H επιστροφή στην εργασία μετά τις καλοκαιρινές διακοπές, ήταν ανέκαθεν μία δύσκολη “αποστολή”.  Τα επίπεδα του στρές ρίσκονται σε τέτοια επίπεδα που ο ανθρώπινος οργανισμός μοιάζει να συμπεριφέρεται σαν να έχει συσσωρευμένη κούραση πολλών μηνών.  Τα κυριότερα συμπτώματα όσων αποχαιρετούν την θερινή ραστώνη “κυμαίνονται” απο απουσία συγκέντρωσης, οξυθυμία έως πονοκεφάλους και επεισόδια μελαγχολίας. “Όπλο” το χιούμορ για την προσαρμογή.  Αυτά διάβασα, και ησύχασα!  Ήταν μια τρέλλα η χθεσινή μέρα.  Πρώτη μέρα επιμόρφωσης μετά την 1 Ιουλίου.  Νόμιζα οτι ζούσα μέσα σ΄ενα “σκηνικό”.  Είχα άγνωστες λέξεις, πώς να το κάνουμε.  Οι λέξεις: δομισμός, κοινωνικός δομισμός, γνωστικός δομισμός χτυπούσαν στο μυαλό μου σαν σφυριά.  Κι όσο καταλάβαινα ότι η εισηγήτρια μιλούσε θεωρώντας ότι εγώ στον “κοινωνικό δομισμό” είχα κάνει τουλάχιστον μεταδιδακτορικό, άναβα!  Ώσπου ήλθαν και άλλες λέξεις: σπειροειδές πρόγραμμα, ζώνη επικείμενης ανάπτυξης και…δομικός εποικοδομισμός!  Μπάς και μου κάνουν τέστ…δυσλεξίας;…Σκέφτηκα…Αλλά ήλθε το τελειωτικό χτύπημα:”Στρατηγικές αναπλαισίωσης κοινωνικού συμβολαίου”!  Μήπως κάνω μεταπτυχιακό και δεν το έχω καταλάβει;  Εμένα για επιμόρφωση μου είχαν πεί.  Και μάλιστα σε …προσφορά.  Των έξι μηνών σε τρείς μόνον μήνες!  Αλλά είναι κατά την γνωστή ελληνική συνταγή: Εκπαιδευτικός…μαζοχισμός!  Δεν ανησυχώ όμως.  Οι πρώτες μέρες επανένταξης στο εργασιακό περιβάλλον, σύμφωνα με τους ειδικούς, βιώνονται με άγχος.  Αλλά επιδέχονται θεραπείας…
Πηγή: Καθημερινή 02-09-08