Η ενδοοικογενειακή βία απασχολεί, δυστυχώς, μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού και κάθε προσπάθεια για να έρχονται στο προσκήνιο οι τραγικές επιπτώσεις της είναι άξια προβολής. Ένα νέο animation μικρού μήκους έρχεται μέσα σε δύο λεπτά να δώσει μια συγκλονιστική εκδοχή της…
Το εκπληκτικό video είναι προϊόν εργασίας του Άγγελου Ροδιτάκη, ενός νέου Έλληνα σπουδαστή στην Αθήνα, ο οποίος κατάφερε μέσα σε δύο λεπτά να αποδείξει τόσο το ταλέντο όσο και την ευαισθητοποίησή του στη μάστιγα της ενδοοικογενειακής βίας. Το άρτιο σχεδιαστικά video χρησιμοποιεί την τεχνική του 3D Animation και μάλιστα ένα από τα πιο δύσκολα μέρη αυτού, το character animation που χρησιμοποιείται σε studios της Iαπωνίας και της Γαλλίας.
Στην ιστορία, ένα παιδάκι παίζει ήσυχο στο δωμάτιό του. Κάποια στιγμή ακούει την πόρτα και αντιλαμβάνεται πως έχει επιστρέψει ο πατέρας του… μεθυσμένος. Τον βλέπει να πίνει και στη συνέχεια τον ακούει να έρχεται προς το δωμάτιό του…
Εθισμένος ή καλύτερα… “κολλημένος” με το άθλημα. Μία ταινία κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους που αναφέρεται σ’ ένα από τα προβλήματα της εποχής μας. Οι προσπάθειες μιας μητέρας να ξεκολλήσει από την οθόνη τον αποπροσανατολισμένο γιο της, και να τον επαναφέρει στις εικόνες της πραγματικότητας.
Η μικρού μήκους ταινία είναι φτιαγμένη από φοιτητές του 3ου έτους σπουδών στο Bezalel Academy of the Arts.
Mια ταινία μηκρού μήκους για τον Πανελλήνιο Διαγωνισμό ταινιών μικρού μήκους «Ένας πλανήτης…. μια ευκαιρία». Η ταινία απέσπασε το πρώτο βραβείο.
Η μητέρα της Σελήνης είναι κωφάλαλη. Μέσα από ένα ανατρεπτικό όνειρο η Σελήνη συνειδητοποιεί τα προβλήματα και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα άτομα με ειδικές ανάγκες και έτσι οδηγείται στην κάθαρση.
Δεκατέσσερα εκατομμύρια κραυγές «Τα κορίτσια δεν είναι γυναίκες» . Με αυτό τον τρόπο κλείνει το σοκαριστικό βίντεο που δημοσιοποιήθηκε μέσα στο Σαββατοκύριακο με πρωταγωνίστρια την Julie Gayet, γαλλίδα ηθοποιό και ένα μικρό κοριτσάκι. Σκοπός του βίντεο είναι η ενημέρωση του κοινού για το μείζον θέμα του γάμου των ανήλικων κοριτσιών.
Ένα φαινόμενο το οποίο τείνει να εξαλειφθεί στις δυτικές κοινωνίες αλλά είναι πολύ διαδεδομένο σε αρκετές χώρες της Αφρικής, της Λατινικής Αμερικής και της Ασίας. Πολλά από αυτά τα κορίτσια, που δεν έχουν μπει καν στην εφηβεία, γίνονται θύματα προσυμφωνημένων γάμων μεταξύ οικογενειών, κάτι που θεωρείτο απαραίτητο διπλωματικό μέσο μεταξύ αριστοκρατικών οικογενειών για να δημιουργηθούν ισχυρές σχέσεις εξουσίας. Στην Αφρική, πολλές χώρες έχουν προσπαθήσει να θέσουν το κατώτατο όριο ηλικίας στα 16 ή στα 18 έτη, κάτι το οποίο δεν έχει γίνει από όλους δεκτό καθώς εξακολουθεί να θεωρείται παράδοση. Σε πολλές φυλές, οι γάμοι γίνονται για να καλυφθούν οικονομικές ανάγκες της οικογένειας του κοριτσιού. Όσο πιο μικρό είναι το