Τσικνοπέμπτη στο σχολείο μας!
Σήμερα ήταν μια ξεχωριστή μέρα!!! Οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές του σχολείου μας γιόρτασαν την Τσικνοπέμπτη με ένα όμορφο πάρτι!!! Όλοι μας ντυθήκαμε με τις αποκριάτικες στολές μας και χορέψαμε σε παραδοσιακούς και πιο σύγχρονους ρυθμούς!!! Και φυσικά φάγαμε και το σουβλάκι μας, που μας το κέρασε ο Σύλλογος Γονέων του 3ου Δημοτικού Λουτρακίου και τους ευχαριστούμε πολύ!!!
Τα παιδιά χόρεψαν παραδοσιακά τραγούδια…
“Πώς το τρίβουν το πιπέρι”
“Η Σκούπα”
Αλλά χορέψαμε και πιο σύγχρονους χορούς…
ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΟΜΟΡΦΑ!!!
ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ!!!!
Μιλάω για τον Σχολικό Εκφοβισμό
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Σχολικού Εκφοβισμού, που είναι στις 6 Μαρτίου, αποφασίσαμε να ασχοληθούμε κι εμείς με το θέμα αυτό. Ξεκινήσαμε το θέμα μας με την προβολή μιας σχετικής animation ταινίας. Πριν την προβολή της ταινίας, δείξαμε στα παιδιά κάποια κάδρα από την ταινία και αφού παρατήρησαν τι βλέπουν, τους ζητήσαμε να προβλέψουν τι θα δούμε στην ταινία αυτή.
Τα παιδιά απάντησαν ότι θα δούμε μια χαρούμενη ταινία με φίλους στο σχολείο και έξω από το σχολείο. Στη συνέχεια, ακούσαμε τη μουσική της ταινίας, χωρίς όμως να βλέπουμε εικόνα. Η μουσική όμως που μας παραπέμπει; Σε μια χαρούμενη ή σε μια λυπημένη ταινία; Τα παιδιά απαντούν σε μια λυπημένη. Στη συνέχεια, παρακολουθήσαμε την ταινία.
Μετά την προβολή της ταινίας, ζητήσαμε από τα παιδιά να μας πουν πώς αισθάνονται. Τα συναισθήματα ήταν ΛΥΠΗ, ΘΥΜΟΣ για τη συμπεριφορά των παιδιών απέναντι στον ήρωα της ταινίας, αλλά και ΧΑΡΑ επειδή το τέλος ήταν χαρούμενο.
Συζητήσαμε τι συνέβη στην αρχή, στη μέση και στο τέλος της ταινίας. Πώς ένιωθε ο ήρωας κάθε φορά;
Τα παιδιά ζωγράφισαν ό,τι τους έκανε περισσότερο εντύπωση από την ταινία.
Στη συνέχεια, συζητήσαμε για τον ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟ. Με απλά λόγια εξηγήσαμε τι σημαίνει αυτό και τον διαχωρίσαμε από έναν τσακωμό ανάμεσα σε δύο παιδιά ή από κάτι που μπορεί να γίνει κατά λάθος. Τι πρέπει να κάνει ένα παιδί όταν κάποιος του φέρεται άσχημα και ασκεί βία πάνω του; To πιο σημαντικό: Να μιλήσει σε έναν μεγάλο (γονιό, δάσκαλο κλπ) που θα μπορέσει να το βοηθήσει.
Διαβάζουμε το παραμύθι «Τα χέρια δεν είναι για να δέρνουμε» (Μαρτίν Αγκάσι), συζητάμε και δείχνουμε με παντομίμα τι μπορούμε να κάνουμε με τα χέρια μας (να χαιρετάμε, να κάνουμε γκριμάτσες, να ζωγραφίζουμε, να αγκαλιάζουμε κλπ, αλλά σίγουρα όχι να δέρνουμε ή να τσιμπάμε ή να σπρώχνουμε).
Τα παιδιά φτιάχνουν το περίγραμμα της παλάμης τους, τη ζωγραφίζουν με νερομπογιές και φτιάχνουμε μια ομαδική εργασία, όπου ο καθένας γράφει τι μπορούμε να κάνουμε με τα χέρια μας.
