Τα ξέφρενα γλέντια της αποκριάς τελείωσαν με τα κούλουμα και το πέταγμα του χαρταετού και ξεκίνησε η Σαρακοστή. Σαράντα μέρες νηστεία και προσευχή όπως δείχνει και η φιγούρα της κυρα-Σαρακοστής. Χέρια σε στάση προσευχής και χωρίς στόμα…. για να μας θυμίζει τη νηστεία των ημερών. Ένα έθιμο που τείνει στις ημέρες μας να εκλείψει. Το έθιμο αυτό το συναντούσαμε σε όλο τον ελλαδικό χώρο με διάφορες παραλλαγές. Σε όλες τις περιπτώσεις πάντως, χρησιμοποιούνταν ως ιδιότυπο ημερολόγιο που μετρούσε τις εβδομάδες της Μεγάλης Σαρακοστής.

Για το έθιμο της Κυρά Σαρακοστής έχουν γραφτεί και οι παρακάτω στίχοι:

Την κυρά Σαρακοστή
Που ’ναι έθιμο παλιό
οι γιαγιάδες μας την φτιάχναν
με αλεύρι και νερό.

Για στολίδι της φορούσαν
στο κεφάλι ένα σταυρό
μα το στόμα της ξεχνούσαν
γιατί νήστευε καιρό.

Και τις μέρες τις μετρούσαν
με τα πόδια της τα επτά
κόβαν ένα τη βδομάδα
μέχρι να ’ρθει η Πασχαλιά.

Καλή Σαρακοστή λοιπόν παρέα με την κυρά Σαρακοστή…