Δημοσιεύθηκε στην βιβλία, επισκέψεις, ιστορίες, παιδί, ποιήματα-τραγούδια, σχολείο, τέχνη, φιλαναγνωσία

Η φιλαναγνωσία μέσα από τη … γραφίδα του Λαυρέντη Χωραίτη

Πέρασε λοιπόν άλλη μία σχολική χρονιά γεμάτη δημιουργικότητα, φαντασία και πολύ παιχνίδι. Παιχνίδια στην αυλή, στην τάξη, παιχνίδια με τους φίλους, παιχνίδια με τα βιβλία.

Και αυτό εδώ είναι το τελευταίο μας παιχνίδι με τα βιβλία για φέτος!

Ολη την χρονιά “συνταξιδέψαμε” και “παίξαμε” τα βιβλία μας παρέα με συγγραφείς και εικονογράφους ηλεκτρονικά. Skype, mail …

Αυτή τη φορά όμως ένας εικονογράφος μας επισκέφθηκε ζωντανά, στην τάξη μας.

IMG_6964

Ο Λαυρέντης Χωραίτης!

IMG_6966

Ηρθε, όχι έτσι απλά στην τάξη μας, αλλά έφερε μαζί του και το εργαλείο της δουλειάς του.

Τον υπολογιστή του, την ταμπλετα του και τη γραφίδα του!

IMG_6967

Γιατί μόνο στον υπολογιστή εικονογραφεί, όπως μας είπε.

Μας έδειξε εικόνες από δουλειές του μια και ο ίδιος είναι όχι μόνο εικονογράφος αλλά ακόμα γραφίστας και κομίστας.

IMG_6968

 

IMG_6969

Κι εμείς ακούγαμε με προσοχή

IMG_6994 IMG_6995

 

Και μας είχε και μία έκπληξη!

Μας αποκάλυψε πώς θα είναι το φετινό μας αναμνηστικό!

(Εχουμε την τύχη, ξέρετε, να μας σχεδιάζει κάθε χρόνο ο ίδιος τα αναμνηστικά μας, τα οποία είναι έργα τέχνης !)

IMG_6971

IMG_6970

Τον ρωτήσαμε διάφορα πράγματα και απάντησε σε όλα. Μάλιστα του ζητήσαμε να μας σχεδιάσει την “κυρία φιλαναγνωσία”, την ηρωίδα των λίμερικ που δημιουργήσαμε. ( εμπνευσμένοι από τα λίμερικ του Gianni Rodari και τα βιβλία της Μαρίας Μαμαλίγκα “μια ανόητη γεωγραφία” και ” ζηλιάρικα, λαίμαργα, και άλλα αινιγματικά ποιήματα” και “αβγατισμα”)

Τα ποιήματά μας τον ενέπνευσαν και δεν άργησε να σχηματίσει την εικόνα της  φιλαναγνωσίας στο μυαλό του.

Δείτε βήμα βήμα πως “γεννήθηκε” η “κυρία Φιλαναγνωσία” στην οθόνη του υπολογιστή του!

Ιδού λοιπόν ολοζώντανη μπροστά σας!

filanagnosia

 

Δεν θα μπορούσε να μη γίνει το εξώφυλλο της ποιητικής μας συλλογής!

Ευχαριστούμε πολύ κύριε Λαυρέντη!

* Ο Λαυρέντης Χωραίτης έχει εικονογραφήσει τον “βασιλιά Ντο” του Μίμη Πλέσσα και τον “πάνθηρα μαυρόγατο” της Βάσιας Ακαρέπη . Επίσης διατηρεί τη στήλη κόμικ στο περιοδικό “ταλκ” και συνεργάζεται με διάφορα περιοδικά και εφημερίδες. Νέες δουλειές του “τρέχουν” γρήγορα… !

Δημοσιεύθηκε στην βιβλία, επισκέψεις, ζωγραφιές, Κατασκευές, παιδί, σχολείο, τέχνη, φιλαναγνωσία

Γρήγορο ταξίδι στο “αστερόσπιτο” της Μάριας Μπαχά

Και το τελευταίο μας γρήγορο ταξίδι για φέτος έγινε πάλι στην Αθήνα.

Αφορμή για το ταξίδι μας αυτό ήταν το … 

9789601628769-1000-0338393

Και αυτή την φορά το κουρελάκι μας ταξίδεψε …

Μια φορά κι έναν καιρό σε μια μακρινή πολιτεία μεγαλόσωμοι αρματωμένοι άνθρωποι άναψαν μια μεγάλη φωτιά. Οι διχαλωτές της γλώσσες τύλιγαν τα δέντρα και τα ’πνιγαν, ρουφούσαν τα σπίτια και κυνηγούσαν τους ανθρώπους, που έτρεχαν τρομοκρατημένοι. Οι καπνοί της μουτζούρωναν τον ουρανό και θόλωναν τα αστέρια. Οι μεγάλοι την έλεγαν πόλεμο.