Όμως μόνο τα χέρια μας μπορεί να πονέσουν τον άλλον αν τον χτυπήσουν; Ή μήπως και τα λόγια μας κάποιες φορές πληγώνουν; Διαβάζουμε το παραμύθι «Οι λέξεις δεν είναι για να πληγώνουμε» της Ελίζαμπεθ Βέρντικ και συζητάμε με τα παιδιά για άλλη μια μορφή σχολικού εκφοβισμού που μπορεί αν μην εμπεριέχει σωματική βία αλλά λεκτική. Το να μιλάμε άσχημα σε άλλους ή να τους κοροϊδεύουμε είναι κι αυτό μια μορφή σχολικού εκφοβισμού, όταν φυσικά γίνεται επαναλαμβανόμενα και στοχευμένα. Πώς νιώθουμε όταν μας μιλάνε άσχημα; Πονάει η καρδιά μας. Ενώ όταν μας μιλάνε όμορφα, γλυκαίνει η καρδιά μας.
Παίζουμε ένα παιχνίδι που μας αρέσει. Ομαδικά ζωγραφίζουμε χαρούμενες και λυπημένες καρδιές τις οποίες έχουμε τοποθετήσει πάνω σε ένα καρεκλάκι την καθεμία. Την ώρα που παίζει η μουσική τα παιδιά γυρνούν γύρω από τις καρέκλες. Όταν σταματήσει, στέκονται μπροστά από μια καρέκλα και ζωγραφίζουν όσο προλάβουν την καρδιά. Όταν αρχίσει πάλι η μουσική σταματούν και γυρνούν και πάλι γύρω από τις καρέκλες και σταματούν, αυτή τη φορά σε άλλη καρδιά, με το σταμάτημα της μουσικής και συνεχίζουν την καρδιά που είχε ξεκινήσει πριν ο συμμαθητής τους. έτσι ζωγραφίζουμε τις καρδιές. Χρησιμοποιούμε χαρούμενα χρώματα για τις χαρούμενες καρδιές και λυπημένα χρώματα για τις λυπημένες καρδιές.
Φτιάχνουμε μια ομαδική εργασία με τις καρδιές που ζωγραφίσαμε και γράφουμε φράσεις που μας ομορφαίνουν την καρδιά και φράσεις που μας πληγώνουν.
Παρακολουθούμε ένα ακόμα animation βίντεο για τον σχολικό εκφοβισμό και συζητάμε τον ρόλο που μπορεί να παίξει ένα παιδί που είναι παρατηρητής σε φαινόμενα σχολικού εκφοβισμού απέναντι σε κάποιο άλλο παιδί.
Δημιουργούμε ένα μικρό βιβλίο για τον ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟ.
Διαβάζουμε τα παραμύθια:
«Ο νταής του σχολικού», της Μαρίας Ρουσάκη
«Ο Ορφέας και οι νταήδες με τα κίτρινα ποδήλατα» του Μερκούριου Αυτζή
«Λιζέτ, η πολική αρκούδα» της Έρης Παπαμιχαλοπούλου. Στο παραμύθι αυτό δεν διαβάσαμε το τέλος και το δραματοποιήσαμε. Τα παιδιά μοίρασαν ρόλους. Ένα παιδί ήταν η Λιζέτ, άλλα παιδιά ήταν οι καφέ αρκούδες που την κορόιδευαν, και άλλα οι καφέ αρκούδες που έπαιζαν ποδόσφαιρο εκεί κοντά και παρακολούθησαν ένα περιστατικό με τη Λιζέτ, όπου οι καφέ αρκούδες έκαναν πλάκα εις βάρος της. Τα παιδιά προσπάθησαν να βρουν λύσεις. Τι έπρεπε να κάνουν οι καφέ αρκούδες – παρατηρητές; (Τα παιδιά είπαν να πάνε να της μιλήσουν και να την κάνουν φίλη). Τι έπρεπε να κάνει η Λιζέτ; (Τα παιδιά είπαν να φύγει μακριά από τις καφέ αρκούδες που την κορόιδευαν και να κάνει άλλους φίλους). Τι έπρεπε να κάνουν οι καφέ αρκούδες που κορόιδευαν την Λιζέτ; (Τα παιδιά είπαν ότι έπρεπε να τους πουν να μην το κάνουν αυτό, δεν είναι σωστό). Υπενθυμίσαμε κάτι βασικό: Να μιλήσουν σε κάποιον μεγάλο για τους βοηθήσει.
