Το πρόγραμμα αυτό στόχο έχει να φέρει σε επαφή τα παιδιά με ζωγράφους και την τέχνη της ζωγραφικής προκειμένου να  αποκτήσουν θετική στάση απέναντι στη ζωγραφική και την Τέχνη γενικότερα και υλοποιήθηκε στα τρία ολοήμερα τμήματα του νηπιαγωγείου μας. Η τέχνη και τα έργα τέχνης κατ’ επέκταση, ξεκλειδώνουν τις αισθήσεις και τα συναισθήματα των παιδιών και λειτουργούν ως παιδαγωγικό μέσο μάθησης. Η επαφή με την τέχνη βοηθάει τα παιδιά  να αναπτύσσονται ολόπλευρα, να αποκτήσουν ευαισθησία, ικανότητα για μάθηση, κριτική σκέψη και δημιουργικότητα και συντελεί στην καλύτερη κατανόηση του εαυτού τους, των άλλων ανθρώπων και του κόσμου.

«Τα παιδιά είναι φύσει καλλιτέχνες» έλεγε ο ζωγράφος Ζαν Μιρό και το διαπιστώσαμε πολλές φορές στην διάρκεια του προγράμματος.

Πριν την επαφή με ζωγράφους και τεχνικές, θεωρήσαμε σημαντικό να γνωρίσουν την έννοια της συμμετρίας και τη σημασία των χρωμάτων σε έναν πίνακα ζωγραφικής.

Η συμμετρία, παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην απόδοση της ισορροπίας και της αρμονίας μέσα σε έναν πίνακα ζωγραφικής όπως επίσης και η σκιά και οι χρωματικές αποχρώσεις που συνθέτουν ένα ζωγραφικό έργο. Το φως χρησιμεύει για να κρατάει κάθε σημείο της ζωγραφικής επιφάνειας σε απόλυτη αρμονία. Στη ζωγραφική ένας ισορροπημένος πίνακας θεωρείται αυτός στον οποίο συνυπάρχουν αρμονικά ψυχρά και θερμά, φωτεινά και σκοτεινά ή συμπληρωματικά χρώματα.

 Αφού προσεγγίσαμε τις έννοιες αυτές μέσω κατάλληλα οργανωμένων δραστηριοτήτων ξεκινήσαμε το ταξίδι στην τέχνη με αφετηρία ένα ψάθινο καπέλο και δυο αντίγραφα Ελλήνων ζωγράφων με θέμα το καπέλο. Για να γίνει πιο ελκυστικό κι ενδιαφέρον αυτό το ταξίδι στην τέχνη, χρησιμοποιήσαμε ως «όχημα» το καπέλο , το οποίο κάθε φορά που συναντά έναν ζωγράφο, τα παιδιά αναλαμβάνουν να το ζωγραφίσουν όπως αυτός. Αυτή είναι άλλωστε και η αποστολή τους…. την οποία τους ανέθεσε η «αλεπού η καπελού». “Η αλεπού η καπελού”, ένα ακόμη καταπληκτικό βιβλίο της ΓιολάνταςΤσορώνη, μας επισκέφθηκε στο σχολείο και ζήτησε από τα παιδιά να ενισχύσουν τη συλλογή της στο καπελάδικό της , με καπέλα ζωγραφισμένα με έργα διάσημων ζωγράφων .

Έτσι ξεκίνησε το ταξίδι του, το  καπέλο από την Ελλάδα και «Το ψάθινο καπέλο»  του Νικολάου  Λύτρα στον  οποίο εντόπισαν τα θερμά και ψυχρά χρώματα . Πήγε στην Ρωσία όπου συνάντησε τον ζωγράφο  WassilyKandinsky και  έμαθαν  για την αγάπη του στα έντονα χρώματα, στα γεωμετρικά σχήματα και στα μαθηματικά. Από εκεί ταξίδεψε στην Ισπανία για να συναντήσει τον ZουάνΜιρό ο οποίος με τη χρήση λαμπερών χρωμάτων και σχημάτων επεδίωκε να δημιουργήσει περίεργα πλάσματα, παραμορφωμένες φιγούρες ζώων και διασκεδαστικά αντικείμενα που αιωρούνται ακανόνιστα στον χώρο. Το ταξίδι συνεχίστηκε στην Γαλλία και  τον Κλοντ Μονέ ο οποίος χρησιμοποιούσε έντονα χρώματα και εισήγαγε την ζωγραφική με πινελιές. Γνωρίσαμε ακόμη ένα Γάλλο ζωγράφο τον  George Seurat ο οποίος δημιούργησε ένα είδος ζωγραφικής με το οποίο μικρές κουκίδες καθαρού χρώματος αναμειγνύονται για να δώσουν ένα συγκεκριμένο χρώμα.. γνωστή  ζωγραφική ως πουαντιγισμός. Όμως έφτασε το καλοκαίρι κι η αλεπού η καπελού ζήτησε από τα παιδιά να ζωγραφίσουν αυτή την εποχή, αφού πρώτα παρακολούθησαν σε βίντεο πώς το απέδωσαν στα έργα τους  Έλληνες ζωγράφοι και μάλιστα μας έστειλε ταχυδρομικώς δυο έργα ζωγράφων. Του Κ. Παρθένη με τίτλο  «Το λιμάνι της Καλαμάτας», 1991 και του Γ. Παραλή με τίτλο “Πεύκο στ’ ακρογιάλι”.

Το ταξίδι του καπέλου στην Τέχνη τελείωσε αφήνοντας τις καλύτερες εντυπώσεις στα παιδιά.