Ένα αληθινό μα συνάμα τρυφερό και αισιόδοξο βιβλίο για τη σκληρότητα του πολέμου και τον τρόπο που το βιώνουν τα παιδιά σε όλον τον κόσμο.

Μας συγκίνησε πολύ αυτή η ιστορία.  Η εικονογράφηση μάλιστα μας θύμισε έναν αγαπημένο μας καλλιτέχνη, τον Vincent Van Gogh και συγκεκριμένα το έργο του “Starry night”  (έναστρη νύχτα).

C79YK9-(1)

και εδώ σε κίνηση!

Και θελήσαμε να γνωρίσουμε καλύτερα την εικονογράφο

Η κυρία Μάρια Μπαχά, πολύ γελαστή και γλυκιά, μας υποδέχτηκε στο εργαστήρι της.  Η περιέργεια μας βέβαια πολύ μεγάλη για το πώς είναι ο προσωπικός της χώρος. Αυτή διάβασε τη σκέψη μας κι έτσι …

Απάντησε πρόθυμα σε πολλές ερωτήσεις μας.

Δείτε μερικά αποσπάσματα…

Ποιο βιβλίο σας αγαπάτε πιο πολύ;

Με ποιον τρόπο ζωγραφίζετε;

Τι ετοιμάζετε τώρα;

Τη ρωτήσαμε μάλιστα αν της αρέσει ο  Van Gogh και αν την έχει επηρεάσει και μας είπε ότι της αρέσει πράγματι πολύ, ότι τον αγαπάει και ότι έχει περάσει “μέσα” της πια.

Την ευχαριστήσαμε και της στείλαμε πολλά φιλιά! Και κείνη το ίδιο!

Η εικονογράφηση της Μάριας Μπαχά, ” η έναστρη νύχτα” και η ιστορία φυσικά της Αλεξάνδρας Μητσιάλη μας έδωσαν μια ιδέα! Να φτιάξουμε το δικό μας αστερόσπιτο όπου θα κρύβουμε τα όνειρά μας.

IMG_6919

Ετσι λοιπόν έφτιαξε ο καθένας τα δικά του αστέρια

IMG_6920

IMG_6921

IMG_6922

που θα λούζουν το αστερόσπιτο

IMG_6923

IMG_6924

Το κρεμάσαμε ψηλά και βάλαμε και κουδουνάκια!

IMG_6939

IMG_6940

IMG_6941

Και φτιάξαμε το σπίτι με μια μεγάλη πόρτα για να χωράει όλα τα όνειρα μέσα!

Να ένα καλά διπλωμένο!  😉

IMG_6942

 

Δημοσιεύθηκε στην βιβλία, επισκέψεις, Κατασκευές, παιδί, ποιήματα-τραγούδια, σχολείο, τραγούδι, φιλαναγνωσία

Γρήγορο ταξίδι στον χάρτη με ένα χάρτινο καράβι!

Πραγματοποιήσαμε λοιπόν άλλο ένα γρήγορο ταξίδι μας στον χάρτη!

Με αφορμή το πρώτο βιβλίο της Ελένης Γεωργοστάθη “Το χάρτινο καραβάκι της μαμάς “ επισκεφθήκαμε την συγγραφέα στο σπίτι της, στην Αθήνα.

Μεγάλη η έκπληξή μας όταν την αντικρύσαμε, αφού με τα ακουστικά και το μικρόφωνο έμοιαζε με … πιλότο, όπως μας είπε και η ίδια με χιούμορ! Είχαμε μια πολύ ωραία κουβέντα μαζι της. Η κυρία Γεωργοστάθη απάντησε ειλικρινά στις ερωτήσεις μας και μας υποσχέθηκε ότι κάποια στιγμή θα μας επισκεφθεί κιόλας!

Δείτε μερικά αποσπάσματα από την … εισβολή μας στη βιβλιοθήκη της!

Ποιός είναι ο αγαπημένος σας συγγραφέας – αυτή την περίοδο;

Εχετε επισκεφθεί ποτέ τους Γαργαλιάνους;

Η μαμά μου δεν ξέρει να οδηγεί τρακτέρ…

Η μαμά μου δεν ξέρει που να βαφτίσει τον αδελφό μου…

Η μαμά μου δεν ξέρει να οδηγεί αεροπλάνο…

Η μαμά μου ξέρει να φτιάχνει καραβάκια…

Η μαμά μου δεν ξέρει να φτιάχνει καραβακια … 

Η μαμά μου τα ξέρει όλα!…

Εσείς , κυρία Ελένη, τι δεν ξέρετε να κάνετε;

Δεν ξέρει, αλλά  έχει δασκάλες τις κόρες της!

