http://edu.glogengine.com/view/VzmFMwNTHidjKqEBOBUj:6jet244281sdvgs6i3mb8r4

ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ, Γ2 ΔΟΜΕΝΙΚΟ

Create a Copy |
View Larger

Αποστολία και Σάρα, Γ2, Δομένικου

Ολγα και Μάριος, Γ2 Δομένικου

Κοσμάς και Γιώργοος, Γ2 Δομένικου

παρασκευή και Ευτυχία, Γ2 Δομένικου

ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ Γ2 ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΔΟΜΕΝΙΚΟΥ ΕΡΓΑΣΤΗΚΑΝ ΣΕ ΟΜΑΔΕΣ ΚΑΙ ΜΙΛΗΣΑΝ ΓΙΑ ΤΟ  ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΜΙΚΡΕΣ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ..Υπεύθυνη καθηγήτρια Τσάπρα Κωνσταντία ΠΕ02

ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΚΟΜΙΚ ΣΤΟ ΙΣΤΟΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΔΟΜΕΝΙΚΟΥ ..ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ

ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ

Διπλωματία
Οι βυζαντινοί αυτοκράτορες προσπάθησαν να επηρεάσουν άλλους λαούς με πολλούς τρόπους:

1. πρόσφεραν χρήματα και δώρα στους ηγεμόνες τους,

2. έκαναν εμπορικές συμφωνίες μαζί τους,

3. πάντρευαν πρόσωπα από τη βασιλική οικογένεια με ξένους ηγεμόνες και

4. αντάλλασσαν πρεσβευτές.

5. Τέλος, προσπαθούσαν να κάνουν χριστιανούς όσους δεν ήταν.

Βασιλιάδες των Ρως 

Οι σχέσεις ανάμεσα στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία και το Βασίλειο των Ρως έγιναν πιο στενές, όταν ο βασιλιάς Βλαδίμηρος (980–1025) βοήθησε
στρατιωτικά τον αυτοκράτορα Βασίλειο Β΄ (976–1025). Σε αντάλλαγμα, αυτός του έδωσε για σύζυγο την αδελφή του Άννα. Για πρώτη φορά μια
βυζαντινή πριγκίπισσα παντρευόταν έναν ξένο ηγέτη που δεν ήταν χριστιανός. Γι’ αυτό ο Βλαδίμηρος έγινε χριστιανός και έκανε χριστιανούς και τους υπηκόους του.

[slideboom id=480743&w=425&h=370]

Η εκκλησία του Αγίου Νικολάου. Οι καλλιτέχνες στο Βασίλειο των Ρως δημιούργησαν μια ξεχωριστή θρησκευτική αρχιτεκτονική που ταίριαζε στην αισθητική και στις ανάγκες του τόπου τους. 10ος αιώνας, Σουζντάλ (Ρωσία).

Άννα Πορφυρογέννητη

η βάπτιση του πρίγκιπα Βλαντιμιρ

Η Άννα Πορφυρογέννητη (Анна Порфірогенета, 13 Μαρτίου 963 – 1011) ήταν μεγάλη πριγκίπισσα του Κιέβου. Ήταν σύζυγος του μεγάλου πρίγκηπα Βλαδίμηρου Α’ του Κιέβου. Η Άννα ήταν κόρη του Βυζαντινού αυτοκράτορα Ρωμανού Β´ και της αυτοκράτειρας Θεοφανούς. Ήταν επίσης αδελφή του αυτοκράτορα Βασιλείου Β΄ του Βουλγαροκτόνου και του Κωνσταντίνου Η´. Η Άννα ήταν «πορφυρογέννητη», δηλαδή νόμιμη κόρη αυτοκράτορα που είχε γεννηθεί στο ειδικό πορφυρό δωμάτιο του βυζαντινού αυτοκρατορικού παλατιού. Το χέρι της Άννας θεωρήθηκε τόσο μεγάλο έπαθλο που ο Βλαδίμηρος έγινε χριστιανός μόνο και μόνο για να την παντρευτεί.

