμενου ζώου, το οποίο μην μπορώντας να αναπνεύσει πέθανε. Εκείνη τη νύχτα η κεφαλή του Αγριόχοιρου στολισμένη μεταφέρθηκε στο χώρο του γεύματος, με συνοδεία ανθρώπων που τραγουδούσαν τα κάλαντα.

Στην ύπαιθρο μπορεί κανείς να δει μίμους να εκτελούν Χριστουγεννιάτικη παντομίμα (παντομίμα χριστουγεννιάτικων καλάντων ή ύμνων όπως το Άγια Νύχτα)  τριγυρίζοντας στους δρόμους. Στην επαρχία του Γιορκσάιρ, το άγγελμα του θανάτου του διαβόλου λαμβάνει χώρα κάθε Παραμονή Χριστουγέννων. Η καμπάνα της εκκλησίας χτυπά πένθιμα μια φορά για κάθε έτος από την Γέννηση του Ιησού και το τελευταίο χτύπημα γίνεται ακριβώς τα μεσάνυχτα.

Το Χριστουγεννιάτικο γεύμα περιλαμβάνει ψητή γαλοπούλα ή βοδινό, ταρτάκια με γέμιση από φρούτα, σταφίδες και ζάχαρη και πουτίγκα με δαμάσκηνο.

Η Αγγλική κλασσική διακόσμηση περιλαμβάνει φωτεινά κόκκινα Αλεξανδριανά γύρω από το τζάκι, καθώς και κλαδιά «γκι» που κρέμονται από την οροφή που σύμφωνα με τη παράδοση όποιος στέκεται κάτω απ΄ αυτό πρέπει να ανταλλάσσει φιλιά με αγαπημένα πρόσωπα. Για τους Άγγλους δεν νοείται εορταστικό χριστουγεννιάτικο τραπέζι χωρίς γαλοπούλα, κρεατόπιτα και χριστουγεννιάτικη πουτίγκα για καλή τύχη.

3.8. BOXING DAY

Boxing day [επίσημη αργία] είναι μια γιορτή στο Ηνωμένο Βασίλειο που εορτάζεται κάθε χρόνο στις 26 Δεκεμβρίου. Στις μέρες μας, είναι μια σημαντική μέρα για αθλητικές εκδηλώσεις και η αρχή των Χριστουγεννιάτικων εκπτώσεων.

Η ακριβής ετυμολογία της λέξης δεν είναι ξεκάθαρη. Στην Ευρώπη, όπου υπάρχει μακρά παράδοση να δίνονται χρήματα και άλλα δώρα σε όσους έχουν ανάγκη, χρονολογείται από τον Μεσαίωνα. Στην προχριστιανική Ρώμη, υπήρχαν τα Saturnalia κατά τα οποία οι ιδιοκτήτες σκλάβων άλλαζαν θέση με αυτούς και τους έδιναν και δώρα. Στην έσχατη Ρωμαϊκή με αρχές της πρώιμης Χριστιανικής εποχής μεταλλικά κουτιά ήταν τοποθετημένα έξω από εκκλησίες όπου συγκεντρώνονταν προσφορές για τη γιορτή του Αγίου Στεφάνου (26 Δεκεμβρίου για την Δυτική εκκλησία – 27 Δεκεμβρίου για την Ανατολική).

Στη Βρετανία υπήρχε το έθιμο οι έμποροι να συγκεντρώνουν “Χριστουγεννιάτικα κουτιά” (Christmas Boxes) για τις καλές υπηρεσίες που προσέφεραν όλο τον χρόνο. Αυτό το έθιμο συνδέεται με μια παλαιότερη Αγγλική παράδοση: οι υπηρέτες των πλουσίων, αφού έπρεπε να τους υπηρετούν την ημέρα των Χριστουγέννων, έπαιρναν άδεια να επισκεφτούν τις οικογένειές τους την επόμενη μέρα. Οι αφέντες τους τούς έδιναν ένα κουτί με δώρα, χρήματα, φαγητό, ρούχα ή άλλα πολύτιμα αγαθά για να το πάνε στις οικογένειές τους.

   Τι κάνουν οι άνθρωποι

Για πολλούς ανθρώπους το boxing day αποτελεί μια καλή  ευκαιρία για να αναρρώσουν από τις κραιπάλες της ημέρας των Χριστουγέννων και μια ευκαιρία να περάσουν χρόνο με την οικογένεια, τους φίλους και τους γείτονές τους. Κάποιοι άνθρωποι επιλέγουν να πάνε μια βόλτα στην εξοχή, ενώ άλλοι συγκεντρώνονται  σε μεγάλα καταστήματα που οι χριστουγεννιάτικες εκπτώσεις συχνά ξεκινούν την ημέρα του Boxing day. Κάποιοι άνθρωποι ακόμα περνούν μέρος της νύχτας ως τα ξημερώματα στην ουρά για να μπουν πρώτα μέσα στα καταστήματα, όσο οι καλύτερες ευκαιρίες είναι ακόμα διαθέσιμες.

Το Boxing day είναι επίσης μια σημαντική μέρα για αθλητικές εκδηλώσεις. Παραδοσιακά, το κυνήγι αλεπούς με χρήση σκυλιών ήταν ένα δημοφιλές άθλημα της ανώτερης τάξης. Εικόνες κυνηγών πάνω σε άλογα ντυμένοι με κόκκινα παλτό και περικυκλωμένοι από σκυλιά συχνά θεωρούνται ως σύμβολο του Boxing day. Στις μέρες μας, το κυνήγι της αλεπούς είναι παράνομο και το έχουν αντικαταστήσει με ιπποδρομίες και παιχνίδια ποδοσφαίρου που είναι από τα πιο δημοφιλή αθλήματα.

  Δημόσια ζωή

Το Boxing day είναι μια γιορτή των Τραπεζών. Όλα τα σχολεία και πολλές δημόσιες υπηρεσίες είναι κλειστές αυτή τη περίοδο. Μερικές ίσως κλείσουν για όλη την εβδομάδα μεταξύ Χριστουγέννων και καινούργιου χρόνου. Πολλά καταστήματα είναι  ανοιχτά και ξεκινούν τις Χριστουγεννιάτικες εκπτώσεις την ημέρα του Boxing day. Αυτό κάνει την 26η Δεκεμβρίου μια πολλή σημαντική μέρα για πολλούς λιανοπωλητές.

 Προέλευση και σύμβολα

Υπάρχουν πολλές ιστορίες σχετικές με την προέλευση του όρου ”Boxing day”:

Συνηθιζόταν να είναι έθιμο για τους εργοδότες να δίνουν στους εργαζόμενους ή υπηρέτες τους ένα χρηματικό δώρο ή φαγητό σε ένα μικρό κουτί αυτή τη μέρα. Αυτό το έθιμο εξακολουθεί να ισχύει για τους ανθρώπους που παραδίδουν γράμματα ή εφημερίδες στα σπίτια, παρόλο που τα δώρα αυτά μπορεί να τους δίνονται και πριν την ημέρα των Χριστουγέννων.

