Άρθρα κατηγορίας EΝΗΜΕΡΩΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
” Διαβάζω δυνατά “
Tο «Διαβάζω Δυνατά», η ετήσια καμπάνια του ηλεκτρονικού περιοδικού «Κόκκινη Αλεπού» που έχει ως βασικό στόχο να κάνει ευρέως γνωστή στους γονείς, τους φροντιστές και τους εκπαιδευτικούς την πρακτική και τα οφέλη της μεγαλόφωνης ανάγνωσης, γιορτάζεται κάθε χρόνο την 1η Φεβρουαρίου.
Για 8η συνεχή χρονιά το “Διαβάζω Δυνατά” έρχεται να υπενθυμίσει πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η μεγαλόφωνη ανάγνωση στη ζωή και την ανάπτυξη των παιδιών όλων των ηλικιών, αλλά και στην καλλιέργεια της αγάπης για τα βιβλία και τη λογοτεχνία. Απευθύνεται σε γονείς και εκπαιδευτικούς και στηρίζεται με βιωματικά σεμινάρια, ομιλίες και παρουσιάσεις σε σχολεία, βιβλιοθήκες, βιβλιοπωλεία και παιδικούς σταθμούς.
Τα οφέλη της μεγαλόφωνης ανάγνωσης
Tα οφέλη είναι πλέον λίγο πολύ γνωστά, οι δε επιστημονικές έρευνες που μιλούν για το πόσο βοηθάει στην ανάπτυξη του ανθρώπινου εγκεφάλου η μεγαλόφωνη ανάγνωση από τη βρεφική κιόλας ηλικία πληθαίνουν χρόνο με τον χρόνο.
Τα πιο βασικά από αυτά είναι:
- Βοηθάει στην εκμάθηση της γλώσσας και στον εμπλουτισμό του λεξιλογίου.
- Εξάπτει τη φαντασία.
- Βοηθά τα παιδιά να αποκτήσουν κριτική σκέψη.
- Βοηθάει τα παιδιά να μένουν συγκεντρωμένα.
- Ενισχύει τον συναισθηματικό δεσμό με τους γονείς ή τους εκπαιδευτικούς.
- Προσφέρει έναν ασφαλή τρόπο να μπορούν τα παιδιά να εξερευνήσουν άγνωστα σε εκείνα συναισθήματα, χτίζοντας παράλληλα την ενσυναίσθηση.
- Φέρνει τα παιδιά σε επαφή με δυσκολότερα σε κατανόηση κείμενα από αυτά που απευθύνονται στην ηλικία τους (ακουστική και αναγνωστική ικανότητα).
- Προσφέρει στιγμές χαλάρωσης και ψυχαγωγίας γεμάτες νόημα βοηθώντας να δημιουργηθούν οι μελλοντικοί ενήλικες αναγνώστες.
10 λεπτά την ημέρα αρκούν!
Δέκα λεπτά την ημέρα μπορεί να ακούγονται λίγα, αλλά είναι 60 ώρες τον χρόνο. Και δε φαντάζεστε πόσα οφέλη έχουν αυτά τα δέκα λεπτά σε ένα παιδί: ειδικά τα τρία πρώτα και πιο κρίσιμα χρόνια της ζωής του τού δίνουν τις βάσεις που χρειάζεται για να μάθει να μιλάει, να εμπλουτίσει το λεξιλόγιό του, να μάθει να αναγνωρίζει τις λέξεις όταν τις βλέπει τυπωμένες ή γραμμένες, να αγαπά το διάβασμα και να το βλέπει σαν κάτι που το κάνει ευτυχισμένο όχι σαν αγγαρεία, ενώ – φυσικά – μέσω της μεγαλόφωνης ανάγνωσης και της ώρας που περνάει με τον γονιό του αναπτύσσει ισχυρούς δεσμούς.