την κοροϊδεύουν
Παίζουμε ένα παιχνίδι όπου κανένας δεν χάνει! Αντίθετα πρέπει να κάνουμε ότι μπορούμε για να κερδίσουμε όλοι. Βάζουμε στεφάνια στο πάτωμα. Τα παιδιά ακούγοντας μουσική τριγυρνούν γύρω από τα στεφάνια. Όταν σταματάει η μουσική μπαίνουν μέσα στα στεφάνια. Κάθε φορά αφαιρούμε και από ένα στεφάνι. Τα παιδιά προσπαθούν να χωρέσουν στα στεφάνια καθώς αυτά μειώνονται. Στο τέλος μένει μόνο ένα. Τα παιδιά παρατηρούν ότι δεν μπορούν να χωρέσουν όλα σε ένα στεφάνι μόνο. Τι λύση μπορούμε να βρούμε; Βάζουμε μόνο το ένα μας ποδαράκι ή μόνο το ένα χεράκι στο στεφάνι για να χωρέσουμε!!!
Τέλος, δημιουργούμε το δικό μας βίντεο για τον ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟ με το σύνθημα ΜΙΛΑ ΤΩΡΑ!
Κινηματογραφική Λέσχη στο Σχολείο (1)
Κλακέτα 1,2,3… πάμε!!!
Τη φετινή σχολική χρονιά αποφασίσαμε να συμμετέχουμε στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Χανίων, εγκεκριμένο από το Υπουργείο Παιδείας, με τίτλο: «Κινηματογραφική Λέσχη στο Σχολείο». Στόχος του προγράμματος είναι η επιστροφή στον κοινωνικό χαρακτήρα του κινηματογράφου, με τη δημιουργία κινηματογραφικών λεσχών στις σχολικές μονάδες. Εκπαιδευτικός και μαθητές βλέπουν κινηματογραφικές ταινίες (αφηγηματικές, ντοκιμαντέρ, animation κ.ά.). Στη συνέχεια, προσεγγίζοντας την ταινία, υλοποιούν δραστηριότητες με παιγνιώδη μορφή και γνωρίζουν τις μεθόδους και τις τεχνικές µε τις οποίες παράγεται το κινηματογραφικό προϊόν (κώδικες, εκφραστικές συµβάσεις και οπτικά μέσα).
Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Χανίων, μας προτείνει τις ταινίες καθώς και τις δραστηριότητες που μπορούμε να υλοποιήσουμε μαζί με τα παιδιά πριν και μετά την προβολή της ταινίας.
Η πρώτη μας ταινία είναι το «La Boite» (Το Κουτί).
Ταυτότητα της ταινίας
Δημιουργοί: Eliott Belrose, Carole Favier, Loϊcia Lagillier, Aloϊs Mathe, Juliette Perrey, Joran Rivet (ESMA)
Έτος και χώρα παραγωγής: Γαλλία, 2017
Είδος ταινίας: Animation, μικρού μήκους, διάρκεια 7,02′
Περιγραφή: Ένας ηλικιωμένος κύριος ανακαλύπτει έντρομος έναν εισβολέα στο σπίτι του…
Έννοιες: Σχέσεις ανθρώπων – ζώων
Δραστηριότητες που υλοποιήθηκαν ΠΡΙΝ την προβολή της ταινίας
Στη μέση της παρεούλας, πάνω σε ένα τραπεζάκι, βάζουμε ένα κουτί. Ρωτάμε τα παιδιά τι μπορεί να έχει μέσα το κουτί αυτό. Τα παιδιά το παίρνουν στα χέρια τους, το κουνάνε και μαντεύουν.
Το ανοίγουμε και βλέπουμε ένα στικάκι για υπολογιστή. Το βάζουμε στον υπολογιστή και βλέπουμε το teaser (τρέιλερ) της ταινίας.
Αφού παρακολουθήσαμε το teaser, ζητάμε από το κάθε παιδί να σηκώσει το κουτί σιγά-σιγά και να μας πει ή να μας δείξει σε παντομίμα κι εμείς να μαντέψουμε, τι «βλέπει» μέσα σε αυτό. Οι ιδέες των παιδιών είναι πολλές και διαφορετικές. Άλλος «βλέπει» μια τίγρη, ένα λιοντάρι, ένα σκυλάκι, μια κουκουβάγια, έναν άγγελο, ένα φίδι, έναν κόκορα, ένα λαγουδάκι και πολλά άλλα.
Στη συνέχεια, παρακολουθούμε την ταινία.
Δραστηριότητες που υλοποιήθηκαν μετά την προβολή της ταινίας
Ρωτάμε τα παιδιά να μας πουν τι εντύπωση τους έκανε η ταινία ή ποιο συναίσθημα τους έρχεται πρώτο στο μυαλό και τους ζητάμε να δικαιολογήσουν την απάντησή τους. Τα παιδιά είπαν ότι τους άρεσε η ταινία, τους έρχεται στο μυαλό η λέξη ΑΓΑΠΗ, ΧΑΡΑ, γιατί το ποντικάκι και ο παππούς έγιναν φίλοι.