Στη φεουδαρχική εποχή, ο φεουδάρχης συγκέντρωνε όλους όσους δούλευαν στη γη του αυτή τη μέρα και διένειμε κουτιά με πρακτικά αγαθά, όπως γεωργικά εργαλεία, φαγητό και ρούχα. Αυτή ήταν η πληρωμή για τη δουλειά την οποία είχαν κάνει όλο τον περασμένο χρόνο.

Άλλες ιστορίες αναφέρονταν στους υπηρέτες που τους επιτρεπόταν να πάρουν μέρος του φαγητού που περίσσευε από τις χριστουγεννιάτικες γιορτές σε ένα κουτί για τις οικογένειές τους και στη διανομή βοήθειας από το Εκκλησιαστικό παγκάρι στους φτωχούς ενορίτες. Αυτές οι  παραδόσεις έχουν μετεξελιχθεί σε χριστουγεννιάτικα βοηθήματα που πολλοί εργοδότες διανέμουν, παρόλο που αυτά σήμερα συχνά διανέμονται την εβδομάδα πριν τα Χριστούγεννα.

Ομάδα 3 : ( Μουρκό Α., Μπάτσεφ Β., Φερχάτη Α., Χουντάλας Μ.)

3.9. Η Γιορτή του Πάσχα

Η Κυριακή του Πάσχα στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι μια παραδοσιακή γιορτή για την ανάσταση του Ιησού Χριστού από τον θάνατο, σύμφωνα με την Χριστιανική πίστη και αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες Χριστιανικές γιορτές του έτους. Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι χρησιμοποιούν την ημέρα αυτή για να διακοσμήσουν και να βάψουν αυγά. Επίσης την ημέρα εκείνη δίνουν ως δώρο στα μικρά παιδιά σοκολατένια αυγά και μπορούν και να συμμετέχουν σε διάφορους διαγωνισμούς του Πάσχα με αυγά.  Η ημερομηνία του Πάσχα εξαρτάται από την ισημερία του Μαρτίου. Είναι η πρώτη Κυριακή μετά την πρώτη πανσέληνο του Μαρτίου.

Τι κάνουν οι άνθρωποι 

Οι άνθρωποι την περίοδο αυτή παρακολουθούν συχνά ειδικές τελετές για την Κυριακή του Πάσχα. Στις εκκλησίες, είναι γενικά μια εορταστική περίοδος και δίνεται με έμφαση στην αυγή μιας νέας ζωής. Στο πάρκο Battersea στο Λονδίνο, υπάρχει κάθε χρόνο μια μεγάλη παρέλαση του Πάσχα.

Το Πάσχα μπορεί να αποτελεί μια σημαντική στιγμή για τις βιομηχανίες ειδών ζαχαροπλαστικής. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, τα πασχαλινά αυγά είναι συχνά μεγάλα κούφια σοκολατένια αυγά γεμάτα με καραμέλες ή άλλα ζαχαρωτά και υπάρχει μεγάλη ζήτηση απ’ τους ανθρώπους γι αυτά τα αυγά.

Οι περισσότεροι άνθρωποι γιορτάζουν την Κυριακή του Πάσχα με την διακόσμηση των αυγών, με την ανταλλαγή δώρων και με την συμμετοχή τους σε διαγωνισμούς αναζήτησης αυγών. Πολλά παιδιά πιστεύουν ότι το πασχαλινό λαγουδάκι ή κουνέλι έρχεται στο σπίτι τους ή στον κήπο για να κρύψει τα αυγά. Μπορούν να ψάξουν για τα αυγά ή να τα βρουν σε κάποιο εμφανές σημείο που τα έχει αφήσει το λαγουδάκι.

Πάσχα στο Ηνωμένο Βασίλειο

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, το Πάσχα αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες χριστιανικές γιορτές του έτους. Είναι γεμάτη από έθιμα, λαογραφία και παραδοσιακό φαγητό. Ωστόσο, το Πάσχα στη Βρετανία έχει τις απαρχές της πολύ πριν από την άφιξη του Χριστιανισμού. Πολλοί θεολόγοι πιστεύουν το ίδιο το Πάσχα ονομάζεται μετά από την αγγλοσαξονική θεά της αυγής και της άνοιξης – Eostre.
Στη Βρετανία το Πάσχα λαμβάνει χώρα σε διαφορετικό χρόνο κάθε χρόνο. Έχει παρατηρηθεί ότι το Πάσχα λαμβάνει χώρα την πρώτη Κυριακή μετά την πρώτη πανσέληνο του Μαρτίου, μετά την πρώτη ημέρα της άνοιξης στο βόρειο ημισφαίριο. Αυτό σημαίνει ότι το φεστιβάλ μπορεί να συμβεί σε οποιοδήποτε Κυριακή μεταξύ 22 Μαρτίου και 25 Απριλίου. Δεν είναι μόνο το Πάσχα το τέλος του χειμώνα είναι επίσης το τέλος της Σαρακοστής, παραδοσιακά ένας χρόνος της νηστείας στο χριστιανικό ημερολόγιο. Συνεπώς, είναι συχνά ένας χρόνος από τη διασκέδαση και την γιορτή.

Την Παρασκευή πριν από την Κυριακή του Πάσχα και τη Δευτέρα μετά είναι αργία στη Βρετανία. Κατά τη διάρκεια του Πάσχα τα σχολεία στο Ηνωμένο Βασίλειο σχεδόν για δύο εβδομάδες κλειστά και έχουν  αρκετό χρόνο για να χωνέψουν όλη  τη σοκολάτα.

 3.10. Μεγάλη Πέμπτη (Maundy Thursday)

Η Μεγάλη Πέμπτη είναι η ημέρα που οι  Χριστιανοί την θυμούνται  ως η ημέρα του Μυστικού Δείπνου, όταν ο  Ιησούς έπλυνε τα πόδια των μαθητών του και καθιέρωσε την τελετή γνωστή ως η Θεία Ευχαριστία. Η λέξη “maundy” προέρχεται από τη γαλλική λέξη ” mande” που σημαίνει” εντολή ” και έχει ληφθεί από την εντολή που έδωσε ο Χριστός στον Μυστικό Δείπνο,« αγαπάτε ο ένας τον άλλο, όπως σας έχω αγαπήσει εγώ. ”

