Το 2005, με αφορμή την 50ή επέτειο του ΟΗΕ, ο τότε γενικός γραμματέας του, Κόφι Ανάν, εγκαινίασε μια τεράστια προσπάθεια αναδόμησης των διεθνών θεσμών, οι οποίοι είχαν υποστεί μεγάλο πλήγμα από τη διάσπαση της διεθνούς κοινότητας στον πόλεμο του Ιράκ και εμφανίζονταν ανίκανοι να αντιμετωπίσουν το χάσμα Βορρά – Νότου. Σήμερα, η αναδόμηση του ΟΗΕ παραμένει μακρινό όραμα, αλλά η χρηματιστική και οικονομική κρίση οδηγεί σε μια άνευ προηγουμένου συνεργασία μεταξύ των ηγετών του πλανήτη. Είδαμε, τους τελευταίους μήνες, τη σύνοδο κορυφής των είκοσι μεγαλύτερων οικονομιών, G20. Τις συνόδους του G8, που μετασχηματίζεται σε διεθνές φόρουμ μεταβλητής γεωμετρίας. Στις οκτώ, παραδοσιακές μεγάλες δυνάμεις προστίθεται το G5 των δυνάμεων του Νότου (Κίνα, Ινδία, Βραζιλία, Μεξικό, Βραζιλία). Η Αίγυπτος προστίθεται ως η «συν μία» αυτής της ομάδας, η οποία γίνεται έτσι το G14. Οπως δήλωσε ο Μπαράκ Ομπάμα, «το ζήτημα των πολλών G» υποδηλώνει ότι οι μεγάλες δυνάμεις αναζητούν το κατάλληλο διεθνές φόρουμ διαβουλεύσεων, ελλείψει ενός ΟΗΕ «ανανεωμένου και αναζωογονημένου». LE MONDE