Πίσω από τον τρόπο που το μηχάνημα αυτόματης ανάληψης, η ΑΤΜ, μας δίνει πάντα σωστά τα χαρτονομίσματα των 20 και 50 ευρώ ως και τις τελευταίες θεωρίες αντιμετώπισης του καρκίνου με τη βοήθεια μαθηματικών εξισώσεων, όσοι άνθρωποι ξέρουν από αυτά αναγνωρίζουν ότι έχει παίξει κάποιον ρόλο και η δουλειά ενός ινδού μαθηματικού. Ο Σρινιβάσα Ραμανουτζάν, γεννημένος το 1887 στο Κουμπακόναμ λίγο έξω από το Μαντράς, πρόλαβε να ζήσει μόλις 32 χρόνια- βίος βραχύς ακόμη και για την αρχή του προηγούμενου αιώνα- αλλά η εργασία του γύρω από τα μαθηματικά τού χάρισε μια απίστευτη αναγνώριση μετά θάνατον, που κρατάει ήδη σχεδόν έναν αιώνα, ενώ αντίστροφα απίστευτα δυστυχισμένη ήταν η ζωή του και κινδύνευσε το έργο του να μείνει θαμμένο μέσα στα θρυλικά πλέον σημειωματάριά του. Στα είκοσί του χρόνια ήταν άνεργος, δεν είχε καταφέρει να περάσει στις εισαγωγικές εξετάσεις κάποιου κολεγίου αφού απεχθανόταν τα διαγωνίσματα, προβλημάτιζε πάντα τους καθηγητές του με απροσδόκητες ερωτήσεις όπως στο κεφάλαιο της διαίρεσης ενός αριθμού με τον εαυτό του που δίνει μονάδα ως αποτέλεσμα και εκείνος ήθελε να μάθει τι γίνεται όταν διαιρεθεί το μηδέν με τον εαυτό του, βρήκε με το ζόρι μια θέση κοντά σε κάποιον ινδό μαθηματικό με πενιχρή αμοιβή, η μητέρα του τον είχε παντρέψει με ένα κοριτσάκι εννέα ετών, ενώ είχε προλάβει να εκπονήσει μαθηματικές εργασίες που γνωστοί καθηγητές στην Ινδία αδυνατούσαν να κατανοήσουν. Για καλή του τύχη, στέλνοντας μερικές εργασίες σε άγγλους μαθηματικούς καταφέρνει να προκαλέσει το ενδιαφέρον μόλις ενός από αυτούς, προσκαλείται στην Αγγλία και εκεί καταφέρνει να εργαστεί μόλις για τέσσερα χρόνια κάπως χωρίς οικονομικούς περισπασμούς αλλά με εξαιρετική ψυχολογική πίεση λόγω οικογενειακού χωρισμού και της απόστασης με την πατρίδα. Επιστρέφοντας στην Ινδία, πεθαίνει ύστερα από έναν χρόνο και όλοι από τότε σκέπτονται τι θα μπορούσε να μας είχε δώσει ακόμη, αν είχε ζήσει περισσότερα χρόνια. Ο Robert Κanigel, καθηγητής Δημιουργικής Γραφής στο ΜΙΤ, κατάφερε να γράψει μια βιογραφία που θεωρείται πλέον κλασική (αφού το βιβλίο τελείωσε γύρω στο 1990). Εχει ανατρέξει σε αναρίθμητες πηγές και καταφέρνει να εξοικειώσει ακόμη και τον αναγνώστη που δεν έχει ιδιαίτερες γνώσεις μαθηματικών με μια πραγματική μεγαλοφυΐα του χώρου. Το βιβλίο διαβάζεται άνετα ακόμη και εκεί όπου παρουσιάζεται ένα μέρος των εργασιών του Ραμανουτζάν στα μαθηματικά. Δεν αρκείται όμως μόνον σε αυτό, αλλά είναι πηγή πολλών πληροφοριών για τη ζωή στην Αγγλία στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, για επιστήμονες εκείνης της εποχής, ι για τα ήθη και τα έθιμα της Νότιας Ινδίας. Η έκδοση είναι πολύ επιμελημένη, με χρήσιμες σημειώσεις από τον μεταφραστή, με κάποιες λίγες αλλά χρήσιμες φωτογραφίες τόπων και προσώπων. Πρόκειται για ένα εξαιρετικό βιβλίο και όποιος ενδιαφέρεται για κάποιο ή κάποια από τα στοιχεία που αναφέρθηκαν παραπάνω δεν θα μετανιώσει αγοράζοντάς το.