Συζητάμε τι συνέβη στην αρχή, στη μέση και στο τέλος της ταινίας. Σταματάμε σε διάφορα σημεία και μαντεύουμε πώς νιώθουν οι ήρωες. Ρωτάμε τα παιδιά πώς καταλαβαίνουν ότι νιώθουν έτσι και μας απαντούν από τις κινήσεις και από το πρόσωπο (γελάνε, κλπ).
Τι είδους ταινία παρακολουθήσαμε; Animation. Εξηγούμε τι σημαίνει animation ταινία.
Συζητάμε ότι η ταινία αυτή έχει μουσική αλλά δεν έχει διαλόγους. Όμως αν και λείπουν τα λόγια μπορούμε να καταλάβουμε τι συμβαίνει και τις σχέσεις που αναπτύσσουν οι ήρωες.
Επιλέγουμε δύο αποσπάσματα, όπου αρχικά τα παιδιά ακούν μόνο τη μουσική, χωρίς εικόνα. Σκεφτόμαστε αν είναι μια χαρούμενη ή πιο ήρεμη μουσική. Στη συνέχεια, βλέπουμε τα ίδια αποσπάσματα αλλά χωρίς να ακούμε τον ήχο. Τα παιδιά μαντεύουν σε ποια σκηνή αντιστοιχεί το κάθε μουσικό άκουσμα.
Συζητάμε για τα κάδρα που μπορεί να έχει μια ταινία. Κοντινό – μεσαίο – μακρινό. Βλέπουμε διάφορα κάδρα από την ταινία και τα παιδιά απαντούν αν πρόκειται για κοντινό, μεσαίο ή μακρινό κάδρο δικαιολογώντας την απάντησή τους.
κοντινό κάδρο
μεσαίο κάδρο
γενικό κάδρο
Τέλος, παρατηρούμε ότι στο τέλος της ταινίας οι δύο ήρωες γίνονται φίλοι. Πώς το καταλαβαίνουμε αυτό; Από τις διάφορες φωτογραφίες που έχουν τραβήξει από δραστηριότητες που κάνουν μαζί. Τι άλλες δραστηριότητες μπορούν να κάνουν οι δύο φίλοι; Τα παιδιά δίνουν διάφορες απαντήσεις. Μπορεί να φυτεύουν, να τρώνε παγωτό, να πηγαίνουν βόλτα, να παίζουν μπάλα, να ψαρεύουν, να βρίσκονται και με άλλους φίλους τους, να βλέπουν τηλεόραση, να πηγαίνουν στην παραλία, να παίζουν παιχνίδια στο κινητό, να παίζουν στα χιόνια. «Βγάζουν φωτογραφία» τους δύο φίλους την ώρα που κάνουν αυτές τις δραστηριότητες!!!
Εργαστήρια Δεξιοτήτων – Δημιουργώ και Καινοτομώ
Τίτλος προγράμματος:
«STE(Α)M και Εκπαιδευτική Ρομποτική
μέσα από τον κύκλο του Νερού και την Υδροδυναμική»
Το συγκεκριμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα είναι ένα project βασισμένο σε δραστηριότητες STE(A)M με κύριο περιβαλλοντικό θέμα τον κύκλο του νερού ΑΛΛΑ και Εκπαιδευτικής Ρομποτικής η οποία και μυεί τα παιδιά στις βασικές γνώσεις του προγραμματισμού. Άλλωστε στόχος μας είναι οι μικροί μαθητές ασυναίσθητα και αυθόρμητα στην αρχή και πιο οργανωμένα και στοχευμένα στη συνέχεια, να εμπλέκονται με πάρα πολλές τέτοιου είδους διαδικασίες και δραστηριότητες, αναπτύσσοντας και αξιοποιώντας το ατομικό δυναμικό τους και φτάνοντας σε αξιοσημείωτα μαθησιακά αποτελέσματα.
Εργαστήριο 1ο
Αφού κάνουμε το καθημερινό μας ημερολόγιο, όπου αναφερόμαστε και στον καιρό της ημέρας, εστιάζουμε στη βροχή. Πότε βρέχει; Πώς προκαλείται η βροχή; Τα παιδιά δίνουν τις δικές τους απαντήσεις: «Τα σύννεφα φέρνουν τη βροχή», «Ο Θεούλης κάνει τον ουρανό να βρέχει».
Παρουσιάζουμε στα παιδιά μια εικόνα, όπου απεικονίζεται Ο Κύκλος του Νερού και εξηγούμε…
Διαβάζουμε το παραμύθι «Ο Σταγονούλης πετάει στα σύννεφα», όπου ο ίδιος ο Σταγονούλης μας περιγράφει το ταξίδι του.