Κι εμείς λοιπόν φτιάξαμε χάρτινα καραβάκια με χαρτοπετσέτες (που τις βρίσκεις πάντα μπροστά σου)

για να μην είναι μόνο του το καραβάκι της κυρίας Ελένης

IMG_6656

Πρόταση διακόσμησης τραπεζιού: Τέλος οι … απλές χαρτοπετσέτες δίπλα στο πιάτο.  Τις διπλώνουμε καραβάκια και τις βάζουμε μέσα!

IMG_6646 IMG_6647 IMG_6648

Και επειδή οι συνειρμοί μας οδήγησαν σε … νότες της τραγουδήσαμε ένα τραγούδι ! Γιατί όπως είπε η Δώρα: ” κυρία, να της πούμε και το “χάρτινο καράβι”! Ταιριάζει δεν ταιριάζει;”

Κρατώντας λοιπόν τα καραβάκια μας

IMG_6687

 

της  τραγουδήσαμε ένα ταιριαστό τραγούδι!

Κι εδώ  κάποιοι τρόποι για να φτιάξουμε καραβάκια!

Ευχαριστούμε κυρία Ελένη Γεωργοστάθη που μας δεχτήκατε στο σπίτι σας! 🙂

 

Δημοσιεύθηκε στην επισκέψεις, Κατασκευές, παιδί, τέχνη

Γαλαξίας γαλακτερός

Η … οδύσσεια της  δημιουργίας ενός  Γαλαξία 

Βγαίνουμε στο προαύλιο.

  Ψεκάζουμε (!) κόλλα στο μαύρο χαρτόνι και …

ανάποδα στην αμμοδόχο

IMG_1621

 πάτημα καλό με τα χέρια (και τα πόδια αν χρειαστεί)

IMG_1622 IMG_1623

λίγη άμμος ακόμα…

IMG_1624

τινάζουμε καλά

IMG_1625

και συνεχίζουμε μέσα στην τάξη.

Τεχνική Πόλοκ και ξεκινάμε!

IMG_1627

IMG_1628 IMG_1629 IMG_1630 λίγο  διαστημόχρωμα

IMG_1631 IMG_1632 IMG_1633 IMG_1634

 και φυσικά διαστημόσκονη!

IMG_1639 IMG_1636 IMG_1637

Ο γαλαξίας μας γαλακτερός γαλακτερός!!!

Δικαιολογημένο και το όνομά του:

“milky way”

Τι λέτε; Κάνουμε  ένα διαγαλαξιακό ταξίδι;

Ας  πάμε μια βόλτα και στο γειτονικό μας γαλαξία

“Ανδρομέδα”

Λέτε οι … Ανδρομεδανοί να το ξέρουν αυτό το τραγούδι;

 

Δημοσιεύθηκε στην helmepa junior, επισκέψεις, παιδί

Το λιμεναρχείο πάει νηπιαγωγείο!

Ο λιμενικός -μπαμπάς- μας μίλησε για πράγματα σπουδαία!

IMG_1400

 

Μας διάβασε το φυλλάδιο του ΑΡΧΕΛΩΝ για τις χελώνες,

IMG_1403

Μας έδειξε το καπέλο του

IMG_1404

και το σήμα της στολής του

IMG_1405

δείτε καλύτερα…

IMG_1406

Εμείς τον κοιτούσαμε με θαυμασμό που κάνει τόσο σπουδαία δουλειά, αφού προστατεύει τη θάλασσα και τους ναυτικούς, βοηθά ναυαγούς, τιμωρεί αυτούς που ψαρεύουν παράνομα και τους ναυτικούς που μολύνουν τη θάλασσα και άλλα πολλά!

IMG_1407

Κι εμείς θελήσαμε να του μοιάσουμε!

IMG_1408

IMG_1409

IMG_1410

 

Επειδή όμως δεν είχε γυαλιά του χαρίσαμε ένα ζευγάρι!

IMG_1413

και αυτός για αντάλλαγμα μας χάρισε φυλλάδια

IMG_1414

για να ενημερωθούμε για τους θησαυρούς της θάλασσας και  για την προστασία της αλλά και  για την δική μας προστασία στην θάλασσα!

IMG_1415

Φυσικά εμείς τα διαβάσαμε με μεγάλη προσοχή!

IMG_1423

γιατί το καλοκαίρι έχει ήδη φτάσει και η θάλασσα μας περιμένει!

IMG_1424

IMG_1426

αλλά και …

[vodsch B0csHMdBDsU]

Δημοσιεύθηκε στην βιβλία, επισκέψεις, ζωγραφιές, μουσική, τέχνη

Ενας βασιλιάς στο σχολειό μας

Γέμισε η αίθουσα παιδιά

IMG_1209

ηρθαν και από το δημοτικό για να μάθουν μυστικά!

IMG_1220

Ολοι ανυπομονούν να γνωρίσουν έναν βασιλιά

IMG_1213

Νά’ τος εμφανίζεται σιγά σιγά

IMG_1216

“Μια στιγμή να ντυθώ, βρε παιδιά”!

IMG_1217

“Μα, δεν είμαι εγώ ο βασιλιάς που αναζητάτε.

