Σύμφωνα με τις σύγχρονες θεωρίες για τη γλωσσική διδασκαλία (New London Group- πολυγραμματισμοί, επικοινωνιακή προσέγγιση, κριτικός γραμματισμός) θα πρέπει να εστιάζουμε στη γραμματική των κειμενικών ειδών και τύπων (Halliday, 1994) και στην ανάπτυξη της επικοινωνιακής ικανότητας των παιδιών. Η χρήση της γλώσσας θα πρέπει να εντάσσεται σε αυθεντικά επικοινωνιακά πλαίσια ώστε το παιδί να είναι σε θέση να αξιοποιήσει τη γλώσσα για την εξυπηρέτηση των ποικίλων κοινωνικών και λειτουργικών του αναγκών.
Η σχολική τάξη χρειάζεται να μεταβληθεί σε ένα χώρο κοινωνικού προβληματισμού, ανταλλαγής απόψεων. Το ανοιχτό περιβάλλον μάθησης που θα δημιουργηθεί μπορεί να εξυπηρετηθεί κάλλιστα από την αξιοποίηση του Διαδικτύου για την άντληση και αξιοποίηση αυθεντικού γλωσσικού υλικού αλλά και για τη συνεργατική παραγωγή λόγου. Μ’ αυτό τον τρόπο οι μαθητές/τριες σταδιακά εξοικειώνονται με το ψηφιακό κείμενο, είτε ως αναγνώστες είτε ως δημιουργοί, και αποκτούν τη δεξιότητα της κριτικής αναζήτησης της πληροφορίας αλλά και της κατάλληλης χρήσης του γλωσσικού κώδικα για τη συγκεκριμένη επικοινωνιακή τους ανάγκη.
Σ’ αυτό το πλαίσιο βασίζεται η δημοσίευση στο παρόν ιστολόγιο των γραπτών κειμένων των μαθητριών του τμήματος Β2 του Γυμνασίου Μακρακώμης. Με στόχο τη βελτίωση της πρακτικής των παιδιών στην παραγωγή γραπτού λόγου και τη συνειδητοποίηση εκ μέρους τους της μεγάλης σημασίας που έχει να είναι εξοικειωμένα με διάφορα κειμενικά είδη και να μπορούν να ανταποκριθούν σε ποικίλες επικοινωνιακές περιστάσεις – ιδίως μέσα στη νέα κειμενική πραγματικότητα του Web 2.0.- ενημερώθηκαν ότι, κάθε φορά που θα καλούνται να παραγάγουν γραπτό λόγο στο μάθημα της Νεοελλ. Γλώσσας, θα επιλέγεται το καλύτερο κείμενο και θα δημοσιεύεται στο ιστολόγιο του σχολείου. Επομένως αποκτά νόημα η “επικοινωνιακή προσέγγιση” εφόσον το κείμενο δεν θα διαβαστεί μόνο από τον διδάσκοντα/τη διδάσκουσα αλλά από ένα ευρύτερο κοινό.
Το αποτέλεσμα μετά από τρεις τέτοιες δημοσιεύσεις ήταν πως οι μαθητές/τριες ενεργοποιήθηκαν περισσότερο και τα κείμενα που παρήχθησαν ήταν συγκριτικά με πριν αρτιότερα και περισσότερα “φιλόδοξα”. Το κίνητρο της δημοσίευσης στο διαδίκτυο λειτουργεί παρωθητικά προς την κατεύθυνση ενός περισσότερο προσεγμένου κειμένου απ’ ό, τι αν απλώς το διάβαζε ο διδάσκων/η διδάσκουσα και καλλιεργεί την άμιλλα μεταξύ των παιδιών. Δίνεται δε η δυνατότητα σχολιασμού του κειμένου και η βελτίωσή του, καθώς στο Διαδίκτυο τίποτε δεν είναι οριστικό και αμετάκλητο…
Αφήστε μια απάντηση