Ποτέ προηγουμένως μια πορφυρογέννητη δεν είχε παντρευτεί ένα βάρβαρο, μάλιστα ακόμη και προτάσεις γάμου από Φράγκους και Γερμανούς πρίγκιπες είχαν κατηγορηματικά απορριφθεί. Ούτε η Άννα επιθυμούσε αυτό το γάμο και έδειξε μεγάλη δυσφορία στο ταξίδι της από την Κωνσταντινούπολη προς τη Χερσώνα, όταν πήγε για την τελετή του γάμου που ακολούθησε τη βάπτιση του Βλαδίμηρου. Προφανώς τον επέβαλαν οι πολιτικοί λόγοι της σύναψης στενότερων σχέσεων μεταξύ του Βυζαντίου και του βασιλείου των Ρους. Ως αντάλλαγμα του γάμου του με την Άννα, ο Βλαδίμηρος κατήργησε την θρησκευτική ελευθερία στο βασίλειο και επέβαλε το χριστιανισμό στο λαό του. Από το γάμο της με το Μεγάλο πρίγκηπα Βλαδίμηρο, η Άννα πήρε τον επίσημο τίτλο της Μεγάλης πριγκίπισσας του Κιέβου, αλλά στην πράξη, όλοι την αποκαλούσαν «βασίλισσα» ή «τσαρίνα», αφού ήταν μέλος του βυζαντινού αυτοκρατορικού οίκου. Η Άννα συμμετείχε ενεργά στον εκχριστιανισμό των Ρους: διατέλεσε θρησκευτικός σύμβουλος του Βλαδίμηρου και ίδρυσε πολλά μοναστήρια και εκκλησίες.

(Πηγή :ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ)

Η Άφιξη της Βυζαντινής Άννας στους Ρως

           Είχε αχνοφανεί στο ορίζοντα η Χερσώνα (Κριμαία), όταν ο πρωτοκάραβος έστειλε σπαθάριο να ειδοποιήσει την Άννα ότι στόλος ολόκληρος από μικρά πλεούμενα των Ρως ερχόταν να την προϋπαντήσει. Ντύθηκε η Άννα, φόρεσε το βαρύ χρυσοκέντητο φόρεμά της και με όλη την ακολουθία της ανέβηκε πάνω στο ξυλόκαστρο (του πλοίου). Χρύσισε, λαμπύρισε, γέμισε ασήμια και πολύτιμες πέτρες το κατάστρωμα, καθώς η ακολουθία της, κατεπάνω, τουρμάρχες, ιερωμένοι και πατρικίες, πήραν την σειρά τους.
           Η Άννα ήταν σοβαρή και αμίλητη, όπως πάντα. Κοιτούσε εμπρός την Χερσώνα, χωρίς να την βλέπει. Ο νους της ήταν αλλού: στη Βασιλεύουσα, στο Ιερό Παλάτιο. Δεν είδε τα μικρά πλεούμενα που, στολισμένα με πολύχρωμα φλάμπουρα, έρχονταν, σε δύο γραμμές, να ενωθούνε με το δρόμωνα και τα χελάνδια που μας ακολουθούσαν. Δεν είδε, ούτε άκουσε τις άναρθρες κραυγές που μπήξανε τα τσούρμα των Ρως, όταν ζύγωσαν το καράβι μας.