Στη Βρετανία, η Βασίλισσα παίρνει μέρος στην τελετή της Royal Maundy η οποία χρονολογείται από το Edward 1 και γίνεται μόνο την Μεγάλη Πέμπτη. Αυτή περιλαμβάνει την κατανομή των χρημάτων σε  ηλικιωμένους (ένας άνδρας και μία γυναίκα, για κάθε έτος της ηλικίας του ηγεμόνα), συνήθως επιλέγεται για να έχει γίνει υπηρεσία στην κοινότητά τους. Λαμβάνουν ένα τελετουργικό κόκκινο και ένα λευκό πορτοφόλι που περιέχει κέρματα που έγιναν ειδικά για την περίσταση. Το άσπρο πορτοφόλι περιέχει ένα νόμισμα για κάθε έτος της βασιλείας του μονάρχη. Το κόκκινο πορτοφόλι περιέχει χρήματα αντί για δώρα που χρησιμοποιούνται για να δοθούν στους φτωχούς.
Τον 17ο αιώνα, και νωρίτερα, ο βασιλιάς ή η βασίλισσα έπλενε τα πόδια των επιλεγμένων φτωχών  ως χειρονομία της ταπεινοφροσύνης, και σε ανάμνηση του Ιησού το πλύσιμο των ποδιών των μαθητών, κάτι το οποίο δεν συμβαίνει πια.
Αυτό είναι το πώς το Βασιλικό Νομισματοκοπείο εξηγεί την Maundy Thursday:
“… Η Royal Maundy είναι μια αρχαία τελετή που έχει τις ρίζες της στην εντολή του Χριστού  μετά το πλύσιμο των ποδιών των μαθητών του την ημέρα πριν από τη Μεγάλη Παρασκευή. Η εντολή, « αγαπάτε ο ένας τον άλλο » εξακολουθεί να υπενθυμίζεται τακτικά από χριστιανικές εκκλησίες σε όλο τον κόσμο και η τελετή του πλυσίματος των ποδιών των φτωχών η οποία συνοδεύεται από τα δώρα των τροφίμων και των ειδών ένδυσης, μπορούν να αναχθούν στον τέταρτο αιώνα. Φαίνεται να έχουν το έθιμο το συντομότερο ως το δέκατο τρίτο αιώνα, για τα μέλη της βασιλικής οικογένειας να λάβουν  μέρος στη Μεγάλη τελετή, να διανείμει τα χρήματα και τα δώρα, και να υπενθυμίσει την απλή πράξη του Χριστού της ταπεινοφροσύνης από το πλύσιμο των ποδιών των φτωχών. Ο Henry IV άρχισε την πρακτική της όσον αφορά τον αριθμό των δικαιούχων  με την ηλικία του ηγεμόνα, και όπως έγινε το έθιμο του κυρίαρχου να εκτελέσει την τελετή, η εκδήλωση έγινε γνωστή ως η Royal Maundy. Στο δέκατο όγδοο αιώνα, η πράξη του πλυσίματος των ποδιών των φτωχών διακόπηκε και το δέκατο ένατο αιώνα τα χρήματα είχαν αντικατασταθεί από διάφορα δώρα (τρόφιμα και είδη ένδυσης).

Πασχαλινά αυγά

Τα πασχαλινά αυγά είναι μια πολύ παλιά παράδοση που σε πηγαίνει πριν από τον Χριστιανισμό. Τα αυγά μετά από όλα είναι ένα σύμβολο της άνοιξης και της νέα ζωής. Η ανταλλαγή των αυγών του Πάσχα είναι ένα δημοφιλές έθιμο σε πολλές χώρες.  Τα αυγά ήταν βραστά και βαμμένα σε διάφορα χρώματα και σχέδια. Τα παραδοσιακά φωτεινά χρώματα εκπροσωπούν την άνοιξη και το φως.
Ένα παλαιότερο πιο παραδοσιακό παιχνίδι είναι αυτό στο οποίο οι άνθρωποι πετούν πραγματικά αυγά μεταξύ τους ο ένας εναντίον του άλλου ή τα κυλούν από έναν λόφο. Ο ιδιοκτήτης του αυγού, που έμεινε χωρίς ρωγμές έχει το μεγαλύτερο «γουόν». Ακόμα και σήμερα, στο βόρειο τμήμα της Αγγλίας, όπως για παράδειγμα στο Preston του Lancashire, εξακολουθούν να πραγματοποιούν το έθιμο του αγώνα των αυγών, δηλαδή τα βραστά αυγά τα πάνε σε πλαγιές λόφων και τα αφήνουν για να δούνε πιο αυγό πηγαίνει πιο γρήγορα. Σε άλλα μέρη ένα άλλο παιχνίδι που παίζεται είναι να κρατάνε ένα αυγό στην παλάμη τους και να το τσουγκρίζουν με το αυγό του αντιπάλου τους. Ο ηττημένος είναι αυτός του οποίου το αυγό θα σπάσει πρώτο.
Σήμερα οι άνθρωποι δίνουν ο ένας στον άλλο αυγά του Πάσχα από σοκολάτα, που συνήθως είναι κούφια και τα γεμίζουν με γλυκά.

Ντύσιμο για το Πάσχα

Το Πάσχα ήταν κάποτε μια παραδοσιακή ημέρα για το γάμο, στο οποίο  οι άνθρωποι συχνά ντύνονταν για το Πάσχα. Οι γυναίκες φορούσαν ειδικά Πασχαλινά καλύμματα – διακοσμημένα με λουλούδια και κορδέλες. Ακόμη και σήμερα στο Battersea στο Λονδίνο υπάρχει μια πασχαλινή έκθεση όπου υπάρχουν τέτοια χειροποίητα πασχαλινά γυναικεία φορέματα.

Hot Τσουρέκια Σταυρού

Τα Hot ψωμάκια σταυρού, σήμερα τρώγονται όλη την περίοδο του Πάσχα. Για πρώτη φορά στην Αγγλία ψήνονται τη Μεγάλη Παρασκευή. Αυτά τα μικρά, ελαφρά γλυκά ψωμάκια που περιέχουν σταφίδες και μερικές φορές ψιλοκομμένα γλασαρισμένα φρούτα. Πριν το ψήσιμο, ένας σταυρός περικόπτεται στην κορυφή του κουλουριού. Μετά το ψήσιμο, ζάχαρη άχνη χρησιμοποιείται για να γεμίσει το σταυρό.

Κέικ Simnel

Ένας παραδοσιακός τρόπος για να σπάσει το γρήγορο Τεσσαρακοστής είναι να τρώτε κάποια simnel κέικ. Έχουν μια λεπτή κρούστα από αλεύρι και νερό, κίτρινου χρώματος με σαφράν, και τα γεμίζουν με δαμάσκηνα, με άφθονη ζαχαρωμένη φλούδα λεμονιού, και αποξηραμένα φρούτα.
Μια παλιά ιστορία λέει ότι εδώ και πολύ καιρό ζούσε ένα ηλικιωμένο ζευγάρι, ο Simon και η Nelly. Στην Nelly είχε απομείνει κάποια άζυμη ζύμη από τη Σαρακοστή, και ο Simon της θύμισε ότι υπάρχει και πουτίγκα από δαμάσκηνο που είχε απομείνει από τα Χριστούγεννα. Έτσι σκέφτηκαν ότι θα μπορούσαν να κάνουν κάποιες γλυκές απολαύσεις για όταν τους επισκεπτόταν η οικογένειά τους. Η Nell μαζεύει τα περισσεύματα, και ο Sim πρόσθεσε μερικά αυγά. Ύστερα βάζουν το μείγμα να ψηθεί και έτσι φτιάχνουν ένα πολύ ωραίο κέικ. Το γλύκισμα αυτό ονομάστηκε Simnel προς τιμήν αυτού του ζευγαριού(Simon, Nelly).

