Μια «Πλατωνική υπόθεση» έγραφε φαρδιά πλατιά το περιοδικό «Νature» στις 13 Αυγούστου διαφημίζοντας μια εργασία σχετικά με την πυκνότερη δυνατή τοποθέτηση διαφόρων γεωμετρικών στερεών στον χώρο. Και εκεί γινόταν λόγος, φυσικά, για τα Πλατωνικά Στερεά και τα Στερεά του Αρχιμήδη. Θυμίζουμε στον έλληνα αναγνώστη ότι ο Πλάτων ήταν ένας άνθρωπος που έχει σημαδέψει τα μαθηματικά από το 350 π.Χ. περίπου. Στον Αριστοτέλη όμως και στο βιβλίο του «Μετά τα Φυσικά» οφείλουμε έναν γόνιμο αντίλογο στα όσα είχαν συμβεί μέσα στην Πλατωνική Σχολή, όταν η Θεωρία των Ιδεών φάνηκε να επηρεάζεται από τη φιλοσοφία των Πυθαγορείων και την έμφαση που απέδιδαν στους αριθμούς. Στον Αριστοτέλη δεν άρεσε ότι οι Πλατωνικοί έτειναν να μετατρέψουν τη φιλοσοφία σε μαθηματικά, ενώ στην απορία και εκείνου για το από πού πηγάζουν οι πρώτες πρώτες πρώτες γνώσεις φρόντισε να απορρίψει την πλατωνική απάντηση ότι «η γνώση είναι ανάμνηση». Οπως καταλαβαίνουμε, ο Αριστοτέλης στο βιβλίο αυτό παλεύει με τεράστιου μεγέθους προβλήματα που είχε ήδη θέσει η σκέψη των Ελλήνων της εποχής και πιστεύεται ότι ακόμη και ο τίτλος «Μετά τα Φυσικά» μπορεί να οφείλεται στη διαπραγμάτευση εννοιών που είναι πέρα από τις «φυσικές» και εύκολα προσιτές. Διότι ήταν τεράστιο εγχείρημα να προσπαθείς να ορίσεις τι είναι το «ον» και πώς μπορεί να υπάρχει στην απόλυτη καθαρότητά του. Βέβαια, στη συνέχεια ο Αριστοτέλης γλιστράει στη θεολογία και πολλοί σημερινοί αναγνώστες μπορεί να μη θέλουν πλέον να τον ακολουθήσουν. Το βιβλίο όμως περιέχει πολύτιμα στοιχεία για όποιον έχει την περιέργεια να φθάσει ως τους προβληματισμούς για τη φύση των αριθμών, των ακεραίων εννοείται, άρτιων και περιττών, και μάλιστα των πιο απλών όπως το 2. Στο βιβλίο «Μετά τα Φυσικά» υπάρχουν το αρχαίο κείμενο και απέναντί του η μετάφραση, περίπου 115 σελίδες με εύστοχα σχόλια και μια εισαγωγή περίπου 120 σελίδων από τον Βασίλη Κάλφα, καθηγητή Φιλοσοφίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ο ίδιος διευθύνει μια ολόκληρη σειρά στις εκδόσεις Πόλις, με τον τίτλο «Αρχαίοι Φιλόσοφοι». Στη σειρά αυτή έχουν εκδοθεί ακόμη η «Πολιτεία», ο «Τίμαιος», ο «Κρατύλος» και ο «Μένων» του Πλάτωνα και το «Περί Φύσεως» του Αριστοτέλη, σε ανάλογα επιμελημένες εκδόσεις. Ολα τα παραπάνω βιβλία αξίζουν την προσοχή του αναγνώστη- σε αυτά ανήκουν κείμενα όπως ο «Κρατύλος» και ο «Τίμαιος» τα οποία κανονικά κανένας Ελληνας δεν θα έπρεπε να αγνοεί, αν όχι και να έχει εμβαθύνει σε αυτά.  ToBHMA