Εργαστήριο 2ο
Παρακολουθούμε βίντεο, όπου απεικονίζεται παραστατικά Ο Κύκλος του Νερού.
Δραματοποιούμε τον Κύκλο του Νερού.
Πραγματοποιούμε πείραμα για να μπορέσουν τα παιδιά να κατανοήσουν καλύτερα τον κύκλο του νερού. Σε ένα διαφανές δοχείο βάζουμε νερό, το οποίο αντιστοιχεί στη θάλασσα (τα παιδιά ζήτησαν να ρίξουμε και λίγο μπλε χρώμα για να φαίνεται σαν αληθινή θάλασσα). Καλύπτουμε το δοχείο με πλαστική διαφανή μεμβράνη (ουρανός) και το τοποθετούμε στον ήλιο. Μετά από λίγες ώρες παρατηρούμε ότι από τη ζέστη του ήλιου έχουν μαζευτεί πάνω στην μεμβράνη σταγόνες. Αν ανοίξουμε την μεμβράνη και την κουνήσουμε οι σταγόνες θα αρχίσουν να πέφτουν (βροχή).
Τα παιδιά φτιάχνουν ψηφιακά παζλ στον υπολογιστή της τάξης μας σχετικά με τον κύκλο του νερού.
Εργαστήριο 3o
Τα παιδιά σε φύλλο εργασίας απεικονίζουν τον κύκλο του νερού.
Φτιάχνουμε μακέτα με τον Κύκλο του Νερού.
Διαβάζουμε το παραμύθι «Δεν φοβάμαι το νερό» της Κατερίνας Γιαννίκου», όπου ο Πάρης το ποντικάκι, φοβάται το νερό. Μια βροχερή μέρα όμως τον επισκέπτονται οι σταγόνες της βροχής και τον παίρνουν μαζί τους στο μαγικό τους ταξίδι. Εμπνεόμαστε από το παραμύθι και φτιάχνουμε σε ατομική εργασία «Το ταξίδι της σταγόνας».
Εργαστήριο 4ο
Διαβάζουμε το παραμύθι του Μάνου Κοντολέων «Ο Χιονάνθρωπος που δεν ήθελε να λιώσει».
Τα παιδιά ζωγραφίζουν ό,τι τους άρεσε από το παραμύθι.
Πραγματοποιούμε πειράματα με τον πάγο. Πότε λιώνει πιο γρήγορα ο πάγος; Βάζουμε τον πάγο πάνω στο καλοριφέρ, μέσα σε νερό, μέσα σε αλατόνερο, έξω από το παράθυρο, σε ένα σημείο μέσα στην τάξη μας. Τα παιδιά παρατηρούν ότι ο πάγος έλιωσε πρώτα μέσα στο νερό. Μετά μέσα στο αλατόνερο και το καλοριφέρ και τελευταία έξω από το παράθυρο.
Εργαστήριο 5ο
Συζητάμε γενικά για το νερό. Που βρίσκεται το νερό; Σε τι μας είναι χρήσιμο; Που υπάρχει νερό στο σπίτι μας; Τι πρέπει να προσέχουμε για να μην σπαταλάμε το νερό;
Βρίσκουμε σύνθετες λέξεις με το νερό.
Πραγματοποιούμε πειράματα σχετικά με τη διαλυτότητα. Ποια υλικά διαλύονται στο νερό και ποια όχι; Παίζει ρόλο η θερμοκρασία του νερού στο αν διαλυθεί ή όχι κάποιο υλικό; Τα παιδιά κάνουν υποθέσεις, πειραματίζονται και βγάζουν συμπεράσματα.
Εργαστήριο 6ο
Διαβάζουμε το παραμύθι «Η περιπέτεια μιας σταγόνας», απ’ τις εκδόσεις Σαββάλα, όπου η μικρή Μαργαρίτα μισεί την βροχή. Η μαμά της όμως της εξηγεί για ποιο λόγο είναι πολύτιμη η βροχή για τον άνθρωπο και τη φύση, οπότε αλλάζει γνώμη. Χαίρεται ακόμη περισσότερο με μια καινούρια ομπρέλα που της παίρνει η μαμά της και παίζει παιχνίδια με την ομπρέλα της στη βροχή.