Το γιο μου ψάχνετε”,

IMG_1219

“τον …”

IMG_1211

Μας τον σύστησε αυτός που του έδωσε χρώμα και μορφή …

IMG_1222

ο κύριος Λαυρέντης Χωραίτης, που εικονογράφησε την ιστορία αυτή!

IMG_1231

που κρατάει όχι έναν βασιλιά αλλά δυό!

IMG_1230

Αφού μάθαμε του βασιλιά τα μυστικά και πώς ζωντάνεψε μέσα στα χαρτιά,

ξεχυθήκαμε στην αυλή γιατί είχαμε έμπνευση πολλή!

IMG_1233

Ο κύριος Λαυρέντης ενθουσιάστηκε πολύ και έκρυψε ένα … δικό του μυστικό μέσα στη ζωγραφιά μας τη μικρή!IMG_1238

Εδώ θα βρείτε πληροφορίες για το βιβλίο που παρουσιάσαμε στην τάξη μας

http://www.biblionet.gr/book/190673/Πλέσσας,_Μίμης/Ο_βασιλιάς_Ντο

και εδώ θα ακούσετε λίγες νότες του βασιλιά

 

Δημοσιεύθηκε στην βιβλία, επισκέψεις, ιστορίες, παιδί, σχολείο

Η πόλη που έφερε την Ειρήνη


Εδώ μπορείτε να διαβάσετε την ιστορία που γράψαμε εμπνευσμένοι από την “Πόλη που έδιωξε τον Πόλεμο”

 

H πόλη που έφερε την Ειρήνη με τη βοήθεια των παιδιών

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μία πόλη. Ηταν μία πόλη γκρίζα με μαύρες  πολυκατοικίες, λουλούδια μαραμένα και δέντρα καμμένα.

Εκεί γινόταν πόλεμος. Οι άνθρωποι ήταν μουτρωμένοι και αγέλαστοι  και τα παιδιά ήταν λυπημένα επειδή δεν μπορούσαν να παίξουν.

Προσπαθούσαν να διώξουν τον πόλεμο αλλά αυτός δεν έφευγε. Του άρεσε που καθόταν εκεί και είχε γεμίσει την πόλη ταμπέλες πολεμικές «ΖΗΤΩ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ», «ΤΑΝΚΣ», «ΕΠΙΘΕΣΗΗΗ» και άλλες…

Τα παιδιά έκαναν κρυφά συμβούλιο στο σχολείο τους. Συμμετείχε και η δασκάλα τους που τα αγαπούσε!  Αποφάσισαν λοιπόν:  «αφού η πόλη μας δεν μπορεί να διώξει  τον πόλεμο θα την βοηθήσουμε να φέρει  εδώ την Ειρήνη»!

Αρχισαν να ζωγραφίζουν καρδούλες και να τις κρεμάνε στα μπαλκόνια και στα φανάρια. Γέμισαν όλη την πόλη με καρδιές.  Φύτεψαν και λουλουδάκια και τα έβαλαν και αυτά στα μπαλκόνια και στις ταράτσες για να φαίνονται από ψηλά.

Αλλαξαν τις ταμπέλες του πολέμου και εκεί που έγραφε «ζητω ο πόλεμος» έγραφαν «ζήτω η Ειρήνη» Εκεί που έγραφε «τανκς»  έγραφαν «περιστέρια» κι εκεί που έγραφε «επίθεσηηηη» έγραφαν «φυτέψτε λουλούδια».

Ζωγράφισαν στους τοίχους, σε όλους τους τοίχους γύρω  από την πλατεία,  λουλούδια και δέντρα. Και όλα αυτά τα έκαναν μέσα σε ένα βράδυ!

Την άλλη μέρα το πρωί ξύπνησαν οι στρατιώτες και μουτρωμένοι αντίκρυσαν  τις ζωγραφιές στους τοίχους.  Όπως πλησίασαν να δουν καλύτερα, θυμήθηκαν ότι είχαν ξεχάσει πώς είναι  τα δέντρα και τα λουλούδια… Τότε οι τοίχοι  ζωντάνεψαν  και τα δέντρα και τα λουλούδια βγήκαν από μέσα τους  και έγιναν  μακριά πολύ και  τους έδεσαν για να μη μπορούν να κουνηθούν. Απλώθηκαν τα λουλούδια και τα δέντρα σε όλη την πόλη και έδεσαν όλους τους στρατιώτες και τις ρόδες των τανκς και τα όπλα και τα κανόνια.

Εκείνη την ώρα πετούσαν από ψηλά, πάνω από την πόλη αμέτρητα περιστέρια και πίσω τους ακολουθούσε η Ιριδα και πάνω στο δρόμο της, το ουράνιο τόξο, βρισκόταν μια νεράιδα ,η Ειρήνη! Ένα περιστέρι είχε δει  τα λουλουδάκια στις ταράτσες και  τις καρδούλες στα μπαλκόνια και κατάλαβε…  Πήγε λοιπόν και φώναξε και τα υπόλοιπα.

