Το τριήμερο 4-6/5 είχαμε τη χαρά να συνοδέψουμε ένα τμήμα του σχολείου μας σε μια εκπαιδευτική εκδρομή στα πλαίσια του περιβαλλοντικού προγράμματος «Θα πάρω τα βουνά».

Στη διάρκεια των τριών αυτών ημερών

• Επισκεφθήκαμε το σπήλαιο του Αγγίτη,
• Κάναμε βαρκάδα στη λίμνη Κερκίνη και παρατηρήσαμε τα πουλιά,
• Κυρίως όμως ζήσαμε μέσα σε ένα πανέμορφο τοπίο, χωρίς τις ανέσεις της πολιτισμένης ζωής στιγμές γαλήνης και ψυχικής ξεκούρασης.

Οι μαθητές μας, δεκαοχτώ δεκατετράχρονα, στην αρχή γκρίνιαξαν, γιατί δεν μπορούσαν να φορτίσουν τα κινητά τους, γιατί το φαγητό δεν ήταν του γούστου τους, γιατί δεν είχαν την αστραφτερή καθαριότητα της μαμάς τους. Σταδιακά, όμως, μπήκαν στο κλίμα.

Έπαιξαν με την καρδιά τους παιχνίδια, όπως του κρυμμένου θησαυρού με τη βοήθεια πυξίδας και χάρτη για προσανατολισμό, έκαναν αναρρίχηση σε τοίχο και τοξοβολία, άσκησαν τις αισθήσεις τους (αφή, όσφρηση, γεύση), μιμήθηκαν τους καθηγητές τους με τρομερή επιτυχία, βοήθησαν στην ετοιμασία και στο μάζεμα του τραπεζιού και γέλασαν για όλα με την ψυχή τους.

Έκλαψαν κιόλας. Όταν έπρεπε να αποχαιρετήσουν το μέρος που τους φιλοξένησε και τους έδωσε την ευκαιρία να έρθουν πιο κοντά μεταξύ τους και με τις καθηγήτριες που τους συνόδευσαν. Όταν έπρεπε να αφήσουν πίσω τους αυτή τη μαγεία της ζωής μέσα σε ένα περιβάλλον, όπου οι ήχοι των πουλιών, οι μυρωδιές των λουλουδιών και το ατέλειωτο γαλάζιο του ουρανού και το πράσινο της Άνοιξης μίλησαν στην ψυχή τους λόγια που όλα τα μαθήματα δεν μπορούν να τα πουν.