Δημιουργούμε κι εμείς μια βροχερή μέρα, όπου κρατάμε την ομπρέλα μας… Τα παιδιά φυσούν και δημιουργούν τη βροχή φυσώντας την τέμπερα με ένα καλαμάκι…
Παρατηρούμε έργα τέχνης σχετικά με τη βροχή. Βλέπουμε και το γλυπτό «Ομπρέλες» του Γιώργου Ζογγολόπουλου, που βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη. Εμπνεόμαστε και δημιουργούμε κι εμείς ένα ομαδικό έργο. Συνδυάζουμε τα εικαστικά με το παιχνίδι. Χωριζόμαστε σε ομάδες. Τοποθετούμε στη μέση της παρεούλας καρεκλάκια και πάνω στο καθένα τοποθετούμε μια λευκή ομπρέλα. Δίπλα έχουμε μαρκαδόρους. Την ώρα που παίζει η μουσική τα παιδιά γυρνούν γύρω από τα καρεκλάκια. Όταν σταματήσει η μουσική στέκονται μπροστά από ένα καρεκλάκι και ζωγραφίζουν μια ομπρέλα. Όταν αρχίσει η μουσική σηκώνονται και γυρίζουν και πάλι γύρω από τις καρέκλες. Στο επόμενο σταμάτημα βρίσκονται μπροστά από άλλη ομπρέλα και συνεχίζουν εκεί που την άφησε ο προηγούμενος. Η διαδικασία συνεχίζεται μέχρι να ζωγραφιστούν όλες οι ομπρέλες.
Εργαστήριο 7ο
Σε αυτό το εργαστήρι ασχοληθήκαμε με την ρομποτική!! Έχοντας ήδη ασχοληθεί σε προηγούμενα μαθήματα με το πώς λειτουργεί το ποντικάκι – ρομποτάκι που έχουμε στο σχολείο μας, τα παιδιά σε αυτή τη φάση έδωσαν εντολές, ώστε η σταγόνα μας να πραγματοποιήσει το ταξίδι της στον κύκλο του νερού.
Τι θυμούνται τα παιδιά από τον εργαστήρι που πραγματοποιήσαμε σχετικά με τον κύκλο του νερού; Απαντούν σε κουίζ που δημιουργήσαμε στο wordwall!
https://wordwall.net/resource/51819910/%cf%84%ce%bf-%ce%bd%ce%b5%cf%81%cf%8c
Και… Μια αναμνηστική κατασκευή με τη βροχή!!
Συμμετοχή στη Δράση “Υιοθέτησε μια Παραλία” της WWF Ελλάς
Το Νηπιαγωγείο μας στα πλαίσια των εργαστηρίων δεξιοτήτων και τον θεματικό κύκλο «Φροντίζω το Περιβάλλον» συμμετέχει στο πρόγραμμα της WWF «Υιοθέτησε μια Παραλία». Το WWF Ελλάς σχεδίασε το πρόγραμμα «Υιοθέτησε μια παραλία», με σκοπό την παρακολούθηση της παράκτιας ρύπανσης σε εθνικό επίπεδο. Γνωρίζοντας τον όγκο, την προέλευση και την σύσταση των απορριμμάτων που συναντάμε στις παραλίες μπορούμε να λάβουμε πιο αποτελεσματικά μέτρα για τη λύση του προβλήματος της παράκτιας ρύπανσης. Ο απώτερος στόχος του προγράμματος είναι η μείωση του όγκου των απορριμμάτων που διαφεύγουν στο θαλάσσιο περιβάλλον. Η ευαισθητοποίηση και η συμμετοχή των νέων είναι το κλειδί για την επιτυχημένη υλοποίηση αυτού του προγράμματος. Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα, έχει σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο, ώστε οι μαθητές μέσα από δραστηριότητες στην τάξη να αντιληφθούν καταρχήν την σοβαρότητα του προβλήματος της πλαστικής ρύπανσης, και σε δεύτερο επίπεδο, «υιοθετώντας» μια παραλία, να συμμετέχουν ενεργά στον έλεγχο και την παρακολούθηση της παράκτιας ρύπανσης της περιοχής τους. Η βιωματική συμμετοχή των παιδιών σε ένα τέτοιο πρόγραμμα τα μετατρέπει από απλούς θεατές σε εν-δυνάμει «προστάτες» των παράκτιων περιοχών. Οι μαθητές αντιλαμβάνονται το πρόβλημα και αλλάζουν συνήθειες, μεταδίδοντας το μήνυμα για την προστασία των θαλασσών μας.