Τα περιστέρια κατέβηκαν στην πλατεία της πόλης και τότε έγινε κάτι μαγικό. Όταν μαζεύτηκαν όλοι οι κάτοικοι και τα παιδιά γύρω από τα περιστέρια  εκείνα κούνησαν δυνατά τα φτερά τους και τότε εμφανίστηκε σιγά σιγά η Ειρήνη που καθόταν πάνω στο ουράνιο τόξο!

Οι στρατιώτες ξαφνικά ένιωσαν τις καρδιές τους να λάμπουν από χαρά και γι αυτό σιγά σιγά τα δέντρα τους έλυναν, αφού δεν ήταν πια επικίνδυνοι.

Αν αναρωτιέστε τι έκανε ο Πόλεμος,  έσκασε από τα νεύρα του και του έστριψε η βίδα τελείως. Νόμιζε πως ήταν περιστέρι και έκανε πως πετούσε όλη την ημέρα.

Η πόλη αυτή έγινε η πιο όμορφη πόλη της γης με πολλά λουλούδια, δέντρα  και πολλή αγάπη.

Ζούσαν όλοι χαρούμενοι χωρίς να διώξουν κανέναν. Η όμορφη ειρήνη τους είχε μαγέψει  όλους! Η ομορφιά της είχε κάνει πιο καλές  τις καρδιές τους.

Τα παιδιά άρχισαν πάλι το σχολείο και φυσικά το παιχνίδι ! Το αγαπημένο τους ξέρετε ποιο ήταν;

«Περπατώ, περπατώ μες στο πάρκο όταν το περιστέρι είναι εδώ!» 

 Σωστά καταλάβατε…

Δείτε και την εικονογράφηση

IMG_7845

πόλεμος γινόταν σε κείνη την πόλη

IMG_7846

τα παιδιά δραστηριοποιήθηκαν

IMG_7847

IMG_7848

αμέτρητα περιστέρια πέταξαν στον ουρανό!

IMG_7849

τα παιδιά έκαναν συμβούλια…

IMG_7850

πρέπει να φέρουμε την ειρήνη!

IMG_7854

Αυτός ο πόλεμος μας το παίζει βασιλιάς!

IMG_7856

να φύγεις, να φύγεις

IMG_7875

γι αυτό τα παιδιά γέμισαν με καρδούλες την πόλη

IMG_7878

μαζεύτηκαν όλοι στην πλατεία

IMG_7879

οι στρατιώτες με τα σπαθιά στο χέρι πήγαν να δουν τί συμβαίνει.

IMG_7880

και ξαφνικά ποια εμφανίστηκε πάνω στο ουράνιο τόξο; Η ειρήνη!

IMG_7881Δεν θα διώξει η πόλη μας τον πόλεμο, είπαν  τα παιδιά, θα φέρει την ειρήνη!

IMG_7858

Γεια σας!

IMG_7882

 

Δημοσιεύθηκε στην βιβλία, επισκέψεις, ζωγραφιές, ιστορίες, παιδί, σχολείο, τέχνη, τραγούδι

Η πόλη που έδιωξε τον πόλεμο” στο σχολείο μας!

Μπορεί να ήταν Σάββατο χθες και τα σχολεία να ήταν κλειστά , όμως εμείς είχαμε επισκέψεις!

Μας επισκέφθηκε μία πόλη! Μάλιστα μία πόλη. Και αν αναρωτιέστε ποιά …Watermark.aspx

Αλλά δεν ήρθε μόνη της. Εφερε μαζί  και δύο φίλους της  για να μας διηγηθούν την ιστορία της.

και η γλυκύτατη Μυρτώ
τη γλυκύτατη Μυρτώ
Ο Αντώνης Παπαθεοδούλου
και τον μοναδικό Αντώνη

Ξεκίνησαν λοιπόν να διηγούνται την ιστορία αυτής της απίθανης πόλης που έκανε ένα κατόρθωμα! Εδιωξε τον πόλεμο και μάλιστα με πολύ πρωτότυπο τρόπο χωρίς βία!

"Μια φορά κι έναν καιρό..."
“Μια φορά κι έναν καιρό…”
"ήταν μία πόλη¨
“…ήταν μία πόλη που έμοιαζε με όλες τις άλλες , όμως… δεν ήταν!”

 

Ωχ! Κι άλλη Μυρτώ!Πλησίασε ένα δεντράκι για να της πει μια ιστορία
Ωχ! Κι άλλη Μυρτώ! Μα τι κάνει εκεί, δίπλα στο δέντρο;
Ωχ! Κι άλλος Αντώνης! Αυτός είναι ο βοηθός του Παπαθεοδούλου. Κρατάει τον τουριστικό οδηγό της πόλης για να μη μπερδευτούν με τις πολλές πλατείες!
Ωχ! Κι άλλος Αντώνης!
Αυτός είναι ο βοηθός του Παπαθεοδούλου. Κρατάει τον τουριστικό οδηγό της πόλης για να μη μπερδευτούν με τις πολλές πλατείες!

