Το μεταφέρω όπως ακριβώς το διάβασα.  Τα σχόλια  δικά σας.

Του Βασίλη Τολια* (λυκειάρχη  της Γερμανικής Σχολής Αθηνών)

Ερίζουν το υπουργείο παιδείας και η ΟΛΜΕ για τον αριθμό των σχολείων που τελούν υπό κατάληψη και φαίνεται ότι οι εκπρόσωποι των καθηγητών χαίρονται για τον διαρκώς αυξανόμενο αριθμό σχολείων υπό κατάληψη, κάτι που δημιουργεί εντυπώσεις και ερωτήματα: Θέλουν οι εκπαιδευτικοί να είναι κλειστά τα σχολεία; Είναι γνωστό ότι η Ελλάδα είναι η χώρα της υπερβολής και ότι εμείς οι Ελληνες αντιδρούμε πολλές φορές υπερβολικά, και στα εύκολα και στα δύσκολα. Λίγες μέρες μετά το τραγικό συμβάν εξακολουθούμε να παρακολουθούμε στις τηλεοράσεις μας «αδίστακτους» κατήγορους δημοσιογράφους και πολιτικούς που στρουθοκαμηλίζουν και δεν μιλούν για τίποτα, δειλούς δήθεν αντιεξουσιαστές να συνεχίζουν να συγκρούονται με την αστυνομία, μαθητές να κλείνουν τους δρόμους, να αποκλείουν αστυνομικά τμήματα και να καταλαμβάνουν σχολεία. Αν το κλείσιμο των δρόμων ή ο αποκλεισμός των αστυνομικών τμημάτων έχουν αιτία την οργή των μαθητών ενάντια στην εξουσία, σε καμιά περίπτωση αυτό δεν δικαιολογεί τις καταλήψεις στα σχολεία. Τα σχολεία πρέπει να μείνουν ανοικτά και οι εκπαιδευτικοί πρέπει να είναι εκείνοι που με τον διάλογο αρχικά θα μειώσουν την οργή των νέων κι έπειτα θα την μετασχηματίσουν σε θετική ενέργεια. Αυτός άλλωστε δεν είναι και ο ρόλος του σχολείου; Να διαμορφώσει και να προσανατολίσει σωστά τους νέους και να φτιάξει μια καλύτερη κοινωνία. Η αποστολή του σχολείου πρέπει να είναι η εκπαίδευση της νεολαίας ώστε να μην υπάρχουν τέτοιου είδους αστυνομικοί, βάνδαλοι «αντιεξουσιαστές» κουκουλοφόροι, ανάξιοι πολιτικοί, αδαείς δημοσιογράφοι.

Μόνο με ανοιχτά τα σχολεία μπορεί κάτι να αλλάξει σ’ αυτόν τον τόπο κι εμείς οι εκπαιδευτικοί πρέπει να το πιστέψουμε, να ξαναβρούμε την χαμένη μας αξιοπρέπεια, και να παλέψουμε γι’ αυτήν. Είναι αδιανόητο να υπάρχουν καθηγητές που προτρέπουν μαθητές να καταλάβουν τα σχολεία τους, ξεχνώντας τον πραγματικό τους ρόλο. Πρέπει να αφιερώσουμε ώρες ή ημέρες μαθημάτων, πρώτα για να ακούσουμε τα παιδιά και μετά για να τους μιλήσουμε για τη δημοκρατία και τη νομιμότητα. Μέσα από δράσεις, να ασχοληθούμε χωρίς προκαταλήψεις με όλα τα θέματα που απασχολούν τους μαθητές, αδιαφορώντας για λίγο για χαμένες ώρες και αναλυτικά προγράμματα. Πρέπει να αποκαθηλώσουμε στα μάτια των νέων τους κουκουλοφόρους που μπορούν και τα βάζουν με την αστυνομία, ώστε να πάψουν να πιστεύουν ότι είναι μαγκιά να ρίχνεις πέτρες και νεράντζια στους αστυνομικούς και στα καταστήματα. Πρέπει να τους δείξουμε ότι μαγκιά είναι να ξεχωρίζεις από τον όχλο, ότι μαγκιά είναι να ξέρεις να κρίνεις πότε και πώς θα διαμαρτυρηθείς και να μην παρασύρεσαι από τους λίγους που παίρνουν γραμμή από τα γραφεία των κομμάτων. Πρέπει πολλές φορές να υποκαταστήσουμε τους γονείς, που δουλεύουν όλη μέρα και είναι απόντες όταν πρέπει να απαντήσουν στα μεγάλα ερωτήματα των παιδιών τους. Εμείς, αγαπητοί συνάδελφοι εκπαιδευτικοί, είμαστε υπεύθυνοι για την διαπαιδαγώγηση της νεολαίας. Μην το ξεχνάτε. Τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να δείξουμε ότι μπορούμε να εμπνεύσουμε, να χτίσουμε μια σχέση εμπιστοσύνης με τους μαθητές και να γίνουμε με τη στάση μας το σημείο αναφοράς που λείπει και το ψάχνουν τόσο απεγνωσμένα οι νέοι μας. Ας πάψουμε να μεταδίδουμε απλώς γνώσεις για τις πανελλήνιες, ας βάλουμε στην άκρη τις προσωπικές μας πικρίες και αντιπαλότητες με το κατεστημένο, γιατί αυτή τη στιγμή οι μαθητές μας μας χρειάζονται πιο πολύ από ποτέ.