           Και φώναζαν οι Ρως, και χτυπούσαν κύμβαλα, και φυσούσαν σε βούκινα και σε σάλπιγγες, και ούρλιαζαν, και κουνούσαν τα χέρια τους, τα όπλα τους, κι ανέμιζαν πολύχρωμα υφάσματα. Βάρβαρος λαός, βάρβαρα τα έθιμά τους… Πού η σοβαρότητα, πού το αυστηρό τυπικό της Αυλής του Βυζαντίου…
           Κοιτούσα συνεπαρμένη τα πλεούμενα, τους Ρως με τα παράξενα ρούχα, τα φλάμπουρά τους, όταν μέσα από τα καράβια τους ξεχώρισα ένα, γιατί ήταν το μεγαλύτερο και το ψηλότερο, γιατί τα κουπιά του ήταν βαμμένα κόκκινα ζωηρά, γιατί χρύσιζαν στις άκρες τους. Ερχόταν γραμμή απάνω μας.
           (…) -Ο μέγας δούκας, ο Βλαδίμηρος, έκανε ψιθυριστά ο πρωτοκάραβος, και γυρίζοντας στον δρουγγάριο που στεκότανε κοντά του έδωσε τις διαταγές του.
           (…) Το καράβι των Ρως ζύγωσε, κόλλησε πάνω στο δικό μας και, από την σκάλα που του έριξε το τσούρμο μας, ανέβηκε αργά αργά πάνω στο κατάστρωμα ο Βλαδίμηρος, ενώ οι σαλπιγκτές μας του απόδιναν χαιρετισμό. Ήταν ψηλός, γύρω στα σαράντα, ομορφοκαμωμένος. Προχώρησε αργά αργά ανοιγοκλείνοντας συνέχεια τα μάτια του, σαν να μην έβλεπε καλά.
           (…) ενώ τον προσκυνούσαμε, πλησίασε την Άννα, που στεκόταν ακίνητη, ψυχρή και άφωνη, σαν άγαλμα. Δεν την φίλησε ούτε την πήρε στην αγκαλιά του. Υποκλίθηκε μόνο άχαρα μπροστά της, σαν να μην ήτανε συνηθισμένος σε αυτά τα πράγματα, και με βαριά φωνή τής είπε ελληνικά, σαν να αποστήθιζε το μάθημά του:
            -Καλώς ήρθες στην χώρα μου. Στην χώρα σου.
             (…) Λύθηκαν τα γόνατά μου σαν αντίκρισα το Κίεβο. Δεν ήταν πόλη ετούτη… Ήταν χωριό. Ένα μακρύ χωριό από καλύβες λάσπινες, που απλωνότανε ζερβά και δεξιά από το ποτάμι, Βορυσθένης, το όνομά του, από αρχοντικά που μόνο αρχοντικά δεν ήτανε. Φθάσαμε στο ανάκτορο του Βλαδίμηρου, κατεβήκαμε από τις άμαξες. Ένα σπίτι κοινό ήταν το ανάκτορό του, που ούτε ένας έμπορος στην Βασιλεύουσα δεν θα καταδεχότανε. Όχι πως ήτανε μικρό. Ήταν όμως τόσο κακόγουστο, τόσο απεριποίητο, τόσο χωρίς στολίδια, τόσο βρώμικο στο κάτω μέρος, όπου ήταν οι στάβλοι, που σου ερχότανε λιγοθυμιά.
             (…) Βαφτίστηκε ο Βλαδίμηρος στην Εκκλησιά του Αγίου Βασιλείου, μπροστά στους συναγμένους πρωτάρχοντες τις χώρας του -«Βογιάρους» τους λένε στην Ρωσία- και το σπίτι του Θεού αντήχησε από την Θεία Ψαλμωδία. Βαφτίστηκε ο Βλαδίμηρος και μαζί με αυτόν και εκατό ακόμα άρχοντές του.

