Ολοκληρώθηκε η υλοποίηση του 2ου και του 3ου εργαστηρίου του προγράμματος “Ο Κανόνας των εσώρουχων”, στα πλαίσια των εργαστηρίων δεξιοτήτων.

Στόχος του 2ου εργαστηρίου ήταν να γνωρίσουν τα παιδιά τα βασικά μέρη τους σώματος τους ,να κατανοήσουν τον τρόπο που κινούνται και τις ενέργειες που κάνουν και ποια μέρη του σώματος είναι προσωπικά (αυτά που καλύπτονται από τα εσώρουχα ή το μαγιό .

• Αφού παρατηρήσαμε σε μια αφίσα το ανθρώπινο σώμα, μάθαμε τα βασικά μέρη του, τις ενέργειες που κάνουν, είπαμε ποια είναι προσωπικά, και θυμηθήκαμε τον κανόνα του εσώρουχου: «Κανείς δεν μπορεί να αγγίξει ή να χαϊδέψει το παιδί σε εκείνα τα σημεία του σώματός του τα οποία κατά κανόνα καλύπτονται από τα εσώρουχά του. Και αντίστοιχα, ούτε τα παιδιά επιτρέπεται να αγγίζουν το σώμα άλλων σε αυτά τα σημεία».
• Ακούσαμε το τραγούδι “Έχω ένα σώμα” και το “Εγώ είμαι εγώ” και χορέψαμε με τα παιχνιδοτράγουδα “Κεφάλι ώμοι” και “Χόκι Πόκι”
• Παίξαμε το παιχνίδι “Ο καθρέφτης” : Ένα παιδί γίνεται “παιδί” και ένα άλλο γίνεται “καθρέφτης”. Το “παιδί” αγγίζει διάφορα μέρη του σώματος ή κάνει κάποιες κινήσεις και “ο καθρέφτης” πρέπει να κάνει το ίδιο.

Στη συνέχεια κι αφού διαβάσαμε το ποίημα του Καθρέφτη, σε φύλλο εργασίας ζωγράφισαν αυτόν/ήν που βλέπουν στον καθρέφτη

Λήψη αρχείου

• Παίξαμε το παιχνίδι «Η Κίκο λέει» :Η νηπιαγωγός ή ένα παιδί  λέει: «Η Κίκο λέει να πιάσουμε τη μύτη μας» και τότε τα παιδιά πρέπει να πιάσουν τη μύτη τους…. μπορεί όμως για να τα μπερδέψει να πιάσει το αυτί… τα παιδιά πρέπει να κάνουν αυτό που λέει η Κίκο.
• Σε δύο κομμάτια χαρτί του μέτρου, βάλαμε να ξαπλώσουν ένα αγόρι και ένα κορίτσι  και με τους μαρκαδόρους τα υπόλοιπα παιδιά έκαναν τα περιγράμματα του σώματός τους και μετά τα χρωμάτισαν. Συζητήσαμε με τα παιδιά ποια από τα μέρη του σώματος είναι προσωπικά (αυτά που καλύπτονται από εσώρουχο ή το μαγιό).

• Στο 3ο εργαστήριο οι στόχοι που τέθηκαν είναι: Να μάθουν τα παιδιά τη διαφορά ανάμεσα σε ένα καλό και ένα κακό άγγιγμα –Να μάθουν να λένε ΟΧΙ και να το εννοούν.
• Διαβάσαμε το βιβλίο «Να σε κάνω μια αγκαλιά;» της Φρόσως Φωτεινάκη
• Συζητήσαμε για διάφορα αγγίγματα που κάνουν οι άνθρωποι είτε στον εαυτό τους είτε σε/με κάποιον άλλο. Τέτοια αγγίγματα είναι η χειραψία, ένα φιλί, μια αγκαλιά, ένα χάδι στα μαλλάκια, το ξύσιμο της μύτης, το τσίμπημα στο μάγουλο, το “κόλλα πέντε”, ένα άγγιγμα σε κάποιο προσωπικό σημείο, το τράβηγμα του αυτιού, χαιρετισμός με τους αγκώνες, χαιρετισμός με τις πατούσες. Συζητάμε με τα παιδιά ποια από αυτά τα αγγίγματα θεωρούν ότι είναι καλά και ποια όχι. Η άποψη των παιδιών είναι πολύ σημαντική γιατί πχ ένα τσίμπημα στο μάγουλο είναι για έναν ενήλικα ένα καλό άγγιγμα, συνήθως όμως όχι για τα παιδιά.
• Παρατηρήσαμε και σχολιάσαμε εικόνες με ευχάριστα –δυσάρεστα αγγίγματα και είπαμε τι συναισθήματα μας προκαλούν.
• Σε φωτοτυπία αγοριού και κοριτσιού τα παιδιά κόλλησαν πολύχρωμα χέρια, σε σημεία όπου νομίζουν ότι είναι ένα καλό άγγιγμα ή ένα γκρίζο χέρι εκεί όπου νομίζουν ότι δεν είναι καλό άγγιγμα
• Παίξαμε παιχνίδι ρόλων : Τα παιδιά γίνονται ηθοποιοί και μαθαίνουν να λένε ΟΧΙ όταν το σώμα  λέει “Όχι” σε κάποιο δυσάρεστο άγγιγμα ,με κάποιο δυσάρεστο συναίσθημα. Μαθαίνουμε  να λέμε ΟΧΙ και μάλιστα με συγκεκριμένο τρόπο:
  “Το πρόσωπο πρέπει να είναι σοβαρό
  τα μάτια κοιτούν κατευθείαν στα μάτια του άλλου
  η λέξη που θα πούμε είναι ΟΧΙ
  ο τόνος της φωνής θα είναι αυστηρός και κοφτός
  η ένταση της φωνής μας δυνατή και καθαρή και για να μη μείνει καμιά αμφιβολία επαναλαμβάνουμε :ΟΧΙ!”(“Βήματα για τη ζωή”)

Αλλάξαμε ρόλους και επισημάναμε ότι πρέπει να ακούμε και να σεβόμαστε το ΟΧΙ που μας λέει κάποιος.

• Σε φύλλο εργασίας  “ξεπατικώνουν” την παλάμη τους και μέσα γράφουν ΟΧΙ  ΣΤΑΜΑΤΑ

• Για να κατανοήσουμε καλύτερα τα συναισθήματά μας ακούσαμε το τραγούδι συναισθημάτων με το Χάρη Λουφόπουλο.