3. 10. The Horn Dance (ο Χορός των Κεράτων)

Ο χορός Morris είναι μια παραδοσιακή αγγλική μορφή του παραδοσιακού χορού που λαμβάνει χώρα κάθε Πάσχα και γίνεται και σε άλλες αγγλόφωνες χώρες, όπως οι ΗΠΑ και η Αυστραλία. Οι ρίζες του χορού Morris φαίνεται να είναι από πολύ παλιά, κατά πάσα πιθανότητα χρονολογείται από το Μεσαίωνα.
Στο χορό αυτό οι άνδρες ντύνονται με κοστούμια, με καπέλα και κορδέλες και κουδούνια γύρω από τους αστραγάλους τους. Χορεύουν στους δρόμους και ένας άνθρωπος φέρνει συχνά μια διογκωμένη κύστη χοίρων και στο τέλος ένα ραβδί. Αυτός θα τρέξει μέχρι τις νέες γυναίκες στο δρόμο και θα χτυπήσει πάνω από το κεφάλι τους  με την ουροδόχο κύστη χοίρων, αυτός υποτίθεται ότι θα είναι τυχερός (άνδρες)!

Ο χορός αυτός λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο στο Abbots Bromley, ένα χωριό στο Staffordshire, στην Αγγλία. Η σύγχρονη εκδοχή του χορού περιλαμβάνει κέρατα ταράνδων,και ένα άλογο χόμπι, “Maid Marian,” Το Abbots Bromley, Κέρας Χορού είναι ένας  Αγγλικός λαϊκός χορός, ενός ανόητου που χρονολογείται από το Μεσαίωνα.

Προέλευση

Δεν υπάρχουν καταγεγραμμένες αναφορές στο χορό κέρατο πριν από την Ιστορία του Robert στο οικόπεδο του Staffordshire, γραμμένο το 1686. Ωστόσο, υπάρχει μια καταγραφή του αλόγου χόμπι που χρησιμοποιούνται στο Abbots Bromley ήδη από το 1532, και είναι πιθανό ότι το στοιχείο χορός <<κέρατο>> του εθίμου ήταν επίσης παρόντες εκείνη τη στιγμή, αλλά δεν σχολιάζονται από τον συγγραφέα. Ύστερα από αρκετές μελέτες ανακάλυψαν ότι τα κέρατα που χρησιμοποιούνται για τον  χορό από τον 11ο αιώνα – αν και αυτά μπορεί κάλλιστα να αντικατασταθούν με ένα ακόμη μεγαλύτερο σύνολο.

Σύμφωνα με ορισμένους, η χρήση των κεράτων προτείνει μια αγγλοσαξονική καταγωγή, μαζί με άλλες ενδημικές αγγλοσαξονικές παραδόσεις που έχουν επιβιώσει στη σύγχρονη εποχή σε διάφορες μορφές. Έχει σκεφτεί, για παράδειγμα, ότι ο χορός προέρχεται από την ειδωλολατρική περίοδο και συνδέθηκε με τη δυναστεία ,με βάση περίπου 15 μίλια μακριά στο Τάμγουορθ, που ανήκουν  τεράστιες εκτάσεις στο δάσος Needwood και Cannock Chase γύρω από το Abbots Bromley. Σε αυτή τη θεωρία, οι βασιλικοί δασοφύλακες θα έχουν οργανώσει μια συμπαθητική τελετουργική μαγεία για να εξασφαλίσουν ένα πλούσιο αλίευμα κάθε χρόνο.

Μια παράδοση που επέζησε σε χριστιανικούς χρόνους και σταδιακά άρχισε να θεωρείτε ως επιβεβαίωση δικαιωμάτων για κυνήγι των χωρικών. Ακόμα και όταν οι εκτάσεις παραχωρήθηκαν στην Μονή Burton το 1004 οι δασολόγοι χρειάζονταν να εξακολουθούν να απασχολούνται. Μέχρι το 16ο αιώνα, όταν η μονή διαλύθηκε. Αυτό ήταν μια κληρονομική θέση με τον τίτλο “Forester του Bentylee” (Bentylee είναι η δασική έκταση της ενορίας). Από τότε και μέχρι τον 19ο αιώνα, ο χορός παρέμεινε παραδοσιακό προνόμιο της οικογένειας Bentley.

Τελικά περνώντας στην οικογένεια Fowell το 1914 μέσα από μια συμμαχία γάμου. Οι Fowells συνεχίζουν να λειτουργούν το “Horn Dance” μέχρι σήμερα.
Η αρχαία προέλευση του χορού έχει αμφισβητηθεί από κάποιους λαογράφους, οι οποίοι επισημαίνουν ότι, ενώ η ημερομηνία για τα κέρατα των ταράνδων είναι από τον 11ο αιώνα. Οι τάρανδοι είχαν από καιρό εξαφανιστεί στην Αγγλία και την Ουαλία (και πιθανώς στην Σκωτία), και δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι οποιαδήποτε εγχώρια αγέλη ταράνδων παρέμεινε εκείνη τη στιγμή. Ως εκ τούτου, ακόμα πιο συγκεκριμένα, τα κέρατα πρέπει να έχουν εισαχθεί από τη Σκανδιναβία σε κάποιο σημείο μεταξύ του 11ου και του 17ου αιώνα. Η ανάλυση αυτή μπορεί να δώσει βάρος στη θεωρία ότι το έθιμο ξεκίνησε αρχικά με μόνο ένα άλογο χόμπι, και ο χορός  κέρατο προστέθηκε αργότερα.
Ο χορός ήταν, όπως και οι παρόμοιες εκδηλώσεις σε όλη τη χώρα, προσωρινές διακοπές κατά τη διάρκεια των ετών της Κοινοπολιτείας. Πριν από αυτό, σύμφωνα με τον Robert αυτό έγινε την ημέρα των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς και την Δωδέκατη μέρα, εκτός από την τοπική Wakes Δευτέρα – αν και με την αναβίωση της το 1660 ήταν περιορισμένη μόνο στην τελευταία.

Εκδηλώσεις

Ο χορός με τα κέρατα προσελκύει μεγάλο αριθμό επισκεπτών κάθε χρόνο στο χωριό του Abbots Bromley. Το δικαίωμα να κρατήσει αυτό το Fair δόθηκε στο χωριό το 1221. Ο χορός Horn πραγματοποιείται την Wakes Δευτέρα, την επόμενη ημέρα απ’ την Wakes Κυριακή, η οποία είναι η πρώτη Κυριακή μετά τις 4 Σεπτεμβρίου.
Ξεκινάει στις 08:00 με μια τελετή της ευλογίας στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου, όπου στεγάζονται τα κέρατα. Ο χορός αρχίζει στο καταπράσινο χωριό, και στη συνέχεια περνάει από το χωριό – αλλά όχι από την ενορία Blithfield Hall, που ανήκει η Lady Bagot.
Οι χορευτές επιστρέφουν στο χωριό νωρίς το απόγευμα, και κάνουν τον χορό τους γύρω από τις παμπ και τα σπίτια. Τέλος, περίπου στις 20:00, τα κέρατα επιστρέφουν στην εκκλησία, και η μέρα ολοκληρώνεται με ένα εορταστικό Απόδειπνο.