Από το βιβλίο του Κ.Κυριαζή, «Βασίλειος Β” Βουλγαροκτόνος» (ιστορικό μυθιστόρημα)

vizantinaistorika.blogspot.gr

ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ

ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ, ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΕΣ ΜΕ ΥΓΕΙΑ , ΑΝΘΡΩΠΙΑ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ

ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ , εδώ

ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΙΟΣ 

ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΚΑΙ ΡΩΜΑΙΟΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

[slideboom id=246876&w=425&h=370]

φύλλο εργασίας της εκπαιδευτικού Αλιγιάννη Βαρβάρας , πατήστε εδώ

Ακριτικά τραγούδια (ηχητικά αρχεία) [πηγή: Ελληνική Μουσική Βιβλιοθήκη www.musicale.gr]

Ακριτικά τραγούδια της Συλλογής Νικολάου Πολίτη [πηγή: Μυριόβιβλος]

Συγχρονα ποιήματα, με θέμα το Διγενή Ακρίτα και τα κατορθώματά του.

Ο ποιητής, πεζογράφος και δημοσιογράφος Γεώργιος Δροσίνης γεννήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 1859, σ’ ένα αρχοντικό της Πλάκας. Καταγόταν από οικογένεια αγωνιστών του Μεσολογγίου. Χάρη στη φιλομάθειά του, αλλά και στις οικονομικές δυνατότητες που είχαν οι γονείς του, σπούδασε νομικά και φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και στη συνέχεια Ιστορίας της Τέχνης στη Λειψία, στη Δρέσδη και στο Βερολίνο.Από το 1889 ως το 1897 υπήρξε διευθυντής του περιοδικού Εστία, που ο ίδιος μετέτρεψε σε εφημερίδα το 1894. Την ίδια περίοδο ίδρυσε και διηύθυνε τα περιοδικά Εθνική Αγωγή και Μελέτη, καθώς και το ετήσιο Ημερολόγιον της Μεγάλης Ελλάδος. Το 1899 μαζί με τον Δημήτριο Βικέλα ίδρυσαν το Σύλλογο προς διάδοσιν ωφελίμων βιβλίων, που εξέδωσε λογοτεχνικά έργα, λαογραφικές και άλλες μελέτες. Το 1901 ίδρυσε τις σχολικές βιβλιοθήκες και το 1908 το εκπαιδευτικό μουσείο. Συνέβαλε, επίσης, στην ανέγερση του Οίκου Τυφλών, της Σεβαστοπούλειας Επαγγελματικής Σχολής και της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρίας.Από το 1914 ως το 1923 διετέλεσε τμηματάρχης Δημοτικής Εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας, συμβάλλοντας ουσιαστικά στη σύνταξη του Ιστορικού Λεξικού της Ελληνικής Γλώσσας και στην εφαρμογή του εκπαιδευτικού προγράμματος του Ελευθέριου Βενιζέλου. Το 1924, υπό τη διεύθυνσή του, οργανώθηκε το Μουσείο Κοσμητικών Τεχνών. Έγινε τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών από την ίδρυσή της το 1926, διατέλεσε ο πρώτος Γραμματέας των Δημοσιευμάτων του Ιδρύματος (1926-1928) και τιμήθηκε με το Αριστείο των Γραμμάτων και Τεχνών.Στο χώρο της λογοτεχνίας πρωτοεμφανίστηκε το 1879 με ποιήματά του στα περιοδικά Ραμπαγάς και Μη Χάνεσαι. Ένα χρόνο αργότερα κυκλοφόρησε η πρώτη του ποιητική συλλογή υπό τον τίτλο Ιστοί Αράχνης, η σταδιοδρομία του, όμως, ως νέου ποιητή άρχισε το 1884 με τη συλλογή Ειδύλλια.Ποιητής της νέας αθηναϊκής σχολής -όπως και ο Κωστής Παλαμάς, με τον οποίο υπήρξε στενός φίλος- χρησιμοποίησε τη δημοτική γλώσσα από τις πρώτες του δημιουργίες και άντλησε στοιχεία από τα δημοτικά τραγούδια και τη λαϊκή παράδοση. Ως πεζογράφος, χρησιμοποίησε αρχικά την καθαρεύουσα, για να στραφεί κι εκεί αργότερα στη δημοτική, με το διήγημά του Το βοτάνι της αγάπης (1901).Πέθανε στις 3 Ιανουαρίου 1951, στην Κηφισιά.

    

ΤΟ Β1 ΤΜΗΜΑ ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΔΟΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ : ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ: Ο ΕΡΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΖΗΤΗΜΖ ΤΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ :

ΣΥΛΛΟΓΗ ΕΙΚΟΝΩΝ

ΦΩΤΟΔΕΝΤΡΟ 

ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΕΙΚΟΝΟΜΑΧΩΝ     ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΠΗΓΩΝ                ΤΟ ΓΛΩΣΣΑΡΙ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΟΜΑΧΙΑΣ

ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

ΧΡΟΝΟΓΡΑΜΜΗ 

ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΣΕ ΔΙΑΔΡΑΣΤΙΚΟ ΠΙΝΑΚΑ ΑΠΟ ΤΗΝ  ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ

ΑΝΤΙΓΟΝΗ

ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

ΙΣΤΟΡΙΑ

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ

ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ

Εισαγωγή στο αρχαίο ελληνικό δράμα β λυκείου .Πατήστε εδώ

Ερμηνευτικές ερωτήσεις αο τα κριτήρια αξιολόγησης στην Αντιγόνη. Πατήστε εδώ.

