Η Διευθύντρια και ο Σύλλογος Διδασκόντων του Γυμνασίου Μακρυγιάλου συγχαίρουμε θερμά τους μαθητές/τριες του σχολείου μας για τη διάκρισή τους στο Διαγωνισμό Ποίησης που διοργάνωσε ο Δήμος Πύδνας Κολινδρού για τους μαθητές όλων των βαθμίδων της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, με θέμα «Αγαπώ και Φροντίζω τα Ζώα». Οι παρακάτω μαθητές μας πήραν μέρος στο διαγωνισμό ποίησης με ποιήματα τα οποία έγραψαν στο πλαίσιο των δράσεων ενεργού πολίτη που υλοποίησε το σχολείο το σχολικό έτος 2024/25 και διακρίθηκαν :
- Η Βάσκα Γρηγορία, μαθήτρια της Γ΄ τάξης, κατέκτησε το 1ο βραβείο με το ποίημα «Ένα σκυλί αδέσποτο».
- Η Μαρδαβάνη Στέλλα, μαθήτρια της Γ΄ τάξης, κατέκτησε το 3ο βραβείο με το ποίημα «Αυτός που βλέπει την ψυχή».
- Ο Τσιάρας Δημήτριος, μαθητής της Β΄ τάξης, κατέκτησε το 4ο βραβείο με το ποίημα «Ποίημα για τα ζώα» .
Η συμμετοχή των παιδιών στο διαγωνισμό υπήρξε συγκινητικά μεγάλη και το επίπεδο των έργων ιδιαίτερα υψηλό, όπως διαπίστωσε η Κριτική Επιτροπή της Ένωσης Συγγραφέων Πιερίας. Μέσα από τα χρώματα, τις λέξεις και τον ρυθμό, οι μικροί δημιουργοί ανέδειξαν τη σημασία της αγάπης και της φροντίδας προς τα ζώα, στέλνοντας ένα ισχυρό μήνυμα σε όλους μας.
Συγχαρητήρια αξίζουν σε όλους τους μαθητές που συμμετείχαν στο Διαγωνισμό, αλλά και στο Δήμο Πύδνας Κολινδρού για την εξαιρετική του αυτή πρωτοβουλία για την παιδεία της νέας γενιάς.
Με την έναρξη του νέου σχολικού έτους 2025-2026, θα πραγματοποιηθεί από τον Δήμο Πύδνας Κολινδρού ειδική εκδήλωση απονομής των βραβείων, όπου οι μαθητές/τριες θα τιμηθούν για τη συμμετοχή και τις διακρίσεις τους.
Η Διευθύντρια Γυμνασίου Μακρυγιάλου
Ευαγγελία Κανάλη
Παραθέτουμε τα ποιήματα των μαθητών που διακρίθηκαν στο Διαγωνισμό
1ο Βραβείο “Ένα σκυλί αδέσποτο”
Ποίημα της Βάσκα Γρηγορίας, μαθήτριας της Γ΄ τάξης
Ένα σκυλί αδέσποτο είμαι και εγώ
σαν όλα τα άλλα
θέλω αγάπη να αισθανθώ και όχι κλάμα,
ασφάλεια και ζεστασιά να νιώσω
αγιάτρευτες πληγές να επουλώσω.
Διαβάτες βιαστικοί και απρόσεκτοι οδηγοί
καθώς τον δρόμο τους περνούν
εμένα, ένα σκυλί αδέσποτο, με αγνοούν
άλλοτε την πείνα μου αδιάφορα προσπερνώντας
και άλλοτε τη ζωή μου άκαρδα αφαιρώντας.
Και τώρα εγώ, ένα αδέσποτο σκυλί του δρόμου
αντί για χάδι απαλό, είμαι σώμα νεκρό από ανθρώπου χέρι.
Και ενώ δεν ήθελα άλλο να πονώ
η μοίρα με βύθισε σε όνειρο γλυκό.
3ο Βραβείο “Αυτός που βλέπει την ψυχή“
Ποίημα της Στέλλας Μαρδαβάνη, μαθήτριας Γ΄ τάξης
Ένα έρημο σκυλί
Στον δρόμο τριγυρνά.
Το βλέπει κάποιος και λέει:
«Παντού την βρώμα του σκορπά!
Θα του ρίξω μια κλοτσιά,
Να φύγει από τον τόπο μας μακριά!»
Μα άνοιξε τα μάτια σου και δες!
Για το μαρτύριο το δικό του
εσύ μονάχα φταις!
Αυτό που βλέπεις και μισείς,
δεν είναι ξένος και ληστής.
Είναι ένας φίλος,
που καλύτερο πουθενά δεν θα βρεις!
Πρέπει να τον αγαπάς,
και να απολογηθείς,
για τις σκέψεις σου τις κακές
εις βάρος της δικής του της ζωής!
Πρέπει να τον ευχαριστείς!
Διότι αυτός θα σε συγχωρέσει
ό,τι κ ’αν πράξεις, ό,τι κ’ αν πεις!
Γι’ αυτό να τον αγαπάς και να τον εκτιμάς!
Γιατί όταν αφήσεις την τελευταία σου πνοή,
εκείνος θα’ ναι δίπλα σου
και την ψυχή σου θα προσέχει και θα χαιρετεί!
4ο Βραβείο “ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΑ ΖΩΑ”
Ποίημα του Δημήτρη Τσιάρα, μαθητή της Β΄ τάξης
Τα ζώα έχουν ψυχές, όπως και οι άνθρωποι.
Ποτέ δεν θα πειράξω τα ζώα τα καημένα,
που είναι κι αυτά πληγές γεμάτα φορτωμένα.
Τα ζώα δεν τα βρίζουμε, ούτε τα χτυπάμε,
τα ζώα είναι φίλοι μας, πρέπει να τα αγαπάμε.
Μας κρατάνε συντροφιά, μας κάνουνε παρέα,
με μια μόνο αγκαλιά, όλοι νιώθουμε ωραία.
Κι αυτά μπορούν να δουν, ν’ ακούν, να αισθανθούν,
στο δρόμο περπατούν, μια συντροφιά να βρουν.
Μ’ αυτά παίζουμε, μ’ αυτά γελάμε,
παρέα όλοι μαζί, μια χαρά περνάμε.