Σύμφωνα, λοιπόν, με το πρόγραμμα της WWF αρχικά εκπαιδευτικοί και μαθητές δεσμευτήκαμε για την υιοθεσία 100 μέτρων της παραλίας. Τι σημαίνει αυτό; Το σχολείο μας είναι υπεύθυνο να παρακολουθεί για ένα σχολικό έτος την πλαστική ρύπανση στο συγκεκριμένο μέρος της παραλίας και να φροντίζει ώστε η παραλία να παραμένει καθαρή. Η πρώτη μας επίσκεψη ορίστηκε για τις 15 Ιανουαρίου, η δεύτερη θα πραγματοποιηθεί τον Απρίλιο και η τρίτη επίσκεψη τον Ιούνιο.
Πριν επισκεφθούμε την παραλία κάναμε μια προετοιμασία στην τάξη, ώστε τα παιδιά να αποκτήσουν μια γνώση του θέματος. Αρχικά, μιλήσαμε για τα πλαστικά μιας χρήσης και τα πλαστικά πολλαπλών χρήσεων. Συζητήσαμε για τη διαφορά τους και για ποιο λόγο είναι καλύτερο να χρησιμοποιούμε όσο γίνεται περισσότερο πλαστικά πολλαπλών χρήσεων.
Παρακολουθήσαμε ενημερωτικά βίντεο.
https://www.youtube.com/watch?v=z3dCuq5RsbQ
https://www.youtube.com/watch?v=xFPoIU5iiYQ
https://www.youtube.com/watch?v=bDGXVx7sf3g
Διαβάσαμε το παραμύθι της Χριστίνας Κασιντή «Οι περιπέτειες μιας σακούλας», όπου η Σούλα η σακούλα, μια σακούλα μιας χρήσης, βρέθηκε στην παραλία, την πήρε ο αέρας, την πήγε στον βυθό της θάλασσας, το κύμα στην έβγαλε στην ακτή, όπου ένα κοριτσάκι που συμμετείχε σε μια οργάνωση για την ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ την έβαλε στον κάδο της ανακύκλωσης.
Τα παιδιά δραματοποίησαν το ταξίδι της σακούλας που την πήρε ο αέρας.
Ζωγράφισαν ό,τι τους άρεσε από το παραμύθι.
Ζωγράφισαν έναν βυθό με σκουπίδια και έναν καθαρό βυθό.
Έφτιαξαν μια ομαδική εργασία με έναν βυθό με σκουπίδια.
Τέλος, αναφερθήκαμε στην δική μας επίσκεψη στην παραλία. Τι θα χρειαστούμε να έχουμε μαζί μας για τη δράση μας; Συζητάμε και καταγράφουμε σε ένα χαρτί τα υλικά μας.
Η Διεύθυνση και το Προσωπικό Περιβάλλοντος και Καθαριότητας & Διαχείρισης Απορριμμάτων του Δήμου Λουτρακίου-Περαχώρας-Αγίων Θεοδώρων μας παραχώρησαν τα υλικά που χρειαστήκαμε (κώνους για την οριοθέτηση του χώρου, γάντια μιας χρήσης, μουσαμά για την συγκέντρωση των υλικών) συμβάλλοντας έτσι στην υλοποίηση της δράσης μας.
Και … την Κυριακή 15 Ιανουαρίου πραγματοποιήσαμε την πρώτη μας επίσκεψη.
Αρχικά οριοθετήσαμε το χώρο, στον οποίο θα κάναμε τη συλλογή των σκουπιδιών.
Συλλέξαμε τα σκουπίδια.
Τα συγκεντρώσαμε…
Και τα καταμετρήσαμε…
Ραντεβού τον Απρίλιο για την επόμενη συλλογή!!!
Χριστουγεννιάτικη γιορτή
“Η μπουγάδα του Αϊ-Βασίλη”
Το σχολείο μας διοργάνωσε και παρουσίασε τη Χριστουγεννιάτικη γιορτή “Η μπουγάδα του Αϊ-Βασίλη” στο αμφιθέατρο του σχολείου μας.
το σκηνικό μας
τα ξωτικά μας
ο Άγιος Βασίλης που διαπιστώνει ότι τα ρούχα μπήκαν στο πλυντήριο
ο ταχυδρόμος
τα παιδιά της Αφρικής
τα παιδιά της Ασίας
τα παιδιά της Αυστραλίας
τα παιδιά της Αμερικής
τα παιδιά της Ευρώπης
τα ελαφάκια
Καιιιι… μας επισκέφθηκε ο Άγιος Βασίλης για να μοιράσει δώρα στα παιδιά!!!
Ήταν ένα υπέροχο απόγευμα που το απολαύσαμε μικροί και μεγάλοι!!!
ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ!!!
Φτιάχνουμε μπισκότα!