Μετάφραση Αντιγόνης .πατήστε εδώ

ΠΟΛΥΜΕΣΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ εδώ

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΒΙΒΛΙΟΥ

ΠΡΟΛΗΨΕΙΣ – ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΙΕΣ-  πηγη: ΙΣΤΟΤΟΠΟΣ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΑΜΜΟΧΩΡΙΟΥ

Το νέο έτος να μην δώσεις κάτι από το σπίτι, γιατί θα δίνεις όλο το χρόνο.

Την 1^η Μαΐου, να μην κοιμάσαι πολύ, γιατί θα είσαι κοιμισμένος ή αφηρημένος.

Του Αγίου Πνεύματος, να μη τρως πολύ, να μην κοιμάσαι πολύ, γιατί θα είσαι αχόρταγος (ντουφ) όλο το χρόνο.

Όταν τρως στο τραπέζι να μην αλά ζεις θέση, γιατί θα χωρίσεις από τον σύντροφό σου.

Μην ξύνεις το τηγάνι, γιατί στον γάμο σου θα βρέχει.

Μην τρως στομάχι κότας (πρπορ), γιατί θα σου μελανιάσει το στόμα (τα χείλη) όταν γίνεις νύφη.

Μετά το ηλιοβασίλεμα, να μην βγάζεις στάχτη από την σόμπα.

Όταν χαιρετούσαν κάποιον στο εξωτερικό, δεν έπρεπε να σκουπίσουν εκείνη την ημέρα. Αυτό το έχουμε και σήμερα.

Μετά την κηδεία, δεν επιτρέπετε να πάμε σε ξένο σπίτι. Πρέπει να επιστρέψουμε στο σπίτι μας.

Όταν ουρλιάζει σκύλος, προμηνάει θάνατο.

Άμα χυθεί τσίπουρο, θα γίνει κάτι κακό. Άμα χυθεί γάλα, καλό θα γίνει.

Έλεγαν: “Φάε ψωμί το πρωί, να μην σε βρει νηστικιά το πουλί”.

Άμα είναι γελαστός ο νεκρός, έλεγαν ότι θα πάρει κι άλλον από το συγγενολόι.

Να μην σε προσπεράσει κάποιος όταν βγαίνεις με το κάρο.

Όταν πέθανε το παιδί, δεν πήγαιναν στην κηδεία οι γονείς.

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΜΕΤΑΘΕΣΕΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ 2014-2015

http://edu.klimaka.gr/

Οδυσσέας Ελύτης….Με αφορμή την επέτειο γέννησής του  ,αφού σαν σήμερα στις 2 Νοεμβρίου του 1911 γεννήθηκε ο μεγάλος μας- και παγκόσμια καταξιωμένος- ποιητής.

Ο Οδυσσέας Ελύτης θεωρείται από τους σημαντικότερους ποιητές της γενιάς του ‘30 και είναι ο δεύτερος και μέχρι σήμερα τελευταίος Έλληνας που τιμήθηκε με βραβείο Νόμπελ, μετά τον Γιώργο Σεφέρη. Διαμόρφωσε ένα προσωπικό ποιητικό ιδίωμα και θεωρείται ένας από τους ανανεωτές της ελληνικής ποίησης. Η ιστορία, η ζωή, οι τρεις εποχές του έργου του και το κοινωνικοπολιτικό τοπίο μέσα στο οποίο το διαμόρφωσε, ξετυλίγεται στο ντοκιμαντέρ Εποχές και Συγγραφείς (ΕΤ1). Καθηγητές πανεπιστημίου και φιλόλογοι-κριτικοί μιλούν για το έργο του, για την παρουσία του Γιώργου Σεφέρη και τη σημασία που είχε για τον Ελύτη, για τις στιγμές της ζωής του που προσδιόρισαν τις επιλογές του και την ποίησή του.

Η τράπεζα θεμάτων εμπλουτίστηκε. Δείτε στον παρακάτω σ΄νδεσμο του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων τα νέα θέματα

ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ Γ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ

 Εγώ και εμείς – Σχολείο (βίντεο, 11:50min) [πηγή: Εκπαιδευτική Τηλεόραση] .Παρακολουθείστε την ολιγόλεπτο βίντεο και απαντήστε στο φυλλο εργασίας που ακολολουθεί.

H ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ

H παράγραφος είναι ένα ενιαίο κείμενο, με αρχή, ανάπτυξη και τέλος. Έχει την αυτονομία της, αφού αναπτύσσεται μια ιδέα ή η πλευρά ενός θέματος, αλλά ταυτόχρονα συνδέεται με την επόμενη παράγραφο και όλες μαζί διαμορφώνουν ένα κείμενο.H παράγραφος είναι σημαντικό στοιχείο για την οργάνωση ενός κειμένου. Όμως και η ίδια είναι ένα κείμενο με αρκετή αυτονομία.

Aποτελείται από τρία μέρη (όπως και μία ολοκληρωμένη έκθεση):

α) τη θεματική πρόταση την κύρια ιδέα της παραγράφου (τον πρόλογο της παραγράφου),

β)τις λεπτομέρειες -ανάπτυξη της θεματικής πρότασης(το κύριο θέμα, τα στοιχεία ανάπτυξης της παραγράφου)

γ)και την κατακλείδα (συμπέρασμα) που συνοψίζει όσα αναλύθηκαν σχετικά με την κύρια ιδέα της παραγράφου.. Η κατακλείδα ενδεχεται να παραλείπεται..

ΣΥΝΟΧΗ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΥ

Μια σειρά προτάσεων αποτελούν κείμενο μόνο εφόσον υπάρχει συνοχή μέσα στις προτάσεις και ανάμεσα σ’ αυτές, όταν δηλαδή η ερμηνεία/κατανόηση ενός στοιχείου της πρότασης εξαρτάται από την ερμηνεία κάποιου άλλου, στο οποίο αναγκαστικά καταφεύγει κανείς για μια αποτελεσματική ανάγνωση του κειμένου. Στην περίπτωση αυτή, όπως είναι φανερό, «υφαίνονται»/διαπλέκονται τα νοήματα, και οι προτάσεις αποτελούν ένα συνεκτικό σύνολο/κείμενο.

Τη συνοχή την πετυχαίνουμε, όταν με τους κατάλληλους τρόπους μεταβαίνουμε φυσικά και λογικά από τη μια λέξη στην άλλη, από τη μια πρόταση στην άλλη, από τη μια περίοδο στην άλλη και από τη μια παράγραφο στην άλλη χωρίς κενά και χάσματα.

Τέτοιοι τρόποι είναι οι ακόλουθοι:

ΑΣΚΗΣΕΙΣ

1. Να σημειώσετε τη δομή των παρακάτω παραγραφων.