Να πώς ζωντάνεψαν οι … κανονικοί Αντώνης και Μυρτώ

Να πώς ζωντάνεψαν οι ... κανονικοί αντώνης και μυρτώ
η μυρτώ

IMG_7814

Ο αντώνηςIMG_7815 IMG_7816

συμβουλευόμαστε και τις φωτογραφίες της ... ταυτόητάς τους
(συμβουλευόμαστε και τις φωτογραφίες της … ταυτόητάς τους μην κάνουμε και κανένα λάθος)
κάτι μου θυμίζει...
κάποιον θυμίζει…
κάτι μου θυμίζει...
κάποιον θυμίζει…
έτοιμο και το σκουφί! Γεμάτο αποκριάτικες λέξεις για να είναι χαρούμενος αυτές τις μέρες!
Ετοιμο και το σκουφί! Γεμάτο αποκριάτικες λέξεις για να είναι χαρούμενος αυτές τις μέρες!

Χορτάσαμε βόλτες μέσα σ αυτή την πόλη! Στο πάρκο και την πλατεία και παίξαμε με τους δρόμους της. Επισκεφθήκαμε το μουσείο της και το ταχυδρομείο της, φωτογραφίσαμε το άγαλμά της, δροσιστήκαμε στο συντριβάνι της και στο τέλος όλοι μαζί βοηθήσαμε τον Αντώνη και τη Μυρτώ να διώξουμε τον πόλεμο χωρίς βία, μια για πάντα!

Ολοι μαζί βοηθήσαμε την πόλη να τον διώξει τον πόλεμο...
ελάτε όλοι παιδιά…
τον καταβρέξαμε!
να τον καταβρέξουμε!
του ζωγραφίσαμε το πορτρέτο όσο πιο αστείο μπορούσαμε για να τον κοροιδέψουμε
Ελάτε τώρα να του ζωγραφίσαμε και το πορτρέτο του όσο πιο αστείο μπορούμε…
να, έτσι για παράδειγμα
να, έτσι για παράδειγμα!
και κρεμάσαμε ψηλά τα πορτρέτα του πολέμου στο μουσείο
Στο τέλος  κρεμάσαμε ψηλά τα πορτρέτα του πολέμου στο μουσείο για να τα δει και να τρομάξει. Από την τρομάρα του αυτός όπου φύγει φύγει, έτσι, άσχημος και μουσκεμένος!

Κι εμείς ,για να ευχαριστήσουμε τη Μυρτώ και τον Αντώνη που έκαναν ένα μακρύ ταξίδι για να μας διηγηθούν μία πρωτότυπη και βραβευμένη ιστορία, δημιουργήσαμε μία δική μας  και τους την χαρίσαμε με όλη μας την αγάπη!IMG_7845

Ε υ χ α ρ ι σ τ ο ύ μ ε   Αντώνη  και   Μυρτώ

Και μια και η ιστορία είχε αυτά τα υπέροχα δέντρα που έλεγαν τα ίδια ιστορίες, σας αφιερώνουμε  ένα τραγούδι που μιλάει για την ιστορία ενός δέντρου !

Μυρτώ, αυτό για σένα! (Λόγω επιθέτου!)

(Μπορείτε να μάθετε τα μυστικά τους σε ένα δροσερό σάιτ για την παιδική λογοτεχνία  http://www.papakistimpaniera.gr

και εδώ    www.papatheodoulou.gr/‎)

Δημοσιεύθηκε στην εκδρομές, επισκέψεις, ιστορίες, μουσείο, σχολείο

Στρατιωτικό Μουσείο Καλαμάτας

Με ποιό τρόπο τα παιδιά θα κάνουν καλύτερα ένα μάθημα ιστορίας; Πώς θα έρθουν καλύτερα σε επαφή με την ιστορία της χώρας τους; Μα με την επίσκεψη σε ένα μουσείο φυσικά!

Γι αυτό και τα παιδιά επισκέφθηκαν με τις κυρίες τους το Στρατιωτικό Μουσείο Καλαμάτας στα μέσα του Οκτώβρη για να δουν από κοντά ότι όλα όσα είχαν ακούσει και διαβάσει αυτές τις μέρες για το έπος του ’40!

Στο μουσείο λοιπόν πέρασαν υπέροχα, απ’ ότι άκουσα! Είδαν από κοντά άρματα μάχης και πολεμικά αεροπλάνα που τους εντυπωσίασαν, όπλα, στολές Ελλήνων και Ιταλών, διάφορα προσωπικά τους αντικείμενα και πολλές φωτογραφίες από τον πόλεμο! 

Τους υποδέχτηκαν η διευθύντρια του μουσείου και τρεις στρατιώτες. Ηταν όλοι πολύ φιλόξενοι και φιλικοί με τα παιδιά και τις κυρίες και πολύ πρόθυμοι να τους ξεναγήσουν!