Πώς επιλέγουμε βιβλία για να τα διαβάσουμε δυνατά;
Είναι όλα τα βιβλία κατάλληλα για μεγαλόφωνη ανάγνωση; Όχι! Και αυτό δεν αφορά το είδος τους, αν είναι λογοτεχνικά, εικονογραφημένα, board books ή γνώσεων, αλλά αν το ίδιο το κείμενο αφορά το παιδί που ακούει, αν το ενδιαφέρει, αν ρέει στην ανάγνωση και αν η εικονογράφηση – όπου αυτή υπάρχει – μπορεί να μας δώσει μια δεύτερη γραμμή αφήγησης, ώστε η ανάγνωση να επιμηκυνθεί.
Μαμά υπάρχει Αη Βασίλης ;
Να πιστέψει κανείς ή να μην πιστέψει;
Αναφορικά με το αν πρέπει να αφήσουμε τα παιδιά να πιστεύουν δεν υπάρχει μια ξεκάθαρη απάντηση «ναι ή όχι». Αυτό εξαρτάται από τον κάθε γονιό, από το πως νιώθει ο ίδιος σε σχέση με τα Χριστούγεννα, από την έμφαση που θέλει να δώσει στο πνεύμα των ημερών και από την καταγωγή και τις παραδόσεις με τις οποίες έχει μεγαλώσει (π.χ. κάποιοι γονείς γιορτάζουν τα Χριστούγεννα χωρίς να δίνουν μεγάλη έμφαση στην ιδέα του Άγιου Βασίλη, στην εβραϊκή γιορτή Hanukkah δίνεται μεγαλύτερη έμφαση στα φώτα και λιγότερο στα δώρα, στην Ολλανδία τα παιδιά αφήνουν ένα παπούτσι μπροστά από το τζάκι, ενώ στην Ελλάδα ο Άγιος Βασίλης έρχεται την παραμονή της Πρωτοχρονιάς και όχι των Χριστουγέννων).
… Συνέχεια στο παρακάτω σύνδεσμο…
Ένας ώριμος γονιός και η οικογένεια
Επίσης να θυμάστε ότι :
Το ελεύθερο παιχνίδι και η σημασία του
Συμβουλές για ομαλή προσαρμογή στο σχολείο
Τι πρέπει να καλλιεργηθούν στο σχολείο και στο σπίτι;
2 Απριλίου 2024: Παγκόσμια ημέρα παιδικού βιβλίου
Από την Ιαπωνία το μήνυμα και η αφίσα για την Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου 2024
Το Ελληνικό Τμήμα της ΙΒΒΥ, μετά την περσινή εκπληκτική συνεργασία του Βαγγέλη Ηλιόπουλου στο κείμενο και της Φωτεινής Στεφανίδη στην εικόνα/αφίσα, δίνει φέτος τη σκυτάλη για την αφίσα της Παγκόσμιας Ημέρας Παιδικού Βιβλίου 2024 στην IBBY Japan, το αντίστοιχο τμήμα της Ιαπωνίας.
Το μήνυμα φέτος έγραψε η συγγραφέας Eiko Kadono, η οποία μάλιστα είχε παραλάβει το Βραβείο Χ.Κ. Άντερσεν 2018 στην Αθήνα, στο πλαίσιο του 36ου Διεθνούς Συνεδρίου της ΙΒΒΥ ενώ το εικαστικό μέρος της αφίσας ανήκει στη Nana Furiya.
Η συγγραφέας Eiko Kadono γεννήθηκε στο Τόκιο το 1935. Σε ηλικία πέντε ετών έχασε τη μητέρα της. Σπούδασε αμερικανική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Waseda. Αφού παντρεύτηκε συνόδευσε την οικογένειά της στη Βραζιλία και έζησε στο Σαν Πάολο για δύο χρόνια. Στο μακρύ ταξίδι από και προς Βραζιλία, μπόρεσε να διευρύνει τις γνώσεις της για τις διάφορες χώρες. Αυτές οι εμπειρίες ανέδειξαν την πολυπολιτισμική στάση της. Το πρώτο της βιβλίο εκδόθηκε το 1970 και από τότε δημοσίευσε περίπου 250 βιβλία τα οποία μεταφράστηκαν σε 10 γλώσσες. Ο Kadono λέει «το να αρχίσεις να διαβάζεις ένα βιβλίο είναι σαν να ανοίγεις μια πόρτα σε ένα διαφορετικό κόσμο. Δεν κλείνει στο τέλος της ιστορίας, μια άλλη πόρτα περιμένει πάντα εκεί να ανοίξει. Οι άνθρωποι θα αρχίσουν να βλέπουν τον κόσμο με διαφορετική ματιά πολύ μετά την ανάγνωση μιας ιστορίας, και είναι η αρχή κατά μία έννοια. Και νομίζω ότι αυτό είναι η αληθινή απόλαυση της ανάγνωσης».