κορίτσι, τόσα πιο πολλά χρήματα θα πληρώσει ο υποψήφιος γαμπρός. Στο Τσαντ και στο Νίγηρα, πάνω από το 70% των κοριτσιών έχει παντρευτεί πριν κλείσει τα 18. Στη Μέση Ανατολή, τα πράγματα δεν είναι πολύ διαφορετικά. Ενώ έχει ορισθεί από τον νόμο κατώτατο όριο τα 15, πολλές φυλές παραβιάζουν τον νόμο και σε πολλές περιπτώσεις, η ηλικία των κοριτσιών δεν ξεπερνά τα 8 έτη. Ιδιαίτερα στην Σαουδική Αραβία, οι υποψήφιοι γαμπροί αγοράζουν τα κορίτσια από τις οικογένειές τους χωρίς να παραβιάζουν τον νόμο, ο οποίος δικαιολογεί τον γάμο ανηλίκων όταν η νύφη είναι άνω των 9 ετών. Στην Ευρώπη, τα περιστατικά γάμου ανηλίκων είναι ελάχιστα. Παρόλα αυτά, στις κοινότητες Ρομά, εάν υπάρξει συμφωνία μεταξύ των οικογενειών, μπορεί να γίνει γάμος μεταξύ ανηλίκων, κάτι που πολλές φορές οδηγεί σε αρπαγή της νύφης, με αποτέλεσμα πολλά κορίτσια να καταλήγουν σε διεθνή κυκλώματα εμπορίας ανθρώπων. Τα στοιχεία των Ηνωμένων Εθνών είναι ανησυχητικά. Ενδεικτικά: Νιγηρία 75% Τσαντ 72% Μπαγκλαντές 66% Γουινέα 63% Κεντροαφρικανική Δημοκρατία 61 % Μαλάουι 50% Σιέρα Λεόνε και Μπουργκίνα Φάσο 48 % Σομαλία 45% Δομινικανή Δημοκρατία 40 % Συνέπειες αυτής της καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αλλά και των βασικών δικαιωμάτων των παιδιών όπως η εκπαίδευση είναι, εκτός από το ψυχολογικό σοκ και την χαμένη αθωότητα, τα περισσότερα κορίτσια να πέφτουν θύματα βιασμού και κακοποίησης ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις υπάρχει κίνδυνος να χάσουν την ζωή τους πάνω στον τοκετό. Ένας ακόμα μεγάλος κίνδυνος είναι να κολλήσουν AIDS και άλλα σεξουαλικός μεταδιδόμενα νοσήματα γίνεται όλο και μεγαλύτερος, τουλάχιστον σύμφωνα με στατιστικές έρευνες για την Υποσαχάρια Αφρική. Η λέξη ελευθερία είναι για κάποια κορίτσια μια απλή λέξη, χωρίς νόημα αφού ποτέ δεν θα νιώσουν ελεύθερα. Η ισότητα ανδρών και γυναικών, για την οποία μάχονται γυναίκες σε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο, είναι ένα όνειρο άπιαστο αφού αυτά τα κορίτσια ζουν εγκλωβισμένα σε έναν εφιάλτη.
Τι μπορεί να συμβαίνει μέσα στο μυαλό και την ψυχούλα, ενός μικρού παιδιού, όταν η μητέρα ή ο πατέρας του είναι συνέχεια μεθυσμένοι; Πόσο φοβάται το παιδί, τι σκέψεις κάνει; Πως βλέπει τον γονέα του όταν από το πρωί τρεκλίζει, όταν δεν του δίνει σημασία, ή στην χειρότερη περίπτωση, όταν επάνω στο μεθύσι του το βαράει και το κακοποιεί;
Η απάντηση είναι μια: Τον βλέπει σαν ένα τέρας. Σαν ένα τέρας από αυτά που στοιχειώνουν τους εφιάλτες του, το οποίο δεν μπορεί να νικήσει, όπως γίνεται συνέχεια στα παραμύθια. Αλλά τα παραμύθια είναι διαφορετικά από την πραγματικότητα.
Το βίντεο που θα δείτε γυρίστηκε στα πλαίσια μιας καμπάνιας με τίτλο: «αλκοολικοί γονείς: τέρατα στα μάτια των παιδιών». Υπεύθυνη είναι μια Φινλανδική μη κερδοσκοπική εταιρία για την προστασία των παιδιών, η Fragile Childhood (ευαίσθητη παιδική ηλικία).
