Κατηγορία: Δράσεις

“The knotted gun” ή “non violence”.

Χάλκινο γλυπτό του Σουηδού καλλιτέχνη Carl Fredrik Reutersward.

Το έργο αυτό, το οποίο αντιπροσωπεύει την ελπίδα για ένα μη βίαιο μέλλον και βρίσκεται έξω από την έδρα του ΟΗΕ στη Ν.Υ.,  μας ενέπνευσε και δημιουργήσαμε με τα παιδιά ένα ποίημα. Το ανακαλύψαμε (κάθε χρόνο το ανακαλύπτουμε δηλαδή) σε ένα μεγάλο βιβλίο για την Ειρήνη που έχουμε στην τάξη μας. Φέτος όμως εντυπωσίασε ιδιαίτερα τα παιδιά και έτσι γεννήθηκε ένα ποίημα.

Κατέγραψα τις σκέψεις τους, τις λέξεις που τους έφερνε στο νου, τα συναισθήματα, τι συμβολίζει, τι πιστεύουν ότι θα νιώθει εκεί που στέκεται, γιατί να το έφτιαξε ο γλύπτης, γιατί να είναι έτσι διπλωμένο (παλιότερα ένας μαθητής μου είχε πει ότι φοράει κασκόλ!) και άλλα πολλά και τελικά φτιάξαμε μία … ποιητική ιστορία με βασικό μας υλικό τις σκέψεις, τις λέξεις, τα συναισθήματα των παιδιών  και τις αισθήσεις.

Mια άσκηση δημιουργικής γραφής που πολύ απόλαυσα (πάντα λέω ότι οι καλύτεροί μου δάσκαλοι είναι οι μαθητές μου)  μια που έμπλεξα θεατρικό παιχνίδι και άλλες θεατρικές τεχνικές, την  “φανταστική υπόθεση” του Gianni Rodari, το “μαγικό Αν” του Stanislavski ή με απλά λόγια ενεργοποίησα την παιδική φαντασία και τη διάθεση για παιχνίδι.  Ως μέλος της ομάδας, η συμβολή μου  ήταν να συνθέσω τις λέξεις ώστε να βγει το νόημα όσο πιο κοντά σ’ αυτό που ήθελαν τα παιδιά εξ αρχής

Ναι, δεν έχει σημασία που τα παιδιά του νηπιαγωγείου δεν ξέρουν να γράφουν. Εργαστήρια δημιουργικής γραφής μπορούν να γίνουν και προφορικά, μόνο με τους ήχους των λέξεων, με τον ρυθμό τους,  με τις σκέψεις, λέξεις και συναισθήματά τους. Και η νηπιαγωγός στο ρόλο της γραμματέως. Να τα καταγράφει όλα για να μη μείνει απ’ έξω καμιά ιδέα.

Οκτώβριος 2021 – 1^ο Νηπιαγωγείο Γαργαλιάνων, (Τμήμα 1^Ο) –

Νηπ/γός:  Γαρυφαλιά Τεριζάκη

Το όπλο της Ειρήνης

Υπάρχει ένα γιγάντιο όπλο που

δεν θέλει πια να σκοτώνει

Την κάνη του κόμπο  έδεσε και

αποφάσισε

Κάθε πόλεμο μακριά να διώχνει

                                                                                                                                                           δεν του άρεσε πια       

                                                                                                                                                    τον θάνατο να γεύεται

                                                                                                                                                 ούτε τον πόνο να βλέπει

Υπάρχει ένα γιγάντιο όπλο που

σταμάτησε να σκοτώνει

Φαντάζεται

ότι στον κόσμο σκορπίζει γράμματα, αριθμούς, λουλούδια

χρώματα, νότες και χαρούμενα τραγούδια

                                                                                                                                                                        δεν ήθελε

                                                                                                                                                άλλα κλάματα να ακούει

                                                                                                                                            από τον τρόμο που σκορπά

Υπάρχει ένα γιγάντιο όπλο που

δε σκοτώνει

Ονειρεύεται!  

Στην αγκαλιά κοιμάται της Ειρήνης.

Άγαλμα ένας γλύπτης το έκανε

έργο τέχνης μόνο να μείνει                                                                                                              

                                                                                                                                                       δεν άντεχε άλλο πια

                                                                                                                                                 με εφιάλτες να χαϊδεύει

                                                                                                                                                       μεγάλους και παιδιά

Υπάρχει ένα γιγάντιο όπλο που

χαμογελάει

όταν βλέπει τον κόσμο από κάτω

να περνάει

                                                                                                                                                        δεν κουράζεται ποτέ

                                                                                                                                          στους ανθρώπους να θυμίζει

                                                                                                                                                           ότι πρέπει παντού

                                                                                                                                                           Ειρήνη να μυρίζει

Δείτε  το βιντεάκι που φτιάξαμε για να το παρουσιάσουμε στην εκδήλωση του Adelphi University στα πλαίσια του Artivism, τη Δευτέρα 7/2/2022, ώρα Ελλάδος 9μμ.

https://youtu.be/2bd0rfVkE7M

The Weapon of Peace

 There once was a weapon that lay still

That no longer wanted to kill

So it tied its barrel into a knot

And decided it would not

In war have any part

It wanted

To cast aside death

To forsake all pain

There once was a weapon that lay still

That no longer wanted to kill

Instead

It wanted to spread letters everywhere

Numbers and flowers without compare

Colours, notes and songs that care

It wanted

To stop people from crying

To protect others from terror

There once was a weapon that lay still

That no longer wanted to kill

It dreamed instead!

Of walking with Lady Peace ahead

So a sculptor made it into a work of art

Hoping it would stay just like that

It wanted

To end the nightmares had

By persons young and old

There once was a weapon that lay still

That now smiles with goodwill

When it sees children, women and men

Walk on by, now and then

It never tires

Of reminding people

To spread the message of peace

Across the world

*Ευχαριστώ πολύ τη Σοφία Δημοπούλου για την απόδοση του ποιήματος στα αγγλικά.