Με θαρρούν λόγιο, διανοούμενο, γραφιά.
Και δεν είμαι τίποτε απ’ αυτά.
Τα δάχτυλά μου, όταν γράφω,
δεν μελανώνουνται, αιματώνουνται.
Θαρρώ δεν είμαι παρά τούτο:
μια απροσκύνητη ψυχή.
Mε τα λόγια τούτα περιέγραψε
τον εαυτό του
το 1950 ο Νίκος Καζαντζάκης.
Εκδηλώσεις τιμής και μνήμης στον «παγκόσμιο Κρητικό» Νίκο Καζαντζάκη πραγματοποιούν οι συμπατριώτες του Κρητικοί και η «Διεθνής Εταιρεία Φίλων Ν. Καζαντζάκη» 51 χρόνια από τον θάνατό του.
Λουλούδια, πολλές αναμνήσεις και σκέψεις σκέπασαν τον πέτρινο τάφο του Καζαντζάκη στον λόφο Μαρτινέγκο στο Ηράκλειο στην επιμνημόσυνη δέηση που εψάλη. rnd = Math.floor(Math.random()*900000)+100; now = parseInt((new Date()).getTime()); burst=”?”+rnd+”:?”; document.write(“”); document.write(“”);
«Ηταν μια σεμνή τελετή, όπως ακριβώς αρμόζει στον Νίκο Καζαντζάκη, ο οποίος ήταν ανήσυχο πνεύμα, αλλά δεν του άρεσαν οι υπερβολές.
Αλλωστε αποφασίσαμε να τελέσουμε μια απλή επιμνημόσυνη δέηση, καθώς πολύ σύντομα θα ακολουθήσει ημερίδα για τον συγγραφέα στις 3 Νοεμβρίου στο Ηράκλειο, με τη συμμετοχή σημαντικών εισηγητών…», δήλωσε η πρόεδρος της τοπικής επιτροπής της «Διεθνούς Εταιρείας Φίλων Ν. Καζαντζάκη», κ. Σοφία Κανάκη.
Παράλληλα, από χθες στην Πύλη Βιτούρι του Ηρακλείου παρουσιάζεται έκθεση με θέμα «Καζαντζάκης – Ανεμογιάννης, η Συνάντηση» με οργανωτή το «Μουσείο Νίκου Καζαντζάκη», που εδρεύει στο χωριό του συγγραφέα, στη Μυρτιά.
Στην έκθεση, που θα είναι ανοιχτή για το κοινό μέχρι τις 26 Νοεμβρίου, αποκαλύπτονται άγνωστες πτυχές της ζωής και του έργου του Νίκου Καζαντζάκη αλλά και του Γιώργου Ανεμογιάννη, και των γεγονότων που συνέδεσαν τις ζωές τους.
«Δεν ελπίζω τίποτα, δε φοβούμαι τίποτα, είμαι λέφτερος».
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.