Σκεφτείτε το λίγο. Αυτά τα παιδιά είναι ήρωες. Έχουν μάθει να επιβιώνουν με τις δικές τους δυνάμεις. Και πώς να μην το κάνουν όταν είναι 3, 4 και 5 ετών και πρέπει μόνα τους να ετοιμάσουν φαγητό, γιατί η μητέρα τους είναι μεθυσμένη ξαπλωμένη στον καναπέ σε κατάσταση αναισθησίας, πρέπει να μάθουν να ντύνονται μόνα τους και να φροντίζουν τα αδελφάκια τους γιατί ο πατέρας κοιτάζει το άδειο μπουκάλι και βρίζει μπερδεύοντας τα λόγια του.
(Γ’ Λυκείου: Θέματα Χριστιανικής Ηθικής – ΔΕ 12η Η Οικογένεια)
Ένα συγκλονιστικό βίντεο που επιχειρεί να προβληματίσει τους γονείς
Ένα «βουβό» φαινόμενο που υπάρχει και σε πολλές οικογένειες που δείχνουν υγιείς είναι η ενδοοικογενειακή βία. Ένα νέο του Frauenzentrale Zürich TVC επιχειρεί να ευαισθητοποιήσει όσο περισσότερο κόσμο γίνεται κατά του συγκεκριμένου φαινομένου.
Σκοπός είναι να προβληματιστούν οι γονείς και να κάνει τις μητέρες να αναρωτηθούν τι πρότυπο θέλουν να αποτελούν για τα παιδιά τους.
Η μικρή Lea προσπαθώντας να μοιάσει στη μαμά της αποκαλύπτει ότι οι συνέπειες του φαινομένου δεν εντοπίζονται μόνο σε ένα θύμα.
Μια ταινία για όλα τα αόρατα παιδιά, σε κάθε γωνιά της γης. Για όλα τα παιδιά του πολέμου, τα παιδιά της πείνας, τα παιδιά της φτώχειας, τα παιδιά της βίας, τα παιδιά της εγκατάλειψης. Και για όλους εμάς που μάθαμε τόσο εύκολα και τόσο καλά, να μη βλέπουμε, να μην ακούμε, να μη θυμόμαστε… Μια τεράστια παραγωγή, με τη στήριξη της UNICEF, αλλά και του UN World Food Programme και του Ιταλικού Υπουργείου Εξωτερικών, με τη συμμετοχή σπουδαίων σκηνοθετών, που ο καθένας εκπροσωπεί ένα κράτος ή μια περιοχή του πλανήτη μας. Επτά μικρές ταινίες, επτά συγκλονιστικές ιστορίες που μας οδηγούν στις γειτονιές του πλανήτη.
Ο Εμίρ Κουστουρίτσα εκπροσωπεί τη Σερβία & το Μαυροβούνιο με την ταινία «Blue Gipsy». Ο Σπάικ Λι εκπροσωπεί τις ΗΠΑ με την ταινία «Jesus, Children of America». Ο Μεντί Σαρέφ εκπροσωπεί την Αφρική με την ταινία «Tanza». Η Κάτια Λουντ εκπροσωπεί τη Βραζιλία με την ταινία «Bilu & Joao». Ο Ρίντλεϊ Σκοτ & η Τζόρνταν Σκοτ εκπροσωπούν τη Μεγάλη Βρετανία με την ταινία «Jonathan». Ο Στέφανο Βενερούζο εκπροσωπεί την Ιταλία με την ταινία «Ciro». Ο Τζον Γου εκπροσωπεί την Κίνα με την ταινία «Song Song & Little Mao».
Σπονδυλωτή ταινία επτά διαφορετικών ιστοριών από επτά (οκτώ με τη συνεργασία Ρίντλεϊ και Τζόρνταν Σκοτ) σκηνοθέτες, οι οποίοι ανέλαβαν να «μιλήσουν» για τα παιδιά του κόσμου, που ταλαιπωρούνται και καταπιέζονται, υφίστανται σωματική και ψυχική βία, πεινούν, ζουν στα όρια της φτώχειας και της ανέχειας, εγκαταλείπονται, περιθωριοποιούνται, μαθαίνουν να ασκούν βία, γίνονται φορείς του AIDS, πεθαίνουν…
Είναι τέτοιο το θέμα της ταινίας, που δεν επιδέχεται κριτικής ή ανάλυσης. Πρόκειται για φιλμ που οφείλουν να δουν όλοι, καθώς χαρακτηρίζεται από γνήσια ευαισθησία, τρυφερότητα και ανθρωπιά και αποσκοπεί ακριβώς στο να μεταλαμπαδεύσει στο κοινό την ευαισθησία γύρω από τη δυστυχία όλων των αόρατων παιδιών του κόσμου. Αξίζει την προσοχή σας!