Χορευτές

Υπάρχουν 12 χορευτές. Έξι μεταφέρουν τα κέρατα και συνοδεύονται από μουσικούς που παίζουν ακορντεόν (ή βιολί σε παλαιότερες εποχές), Maid Marian (ένας άνθρωπος σε ένα φόρεμα), το χόμπι-άλογο, ο ανόητος (ή Jester), ένας νεαρός με ένα τόξο και βέλος, και ένας άλλος νεαρός με ένα τρίγωνο. Παραδοσιακά, οι χορευτές είναι όλοι άνδρες, αν και τα τελευταία χρόνια τα κορίτσια είναι είτε με ένα τόξο και τα βέλη είτε με ένα τρίγωνο.
Μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα, οι χορευτές ήταν όλα τα μέλη της οικογένειας Bentley. Ο χορός αυτός πέρασε στην οικογένεια  Fowell στις αρχές του 20ου αιώνα. Αυτό συνεχίζεται σε αυτήν την ημέρα, αν και λόγω της αύξησης των κατοικιών κανένας από αυτούς δεν ζουν στο χωριό πια. Πολλοί ζουν σε κοντινές πόλεις.

Κέρατα (Antlers)

Τα «κέρατα» είναι συνολικά έξι κέρατα ταράνδων, τρία λευκά και τρία μαύρα. Δεδομένου ότι δεν υπάρχει κάποια θεωρία πιστεύεται ότι τα κέρατα ταράνδων ήρθαν στην Αγγλία τον 11ο αιώνα, τα οποία πρέπει να έχουν εισαχθεί από τη Σκανδιναβία. Ωστόσο, είναι εξίσου μυστηριώδες ως προς το γιατί αυτό έπρεπε να είχε γίνει και από ποιον. Εάν τα κέρατα εισήχθησαν θα πρέπει να ήταν κοντά στην ημερομηνία της ανάπτυξης-ρίψη τους. Επομένως, είναι εξίσου πιθανό ότι κατάφεραν να επιβιώσουν τάρανδοι κάπου στην Αγγλία εκείνη την περίοδο.
Τα κέρατα τοποθετούνται σε μικρά κεφάλια σκαλισμένα από το ξύλο. Από το 1981, τα κέρατα είναι νομικά η ιδιοκτησία του Κοινοτικού Συμβουλίου Abbots Bromley. Για 364 ημέρες το χρόνο, είναι για επίδειξη σε εκκλησία του Αγίου Νικολάου. Κάποτε φυλάσσονταν στην κύρια αίθουσα Village, στο οποίο είναι τώρα ο Goat Inn, δίπλα στο Σταυρό Βουτύρου. Μια σειρά από εναλλακτικές λύσεις όπως  κέρατα (από κόκκινο ελάφι) παραμένουν σε χρήση.

Χορός

Ο χορός είναι απλός, δεδομένου ότι τα κέρατα τους έχουν κάποια βαρύτητα και ότι αυτά είναι  μεγάλα και ογκώδη. Όπως περιγράφεται από τον Cecil Sharp, υπάρχουν 6 στοιχεία στο συγκεκριμένο αυτό χορό. Περιγράφει το χορό, όπως γίνεται με τους συμμετέχοντες σε μια ενιαία γραμμή. Ωστόσο, αυτή τη στιγμή εκτελείται με τους χορευτές σε μια διπλή στήλη.

Ομάδα 4 : (Βύρλας Θ., Μαυρομματίδη Α., Μπινιάρη Ι., Παρασκευοπούλου Γ., Τσεκούρα Δ., Χουρσαλά Κ.)

Έχουμε διαλέξει το θέμα σχετικά με τον Guy Fawkes θεωρώντας ότι είναι μια αξιόλογη προσωπικότητα που μπορεί οι προσπάθειες του να μην ήταν επιτυχημένες αλλά κατάφερε να αναστατώσει τον λαό του τότε και να γραφτεί το όνομά του στην ιστορία. Αρχικά μας κίνησε το ενδιαφέρον παρακολουθώντας τον στην γνωστή ταινία «V for vendetta» .

 3.11. Guy Fawkes

Ο Guy Fawkes (Γκάι Φωκς), γνωστός επίσης κι ως Γκίντο Φωκς, γεννήθηκε στην Υόρκη(York) κι ήταν Άγγλοςστρατιώτης και μέλος μιας ομάδας Καθολικώνσυνωμοτών, οι οποίοι οργάνωσαν τη Gunpowder Plot ( Συνωμοσία της Πυρίτιδας)στις 5 Νοεμβρίου 1605. Η συνωμοσία, όμως, ξεσκεπάστηκε πριν την ολοκλήρωση του σχεδίου: ο Guy Fawkes κι οι συνεργάτες του πέρασαν από ανακρίσεις με βασανιστήρια, κι έπειτα από δίκη καταδικάστηκαν κι εκτελέστηκαν για προδοσία κι απόπειρα δολοφονίας. Σε ορισμένες χώρες η επέτειος αυτής της αποτυχημένης απόπειρας γιορτάζεται στις  5 Νοεμβρίου ως η Νύχτα του Guy Fawkes (Guy Fawkes Night ή Bonfire Night). Πυροτεχνήματα λάμπουν στον αέρα, ενώ επικρατεί το έθιμο να καίγεται στη φωτιά ένα ομοίωμα του Guy Fawkes.

Η Συνωμοσία της Πυρίτιδας

Η Συνωμοσία της Πυρίτιδας περιλάμβανε την απόπειρα δολοφονίας του βασιλιά Ιακώβου Α της Αγγλίας, της οικογένειάς του και των μελών της αριστοκρατίας, με την ανατίναξη του Παλατιού του Γουέστμινστερ, που στέγαζε το Βρετανικό Κοινοβούλιο, στις 5 Νοεμβρίου 1605 ημέρα κατά την οποία ο βασιλιάς θα απευθυνόταν σε μια διευρυμένη συνέλευση της Βουλής των Λόρδων και της Βουλής των Κοινοτήτων.

Η Συνωμοσία οργανώθηκε σαν αντίδραση στην τυραννική βασιλεία του Ιακώβου Α και στα σκληρά μέτρα του προτεστάντηβασιλιά απέναντι στους Καθολικούς. Οι συνωμότες βρήκαν ένα κελάρι κάτω από το κτίριο της Βουλής των Λόρδων και μέχρι το Μάρτιο του 1605, είχαν συγκεντρώσει 36 βαρέλια πυρίτιδας, τα οποία θα ανατίναζαν για να δολοφονήσουν τα μέλη του Κοινοβουλίου. Κάποιοι συνωμότες, ωστόσο, ανησυχούσαν από το γεγονός ότι στο κτίριο της Βουλής θα βρίσκονταν κι άλλοι Καθολικοί, σαν κι αυτούς, των οποίων η ζωή μπορεί να κινδύνευε. Έτσι στάλθηκε μια προειδοποιητική επιστολή στο Λόρδο Monteagle, του οποίου δημιουργήθηκαν υποψίες κι έτσι ξεκίνησαν οι έρευνες στις υπόγειες σήραγγες κάτω από τη Βουλή των Λόρδων. Ο Guy Fawkes ανακαλύφθηκε και συνελήφθη το πρωινό της 5ης Νοεμβρίου. Μετά από βασανιστήρια, αποκάλυψε τα ονόματα των υπόλοιπων συνωμοτών, που είτε ήταν ήδη γνωστοί είτε νεκροί. Οι συνωμότες καταδικάστηκαν και στις 31 Ιανουαρίουεκτελέστηκαν με αγχόνη και διαμελισμό.