Η εικονογράφος Nana Furiya γεννήθηκε το 1961 στο Τόκιο. Σπούδασε χαρακτική με τον καθηγητή Dušan Kállay στην Ακαδημία Καλών Τεχνών και Σχεδίου της Μπρατισλάβα. Από το 1992 διαμένει στη Σλοβακία. Οι δραστηριότητές της κυμαίνονται από την εικονογράφηση βιβλίων με εικόνες έως τη ζωγραφική και τη χαρακτική. Έχει εικονογραφήσει περισσότερα από εξήντα βιβλία και για μερικά έχει γράψει και τα κείμενα. Τα έργα της έχουν δημοσιευθεί στην Ιαπωνία, τη Νότια Κορέα, την Κίνα, την Ταϊβάν και τις Η.Π.Α. Έχει κερδίσει το βραβείο Graphic Association στην Triennale Exlibris της Μπρατισλάβα το 1996, τη Χρυσή Πένα στη Διεθνή Μπιενάλε του Βελιγραδίου και το Gozan Encouragement for Illustration Prize το 2006.
Η ελληνική εκδοχή της αφίσας αναμένεται τις προσεχείς εβδομάδες. Μέχρι τότε, ανακαλύψετε τη λέξη “ελπίδα” ανάμεσα στις υπόλοιπες από τις άλλες γλώσσες.
Πώς να διδάξετε στα παιδιά σας σημαντικές ηθικές αξίες
Πώς να διδάξετε στα παιδιά σας σημαντικές ηθικές αξίες
Τα παιδιά μαθαίνουν τις ηθικές αξίες πρώτα από το σπίτι.
Οι ηθικές αξίες μας βοηθούν να επιλέξουμε ανάμεσα στο σωστό και το λάθος, το καλό και το κακό.
Η κατανόηση αυτών των εννοιών από τα παιδιά είναι απαραίτητη ώστε να μπορούν στη ζωή τους να παίρνουν αποφάσεις δίκαιες και ειλικρινείς.
Με βάση τις ηθικές αξίες που θα διδαχθεί ένα παιδί από την οικογένεια του, αναμένεται να διαμορφώσει το χαρακτήρα του. Γι΄αυτό είναι καθοριστικός ο ρόλος του οικογενειακού περιβάλλοντος.
Η σημασία των ηθικών αξιών στη ζωή των παιδιών
- Βοηθά στην οικοδόμηση ενός θετικού χαρακτήρα με χαρακτηριστικά όπως συμπόνια, σεβασμός, καλοσύνη,ταπεινότητα.
- Βοηθά να διακρίνουν τη διαφορά μεταξύ σωστού και λάθους ή καλού και κακού.
- Διαμορφώνει στάσεις και πεποιθήσεις που θα τα ακολουθούν στην ενήλικη ζωή.
- Ενισχύει την αυτοπεποίθησή τους και τους βοηθά να παραμείνουν αισιόδοξα ακόμη και σε δύσκολες καταστάσεις.
- Επιτρέπει να διοχετεύσουν την ενέργειά τους στη σωστή κατεύθυνση.
- Λειτουργεί ως ηθική πυξίδα βοηθώντας τα να μείνουν μακριά από την αρνητική επιρροή των συνομηλίκων ή των κοινωνικών μέσων μαζικής ενημέρωσης.