Σήμερα η μέρα μας είχε… ζαχαροπλαστική!!! Το Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Κορίνθου μας δώρισε το βιβλίο που έφτιαξαν οι εκπαιδευτικοί του με διάφορες συνταγές και σήμερα το αξιοποιήσαμε. Αποφασίσαμε να φτιάξουμε τα μπισκότα που μας προτείνουν χρησιμοποιώντας χριστουγεννιάτικα σχέδια!!!
Αρχικά, καταγράψαμε τα υλικά που χρειάζονται για να φτιάξουμε δύο δόσεις…
Στη συνέχεια, βάλαμε τα υλικά στο μίξερ για να φτιάξουμε την ζύμη!
Ζυμώσαμε τη ζύμη και την ανοίξαμε με τον πλάστη για να κάνουμε τα σχέδια!
Βάλαμε τα μπισκότα μας στο ταψί και τα διακοσμήσαμε με τρούφα και σταγόνες σοκολάτας!
Καιιι… Έτοιμα τα μπισκότα μας!!!
Ευχαριστούμε πολύ το Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Κορίνθου για τα νόστιμα μπισκότα μας!!! Και του χρόνου!!!!
Το Make A Wish μας εμπνέει…
Και τη φετινή σχολική χρονιά το σχολείο μας ανταποκρίθηκε στη δράση του Make A Wish Ελλάδος και οι μαθητές μας αγόρασαν αστέρια για να βοηθήσουν τα παιδιά με σοβαρές ασθένειες να κάνουν το όνειρό τους πραγματικότητα.
Διαβάσαμε με τα παιδιά την ιστορία της Χριστίνας, που υπήρχε στο ενημερωτικό φυλλάδιο που μας έστειλε το Make A Wish για να ενημερωθούν οι γονείς. Σύμφωνα με την ιστορία, ένα βράδυ, καθώς η Χριστίνα έμπαινε στο αυτοκίνητο είδε ένα αστέρι να πέφτει. Η μαμά της την προέτρεψε τότε να κάνει μια ευχή και η Χριστίνα ευχήθηκε να γίνει καλά και μια μέρα να έχει τη δική της παιδική χαρά. Και φυσικά το Make A Wish έκανε το όνειρό της πραγματικότητα με τη βοήθεια πάντα των μαθητών και των εκπαιδευτικών που έλαβαν μέρος στο πρόγραμμα!
Τα παιδιά του Πρωινού Τμήματος 1 του σχολείου μας, εμπνεύστηκαν από την ιστορία της Χριστίνας και μαζί με την εκπαιδευτικό τους έγραψαν ένα ποίημα με τίτλο: “Αστέρια και ευχές”
Αστέρια και ευχές
Είμαι ένα παιδάκι μικρό
και τ’ αστέρια κοιτώ στον ουρανό.
Τα κοιτώ που λάμπουν φωτεινά
και η καρδιά μου πλημμυρίζει από χαρά!
Ξάφνου βλέπω ένα αστέρι να πέφτει στη γη
και θυμάμαι τα λόγια της μαμάς που μου είχε πει
«Αν κάνεις μια ευχή όταν ένα αστέρι πέφτει στη γη,
τότε αυτή θα βγει αληθινή».
Έτσι κι εγώ κάνω μια ευχή
την υγεία του να έχει κάθε παιδί.
Τότε ένα θαύμα γίνεται ξαφνικά
και αστέρια πολλά πέφτουν από ψηλά.
Κάνω κι εγώ ευχές πολλές
με την ελπίδα να βγουν αληθινές.
Εύχομαι όλα τα παιδιά
να έχουν χαρά, αγάπη, αγκαλιές και φιλιά!
Δώρα να τους φέρει ο Άγιος Βασίλης
και να διώξουν κάθε έγνοια μακριά!
Το ποίημα αυτό “ταξίδεψε” στα παιδιά του Πρωινού Τμήματος 2, τα όποια άκουσαν το ποίημα και δημιούργησαν αστεράκια ευχών!
Τέλος, το ποίημα μαζί με αστέρια “ταξίδεψαν” στα παιδιά του Ολοήμερου Τμήματος, τα οποία και εικονογράφησαν μοναδικά το ποίημα χρησιμοποιώντας στο έργο τους τα αστέρια με τις ευχές του Πρωινού Τμήματος 2.
Ήταν μια υπέροχη συνεργατική δράση των τριών τμημάτων του σχολείου μας!!
Συμμετοχή των εκπαιδευτικών του 5ου Νηπιαγωγείου σε επιμορφωτικό πρόγραμμα