Γλώσσα

Από το όνομα του Guy Fawkes προέκυψε η λέξη “guy” στην Αγγλική γλώσσα, ιδιαίτερα στα αγγλικάτης Αμερικής. Στην επέτειο της 5ης Νοεμβρίου, το έθιμο απαιτούσε το κάψιμο στην πυρά ενός ομοιώματος του Guy Fawkes, γνωστό ως “guy”, με αποτέλεσμα η λέξη να χρησιμοποιείται σαν όρος για “κάποιο πρόσωπο με αλλόκοτη και εκκεντρική εμφάνιση”, σύμφωνα με το Oxford English Dictionary. Με τον καιρό, η λέξη χρησιμοποιούταν για μια γενικότερη αναφορά σε κάποιον άνδρα, ενώ κατά τον 20ό αιώνα χρησιμοποιείται στον πληθυντικό για άτομα και των δυο φύλων.

Η απόπειρα του Guy Fawkes ενέπνευσε πολλά στιχάκια εκείνης της εποχής, όπως το εξής:

Remember, remember, the fifth of November;

The Gunpowder treason and plot!

For I see no reason why the gunpowder treason

Should ever be forgot.

Οι συνωμοσίες εναντίον της ζωής του Βασιλιά Ιάκωβου αποτέλεσαν επίσης έμπνευση για το έργο Μάκβεθ του Γουίλιαμ Σαίξπηρ.

Η ιστορία του Guy Fawkes αποτέλεσε έμπνευση για το κόμικτων Άλαν Μουρκαι Ντέιβιντ Λόιντ V for Vendetta, κεντρικός ήρωας της οποίας είναι ο V, που φοράει μια μάσκα του Guy Fawkes. Αποτελεί πρότυπό του και σχεδιάζει να ανατινάξει το κτίριο του Κοινοβουλίου στις 5 Νοεμβρίουενός μελλοντικού Λονδίνου, επιχειρώντας να θέσει τα θεμέλια για την ανατροπή του ολοκληρωτικού καθεστώτος φασισμούκαι τυραννίας που έχει επιβληθεί σε όλη τη χώρα. Χαλαρή διασκευή του κόμικ αυτού είναι και η ομώνυμη ταινία του 2006.

Πυροτεχνήματα σχίζουν τον ουρανό στο Λονδίνο, κατά τους εορτασμούς της Νύχτας του  Guy Fawkes.

Τη Νύχτα του Guy Fawkes, σε ανάμνηση της Συνωμοσίας της Πυρίτιδας, λέγονται οι παρακάτω στίχοι:

Remember, remember, the 5th of November

The Gunpowder Treason and plot;

I know of no reason why Gunpowder Treason

Should ever be forgot.

Guy Fawkes, Guy Fawkes,

‘Twas his intent.

To blow up the King and the Parliament.

Three score barrels of powder below.

Poor old England to overthrow.

By God’s providence he was catch’d,

With a dark lantern and burning match

Holloa boys, Holloa boys, let the bells ring

Holloa boys, Holloa boys, God save the King!

Hip hip Hoorah!

Hip hip Hoorah!

A penny loaf to feed ol’Pope,

A farthing cheese to choke him.

A pint of beer to rinse it down,

A faggot of sticks to burn him.

Burn him in a tub of tar,’

Burn him like a blazing star.

Burn his body from his head,

Then we’ll say: ol’ Pope is dead.

Αυτή η προσωπικότητα ήταν ένα μυστήριο για εμάς και θέλαμε να το εξιχνιάσουμε και  πιστεύουμε πως τα καταφέραμε σε ένα ικανοποιητικό βαθμό. Μας πέρασε πολλά μηνύματα όπως να μην τα παρατάμε ακόμα και όταν κάποιες φορές οι προσπάθειες μας δεν έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.  Τέλος είμαστε ικανοποιημένοι από τις γνώσεις που δεχτήκαμε και τις πληροφορίες που καταφέραμε να αντλήσουμε.

3.12. HALLOWEEN

Το Halloween είναι μια από της πιο γνωστές γιορτές του Δυτικού κόσμου και αυτός είναι ο κύριος λόγος για την επιλογή μας. Επίσης πιστεύουμε πως πολλά παιδιά στην ηλικία μας βρίσκουν αυτή την γιορτή πολύ ενδιαφέρουσα και συναρπαστική αφού παίρνουν μέρος άτομα όλων των ηλικιών ντυμένοι με τρομαχτικά κοστούμια. Τέλος, προσωπικά την βρήκαμε πολύ αξιόλογη  γιορτή γιατί ακόμα ταινίες, φαγητά και μουσική εμπνέονται από αυτήν.

Το Halloween (Χάλοουϊν) είναι γιορτή του δυτικού κόσμουπου γιορτάζεται την νύχτα της31ης Οκτωβρίου, κατά την οποία τα μικρά παιδιά μεταμφιέζονται, κατά κανόνα σε κάτι «τρομαχτικό» και επισκέπτονται σπίτια μαζεύοντας γλυκά, ενέργεια γνωστή ως “trick or treat” («σκανταλιά ή κέρασμα»). Η γιορτή αυτή μπορεί να ταυτιστεί με τις Αποκριές, όμως διαφοροποιείται κατά πολύ από αυτές καθώς το Halloween έχει περισσότερο μυστικιστική  χροιά.

Η ρίζα της λέξης αυτής προέρχεται από το All-hallow-even και δηλώνει την παραμονή (eve) της γιορτής των Αγίων Πάντων (All Hallows Day – All Saints Day ). Το Halloween συνδέεται με την υπερφυσική δραστηριότητα. Πολλές πολιτιστικές παραδόσεις θεωρούν την ημέρα αυτή ως μία από τις ελάχιστες μέρες που μπορεί να επιτευχθεί επαφή με τον κόσμο των πνευμάτων καθώς και ότι είναι η μέρα που η μαγεία, και γενικότερα οποιαδήποτε δραστηριότητα που έχει να κάνει με το υπερφυσικό, είναι στο ζενίθ. Σήμα κατατεθέν επίσης της γιορτής αυτής είναι τα φαναράκια φτιαγμένα από πραγματικές κολοκύθες πάνω στις οποίες υπάρχουν χαραγμένα ανθρώπινα χαρακτηριστικά, άλλοτε πιο χιουμοριστικά και άλλοτε πιο τρομαχτικά.

Στην Αγγλία, υπάρχει η Νύχτα του Guy Fawkes  στις 5 Νοεμβρίου (Bonfire Night), κατά την οποία εορτάζεται η επέτειος της Συνωμοσία της Πυρίτιδας του 1605, αλλά η εγγύτητά της με τις Αποκριές είναι κάτι περισσότερο από σύμπτωση.  Οι Αποκριές και η Bonfire Night έχουν κοινή προέλευση και οι δύο προέρχονται από τα ειδωλολατρικά χρόνια, όταν τα κακά πνεύματα του σκότους έπρεπε να οδηγούνται μακριά με το θόρυβο και φωτιά.