Πώς να βοηθήσετε τα παιδιά να αποκτήσουν ηθικές αξίες
- Γίνετε το πρότυπο τους
- Μοιραστείτε ηθικές εμπειρίες
- Αναγνωρίστε την καλή συμπεριφορά
Ποιες είναι οι βασικές ηθικές αξίες που πρέπει να μάθουν τα παιδιά
Ευγνωμοσύνη
Καλλιεργήστε την ικανοποίηση στα παιδιά σας διδάσκοντάς τους να είναι ευγνώμονες για αυτό που έχουν στη ζωή τους και να μη θεωρούν ποτέ κανέναν ή τίποτα δεδομένο.
Ειλικρίνεια
Διδάξτε τους ότι είναι πάντα καλύτερο να αποδέχονται ένα λάθος με ειλικρίνεια αντί να το καλύπτουν με ψέματα.
Ενσυναίσθηση – Ευγένεια
Η ενσυναίσθηση θεωρείται η ικανότητα στην οποία ένα άτομο μπορεί να κατανοήσει τα προβλήματα, τα θέματα και τις ανησυχίες ενός άλλου ατόμου. Είναι σαν να μπαίνεις στα παπούτσια κάποιου άλλου.
Μάθε στα παιδιά να νοιάζονται και μην φοβάσαι να το λες
Πολλές φορές, θέλουμε τα παιδιά να νοιάζονται. Νοιαζόμαστε εμείς οι ίδιοι για τους άλλους, αλλά δεν το εκφράζουμε προφορικά, με αποτέλεσμα τα παιδιά να μην το ακούνε. Άλλαξέ το. Αντί να πεις στο παιδί σου, «θέλω να είσαι ευτυχισμένο», τόνισε: «θέλω να είσαι ευγενικό και ευτυχισμένο”
Συμπόνια
Η καλλιέργεια αυτού του θετικού συναισθήματος θα τα βοηθήσει να αναπτύξουν θετικές σχέσεις με άλλους.
Συνεργασία
Το να κάνουμε μαζί τις δουλειές του σπιτιού και να ακούμε τα προβλήματα του άλλου είναι μερικές πράξεις συνεργασίας που πρέπει να ακολουθήσει μια οικογένεια. Τέτοιες ενέργειες βοηθούν ένα παιδί να σκέφτεται το «εμείς» και όχι το «εγώ».
Σεβασμός ( σε άτομα και στο περιβάλλον )
Τα μικρά παιδιά πρέπει να μάθουν να σέβονται κάθε άτομο ανεξαρτήτως ηλικίας, κάστας, θρησκείας, εθνικότητας. Και αυτό είναι κάτι που ξεκινά από την παιδική ηλικία.
Ισότητα
Η ίση μεταχείριση όλων των ατόμων όσον αφορά τα δικαιώματα και τις ευκαιρίες, είναι απαραίτητη για την εξάλειψη της κοινωνικής ανισότητας. Μπορείτε να δώσετε τα σωστά παραδείγματα επιτρέποντας στο παιδί σας να παίζει με άλλα παιδιά, ανεξάρτητα από τις κοινωνικές τους διαφορές.
Δικαιοσύνη
Η δικαιοσύνη εξοπλίζει ένα παιδί να αντιστέκεται σε άδικες συμπεριφορές.
Θάρρος
Την επόμενη φορά που το παιδί σας παραπονεθεί για έναν συμμαθητή του που εκφοβίζει έναν νέο μαθητή, επαινέστε το για το θάρρος που επέδειξε.
Γενναιοδωρία
Ένα γενναιόδωρο παιδί βοηθά τους άλλους χωρίς ανταλλάγματα. Αφήστε το παιδί σας να προσφέρει χέρι βοήθειας σε άλλους όταν το νοιώθει.
