Τα πάθη δεν ανήκουν στη φύση του ανθρώπου. Είναι αρρώστιες της ψυχής. Όταν όμως χρονίζουν στον άνθρωπο, γίνονται δεύτερη φύση του και δεν απομακρύνονται.
Ακόμα και όταν ο άνθρωπος μετανοεί και δέχεται τη χάρη του Θεού, δεν απαλλάσσεται με μιας από τα πάθη του, αλλά χρειάζεται να προσπαθεί για πολύ καιρό για την καταπολέμησή τους. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας, που ενώ μετανόησε και αποστράφηκε την αμαρτωλή ζωή, χρειάστηκε να αγωνιστεί για να εξαλείψει τις μνήμες των παθών της τόσα χρόνια, όσα υπηρετούσε πριν από αυτά.
Πρωταρχικές αιτίες των παθών είναι η άγνοια του Θεού, η λήθη και η ραθυμία, οι δυνατοί γίγαντες που αναφέρει ο σοφότατος ασκητής Μάρκος ότι κυριεύουν τον άνθρωπο, σκοτίζουν τον νου και τον προσηλώνουν στις αισθήσεις. Όταν υποταχθεί ο νους στις αισθήσεις, ακολουθεί και η υποταγή των άλλων ψυχικών δυνάμεων.
Μητέρα των παθών είναι φιλαυτία. Όταν ο άνθρωπος δε σκέπτεται το Θεό, αλλά μόνο τον εαυτό του, τότε γίνεται φίλαυτος.
Τα τρία βασικά πάθη, που ξεκινούν από τη φιλαυτία και οδηγούν σε όλα τα υπόλοιπα, είναι η γαστριμαργία. η φιλαργυρία και η κενοδοξία.
Αυτά αντιστοιχούν στους τρεις πονηρούς λογισμούς, που θέλησε να υποβάλει ο διάβολος τον Χριστό, όταν πήγε να τον πειράξει στην έρημο.
Η πρώτη θέση, στην οποία τοποθετείται συνήθως η γαστριμαργία, φανερώνει και την ιδιαίτερη βαρύτητά της.
Οι άγιοι Πατέρες, και μάλιστα ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, λένε ότι πρόκειται για βαριά αμαρτία, όπως αποδεικνύεται από την ιστορία του ανθρώπινου γένους· αυτή εξόρισε τον Αδάμ από τον παράδεισο, αυτή προκάλεσε τον μεγάλο κατακλυσμό, αυτή έκανε τους Ισραηλίτες ειδωλολάτρες, αυτή έριξε και ρίχνει συνεχώς τους ανθρώπους σε μύρια άλλα κακά. Από τη γαστριμαργία γεννιέται η πορνεία και κάθε σαρκική επιθυμία.
Με το πάθος της γαστριμαργίας, ο άνθρωπος, αναζητώντας την απόλαυση στην τροφή, τοποθετεί την επιθυμία της τροφής και της ηδονής που στην ακολουθεί, πριν από την επιθυμία του Θεού.
Οι Άγιοι Πατέρες συχνά τονίζουν ότι την ηδονή διαδέχεται η οδύνη. Την ευχαρίστηση λοιπόν του λάρυγγα διαδέχεται καταρχήν ο πόνος και τω βάρος του στομάχου, και στη συνέχεια η παχυσαρκία και τα άλλα αναρίθμητα δεινά που προέρχονται από αυτή. Κυρίως όμως, η γαστριμαργία προκαλεί ζάλη στο κεφάλι, βάρος και ατονία στο σώμα. Έτσι ο άνθρωπος εγκαταλείπει το πνευματικό του έργο, επειδή έρχεται σε αυτόν η οκνηρία. Ακολουθεί η σκότιση της διανοίας και των λογισμών και η ταραχή την ώρα της προσευχής. Ο νους γίνεται αδιάκριτος και οι πονηροί λογισμοί βρίσκονται στο αποκορύφωμα τους. Καi δυστυχώς, όταν κανείς δεν έχει καθαρό νου δεν μπορεί να ασχοληθεί με πνευματικά πράγματα και με τη σοφία του Θεού.
Στη γαστριμαργία συνήθως πέφτουμε όταν τρώμε συχνότερα απ’ όσο πρέπει ή νωρίτερα από την κατάλληλη ώρα, όταν τρώμε και πίνουμε περισσότερο απ’ όσο μας χρειάζεται, όταν επιζητούμε πλούσια, ακριβά και εξεζητημένα φαγητά, όταν τρώμε με βουλιμία, και όταν σπαταλάμε μεγάλο μέρος του πολύτιμου χρόνου της ζωής μας σε γαστρονομικές ασχολίες και φροντίδες.
Η γαστριμαργία είναι λοιπόν ατομικό ολίσθημα. Γίνεται, όμως, θανάσιμο αμάρτημα για τον άνθρωπο όταν προξενεί βλάβη και σκάνδαλο στον πλησίον, όταν γνωρίζει ότι θα πάθει κάποια σοβαρή ασθένεια και δεν εγκρατεύεται, όταν ξοδεύει πάρα πολλά χρήματα για να τρώει πλούσια τη στιγμή που ο πλησίον του στερείται τα αναγκαία και δεν τον ελεεί, και όταν δεν τηρεί τις καθιερωμένες από την Εκκλησία μας νηστείες εφόσον δεν εμποδίζεται από κάποιαν αρρώστια.
ΠΗΓΗ:http://pmeletios.com/
Well I don’t go to church on Sunday
I Don’t get on my knees to pray
I Don’t memorize the books of the Bible
I got my own special way
I know Jesus loves me
Maybe just a little bit more
I fall down on my knees every Sunday
At Zerelda Lee’s candy store
It’s got to be a chocolate Jesus
Make me feel good inside
Got to be a chocolate Jesus
Keep me satisfied
Well I don’t want no Abba Zaba
Don’t want no Almond Joy
There ain’t nothing better
Suitable for this boy
Well it’s the only thing That can pick me up
Better than a cup of gold
See only a chocolate Jesus
Can satisfy my soul
When the weather gets rough
And it’s whiskey in the shade
It’s best to wrap your savior
Up in cellophane
He flows like the big muddy But that’s ok
Pour him over ice cream For a nice parfait
Well it’s got to be a chocolate Jesus
Good enough for me
Got to be a chocolate Jesus
Good enough for me
Well it’s got to be a chocolate Jesus
Make me feel so good inside
Got to be a chocolate Jesus
Keep me satisfied