Αρχείο ημέρας 2 Αυγούστου 2020

Ένα ενδιαφέρον άρθρο,τροφή για σκέψη , με βρίσκει σύμφωνο, θεωρώ ότι αξίζει να το διαβάσετε.

Του Στράτου Στρατηγάκη,Μαθηματικού-Ερευνητή

“Εντυπωσιακή είναι η αύξηση του αριθμού των αριστούχων στις Πανελλαδικές Εξετάσεις των ΕΠΑΛ φέτος.

Έχουμε υπερδιπλασιασμό (379%) του αριθμού των υποψηφίων που έγραψαν από 18 και πάνω.

Καλό είναι να έχουμε καλές επιδόσεις στις Πανελλαδικές Εξετάσεις. Ας δούμε πως προέκυψαν.

Η πρόσβαση από τα ΕΠΑΛ στα Πανεπιστήμια δεν επιτρεπόταν μέχρι το 2016. Επιτρεπόταν μόνο η πρόσβαση στα ΤΕΙ με ειδικό ποσοστό περίπου 20%. Το 2017 επιτρέπεται η πρόσβαση στα Πανεπιστήμια σε ποσοστό 1% των θέσεων των εισακτέων. Λογικό και σωστό, καθώς οι απαγορεύσεις δεν είναι σωστές όταν έχεις να κάνεις με εφήβους, που έχουν δικαίωμα να αλλάξουν γνώμη και επιλογές.

Το 2018 το ποσοστό εισαγωγής στα Πανεπιστήμια έγινε 5%, αφαιρώντας θέσεις από υποψηφίους του Γενικού Λυκείου. Η μεγάλη αύξηση του ποσοστού εισαγωγής στα Πανεπιστήμια για υποψηφίους των ΕΠΑΛ έφερε την πτώση των βάσεων, όπως βλέπουμε στον Πίνακα 3.

Με 17.400 μόρια μπορούσε κάποιος να εισαχθεί στην Ιατρική. Αυτό δεν πέρασε απαρατήρητο από τους γονείς που έψαχναν τρόπο να βάλουν πιο εύκολα τα παιδιά τους στην Ιατρική. Είδαν το 17.400 είδαν την ευκολία των απαιτούμενων για την εισαγωγή μαθημάτων, σε σχέση με το Γενικό Λύκειο, κοίταξαν τα παιδιά τους που είναι πολύ καλοί μαθητές και επέλεξαν το… παράθυρο. Έστειλαν τα παιδιά τους στην Β Λυκείου στα ΕΠΑΛ με σκοπό όταν φθάσουν στη Γ Λυκείου να εξασφαλίσουν την εύκολη εισαγωγή τους στις Ιατρικές. Τα παιδιά αυτά φέτος διαγωνίστηκαν στις Πανελλαδικές Εξετάσεις των ΕΠΑΛ και πράγματι, ως καλοί μαθητές σε εύκολα μαθήματα διέπρεψαν.

Στον Πίνακα 1 βλέπουμε ότι ενώ γενικά είχαμε αύξηση του αριθμού των υποψηφίων από ΕΠΑΛ, χάρη στην προσπάθεια του Υπουργείου Παιδείας να κάνει πιο ελκυστικά τα ΕΠΑΛ, η αύξηση του αριθμού των υποψηφίων από τον τομέα Υγείας και Ευεξίας ήταν αριθμητικά η μεγαλύτερη, (16,5%) από όλους τους τομείς.

Με την ανάγνωση των στατιστικών διαπίστωσαν ότι το παράθυρο της εύκολης εισαγωγής στην Ιατρική το ανακάλυψαν και άλλοι γονείς καλών μαθητών και έστειλαν τα παιδιά τους στα ΕΠΑΛ.

Έτσι 14 υποψήφιοι ξεπέρασαν τα 19.500 μόρια και περισσότεροι από 100 βρίσκονται μεταξύ 19.000 και 19.500.

Επειδή η εισαγωγή στα Πανεπιστήμια είναι ένας διαγωνισμός συμπλήρωσης θέσεων, που υπακούει στο νόμο της προσφοράς και της ζήτησης με πολλούς αριστούχους η εισαγωγή στην Ιατρική μέσω ΕΠΑΛ γίνεται πολύ δύσκολη υπόθεση, καθώς οι προσφερόμενες θέσεις στα τμήματα Ιατρικής της χώρας μας είναι μόνο το 5% των θέσεων, δηλαδή περίπου 45 θέσεις.

Η βάση εισαγωγής αναμένεται να εκτοξευτεί φέτος, πολύ πάνω από τα 19.000 μόρια.

Θα διαμαρτύρονται τον Αύγουστο με την έκδοση των αποτελεσμάτων ότι υπεραριστούχοι με πάνω από 19.000 μόρια δεν μπορούν να σπουδάσουν αυτό που θέλουν. Σε τι κράτος ζούμε, θα λένε.

Προκύπτει το γνωστό ερώτημα: η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα;

Μεγάλο μέρος των συμπατριωτών μας κυνηγάει το κάθε λογής προσφερόμενο παράθυρο για να πετύχει το σκοπό του ή το κράτος μας μας εκπαιδεύει να αναζητούμε τα παράθυρα; Νομίζω ότι ισχύουν και τα δύο.

Στις κάθε είδους ουρές που σχηματίζονται όλο και κάποιος θα βρεθεί να προσπαθήσει να προσπεράσει τους άλλους.

Στη ΛΕΑ ακόμη οδηγούν πολλοί συμπατριώτες μας, χρησιμοποιώντας την για προσπέραση, παρά τη δημοσιότητα που έχει πάρει το θέμα.

Από την άλλη το κράτος μας δημιουργεί και συντηρεί τα παράθυρα όχι μόνο για την εισαγωγή στα Πανεπιστήμια, αλλά σε κάθε τομέα της κοινωνικής μας ζωής. Τα παράθυρα δημιουργούνται και συντηρούνται από τον τρόπο που λειτουργούν οι νόμοι, με τις δεκάδες υποκατηγοριών και υποπεριπτώσεων, που εσκεμμένα δημιουργούνται για να χωρέσουν τα δικά μας παιδιά, αλλά και με τη διαστροφή των εννοιών που πολύ μας αρέσει.

Αυξάνουμε το ποσοστό εισαγωγής στα ΕΠΑΛ, προκειμένου να τα κάνουμε ελκυστικά, διαστρέφοντας το λόγο ύπαρξής τους, που είναι να μαθαίνουν ένα επάγγελμα στα παιδιά και όχι να τα βάζουν στο πανεπιστήμιο.

Διορίζουμε στο δημόσιο τους πληγέντες από φυσικές καταστροφές, αντιμετωπίζοντας το διορισμό στο δημόσιο ως κοινωνική πολιτική και μετά διαμαρτυρόμαστε γιατί το δημόσιο είναι αναποτελεσματικό. Θα ήταν μεγάλη έκπληξη αν ήταν αποτελεσματικό. Φυσικά δεν κάνουμε κοινωνική πολιτική. Την εξαντλούμε στο διορισμό στο δημόσιο.

Εκπαιδεύουμε τα παιδιά μας στην αναζήτηση του παράθυρου. Ποιος θα κατηγορήσει τους φετινούς αποφοίτους που εξετάστηκαν με το παλαιό σύστημα αν στην ενήλικη ζωή τους ψάχνουν το παράθυρο για να πετύχουν τους στόχους τους; Έμαθαν ότι δεν έχουν όλοι τις ίδιες ευκαιρίες. Τους εκπαίδευσε το Ελληνικό κράτος σ’ αυτό.”

Ακολουθούν οι Πίνακες.