Ευθύνη
Μερικές πράξεις ευθύνης που μπορείτε να υιοθετήσετε στο σπίτι είναι να πλένετε τα πιάτα, να τακτοποιείτε τα πράγματά σας, να περνάτε χρόνο με την οικογένεια και να ακολουθείτε μια ρουτίνα. Μπορείτε να τους βοηθήσετε να μάθουν καλύτερα, αναθέτοντάς τους αρμοδιότητες και κάθε φορά που τις φέρνουν εις πέρας να τα επαινείτε.
Συγχώρεση
Ας μάθουμε όλοι μας να συγχωρούμε, γιατί το ότι κάποιος μας έχει αδικήσει δε σημαίνει τίποτα άλλο πέρα του ότι σε εκείνη τη δεδομένη φάση της ζωή του λειτούργησε όπως έχει εκπαιδευτεί να λειτουργεί και αναφορικά με όσα ήξερε ο ίδιος
Περίοδος προσαρμογής
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗΣ : Τι κάνουμε;
Διανύουμε την περίοδο προσαρμογής στα σχολεία.
Αυτο το διάστημα δεν προσαρμόζονται μόνο τα παιδιά στο σχολείο αλλά και όσοι εμπλέκονται σε αυτή τη διαδικασία.
Από την μία οι γονείς που αφήνουν σε έναν χώρο ότι πολυτιμότερο έχουνε (το παιδί τους) που ίσως ακόμη να μην έχουνε νιώσει ασφάλεια με τον χώρο και τους εκπαιδευτικούς, από την άλλη οι εκπαιδευτικοί που θέλουν και αυτοί χρόνο να προσαρμοστουν στην νέα ομάδα παιδιών, να παρατηρήσουν τις ανάγκες τους και τα ενδιαφέροντα τους ώστε να τους προσφέρουν την εκπαίδευση που τους αξίζει.
Τα παιδιά χρειάζονται ένα διάστημα να νιώσουν ασφάλεια μαζί με τους γονείς τους για να έχουνε μια ομαλή προσαρμογή.
Παρόλα αυτά την ώρα του αποχωρισμού είναι αναμενόμενο ένα παιδί να κλάψει και αυτό δημιουργεί περισσότερο άγχος στους γονείς που αναρωτιουνται πολλές φορές μήπως το παιδί τους δεν περνάει καλά.
Ένα παιδί κλαίει την ώρα του αποχωρισμού επειδή:
έχει αλλάξει η ρουτίνα του. Από εκεί που ήταν όλη μέρα στο σπίτι μαζί με γνώριμα άτομα, τώρα έρχεται σε έναν καινούργιο χώρο με νέους φροντιστες
βιώνει το αίσθημα της εγκατάλειψης. Δεν ξέρει αν θα επιστρέψουν να το πάρουν.
Τι μπορείς να πεις την ώρα του αποχωρισμού;
Κάνε μια αγκαλιά και πες με ήρεμη φωνή “Σ’αγαπω πολύ! Είσαι ασφαλής εδώ. Θα πάω στη δουλειά και θα έρθω να σε πάρω μετά το παιχνίδι στην αυλή”
- Δημιούργησε μια ρουτίνα την ώρα του αποχωρισμού. Τα παιδιά νιώθουν ασφάλεια με την ρουτίνα. Μάθε τα παραπάνω λόγια απ’ έξω και λέγε το ίδιο πράγμα κάθε μέρα χωρίς να βάζεις περισσότερες πληροφορίες.
- Φύγε όσο δύσκολο σου είναι και μην επιστρέφεις. Αν πιστεύεις ότι χρειάζεται το παιδί σου περισσότερο χρόνο μαζί σου, αφιέρωσε τον πριν το αποχαιρετήσεις.
Από εκεί και πέρα ο/η εκπαιδευτικός θα το πάρει αγκαλιά για να ηρεμήσει, θα το διαβεβαιωσει ότι θα επιστρέψουν να το πάρουν και θα προσπαθήσει να του κεντρίσει το ενδιαφέρον με κάποιο παιχνίδι.
Να θυμάσαι ότι αυτή η κατάσταση θα ανήκει σε λίγο καιρό στο παρελθόν…
3ο Νηπιαγωγείο Αρχανών