• H ζωή μας μπορεί να γίνει πολύ καλύτερη. Tο κακό είναι ότι οι άνθρωποι παγιδεύονται σε αυτό που έχουν δημιουργήσει και φοβούνται τις αλλαγές. Aλλά οι νέοι και οι νέες, που έχουν τη ζωή μπροστά τους και μπορούν να καταλάβουν καλύτερα τους κινδύνους που μας απειλούν, οφείλουν να δείξουν μεγαλύτερη τόλμη και αποφασιστικότητα και να απαιτήσουν από τους μεγαλύτερους να κάνουν το ίδιο.
• Το κάπνισμα είναι βλαβερό για την υγεία. Οι περισσότεροι άνθρωποι το ξέρουν αυτό, αλλά λίγοι γνωρίζουν πως το κάπνισμα επηρεάζει την εικόνα τους και τη στάση που άλλοι άνθρωποι κρατάνε απέναντί τους. Το κάπνισμα προκαλεί δύσοσμη αναπνοή και κιτρινισμένα δόντια. Συχνά κάνει τους άλλους ανθρώπους να μη θέλουν να βρίσκονται κοντά τους. Ακόμη και αν δεν καπνίζετε, πιθανόν να έχετε παρατηρήσει ότι τα ρούχα μυρίζουν τσιγαρίλα, αν βρεθήκατε κοντά σε καπνιστές.
• Όσο πολύπλευρη είναι η ζωή του ανθρώπου, τόσο πολυάριθμα είναι και τα είδη των μουσείων: μουσεία τέχνης, επιστημών, φυσικής ιστορίας, αρχαιολογικά, ιστορικά, εθνολογικά, λαογραφικά, νομισματικά, πολεμικά, ναυτικά… Ο κατάλογος είναι ατελείωτος! Τα μουσεία δε στεγάζονται μόνο σε κτίρια που χτίστηκαν ειδικά γι’ αυτό το σκοπό. Πολλά μουσεία αρχικά ήταν σπίτια (όπως το Μουσείο Μπενάκη) ή παλάτια (όπως το Ερμιτάζ, το παλάτι του Τσάρου στην Πετρούπολη) ή ακόμα και παλιά εργοστάσια! Αλλά κι ένας υπαίθριος χώρος, ένα ενυδρείο, ένας βοτανικός ή ζωολογικός κήπος μπορούν να είναι μουσεία.
• Εδώ υπάρχει δράση! Κοίταξε πώς γλιστράνε οι οπλές, καθώς το άλογο καλπάζει στην άδεντρη σκονισμένη πλαγιά του λόφου. Αυτό το μυώδες ζώο και ο τραχύς καβαλάρης αγωνίζονται μαζί να κρατήσουν την ισορροπία τους γέρνοντας προς την πλαγιά. Βλέπεις πώς ο Φρέντερικ Ρέμινγκτον ζωγράφισε τη χαίτη και την ουρά με αδρές πινελιές; Αυτό δίνει την εντύπωση ότι το άλογο πράγματι κινείται. Ο καβαλάρης φαίνεται επιβλητικός πάνω στο άλογο και συγχρόνως μοναχικός, γιατί το φόντο του πίνακα έχει ελάχιστες λεπτομέρειες. Σήμερα οι καουμπόηδες οδηγούν τα κοπάδια σε πολιτισμένες περιοχές. Αλλά όταν ο Ρέμινγκτον ζωγράφισε αυτή την εικόνα, υπήρχε ακόμα η Άγρια Δύση της Αμερικής.
• «Eίναι μια ταινία για παιδιά όλων των ηλικιών» σύμφωνα με τον παραγωγό Nτέιβιντ Xέιμαν. Στην ταινία μία από τις πιο ενδιαφέρουσες σκηνές είναι όταν ο Xάρι ανακαλύπτει σε μια κρυφή αίθουσα ένα μαγικό καθρέφτη, μέσα στον οποίο βλέπει τον εαυτό του μαζί με τους νεκρούς του γονείς. Προσπαθεί να καταλάβει τι σημαίνει και αργότερα μαθαίνει ότι ο καθρέφτης δείχνει την πιο ποθητή μας επιθυμία. Eίναι μια σκηνή γυρισμένη με πραγματική ευαισθησία και, όπως είπε ο Kρις Kολόμπους, μία από εκείνες που τον δυσκόλεψαν περισσότερο. Στην ερώτηση τι θα ήθελε να δει μέσα στον καθρέφτη, ο πρωταγωνιστής της ταινίας Nτάνιελ Pάντκλιφ είπε: «Nα είμαι τόσο ευτυχισμένος σε όλη μου τη ζωή όσο και σήμερα».
• O Λούης δεν άργησε να ξεπεράσει τον Aυστραλό, ο οποίος λίγο αργότερα λιποθύμησε και εγκατέλειψε τον αγώνα. O Λούης πλησίαζε τώρα στο στάδιο, ενώ ο κόσμος είχε ξεχυθεί στους δρόμους και πανηγύριζε. Σε λίγο οι θεατές του σταδίου είδαν το Λούη με τον αριθμό 17 στη φανέλα να κατευθύνεται τρέχοντας προς το τέρμα. H χαρά των Eλλήνων θεατών δεν περιγράφεται! Aγκάλιαζαν ο ένας τον άλλο, φώναζαν ρυθμικά συνθήματα υπέρ του νικητή και όλοι, επίσημοι και μη, ήθελαν να τον συγχαρούν και να του σφίξουν το χέρι.

ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ , ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ :

Εκπαιδευτικό παιχνίδι ¨ποιος θέλει να γίνει εκατομμυριούχος” στην ύλη του 2ου κεφαλαίου Νεοελλ. γλώσσα Α΄Γυμνασίου

ΜΕΓΑΛΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΗ 1940 ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΙΣΤΟΤΟΠΟ ALFAVITA. ΠΟΙΗΜΑΤΑ, ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ, ΠΕΖΑ, ΒΙΝΤΕΟ ΣΥΝΟΔΕΥΟΥΝ ΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ.ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΙΗΓΗΘΕΙΤΕ ΣΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ , ΠΑΤΗΣΤΕ εδώ

ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ , εδώ