Η πάθησή , όπου η καθημερινότητα κατακυριεύεται από τις λεπτομέρειες του παρελθόντος, λέγεται «ανώτερη αυτοβιογραφική μνήμη» ή «υπερθυμητικό σύνδρομο» και είναι τόσο σπάνια ώστε οι γιατροί την έχουν διαγνώσει ως τώρα σε τέσσερις μόλις ανθρώπους.
Ένας από τους τέσσερις ανθρώπους στον κόσμο που έχει διαπιστωθεί ότι έχει «ανώτερη αυτοβιογραφική μνήμη» είναι : η αμερικανίδα Τζιλ Πράις Πράις ,η οποία δεν έχει την επιλογή να ρυθμίσει τη μνήμη της και αισθάνεται όμηρός της, με αποτέλεσμα να ζει καθημερινά μια κόλαση, όπως λέει η ίδια.
Η 43χρονη από τις ΗΠΑ ζει σε έναν κόσμο, όπου οι αναμνήσεις της είναι τόσο έντονες όσο και την στιγμή που συνέβησαν τα διάφορα γεγονότα. Απαντά με πάσα λεπτομέρεια σε ερωτήσεις που αφορούν το παρελθόν της.
Γεννήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 1965 στο Νιου Τζέρσι. Πιστεύει ότι ο εγκέφαλός της «έκανε κλικ» στα οκτώ της, όταν η οικογένεια μετακόμισε στην Καλιφόρνια, και από τότε άρχισε να θυμάται τα πάντα με κάθε λεπτομέρεια.
Ώς τα 12ά της είχε συνειδητοποιήσει πως μπορούσε να θυμηθεί την προηγούμενη χρονιά μέρα προς μέρα. Από το 1980, η μνήμη της είναι σχεδόν τέλεια. Αυτό σημαίνει ότι κακές στιγμές από το σχολείο, σχόλια της μητέρας της που την πλήγωσαν, δεν αμβλύνθηκαν ποτέ. Τα θυμάται τόσο ζωντανά όσο όταν είχαν συμβεί. Ίσως το χειρότερο απ΄ όλα ήταν ο ξαφνικός θάνατος του συζύγου της, τον οποίο είχε παντρευτεί πριν από δύο χρόνια.
Στις 25 Μαρτίου 2005, εκείνος υπέστη εγκεφαλικό και πέντε μέρες μετά, απεβίωσε. «Εκείνη η Παρασκευή θα κρατήσει 40 χρόνια», λέει. «Δεν ξέρω πώς επιβίωσα. Ήμουν 36 όταν τον γνώρισα, 37 όταν παντρεύτηκα και 39 όταν τον έθαψα… Μπορώ να το μυρίσω, δεν θα φύγει ποτέ, είναι πάντα το ίδιο έντονο. Ήταν σαν να με χτυπάει κάποιος στο κεφάλι με σφυρί».
Ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι αισθάνονται τον πόνο από ένα τραυματικό γεγονός έπειτα από σκέψη, η Τζιλ αισθάνεται κάθε φορά το ίδιο σοκ, την ίδια φρίκη και την ίδια αδυναμία που αισθάνθηκε τη στιγμή που το γεγονός αυτό συνέβη. Γι΄ αυτήν, ο χρόνος δεν γιατρεύει τις πληγές. «Επειδή δεν μπορώ να ξεχάσω. Ο πόνος δεν μειώνεται ποτέ».
Πηγή: www.cosmo.gr
@arganasta
Ενδιαφέρον και ανατριχιαστικό!!!
Εδώ δεν ισχύει το “ο χρόνος όλα τα γιατρεύει”.
school-a,
Άστα να πάνε. Ένα “κλικ”φτάνει για να αποσυντονιστεί ο εγκέφαλος του ανθρώπου. Και εγώ φοβόμουν μόνον το Alzheimer! H Φύση μας επιφυλλάσει πολλές εκπλήξεις ακόμη δυστυχώς.