sine qua non
Μαθηματικά και …άλλα πολλά! Και όχι μόνον!
Κύκλος εις το πηλίκον…
«Ονειρεύτηκα ότι…» είναι μια στήλη στη γερμανική εφημερίδα «Die Ζeit» όπου καλούν παγκοσμίως διασήμους και τους αφήνουν χώρο κάτω από μια τεράστια φωτογραφία τους σε σελίδα μεγάλου μεγέθους να μιλήσουν για ένα όνειρό τους. Εγώ, αν και παγκοσμίως άσημος, έχω δικαίωμα να ονειρευτώ ότι μου ζήτησαν και εμένα να τους πω για ένα δικό μου «Ονειρεύτηκα ότι…». Και αυτό δεν είναι άλλο από ένα σχολείο με όχι τόσες ώρες παραμονής σε (συναισθηματικά) παγωμένες αίθουσες όπου τη βαριεστιμάραμαθητών και δασκάλων την αισθάνεσαι να κόβεται με το μαχαίρι, αλλά ένα σχολείο όπου, προτού ξοδέψεις άπειρα χρήματα σε εγκαταστάσεις, επιμόρφωση εκπαιδευτικών, φοβερό εποπτικό υλικό, εργαστήρια, θα έχεις δώσει δύο καλά βιβλία για ένα θέμα. Ονειρεύτηκα ότι οι μαθητές παίρνουν τα βιβλία, πηγαίνουν σπίτι, όπως ήδη γίνεται σε σχολεία της Ελβετίας και της Γερμανίας, διαβάζουν ένα κεφάλαιο και ξανάρχονται για συζήτηση και σχόλια. Θα μπορούσες λοιπόν να τους είχες δώσει ένα βιβλίο όπως «Η Ιστορία του Κύκλου» και μέσα από τις περίπου 300 σελίδες του να έχουν μάθει σε λίγες εβδομάδες, χωρίς πολλά… δάκρυα, αρκετά και για τον κόσμο γύρω τους. Αν παραβλέψεις κάποιες λίγες σελίδες με διαφορικά, πρώτες και δεύτερες παραγώγους, τα κείμενα μπορούν με σχετική καθοδήγηση να γίνουν κατανοητά ακόμη και από παιδιά του Γυμνασίου. Αρχιτεκτονική, Τέχνη, Γεωγραφία, Φυσική, Αστρονομία και Γεωμε τρία έχουν κάποιο μερτικό. Αλλά πάντα με παραδείγματα, όπως η μετακίνηση των 
τεράστιων λαξευμένων λίθων στην αρχαία Αίγυπτο ή τα σχετικά με την κατασκευή κυκλικών τόξων. Επειτα από μια τέτοια ύλη ίσως θα γινόταν, στο ίδιο σύστημα διδασκαλίας, πιο εύκολα αποδεκτή μια ύλη με περισσότερες ασκήσεις σε γεωμετρικούς τόπους και μεθόδους όπως είναι η ομοιοθεσία και οι κατασκευές σχημάτων.
Αν μάλιστα κάποιος θέλει να προχωρήσει σε πρακτικές κατασκευές με βάση τις ιδιότητες του κύκλου, υπάρχει και το αμετάφραστο ακόμη στα ελληνικά (αν δεν κάνω λάθος) «Ηow Round Ιs Υour Circle» των J. Βryant και C. Sangwin (εκδόσεις Ρrinceton), με Μαθηματικά όχι παραπάνω από αυτά της Γ΄ Λυκείου, που δίνει οδηγίες και για κατασκευές και φθάνει ως την εξήγηση του γνωστού κόλπου όπου ένα αντικείμενο φαίνεται να ανεβαίνει μόνο του τον ανήφορο κυλώντας επάνω σε δύο λοξά τοποθετημένες ράβδους! Ολα τα παραπάνω βασίζονται σε πράξεις και αποδείξεις, δοσμένα όμως με απλό και ευχάριστο τρόπο, και μόνο η έννοια του ακτινίου δεν ξεκαθαρίζεται καλά και από τους δύο. Επίσης αν ο μεταφραστής δεν είχε βαρεθεί(;) να μετατρέψει τις ίντσες και τα πόδια σε μέτρα και εκατοστά, όλα θα ήταν καλύτερα. Προς το παρόν πάντως και με τη σημερινή μορφή του σχολείου, όσοι διδάσκουν τα σχετικά μαθήματα μπορούν να ωφεληθούν αρκετά από βιβλία σαν αυτό.
14/06/2009 στις 9:58 πμ
Βάζεις δύσκολα Λιάνα…
14/06/2009 στις 2:51 μμ
Συμφωνώ, αλλά αφού υπάρχει το βιβλίον, να μην το πούμε; Πως πάνε οι ΤΠΕ? Εκει να δεις δύσκολα!!!!