ο θαυμαστός κόσμος του βιβλίου!

«Καθετί που έκανε, σκέφτηκε, κέρδισε ή δημιούργησε η ανθρωπότητα, όλα αυτά βρίσκονται, σαν μια μαγική παρακαταθήκη, στις σελίδες των βιβλίων. Αποτελούν εκλεκτό κτήμα των ανθρώπων.Τόμας Καρλάιλ

μια μέρα με λιακάδα ξεκινήσαμε για τη βιβλιοθήκη

φτάσαμε στο παλιό φρούριο της Κέρκυρας

ξεναγηθήκαμε στους χώρους της βιβλιοθήκης

επισκεφτήκαμε την αίθουσα του παιδικού βιβλίου

μας διάβασαν  ένα υπέροχο παραμύθι

μιλούσε για μια μάγισσα που φοβόταν τη βροχή, τον άνεμο, τον κεραυνό…

και  ΄μεις για να μη φοβαται

αρχίσαμε να κάνουμε τη βροχή, τον άνεμο….

με “πλαστικά καπάκια από μπουκάλια νερού”

δοκιμάσαμε και με μουσικά όργανα

παίξαμε με πολλά μουσικά όργανα, μερικά ήταν παράξενα

θελήσαμε και εμείς να διηγηθούμε τα δικά μας παραμύθια

μα θέλαμε μια δικιά μας, ήσυχη γωνιά

τη σπηλιά των παραμυθιών

οι ιστορίες μας πολλές

για πειρατές και μυστικούς θησαυρούς,

για πλοία που πετούν στον ουρανό,

για νεραϊδούλες που δε θέλουν να κοιμηθούν……


μια μέρα εκεί που παίζαμε στην αυλή του σχολείου είδαμε το διευθυντή μας να σκάβει

αναρωτηθήκαμε γιατί και τρέξαμε κοντά να δούμε τι συμβαίνει;

οι απορίες μας λύθηκαν νωρίς  …. ένα  νυχτολούλουδο θα φυτευτεί

ήρθε και ο κύριος  Ηλίας ο γυμναστής να βοηθήσει και η κυρία Ευαγγελία

ένα νυχτολούλουδο που θα  ομορφύνει και θα αρωματίσει την αυλή μας

αλλά για να γίνει μεγάλο και τρανό θέλει και  νερό

αναλάβαμε υπηρεσία

μα στο δεύτερο κουβά  με το νερό ένας μικρός επισκέπτης έκανε την εμφάνισή του

ένα μικρό πράσινο βατραχάκι

από που ήρθε;  γιατί; πού είναι η μαμά του…..

μια ιστορία γεννήθηκε στη στιγμή.

αυτή η μέρα έκρυβε κι άλλες εκπλήξεις

το φθινόπωρο άργησε να έρθει στο μικρό μας το δεντράκι

τέλη Νοέμβρη και τώρα κιτρίνισαν   τα φύλλα του

σαν ιμπρεσιονιστές ζωγράφοι πήραμε τα μολύβια μας  και βγήκαμε έξω

για να αποτυπώσουμε την εικόνα του δέντρου ,

που μας έκανε τόση εντύπωση εκείνη την παράξενη μέρα

σαν ένας άλλος monet

εκείνη την ημέρα πήραμε απόφαση να δημιουργήσουμε και εμείς ένα μικρό κήπο

καταθέσαμε τις ιδέες μας  για το τι θα χρειαστούμε…..

τελικά  εκείνη η μέρα ήταν συγκλονιστική στην αυλή του  σχολείου μας