Το έθιμο της κολοκύθας έχει τις καταβολές της σε παλιούς Ιρλανδικούς μύθους σύμφωνα με τους οποίους ένας τεμπέλης αλλά πανέξυπνος αγρότης (Τζακ) κατάφερε να ξεγελάσει και να παγιδεύσει τον Διάβολο με έναν σταυρό. Ο Τζακ αρνήθηκε να απελευθερώσει τον Διάβολο μέχρι να καταλήξουν σε κάποια συμφωνία. Ο Τζακ δέχτηκε να τον απελευθερώσει με την προϋπόθεση ότι όταν πεθάνει, ο Διάβολος να μην τον αφήσει να μπει στην Κόλαση.

Πεθαίνοντας λοιπόν ο Τζακ, η συμφωνία τηρήθηκε και έτσι δεν μπορούσε να πάει στην Κόλαση. Από τότε ο Τζακ φτιάχνει αυτά τα φανάρια από κολοκύθα, βάζει ένα κερί μέσα τους και περιπλανάται σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης για να βρει ένα μέρος να αναπαυθεί.

Trick or treat

Το trick-or-treating ή Guising, αποτελεί συνήθη πρακτική για τα παιδιά στις Απόκριες σε πολλές χώρες. Τα παιδιά ντυμένα με κοστούμια πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι για να ζητήσουν λιχουδιές, όπως καραμέλες (ή και χρήματα) με την ερώτηση “trick-or-treat?” (“φάρσα ή κέρασμα;”). Η “φάρσα” είναι μια απειλή για αναστάτωση στους ιδιοκτήτες του σπιτιού ή του σπιτιού τους, αν δεν δοθεί κέρασμα.

Στη Βόρεια Αμερική, το trick-or-treating είναι μια συνηθισμένη αποκριάτικη παράδοση από τις αρχές της δεκαετίας του 1950. Οι ιδιοκτήτες σπιτιού που επιθυμούν να συμμετάσχουν σ ‘αυτό μερικές φορές κοσμούν τις ιδιωτικές εισόδους τους με τεχνητούς ιστούς αράχνης, πλαστικούς σκελετούς και φανάρια από κολοκύθες. Όσοι ιδιοκτήτες είναι μάλλον απρόθυμοι θα αφήσουν απλά την καραμέλα σε μπολ στη βεράντα, ενώ όσοι συμμετέχουν περισσότερο θα ζητήσουν ακόμη μια προσπάθεια από τα παιδιά, προκειμένου να τους προσφέρουν την καραμέλα. Στα πιο πρόσφατα χρόνια, ωστόσο, η πρακτική αυτή έχει εξαπλωθεί σχεδόν σε κάθε σπίτι της γειτονιάς που επισκέπτονται τα παιδιά, μονοκατοικίες και πολυκατοικίες.

Σύμβολα

Η ανάπτυξη των αντικειμένων και των συμβόλων που συνδέονται με Αποκριές σχηματίστηκε με την πάροδο του χρόνου. Τα γογγύλια έχουν χρησιμοποιηθεί παραδοσιακά στην Ιρλανδία και τη Σκωτία στις Αποκριές, αλλά οι μετανάστες στη Βόρεια Αμερική χρησιμοποίησαν τη μητρική κολοκύθα, η οποία είναι πολύ πιο ήπια και πολύ μεγαλύτερη,  που την καθιστά ευκολότερη στο να χαραχτεί απ’ ότι το γογγύλι. Στη συνέχεια, η εμπορική εκμετάλλευση των διαφόρων μεγεθών κολοκύθας το φθινόπωρο έχει κάνει  τις κολοκύθες να διατίθενται παγκοσμίως για το σκοπό αυτό. Η αμερικανική παράδοση του  σκαλίσματος της κολοκύθας καταγράφεται για πρώτη φορά το 1837. Αρχικά σχετίζεται με την περίοδο της συγκομιδής, χωρίς να είναι ειδικά συνδεδεμένη με τις Αποκριές μέχρι τα μέσα προς τέλη του 19ου αιώνα. Οι αποκριάτικες μεταμφιέσεις περιλαμβάνουν θέματα σχετικά με το θάνατο, το κακό, τον αποκρυφισμό, και μυθικά τέρατα. Το μαύρο, το πορτοκαλί, και μερικές φορές  το μοβ είναι τα παραδοσιακά χρώματα τις Αποκριές.

Μεταμφιέσεις

Οι παραδοσιακά αποκριάτικες στολές απεικονίζουν υπερφυσικά στοιχεία, όπως τέρατα, φαντάσματα, σκελετούς, μάγισσες και διαβόλους. Με την πάροδο του χρόνου, στις Ηνωμένες Πολιτείες, συμπεριλαμβάνονται δημοφιλείς χαρακτήρες από τη μυθιστοριογραφία, διασημότητες, και γενικά αρχέτυπα όπως νίντζα και πριγκίπισσες. Οι αποκριάτικες στολές έγιναν δημοφιλής στα αποκριάτικα πάρτι στις ΗΠΑ στις αρχές του 20ου αιώνα, τόσο  για τα παιδιά όσο και για τους ενήλικες. Η πρώτη μαζική παραγωγή αποκριάτικων στολών εμφανίστηκε στα καταστήματα στη δεκαετία του 1930, όταν το trick-or-treating έγινε δημοφιλές στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το πάρτι μεταμφιεσμένων εμπίπτει γενικά γύρω στις 31 Οκτωβρίου συχνά την Παρασκευή ή το Σάββατο πριν Αποκριές.

Έθιμα κατά το Halloween

Στο Lancashire, το «Lighting the witches» ήταν ένα σημαντικό έθιμο τις Αποκριές. Οι άνθρωποι μεταφέρουν κεριά από τις έντεκα έως τα μεσάνυχτα. Αν τα κεριά καίγονταν σταθερά τότε οι μεταφορείς ήταν ασφαλείς για την εποχή, αλλά αν οι μάγισσες τα έσβηναν, ο οιωνός ήταν πράγματι κακός.

Σε ορισμένα μέρη της βόρειας Αγγλίας οι Αποκριές ήταν γνωστές ως Nut-crack Night. Καρποί τοποθετούνταν στη φωτιά και, σύμφωνα με τη συμπεριφορά τους στις φλόγες,  προέβλεπαν η πίστη και η επιτυχία ή η αποτυχία των γάμων.

Οι Αποκριές ονομάζονταν, επίσης, μερικές φορές Snap Apple Night στην Αγγλία. Το όνομα αυτό προέρχεται από ένα παιχνίδι που ονομάζεται snap apple. Μήλα κρέμονται από ένα μακρύ σπάγκο και οι συμμετέχοντες πρέπει να δαγκώσουν ένα μήλο, χωρίς να χρησιμοποιήσουν τα χέρια τους. Μια παραλλαγή του παιχνιδιού έχει να κάνει με την ανάρτηση ενός μήλου και ενός αναμμένου κεριού στα δύο άκρα ενός ραβδιού το οποίο είναι κρεμασμένο οριζόντια. Ο σκοπός είναι να πιάσουν οι συμμετέχοντες το μήλο με τα δόντια, αποφεύγοντας το κερί.

Το Halloween είναι  μια από της σπουδαιότερες γιορτές σε όλο τον κόσμο και κάθε χρόνο γιορτάζεται από αμέτρητους ανθρώπους, και αλλάζει από τόπο σε τόπο, πολιτισμό σε πολιτισμό και από παράδοση σε παράδοση. Πιστεύουμε ότι κάναμε μια αντικειμενικά αξιόλογη εργασία και έρευνα  σε αυτό το θέμα.