Αφού λοιπόν τους ξενάγησαν στο χώρο του μουσείου, τους έδειξαν μια ταινία κινουμένων σχεδίων -και μάλιστα την πρώτη που δημιουργηθηκε τότε- για τον πόλεμο και το Μουσολίνι και τους έκαναν “μάθημα” για τη σημαία μας,  τους διάβασαν και … παραμύθι! Μάλιστα, παραμύθι! Νομίζετε ότι οι στρατιώτες δε διαβάζουν ωραία τα παραμύθια; Μεγάλο λάθος! Το αντίθετο μάλιστα!!!

Κατά τη διάρκεια της ξενάγησης τα παιδιά έπαιζαν και ένα παιχνίδι που τους είχε ετοιμάσει η μία κυρία τους. 

Είχε φωτογραφήσει, λοιπόν, τα εκθέματα του μουσείου (από προηγούμενη επίσκεψη τους πριν από δύο -τρία χρόνια) και αφού είχε κόψει τις φωτογραφίες σε δύο ή τρία κομμάτια,  τις μοίρασε στα παιδιά για να εντοπίσουν τη λεπτομέρεια της φωτογραφίας μέσα ή έξω από το μουσείο ! Στο πίσω μέρος της φωτογραφίας είχε γράψει και από ένα αίνιγμα για να βοηθήσει τα παιδιά να εντοπίσουν το έκθεμα!

Κατά τη διάρκεια λοιπόν της περιήγησης στο μουσείο ακούγονταν φωνούλες “το βρήκα, το βρήκα”!, “νά’το κυρία”! “εδώ, εδώ”! Οι στρατιώτες αναρωτήθηκαν τί συμβαίνει και μόλις τους εξήγησε η κυρία άρχισαν να παίζουν κι αυτοί με τα παιδιά βοηθώντας τα να βρουν αυτά που ήταν καλά … κρυμμένα! 

Ενθουσιάστηκε όλο το προσωπικό του Μουσείου με τους μαθητές μας γιατί ήταν πολύ καλά ενημερωμένοι για την περίοδο αυτή και ήξεραν και λεπτομέρειες για τα γεγονότα! Κανένα άλλο σχολείο δεν είχε πάει τόσο καλά προετοιμασμένο μας είπαν! Τα παιδιά ήξεραν περισσότερα και από μαθητές της … έκτης! Φανταστείτε λοιπόν πόσο εξεπλάγησαν που είχαν προετοιμαστεί να παίξουν και “το παιχνίδι της … κρυμμένης εικόνας” μέσα στο Μουσείο ή και έξω!

Τα παιδιά αφού έφαγαν λοιπόν στον κήπο του Μουσείου κάτω από τη σκιά του πολεμικού αεροσκάφους, άρχισαν να παίζουν κρυφτό και κυνηγητό γύρω από τα άρματα μάχης. Και έγινε τότε το πιο θαυμαστό απ’ όλα! Εκεί δίπλα στα άρματα μάχης και στο κανόνι που κοιμόταν συνειδητοποίησαμε όλοι μας πόσο σημαντική είναι η Ειρήνη!

Οι στρατιώτες μας τόνισαν τη ανάγκη να υπάρχει Ειρήνη σε όλο τον κόσμο και δεν παρέλειψαν να μας θυμίσουν ότι πρέπει όλοι μας να μπορούμε να λέμε το δικό μας ΟΧΙ και να είμαστε έτοιμοι να αγωνιζόμαστε γι αυτό !        

                                                                                                                                    αφιξη στο μουσείο!

      αφιξη στο μουσείο!
Με προσοχή ακούμε το στρατιώτη ...
Με προσοχή ακούμε το στρατιώτη …
στο "μάθημα" της σημαίας!
στο “μάθημα” της σημαίας!
το βρήκα κυρία!!!
το βρήκα κυρία!!!
και ένας ... αλεξιπτωτιστής!
και ένας … αλεξιπτωτιστής!
ψάχνοντας...
ψάχνουμε, ψάχνουμε για το παιχνίδι μας!η ώρα του φαγητού!

Η ώρα του φαγητού. Η καλύτερη!
στη σκιά του αεροσκάφους
Κάτω από τα βλέμματα ενός στρατιώτη απολαμβάνεις το φαγητό περισσότερο!!!
γράψαμε τις εντυπώσεις μας ...
Γράψαμε τις εντυπώσεις μας … “περάσαμε υπέροχα”!
και αφού μαζέψαμε τα πράγματά μας φύγαμε...
Μαζέψαμε τα πράγματά μας…
Ετοιμοι για απογείωση λοιπόν!
Ετοιμοι για απογείωση λοιπόν!
Αντίο μουσείο! Ευχαριστούμε πολύ! Περάσαμε υπέροχα!
Αντίο μουσείο! Ευχαριστούμε πολύ! Περάσαμε υπέροχα!

