Πολυτεχνείο, δεν ξεχνώ…
Στο νηπιαγωγείο μιλήσαμε για την Δημοκρατία και την αξία της. Διαβάσαμε το παραμύθι “Η κυρά Δημοκρατία” της Κωνσταντίνας Αρμενιάκου και συζητήσαμε για την εξέγερση των φοιτητών και την ιστορία του Πολυτεχνείου. Είδαμε σχετικές φωτογραφίες, βίντεο και πρωτοσέλιδα από εφημερίδες της εποχής. Τα πρωτοσέλιδα αυτά έγιναν φόντο πάνω στο οποίο κολλήσαμε το δικό μας γαρύφαλλο για τους φοιτητές του πολυτεχνείου, γράφοντας ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ…με τον τρόπο του ο καθένας. (Πατήστε στις φωτογραφίες για να τις δείτε ολόκληρες).
Μάθαμε το γράμμα Δδ της Δημοκρατίας και το όμορφο τραγούδι της: “Ολοι μαζί, όλοι μαζί, είμαστε πάντα πιο δυνατοί!!!”, που έγινε και το σύνθημα της τάξης μας! Είπαμε πράγματα που μπορούμε να κάνουμε όταν υπάρχει Δημοκρατία και τι σημαίνει για μας η λέξη ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ…
Τραγουδήσαμε τραγούδια για το Πολυτεχνείο “Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία…”, “Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο” και φτιάξαμε ομαδικό κολάζ με γκοφρε χαρτί…
Γνωρίσαμε τον χαράκτη Τάσο (Αναστάσιο Αλεβίζο) και κάποια έργα του. Διαλέξαμε το έργο του με το περιστέρι, σύμβολο ελευθερίας και ειρήνης και φτιάξαμε το μικρό μας πλακάτ για το Πολυτεχνείο γράφοντας το σύνθημα ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.
Παρακολουθήσαμε κουκλοθέατρο και με το δυνατό μας τραγούδι της κυρά Δημοκρατίας, με τα συνθήματά μας , με δυό καρδιές κι έναν ήλιο στη μέση…καταφέραμε να κάνουμε το τανκ του Πολυτεχνείου αντί για σφαίρες και τρόμο να πετάει γαρύφαλλα και αγάπη, ειρήνη, δημοκρατία, καραμέλες, μπαλόνια και πολλά άλλα όμορφα!!!