3.13. Saint George (Άγιος Γεώργιος)

Είμαστε πολύ τυχεροί που επιλέξαμε να ασχοληθούμε με τον Saint George στην εργασία μας. Μας έδωσε την δυνατότητα να μάθουμε πολλές πληροφορίες για τη ζωή και το έργο του. Επίσης ήταν ένας αξιόλογος και δυναμικός χαρακτήρας αφού οδήγησε τους σταυροφόρους στην μάχη.

Η πρώτη τεκμηριωμένη αναφορά του Αγίου Γεωργίου στην Αγγλία προέρχεται από το σεβάσμιο Bede (περίπου 673 – 735). Επίσης αυτός αναφέρεται στην λειτουργία του ένατου αιώνα που εκτελείται στον καθεδρικό ναό του Durham. Η διαθήκη του Alfred the Great λέγεται πως αναφέρεται στον Άγιο, σε μια αναφορά στην εκκλησία της Fordington, Dorset. Βέβαια στην Fordington μια πέτρα πάνω από τη νότια πόρτα καταγράφει τη θαυματουργή εμφάνιση του Αγίου Γεωργίου για να οδηγήσει τους σταυροφόρους στη μάχη. Αφιερώματα των εκκλησιών στο St. George  έχουν αναφερθεί στην Αγγλία, για παράδειγμα, στο Fordingham, Dorset, στο Thetford, στο Southwark και  στο Doncaster.

Η παράδοση της ημέρας για τον εορτασμό του Αγίου Γεωργίου είχε εξασθενίσει από το τέλος του 18ου αιώνα, μετά την ένωση της Αγγλίας και της Σκωτίας.  Ωστόσο, αυτή η διαχρονική σύνδεση του St George συνεχίζεται και σήμερα, για παράδειγμα στο Salisbury πραγματοποιούνται ετήσια καλλιστεία την ημέρα του Αγίου Γεωργίου, η προέλευση των οποίων πιστεύεται ότι χρονολογείται από το δέκατο τρίτο αιώνα.

Η Royal Society του Αγίου Γιώργου ιδρύθηκε το 1894 και τα διάσημα μέλη της συμπεριλαμβάνουν τον Sir Winston Churchill.

Σύγχρονοι εορτασμοί της ημέρας του Αγίου Γεωργίου στην Αγγλία

Τα τελευταία χρόνια η δημοτικότητα της Ημέρας του Αγίου Γεωργίου φαίνεται να έχει σταδιακή αύξηση. Το BBC Radio 3 είχε ένα πλήρες πρόγραμμα των εκδηλώσεων Ημέρα του Αγίου Γεωργίου  το 2006 και ο Andrew Rosindell, συντηρητικός βουλευτής του Romford, έχουν θέσει το αίτημα στη Βουλή των Κοινοτήτων να καθιερωθεί η ημέρα του Αγίου Γεωργίου ως αργία. Στις αρχές του 2009, ο Δήμαρχος του Λονδίνου Boris Johnson ξεκίνησε εκστρατεία για να ενθαρρύνει τον εορτασμό της Ημέρας του Αγίου Γεωργίου. Σήμερα η Ημέρας του Αγίου Γεωργίου περιλαμβάνει χορούς Morris και Punch και Judy σόου (κουκλοθέατρο).

Ένα παραδοσιακό έθιμο για την ημέρα του Αγίου Γεωργίου είναι να φορέσει κάποιος ένα κόκκινο τριαντάφυλλο στο πέτο του, αν και αυτό δεν είναι πλέον ευρέως διαδεδομένη πρακτική. Οι παμπ κυρίως  στις 23 Απριλίου στολίζονται με γιρλάντες με το σταυρό του Αγίου Γεωργίου. Παραδοσιακά αγγλικά τρόφιμα και ποτά (π.χ. απογευματινό τσάι) μπορούν να καταναλωθούν

Θεωρούμε ότι αυτή η προσωπικότητα είναι τόσο αξιότιμη για αυτό άλλωστε την επιλέξαμε. Μας προκάλεσε μεγάλο ενδιαφέρον για να βρούμε πληροφορίες για τα κατορθώματα και τα έργα του , και γενικά για την ζωή του. Τέλος μείναμε ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα και από τις καινούργιες γνώσεις που αντλήσαμε  μέσω αυτού του θέματος.

4. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Νίκος Ζυγογιάννης:  http://www.e-telescope.gr/el/arts-and-culture/221-2010-03-31-23-42-52 

6ο ΓΕΛ Καβάλας:  http://6lk.mysch.gr/projects/hthiethima.pdf

Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής: http://www.greek-language.gr/greekLang/modern_greek/tools/lexica/triantafyllides/index.html

http://en.wikipedia.org/wiki/Hot_cross_bun

http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%93%CE%BA%CE%AC%CE%B9_%CE%A6%CF%89%CE%BA%CF%82&action=edit&section=3

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%85%CE%BD%CF%89%CE%BC%CE%BF%CF%83%CE%AF%CE%B1_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%A0%CF%85%CF%81%CE%AF%CF%84%CE%B9%CE%B4%CE%B1%CF%82

http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%93%CE%BA%CE%AC%CE%B9_%CE%A6%CF%89%CE%BA%CF%82&action=edit&section=3

http://en.wikipedia.org/wiki/Hot_cross_bun

http://en.wikipedia.org/wiki/Independence_Day_%28United_States%29

http://en.wikipedia.org/wiki/Remembrance_Day

http://en.wikipedia.org/wiki/Thanksgiving

http://en.wikipedia.org/wiki/Shrove_Tuesday

http://en.wikipedia.org/wiki/Christmas_Eve

http://en.wikipedia.org/wiki/Christmas_Day

http://en.wikipedia.org/wiki/Boxing_Day

http://en.wikipedia.org/wiki/Christmas_Day

http://www.boarsheadfestival.com/tradition/

http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:AKpO_IqfW8cJ:en.wikipedia.org/wiki/Independence_Day_%28United_States%29+4th+of+july+wiki&cd=1&hl=el&ct=clnk&gl=gr&client=firefox-a

http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:7JhPdGVDePAJ:en.wikipedia.org/wiki/Thanksgiving+thanksgiving+wiki&cd=1&hl=el&ct=clnk&gl=gr&client=firefox-a

http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:w5Foh1Gt89EJ:6lyk-kaval.kav.sch.gr/index.php%3Foption%3Dcom_content%26view%3Darticle%26id%3D535:2012-03-03-07-01-22%26catid%3D44:e-projects%26Itemid%3D125+project+%CE%AD%CE%B8%CE%B9%CE%BC%CE%B1&cd=3&hl=el&ct=clnk&gl=gr&client=firefox-a

http://webcache.googleusercontent.com/search?

 

[slideboom id=790177&w=425&h=370]

Η εργασία αυτή πραγματοποιήθηκε από μαθητές της Β λυκείου σε συνεργασία με τον καθηγητή. Θεοφάνη Οικονόμου.

Η εργασία αυτή πραγματοποιήθηκε από μαθητές της Α λυκείου σε συνεργασία με τον καθηγητή τους, Γιάννη Γιατράκο.