Στα πλαίσια του μαθήματος της Ιστορίας η Β τάξη και των Θρησκευτικών η Γ τάξη επισκέφθηκαν την Ιερά Μονή Πεντέλης με αρχηγό της διδακτικής επίσκεψης τον εκπαιδευτικό κ. Ιωαννίδη Γ. Στον χώρο του μοναστηριού μας υποδέχθηκε ο πατήρ Τιμόθεος Κιλίφης (που παλαιότερα ήταν ηγούμενος Μονής Πεντέλης).
Ο πολυγραφότατος Αρχιμανδρίτης ξήγησε στους μαθητές ότι η Μονή λειτουργεί από τον 16ο αιώνα και είναι κτισμένη στα ερείπια αρχαίου Ναού της Αθηνάς.
Η μονή βρίσκεται στους πρόποδες του βουνού, ιδρύθηκε το 1578 από τον επίσκοπο Ευρίπου Τιμόθεο, ο οποίος, διωκόμενος από τους Τούρκους, είχε καταφύγει στην Πεντέλη με σκοπό να ιδρύσει κοινόβιο. 
Σύμφωνα με την παράδοση, καθώς μαζί με άλλους κληρικούς αναζητούσαν κατάλληλη τοποθεσία, έπεσαν πάνω στο λευκασμένο από τον ήλιο, τις βροχές και το χρόνο σκελετό ενός ασκητή, συνοδευόμενο από μια εικόνα της Παναγίας. Το εύρημα θεωρήθηκε σημαδιακό, οπότε και το συγκεκριμένο σημείο επιλέχτηκε ώστε να κτιστεί εκεί η μονή Πεντέλης (η εν λόγω εικόνα της Παναγίας σωζόταν στη μονή έως το 1966, οπότε και κλάπηκε).
Η μονή Πεντέλης υπήρξε μια από τις πλουσιότερες στην Ελλάδα της τουρκοκρατίας συγκρίσιμη μόνο με τη Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου. 
Βασικό ρόλο για αυτή την ευημερία έπαιξε η ανακήρυξη της σε “Σταυροπηγιακή”, κάπου μεταξύ 1587 και 1595, σχεδόν αμέσως δηλαδή μετά την ίδρυση της. Οι σταυροπηγιακές μονές δεν υπάγονταν στους κατά τόπους μητροπολίτες, που συχνά τις λυμαίνονταν και τις απομυζούσαν, αλλά απευθείας στον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως. Επιπλέον, η μονή ήταν απαλλαγμένη και από τους φόρους που επέβαλλαν οι τοπικοί Τούρκοι αξιωματούχοι, καθώς είχε τεθεί υπό την προστασία της βασιλομήτορος Βαλιδέ Σουλτάνας, με μόνη υποχρέωση την ετήσια καταβολή μιας σημαντικής ποσότητας μελιού για λογαριασμό του Γενί ή “Βαλιδέ” Τζαμιού στην Κωνσταντινούπολη, καθώς και στο βουνά φυτρώνει ποικιλία θυμαριών και αρωματικών φυτών – και το Πεντελικό διαθέτει περισσότερα μελίσσια από οποιοδήποτε άλλο μέρος στην Αττική.
Οι τοιχογραφίες του πρόναου (ή «εσωνάρθηκα») υπολογίζεται ότι είχαν φιλοτεχνηθεί κατά το πρώτο μισό του 17ου αιώνα -λίγο μετά, δηλαδή, από την ίδρυση της μονής- και αποδίδονται στο ναυπλιώτη αγιογράφο Δημήτριο Κακαβά. Ένα μέρος τους σώζεται ακόμα. Η Μονή διέθετε πλούσια βιβλιοθήκη. Από την ίδρυση της ακόμα, στη μονή είχε δημιουργηθεί μια πολύ αξιόλογη βιβλιοθήκη, αποτελούμενη κυρίως από χειρόγραφα βιβλία που οι ασκητές της Πεντέλης είχαν φέρει μαζί τους ανταποκρινόμενοι στην πρόσκληση του Τιμοθέου για συγκρότηση του κοινοβίου. Αυτό αναφέρεται ρητά, όπως είδαμε, στα απομνημονεύματα του παλαιού ηγούμενου Κύριλλου Δέγλερη, μαζί με την πληροφορία ότι οι ασκητές εκείνοι ήταν όλοι εγγράμματοι, γεγονός αξιοσημείωτο για τα δεδομένα της εποχής. Πολλοί από τους μοναχούς που πέρασαν από εδώ ήταν λόγιοι – διδάσκαλοι. Την βιβλιοθήκη της Μονής έκαψε ο Ομέρ Βρυώνης επειδή η μοναχοί προμήθευαν με τρόφιμα τους επαναστατημένους Έλληνες. <a Η Μονή φιλοξενούσε επί Τουρκοκρατίας Κλέφτες και Αρματολούς ενώ οι Τούρκοι απέφευγαν να πλησιάζουν το μοναστήρι.Την βιβλιοθήκη της Μονής έκαψε ο Ομέρ Βρυώνης επειδή η μοναχοί προμήθευαν με τρόφιμα τους επαναστατημένους Έλληνες.
Οι μαθητές ξεναγήθηκαν απ’ τον π. Τιμόθεο στο ειδικά διαμορφωμένο χώρο αναπαράστασης «κρυφού σχολειού». και θαύμασαν τα κειμήλια της Μονής. Στο προαύλιο της Μονής οι μαθητές μας πληροφορήθηκαν για την αρχιτεκτονική των ναών και την ιστορία τους.
Ο π. Τιμόθεος δώρισε στο σχολείο ένα βιβλίο που έγραψε ο ίδιος πρόσφατα. Οι μαθητές μας απόλαυσαν την ξενάγηση και την γλαφυρή αφήγηση του Πατέρα Τιμόθεου, έβγαλαν αναμνηστικές φωτογραφίες και ξεδίψασαν στα δροσερά νερά της πηγής της Μονής. href=”https://blogs.sch.gr/4gymanliosion/files/2013/05/εισοδος-ΙΜ-“>