Δε έφυγαν όμως με άδεια χέρια… Αφησαν στο Μουσείο για δώρο μια ιστορία για ένα γαιδουράκι που είχε δημιουργήσει το Ολοήμερο, “ο Ντε στο Μέτωπο”!

 

Ο Ντε στο Μέτωπο

     «Αχ, πόσο κουρασμένος είμαι»! Είπε ο Ντε ο Γάιδαρος! « Περπατώ τόση ώρα πάνω στα βουνά και στα χιόνια και κάνει τόσο κρύο! Μα τόσο κρύο! Θέλω να κοιμηθώ κάπου. Δεν αντέχω άλλο…

Γιατί να είμαι στον πόλεμο; Γιατί γίνονται πόλεμοι; Θυμάμαι πόσο ωραία περνούσαμε στο χωριό μαζί με το αφεντικό μου όταν υπήρχε Ειρήνη!  Πηγαίναμε βόλτες, τον βοηθούσα στις δουλειές του, τρώγαμε και το φαγητάκι μας… Ενώ τώρα… Ούτε βόλτες, ούτε φαγητό! Τουλάχιστον βοηθάω το αφεντικό μου πάλι και του κάνω παρέα, εδώ στο Μέτωπο, στα παγωμένα βουνά!

Αααχ! Πόσο νυστάζω όμως! Τουλάχιστον  να ήμουν κι εγώ ένας στρατιώτης, σαν αυτούς που κουβαλάνε τα όπλα τους και πολεμάνε για την πατρίδα! Τότε δε θα ήταν το ίδιο! Μπορεί να κρύωνα αλλά θα άντεχα γιατί θα είχα μέσα μου αγάπη για την πατρίδα και θα με κράταγε ζεστό!  Ενώ τώρα που είμαι ένας γάιδαρος τί κάνω; Ααααχ! (χασμουρήθηκε)!

Ο Ντε λοιπόν αποκοιμήθηκε έτσι κουρασμένος που ήταν.

Ξαφνικά εμφανίστηκε ένας στρατιώτης που έτρεχε φωνάζοντας ΑΕΡΑΑΑΑ! Πολεμούσε με θάρρος τους εχθρούς κρατώντας το όπλο του στο χέρι! Ξαφνικά όμως έπεσε κάτω… Μία σφαίρα τον πέτυχε στο στήθος, εκεί στην καρδιά. Έτρεξε ο φίλος του αμέσως να τον βοηθήσει , αλλά τίποτα. Δε μπορούσε να σηκωθεί. Αίματα έτρεχαν από το στήθος του. « Γεια σου γλυκιά μου πατρίδα. Δίνω τη ζωή μου για σένα! Για να είσαι ελεύθερη! Γεια σου φίλε μου αγαπημένε. Δε θα σε ξαναδώ ποτέ…»

«Ντε, Ντε, ξύπνα Ντε»!!!  Τον κουνούσε το αφεντικό του! «Παρακοιμήθηκες, γαιδαράκο μου! Ελα, πρέπει να συνεχίσουμε το ταξίδι για το βουνό. Ευτυχώς που έχω και σένα και μου κουβαλάς τα ρούχα και τα φαγητά και τα όπλα! Ευτυχώς που έχω τον φίλο μου μαζί και μου κάνει παρέα! Ελα, Ντε»!

Ο Ντε τότε πετάχτηκε τρομαγμένος από τόσο ταρακούνημα και μόλις κατάλαβε ότι έβλεπε ένα κακό όνειρο άρχισε να γκαρίζει από τη χαρά του!

Χάρηκε που ήταν ακόμη ένα γαϊδουράκι και βοηθούσε το αφεντικό του να κουβαλάει τα πράγματά του πηγαίνοντας να πολεμήσει.

Χάρηκε ακόμα γιατί κατάλαβε ότι μπορούσε και αυτός να προσφέρει στην πατρίδα του με διαφορετικό τρόπο από το αφεντικό του.

«Ελα αγαπημένε μου Ντε, πάμε να πολεμήσουμε για την πατρίδα μαζί με τους άλλους!» του είπε το αφεντικό του! «Ευτυχώς που είσαι κι εσύ εδώ, αγαπημένε μου φιλαράκο! Τί θα έκανα εγώ χωρίς εσένα;

τέλος

(Παρατηρώντας αφίσες και φωτογραφίες από τον πόλεμο του ’40, το βλέμμα μας «έπιασε» ένα γαϊδουράκι να κουβαλάει κιβώτια. Μας κίνησε το ενδιαφέρον και σκεφτήκαμε να γράψουμε μια ιστορία για ένα γαϊδουράκι που ήταν στην πρώτη γραμμή! Η ιστορία του Ντε λοιπόν…)

Γαρυφαλιά Τεριζάκη      –         1ο νηπιαγωγείο Γαργαλιάνων      –                                     16-10-2013